Fantasy வசந்த ப்ரேமா [All in One thread]

[Black Mask VILLIAN]

கல்யாண நாள் காலை 6 மணி,
                                                            அனைவரும் பிசியாக தங்கள் கடமையை செம்மையாய் முடிக்கும் நோக்கமாய் ஓடி ஆடி வேலையை செய்து கொண்டு இருந்தன்ர்….. முந்தைய நாள் பார்ட்டியின் விளைவாய் மணப்பெண்ணின் சகோதரனும், மணப்பெண்ணினை முதல் கன்னி கழித்தவனும் போதையுடன் சற்று லேட்டாகவே விளித்தனர். விளித்ததும் ரெடியாகி கொண்டு  தங்கள் பணியை செய்ய தொடங்கினர்…..
            அன்று காலை 9 மணிக்கு முகூர்த்தம், சொந்த பந்தங்களும், நண்பர்களும் 7 மணிக்கே வர தொடங்கிருந்தனர். அதன் பிறகு மாப்பிள்ளை அழைப்பு,சடங்குகள் என கல்யாணம் கலைகட்ட தொடங்கியது. ஐயர் மந்திரம் உச்சரிக்க, மேள-தாளங்கள் முழங்க கல்யானம் சிறப்பாய் நடந்தேரியது. அது முடிந்து விருந்து உபசரனைகளும் இனிதே முடிந்தது.
            மாலை தொடங்கும் வேளையில், தன் மகளை பிரியிம் வேதனையுடன் பிரேமா தனது அறையில் அமர்ந்திந்தாள்… தன் லீலைகளை இன்று காலையில் தொடர முடியாத அருண் தன் அருமை காதலியை தேடி வீடெங்கும் சுற்றி திரிந்துவிட்டு கடைசியாய் பிரேமாவின் ரூமினுள் பிரவேசித்தான்…. அங்கு அவள் அருண் வருவதை கூட கவனிக்காமல் சோகமாய்  அமர்ந்திருப்பதை கண்டு அதன் காரணத்தை உணர்ந்தவனாய் பிரேமாவின் அருகே  போய் கன்னத்தை வருடினான்.
            அருணின் திடீர் செய்கையால் அதிர்ந்தவளாய் திடுக்கிட்டு எழுந்து அருணை கண்டவளாய் அமைதியுற்றாள் பிரேமா….. அவனை கட்டிலில் அமர்த்தி தனது ரூம் கதவை பூட்டி வந்து அவனது பக்கத்தில் போய் அமர்ந்தாள் (அருண் கூட இருக்குரத வேர யாரும் பாத்திட கூடாதில்ல அதான்).  அருண் பேச தொடங்கலானான்
“இப்போ ஏன் ஆண்டி சோகமா இருக்க?”
“இத்தன வருசஷமா நான் வழத்த என் பொண்ண பிரிய இப்போ போரேண்டா…….” என விசும்பலானாள்
“ஏன் ஆண்டி அதுக்கு இப்டி சோகமா இருக்கிங்க, அவங்களுக்கு பிடிச்சவங்க கூட தான அவங்க லஃப அமைச்சி கொடுத்திருக்கிங்க. அப்போ அவங்க சந்தோஷமா தான இருப்பாங்க. இப்போ நீங்க இப்டி சோகமா இருக்குரத சுகந்தா பார்த்தானா எப்டி சந்தோசமா அவ புருசனோட போவா”
“இது உனக்கு புரியாதுடா செல்லம், நாளைக்கு நீயும் ஒரு அப்பா ஆகுவல்ல அப்போ தெரியும் டா”
“என்ன புரியாது எனக்கு…. நீங்க சொல்லுங்க நான் புரிஞ்சிக்குரேன்”
“உன்னால முடியாதுடா………..”
