Misc. Erotica రొమాంటిక్ ప్రెజెంటేషన్..!!

[Playboy09]

విజయ బస్సులోకి ఎక్కి వెళ్ళిపోతుండగా, కృష్ణ హృదయం కుదిపేసింది. అతని కళ్లలో కనిపించే దిగులు, అపరిచితమైన బాధ విజయను తడిమింది. ఆమెకు తెలిసింది, తన జీవితం ఓ అనిశ్చిత భవిష్యత్తు వైపు సాగిపోతోంది. విజయ ఎన్నిసార్లు వెనక్కి చూసినా, కృష్ణతో తన సంబంధం, ఆ అనుబంధం చలించిపోతోంది.

హైదరాబాద్ చేరుకున్నాక, ఆమె ఆలోచనలు స్థిమిత పడలేదు, కృష్ణతో గడిపిన ఆ తీపి జ్ఞాపకాలు విజయను నిద్రే పోనివ్వడం లేదు.
ఆ సమయం అంతా ఆమెకు ఒక సొగసైన కలలా, ఒక మాయాలో అనిపించింది. విజయ చెంతకి వచ్చిన ఆ కృష్ణ, చిన్నప్పుడు తనకు ఎంతో ప్రేమగా ముద్దులిచ్చిన కృష్ణ కంటే ఎంతో మారిపోయాడు. ఇప్పుడు అతను తనలో ఎంతో ఉద్రేకం తెచ్చాడు...

విజయ ఇంటికి చేరిన తర్వాత, హైదరాబాదులో తన పాత జీవితం మళ్ళీ మొదలయింది. కానీ, ఆమె మనసు మాత్రం వేరే దారి పట్టింది. రోజులు గడుస్తున్నా, కృష్ణ జ్ఞాపకాలు ఆమెను వదిలిపెట్టడం లేదు. తాను అతని చుట్టూ తిరుగుతున్నట్లే భావన. అప్పుడప్పుడు ఫోన్‌లో మాట్లాడినా, ఆ మాటల్లో గుండె చప్పుడుని దాచే ప్రయత్నం ఇద్దరూ చేస్తూనే ఉన్నారు. కృష్ణ మాటలు నెమ్మదిగా మాటలకీ, తరువాత నిస్సహాయమైన మౌనానికి మారాయి.

కొన్ని నెలల తరువాత......

ఒకరోజు, విజయ ఆఫీసు పని ముగించుకుని ఇంటికెళ్లి కూర్చుంటే ఫోన్ మెసేజ్ వచ్చింది.
"విజ్జీ, నువ్వు ఎప్పుడొస్తావ్? నా పెళ్ళి ఫిక్స్ చేస్తున్నారు. తప్పకుండా పెళ్లి కి రావాలి, నీ కోసం వెయ్యి కళ్ళతో ఎదురు చూస్తూ ఉంటా...

విజయ గుండె జారిపోయినట్లయింది. మెసేజ్ చూస్తూనే చెయ్యి వణికింది. కృష్ణ పెళ్లి? మనసు తట్టుకోలేక, ఆమె తల్లాడిపోయింది. ఆలోచనలు గజిబిజి అయ్యాయి. కృష్ణ తనతో కలిసి ఉండలేడా? అలా ఎలా చెసుకుంటాడు? ఆ మెసేజ్‌ని మళ్ళీ మళ్ళీ చదివింది. కళ్ళలో నీరు కట్టలు తెంచుకు వస్తున్నాయ్.

అదే సమయంలో, కృష్ణ కూడా తన మనసులో తీవ్ర వేదన అనుభవిస్తున్నాడు. అతను పెళ్లికి ఒప్పుకున్నప్పటికీ, తన మనసులో ఎక్కడో విజయతో ఉండే తీపి జ్ఞాపకాలు దాచిపెట్టుకున్నాడు. అతను పెళ్లి వేడుకలకు అంగీకరించినప్పటికీ, అది నిజమైన ప్రేమతో కాదని అతనికి అర్ధమైంది.

ఆ రాత్రి, విజయ కృష్ణ గురించి ఆలోచిస్తూ, తన భావాల నుండి బయటకు రాలేకపోయింది. “నా జీవితంలో కృష్ణ కోసం ఏదైనా ఉందా? లేదా కేవలం ఈ జ్ఞాపకాలు మాత్రమే మిగిలిపోతాయా?” అంటూ చింతించింది.

పెళ్లి ఫిక్స్ అయిన కొద్ది రోజుల తరువాత, కృష్ణకు, విజ్జి నుండి, గులాబీ రంగు, కవరొచ్చింది. ఆతృతగా చింపి చూసాడు.

