03-10-2024, 10:49 PM
“இருந்து சாப்ட்டு போகலாமே….” “இல்லங்க… ஏற்கனவே நிரய லீவ் போட்டுடேன்… நிரய வேல இருக்கு… அப்பப்ப வந்து பாக்குரேன்…” நகர்ந்தான் குமார். இரண்டு நாள் கழிந்தது…அன்று மதியம் 3.00 மணி.. என்ன இந்த காயு போன் பண்ணவேயில்ல… குமார் தனக்குள் நினைக்கும் போதே… .. போன் வந்தது…. “கொஞ்சம் அடையார் வந்திட்டு போரீங்களா…” “என்ன விசயம் ..” “ப்ளீஸ் கொஞ்சம் வர முடியுமா..” “கொஞ்சம் வேல இருக்கு .. இன்னிக்கு வர முடியாதுங்க…” “இல்ல சாலுக்கு உங்கள பாக்கணுமாம்…அப்பறம் நானும் கொஞ்சம் உங்ககிட்ட பேசணும்… ” ம்ம்ம் சரி 6 மணிக்கு வரேன்…. சொல்லிட்டு குமார் போன வைத்தான்… என்னது.. மரியாத கூடுது… மனசுக்குள் இதமாய்…உணர்ந்தான்.. மாலை : பெஸண்ட் நகர் பீச்… சாலு உற்சாகமாய் குமார் கைய பிடித்துக்கொண்டு ஒட கைய ஆட்டி ஆட்டி அவனுடன் வள வள எதோ பேச… காயத்ரி அவளை ஆச்ச்ர்யமாய் பார்த்தாள்.. இந்த குட்டி இவருடன் இப்படி ஒட்டிக்கிச்சே…. கொஞ்ச நேரம் ஆட்டம் முடிந்து… சாலுவ விளையாட சொல்லிட்டு காயத்ரி பக்கம் வந்து உக்காந்து… “ம்ம் சொல்லுங்க ஏதோ பேசணும்னு சொன்னீங்களே…..” “வந்து .. வந்து,,.. இன்னும் ஒரு வாரத்ல வீடு ரெடியாயிடும்.. அது வரை.. வேறு வீடு வாடகைக்கு கிடைக்குமா?.”. “ஏன் .. இங்க.. என்ன.. ம்ம்ம்ம்.. ஏதாவது பிரச்சனையா…?..” “ஆமா.. இல்லை..வந்து.. வந்து..” “என்ன காயு ….என்ன பிரச்சனை சொல்லும்மா..”. கொஞ்சம் கனிவாய் கேட்டான்… இப்படி கேட்ட மறு நிமிசம்… காயத்ரி அவன் தோளில் சாய்ந்து உடைந்து அழ ஆரம்பித்தாள்…. “ஹேய்.. காயு என்னாச்சு.. ..” “வந்து ..வந்து…” ” “ம் ம் சொல்லும்மா….” “அந்த ஆள் .. என் தோழியின் புருசன் அவர் பார்வையே சரில்ல …என்னிடம் தப்பா நடக்க முயற்ச்சி பண்றார்…. …. ம்ம்…பிரம்மையா இருக்கும்… “இல்லப்பா…. … உனக்கு யார் இருக்கா… நானே உன்ன நல்லா பாத்துக்கிரேன்.. அப்படி.. இப்பிடினு அசிங்கமா பேசுரார்… எனக்கு பயமா இருக்கு.. என் தோழிட்ட இன்னும் சொல்லலை….. “விசும்பினாள்… “ம்ம்ம் அப்ப இன்னைக்கு ஒரு நாள் பொறுத்துக்கங்க..நாளைக்கு பண்ரேன்..” அரை மனதோடு.. சரி என்றாள். காயத்ரி… குமார் ரூமுக்கு திரும்பிய பின் .. ஒரே யோசனையாய்… இரண்டு நன்பர்களிடம் சொல்லிவைக்க..ஒரு நாளில் எப்படி…என்றார்கள்.. மறு நாள் குமார் ஒரு CLIENT OFFICE ல் முக்கியமான மீட்டிங்க்… முடிக்கும் நேரம்…” mR. kUMAR .. PHONE FOR YOU… ” ஆப்ரேட்டர் போன் கனக்ட் பண்ண மறு முனையில் காயத்ரி.. கொஞ்சம் அர்ஜெண்ட்.. இங்கு வர முடியுமா… இல்லிங்க… இங்க ஒரு கிளயண்ட் ஆபிஸ் ல இருக்கேன்..அப்புரமா சாயுங்காலம்.. வரேனே.. இல்ல இப்போ நான்…வீட்டுக்கு பக்கத்தில.. அவள் சொல்லி முடிக்கும் முன்.. குமார்… ப்ளீஸ்.. காயத்ரி… கொஞ்சம்…நேரம் … போன் கட்டானது… அவசரம் அவசரமா மீட்டிங்க் முச்சு… மணி 5.00 அடையார். . பறந்தான்… காயத்ரி தோழி வீட்ட நெருங்கும் போது… பக்கத்தில் இருந்த DEPARTMENT STORE ல் இருந்து, வெளிய வந்த.. காயத்ரி என்னய பார்த்தும் ஓடி வ்ந்து என் கைகளை பிடிததுக் கொண்டாள்… கண்கள் கலங்கி.. கைகள் நடுங்க.. “என்னம்மா ஏன் இப்படி “…பதட்டமாய் குமார்.. பக்கத்தில் மர நிழலில் ஒதுங்கி.. இங்க நான் இருக்க மாட்டேன்…வீடு கிடைக்காட்டியும் பரவாயில்ல.. பக்கதில லாட்ஜ்லயாவது த்aங்கிக்றெeன்… என்னாச்சு சொல்லுங்க… அவன் என் கைய புடிச்சு இழுத்தான்..