“என்னால எல்லாம் முடியும் ”
“சரி……. ஒரு தடவ தான் சொல்லுவேன் முடிஞ்சா புரிஞ்சிக்கோ”
“அப்டி புரிஞ்சிட்டேன்னா, எனக்கு உங்க கிட்ட எந்த ஒரு எத்ர்ப்பும் வரக்கூடாது”
“டேய் பொருக்கி……….. ஓகேடா…….. ”
“ம்ம்ம்ம்……….. சொல்லுங்க ” பிரேமாவின் கையை பிடித்து தன் கைகளுக்குள் வைத்து பிடித்து மென்மையாய் தடவி கொடுக்கலானான்
“குழந்தைங்க ஆசைப்பட்டத கொடுக்குரது பெத்தவங்க கடமை டா, ஆனா அவ இப்போ கேட்டது பெத்தவங்களுக்கு சமமான ஒரு உறவடா….. அத கொடுக்குரதும் பெத்தவங்க கடமை தான் இருந்தாலும் இதனால  வர கஷ்ட்டம் இருக்குள்ள அது பெத்தவங்களுக்கு மட்டும் தான் தெரியும்”  என்ன புரிஞ்சிதாடா
“ம்ம்ம்ம் புரியுது…………”
“என்ன புரியுது”
“சுகந்தா இப்போ உங்களோட உறவுக்கு நிகரான ஒரு உறவ கேக்குராங்க, அந்த இடத்த குமார் அண்ணாவுக்கு விட்டு கொடுக்குரது உங்களுக்கு கஷ்ட்டமா இருக்கு- கரெக்க்டா ஆண்டி”
“ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்……………………” என மீண்டும் சோகமானாள்
“எல்லாம் கொஞ்ச நாள்ல பழகிரும் ஆண்டி” என் மென்மையாய் தழுவிக்கொண்டான்
“…………………………………………..” அந்த அணைப்பின் மென்மையை உணைந்து கொண்டிருந்தாள்
“உங்களுக்கு தான் நானும், குட்டியும் இருக்கோம்ல ஆண்டி” மென்மையாய் உச்சிந்தலையில் முத்தமிட்டான்
“அவனும் ஒருத்திய கல்யாணம் பண்ணிப்பான்”
“அவன் கல்யாணம் பண்ணா என்னடி அதான் உனக்கு உன் புருஷன் னான் இருக்கேன்ல” என் இருக கட்டி அணைத்தான்
“ஆமா டா என் கள்ள புருஷா……….” லேசாய் முனங்கலாய் பிரேமாவும் இறுக அணைத்து கொண்டாள்
“இப்டியே இருக்கலாமா ஆண்டி”
“நோ……. அடுத்து நிறைய வேலை இருக்கு”
“ போ….. போடி…………. ” அருண் அவளை விட்டு  விலகினான்
“டேய் புருஷா……….”  கொஞ்சலாய்
“ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்………………………..”
“இன்னைக்கு நைட் என் ரூமுக்கு வரியா?, எல்லாரும் போனதுக்கப்றம்”
“எதுக்கோ” சற்று கோபமாய்
“நீ உன் பொண்டாட்டி கூட சேர”
“என்ன உளறுரிங்க………….”
“…………………………”
(சற்று யோசித்தவனாய்)
“ஏய்……………. உண்மையாவா……” மகிழ்ச்சி பொங்க
“ஆமாடா………………. இன்னைக்கு 9மணிக்கு என் ரூமுக்கு எப்டியோ வந்திடு, என் பையன் தூங்கலனா அவனுக்கு சரக்காச்சும் ஊத்தி குடுத்து தூங்க வச்சிட்டு வா…. ஓகேவா…………… ” என கூறி வேகமாய் தன் மகளை வழியனுப்ப தயார் செய்ய சென்றுவிட்டாள். அருணும் உடனே வெளியே சென்றான், அதனை மாப்பிள்ளை வீட்டு பெண் ஒருத்தி மட்டும் கவனித்தாள்.