కృష్ణా...... క్షేమం.... బాపున్నావు కదూ!!...... నేనింకో ఆరుమాసాలాగితే...ఓ అందాల చిన్ని కృష్ణయ్యను చూడబోతున్నాను. నాకు లెటర్ వ్రాయటం అంతగా రాదు మరి ఉంటాను----ఎప్పటికీ నీ విజ్జి.

ఆనందంతో ఉక్కిరి బిక్కిరయిపోతూ ఎగిరిగంతేసాడు. ఓ ప్రక్క మనసూ, ఇంకో ప్రక్క "మనుగడ"లకు మధ్య సతమతమవుతూ, ఫైనలియర్ పూర్తి చేశాడు, కాల చక్రం తిరిగిపోతోంది. విజ్జీకు మగపిల్లాడు పుట్టాడట. పెద్దలంతా కిృష్ణకు, సుశీలకు పెండ్లి
నిశ్చయించేశారు.... పెళ్ళి పందిరి "కళ కళ" లాడుతోంది....

బంధువులంతా వచ్చేసారు, విజయ పెళ్లి నాటికి తప్ప కుండా వస్తానని టెలిగ్రాం యిచ్చింది, కృష్ణ వెళ్లి వాకిట ముందు ఆగిన ప్రతికారు పరికించి చూస్తున్నాడు. ముహూర్తం దాటిపోతుందని పెద్దలంతా హడావుడి చేస్తూ కృష్ణను, సుశీలను కళ్యాణ మండపం మీద కూర్చోబెట్టారు. సుశీల ముగ్దలా ఆలంకరించుకొని తన అందాన్ని మరింత ద్విగుణీకృతం చేసుకుంది. కిృష్ణ ధ్యాసంతా విజ్జీ మీదే: బహుమతులు ఒక్కొక్కరు ఘనంగా చదివిస్తున్నారు.... ప్రహరీ బయట కారు ఆగింది.ఓ డ్రైవరు పెద్ద పార్శల్ అయిదేల్ల ఆబ్బాయిని ఎత్తుకొంటూ పెళ్ళి పందిర్లోకి ప్రవేశించాడు. కృష్ణ చిన్న పిల్లాడికేసి చూస్తూ స్తంభించి పోయాడు. అచ్చం తనలాగే ఉన్నాడు.

మరి విజయ....
విజయ ఏది అని ఆడిగాదు ఆతృతగా క్రిృష్ణ, డ్రైవరు మౌనంగా విజయమ్మగారు ఏదో పనుండి ఊరెల్లారండి.అంటూ బయటకు నడిచాడు. కిృష్ణ, చిన్న బాబు చేతిలో గులాబిరంగు పార్శిల్ చూసేసరికి విజ్జీ మాటలు గుర్తుకు వచ్చాయ్ "మళ్ళీ ఎప్పుడొస్తావ్?.... " పెళ్లికి నాకు ఏ ప్రజెంటేషన్ ఇస్తావు?...." "చూస్తావుగా" ఆ మాటలే క్రిష్ణ చెవుల్లో ప్రతిధ్వనిస్తున్నాయ్.
చిన్ని బాబు

చేతిలో ఉన్న ఉన్న పార్సెల్ చింపి చూసాడు. మల్లి అదే రోల్డ్ కలర్ కాగితం మీద ఎర్రటి అక్షరాలు మెరుస్తున్నాయి.

కృష్ణా..... జీవితం పూర్తిగా పతనమయిపోయింది, మా బార్యా భర్తలు మధ్య కక్ష్యలు ఆవేశాలూ పెరిగినై. ఇద్దరం విడిపోయాం, ఇంకా బ్రతకటం అవివేకం... అందుకే చావటానికి చేసే చివరి ప్రయత్నం ఇది. పోతున్నాను. ఎక్కడికో... నీ పెళ్లికి ప్రజెంటేషన్ కావాలన్నావు కదూ!!

ఇదిగో బాబు... నువ్వు నాలో చిలికిన అమృతానికి ప్రతిరూపం!

వాడిని నీకే అందిస్తున్నాను. "బహుమతిగా తీసుకుంటావని. కాదు.... బాధ్యతగా చూసుకుంటావని, చెల్లాయి సుశీ నిండు సుమంగలిగా సుఖపడుతుందని తలుస్తాను.....

నీకు.......నా తియ్యని కన్నీళ్ళతో.....విజ్జి!!

విజ్జీ, అంటూ వెర్రి గొంతుకతో అరిచి సృహ తప్పాడు, కృష్ణ.

కాసేపయ్యాక తేరుకొని చూసే సరికి అందరూ ప్రథమ చికిత్స చేసి తన మెలుకవ కోసమే ఎదురు చూస్తున్నట్లున్నారు.

విజ్జి తనకు వ్రాసిన లేఖ సుశీ చేతుల్లో వణుకుతోంది. సుశీ విడిచే కన్నీటిబొట్లు విజ్జి రాసిన అక్షరాళ్ళో కలిసిపోయి, కరిగి పోతున్నాయ్.

సుశీల కి కూడా కృష్ణ అంటే చాలా ఇష్టం!!
సుశీల కూడా అందం లో ఏ మాత్రం తన అక్క విజయ కన్న తక్కువ ఏమి కాదు!!
చేతిలో ఉన్న ఉన్న పార్సెల్ చింపి చూసాడు. మల్లి అదే రోల్డ్ కలర్ కాగితం మీద ఎర్రటి అక్షరాలు మెరుస్తున్నాయి.

కృష్ణా..... జీవితం పూర్తిగా పతనమయిపోయింది, మా బార్యా భర్తలు మధ్య కక్ష్యలు ఆవేశాలూ పెరిగినై. ఇక నేను బ్రతకటం అవివేకం... అందుకే చావటానికి చేసే చివరి ప్రయత్నం ఇది. పోతున్నాను. ఎక్కడికో... నీ పెళ్లికి ప్రజెంటేషన్ కావాలన్నావు కదూ!!

ఇదిగో బాబు... నువ్వు నాలో చిలికిన అమృతానికి ప్రతిరూపం!

వాడిని నీకే అందిస్తున్నాను. "బహుమతిగా తీసుకుంటావని. కాదు.... బాధ్యతగా చూసుకుంటావని, చెల్లాయి సుశీ నిండు సుమంగలిగా సుఖపడుతుందని తలుస్తాను.....

నీకు.......నా తియ్యని కన్నీళ్ళతో.....విజ్జి!!

విజ్జీ, అంటూ వెర్రి గొంతుకతో అరిచి సృహ తప్పాడు, కృష్ణ.

కాసేపయ్యాక తేరుకొని చూసే సరికి అందరూ ప్రథమ చికిత్స చేసి తన మెలుకవ కోసమే ఎదురు చూస్తున్నట్లున్నారు.

విజ్జి తనకు వ్రాసిన లేఖ సుశీ చేతుల్లో వణుకుతోంది. సుశీ విడిచే కన్నీటిబొట్లు విజ్జి రాసిన అక్షరాళ్ళో కలిసిపోయి, కరిగి పోతున్నాయ్.

సుశీల కి కూడా కృష్ణ అంటే మహా ఇష్టం, ప్రాణం!!
సుశీల కూడా అందం లో ఏ మాత్రం తన అక్క కంటే తక్కువ కాదు.

కృష్ణ చిన్న బాబును ఎత్తుకుంటూ సుశీ కేసి చూసి ధైర్యం చెప్పేడు. "అవునూ మరి నీ పేరు ఏంటి, చెప్పాలి" అంటూ మారాం చేస్తున్నట్టు. అడిగేడు కృష్ణ....

"క్కిష్ణ ప్రసాద్ అని చిన్న బాబు చెప్పేసరికి.... ఒక్క క్షణం మళ్లీ. కృష్ణ, సుశీ ఇద్దరు ఒకరి కళ్ళల్లో ఒకరు చూసుకుంటూ కృష్ణ ప్రసాద్ ను ముద్దులతో తడిపేశారు..

మరుసటి రోజు విజయకు మెసేజ్ వచ్చింది. "విజ్జీ, హైదరాబాద్ రా. నీతో మాట్లాడాలని ఉంది." మెసేజ్ కృష్ణది కాదు. అతని ఫ్రెండ్, సుమన్ నుండి వచ్చింది. అతను కృష్ణతో చాలా క్లోజ్. విజయ డౌట్‌గా వుంది. ఏదో జరిగిందా? కృష్ణకు ఏమైనా జరిగిందా?

తాను వెంటనే హైదరాబాదుకు వెళ్లాలని నిర్ణయించుకుంది. వెళ్లిన వెంటనే, సుమన్ చెప్పిన విషయమంతా విన్నప్పుడు విజయకు ఒక్కసారిగా షాక్ తగిలింది. కృష్ణ పెళ్లి రద్దయింది.  విజయ తన నివాసం వద్ద కూర్చుని, ఆకాశంలో నక్షత్రాలు చూస్తూ కృష్ణతో గడిపిన ఆ తీపి జ్ఞాపకాలను తలచుకుంది. "ఏదైనా తప్పు చేశానా?" అని తనలోనే ప్రశ్నించుకుంది. అంతలోనే డోర్ కప్పు కొట్టిన శబ్దం.

తన గుండె వేగంగా కొట్టుకుంటోంది. తలుపు తీయగానే, కృష్ణ తన ముందు నిల్చున్నాడు. రెండు కళ్ళూ వాడివేడిగా చూస్తూ, అతనికి ఎప్పుడూ ప్రేమ పల్లవించే కళ్లు. “విజ్జీ…” అంటూ, అతను ఒక పది అడుగులు అలా నిల్చున్నాడు. విజయ ఒక్క మాట కూడా మాట్లాడలేదు.

తనవైపు నడిచొస్తూ, కృష్ణ విజయ ముందు నిలబడి, "నేను నీ ప్రేమకు అర్హుడిని కాదు అనుకున్నా. కానీ, నువ్వు లేకుండా నాకు ఎక్కడా సంతోషం లేదు. నువ్వు నన్ను ప్రేమిస్తావా లేక నేను ఒక పొరపాటుగా మిగిలిపోతానా?” అని అడిగాడు.

విజయ గుండె గాబరాగా, అతనిని చూసి, మౌనంగా ఉండిపోయింది. కృష్ణ ముందు వంగి, ఆమె చేతులను తన చేతుల్లోకి తీసుకుని, "విజ్జీ, ఈ ఒక్కసారి. నువ్వే నా ప్రపంచం. నా ప్రేమను తిరిగి నా గుండెలో పెట్టిపోతావా?" అని అడిగాడు.

విజయ కృష్ణ మాటలు విని క్షణంలో నిశ్చలంగా నిలిచిపోయింది. గుండె గట్టిపడినట్టు అనిపించింది, కానీ కృష్ణ కళ్లలో ఉన్న ఆ తపన, ఆ ప్రేమను చూసి ఆమె కళ్లలో చినుకులు మెరిసాయి. అతడు తన చేతులతో విజయ చేతులను పట్టుకున్నప్పుడు, ఆ స్పర్శ ఆమె శరీరమంతా విరజిమ్మింది. సిగ్గు, కోపం, బాధ అన్నీ కలసి ఒక్కసారి ఊగిపోయాయి. ఒక్క మాట కూడా లేకుండా విజయ ఒక్కసారిగా కృష్ణను హఠాత్తుగా తన కౌగిల్లో బంధించేసింది.

కృష్ణ కూడా ఇక ఆలస్యం చేయకుండా తన రెండు చేతులను విజయ చుట్టూ వేసి, గట్టిగా హత్తుకున్నాడు. ఆ సన్నివేశంలో ఇద్దరి మధ్య నలిగిపోయే వక్షోజాల స్పర్శ, కృష్ణను కరగనివ్వకుండా మత్తులో ముంచింది. ఆ వెచ్చని కౌగిలిలో ఉన్న బాధ అంతా కరిగిపోయినట్టు అనిపించింది. అతడు మెల్లగా తన కుడిచేతిని విజయ నాజూకైన పిరుదుపై ఉంచి, పిసుకుతూ, తన పెదవులతో ఆమె మెడపై ముద్దలు పెడుతుండగా, విజయ తట్టుకోలేకపోయింది.

విజయ ఒక్కసారిగా అతడిని గట్టిగా వెనక్కి నెట్టేసి, "ఇంకా తట్టుకోలేను!" అని గట్టిగా అరిచి, అతని వైపునికి వేగంగా వచ్చి, కృష్ణ పెదవులను తన ఎర్రటి పెదాలతో బలంగా బంధించింది. కృష్ణ కూడా ఇంకాస్త ఆలస్యం చేయకుండా, తన పెదవులతో విజయ పెదాలను మెల్లగా జుర్రుకుంటూ, ఆమె నాలుకను చీకుతూ మరింత సన్నిహితంగా ఆమెను తనలో లీనమయ్యేలా చేశాడు.

ఇద్దరూ ఈ లోకాన్ని మరచి, రెండు నిమిషాలు ఒకరిని ఒకరు బంధించి, ఈ లోకంలో ఏదీ లేదన్నట్టుగా ఒంటరిగా ఆ శృంగార ఆటలో తెలిపోతున్నారు. కృష్ణ మెల్లగా తన చేతులను విజయ వక్షోజాలపైకి తీసుకెళ్లాడు. అతని ఎడమచేతి విజయ సన్నుపైకి వెళ్ళి, మెల్లగా నొక్కుతున్న సమయంలో, ఒక్కసారిగా ఇంటి కాలింగ్ బెల్ వినిపించింది...!