கைய கடிச்சு உதறிட்டு வெளிய வந்துட்டேன்…சாலு உள்ள ரூமில் தான் இருக்க.. அப்ப நீ ..இங்கேயாவா.. 3 மனியில் இருந்து நிக்கிர… ஆமாம்… வாங்க… அவள் தோழி வீட்ட koobamaa தட்ட… கதவ தொறந்தான் அந்த ஆள்… கரு கருன்னு.. வீட்டின் ஊள்ளே நுழைந்தவுடன்… என்னம்மா.. அடியாளா… அவன் நக்கலாய். வாசனை தூககியது.. குடித்திருக்கிறான்…..குமார் காயத்ரிய பாத்து… போய் சூட்கேஸ் எல்லாம் எடுத்து வாங்க.. உள்ளே போகப்போன காயத்ரிய… என்ன செல்லம் வா… அவளை கைய பிடித்து.. இழுத்து அணக்க முயல…குமார் உடனே அவன் கைய புடிச்சு தடுத்து.. நீங்க எடுத்திட்டு வாங்க. என்று சொல்ல .. அந்த ஆள் திமிரிக் கொண்டு… நீ ….நீ.. யார்டா… இத கேக்க அவ என் பிரண்ட்… மீண்டும் காத்ரிய இழுத்து அணைக்க முயல… குமார் தன் கை முஷ்டிய மடக்கி…அவன் முகத்தில்.. நச் ..ச்ச்.. விட்டான் ஒரு குத்து.. “பாஸ்டர்டடு.. யாரை…” சொல்லிகொண்டே இன்னொறு குத்து வயிற்றில்.. . மடிங்கி சரிந்தான்..அந்த ஆள்.. ஆத்திரம் தீராமல்..”யார் கைய புடிச்சு இழுக்கர… ம்ம்.. யார்ன்னு நினச்ச அவ.. அவ என் பொண்டாட்டிடா… நாயே.. ” என் பொண்டாட்டி….” மீண்டும் ஒரு மிதி அவன் இடுப்பில்…. “வ் பொண்டாட்டின்னா.. எங்கய்யா தாலி…. ம்ம் . ம்ம்..”முனுத்தான் அந்த ஆள்.. காயத்ரி அப்படியே தன்ன மறந்து.. குமாரின் உக்கிரத்தை பாத்து…அதிர்ந்து.. நிற்க… குமார் அந்த வீட்ட சுத்தி பார்த்தான்.. ..எடுத்தான்…அம்மன் படம் அருகில் நேர்த்திகடனுக்காக இருந்த மஞ்சள் கயிற இரு கைகளிலும் எடுத்து… காயத்ரிய பாத்தான்.. காயத்ரி மவுனமாக அவன் முன் தலை குனிய… தாலியை அவள் கழுத்தில் கட்டினான். காயத்ரி தன் பக்கம் இழுத்து..சாமி படம் அருகில் குங்குமம் அவள் நெற்றியில் பெருவிரலால்..இழுக்க..காயத்ரி அப்படியே அவன் மார்பின் மீது சாய்ந்து கொண்டாள்.. அவள் வியர்வை நெற்றியில் இருந்து குங்குமம் மெல்ல வழிந்தோடி… அவன் சட்டையை நனத்தது..காயத்ரிக்கு இன்னும் அந்த இன்ப அதிர்ச்சியில் இருந்து மீள வில்லை…அவன் காட்டிய உக்கிரம்… அந்த ஆளை புரட்டி எடுத்தது… கனவு போல் இருந்தது அவளுக்கு. எல்லவற்றையும் எடுத்துக் கொண்டாள்.. சாலுவ தன் தோழில் போட்ட குமார்… ஒரு பெட்டிய தன் கையில் தூக்கிக் வீட்ட விட்டு இருவரும் வெளியேறினார்கள்.. உனக்… உங்களுக்கு.. இதில்..சங்கடம்மா….” அவள் முகத்தை பாத்து குமார்.. “நீங்க இப்படி கூப்பிடருது தான் சங்கடம்மா இருக்கு..”. காயத்ரி “என்ன…” “நீங்க.. வாங்கன்னு.. சொல்லுரது…தான் எனக்கு சங்கடமா இருக்கு…” அவன் கைய பிடிச்சு தன் உடலுடன் ஒட்டி வைத்தவாரு அவனை நெருங்கி.. அவனை ஒட்டியவாறு…இந்த நிலை அவ்ளுக்கு மிகவும் பிடிசிருந்தது..தன் ஒரு பக்க மார்பு அவன் முதுகில் தொட்டு விளையாடும் படி ஒட்டி உரசியபடி….அவள் புடிசிருந்த அவன் கை நேராக அவளின் சேலை கொசுவத்தில் பட்டு அவன் சுண்டு விரல் அவள் அந்தரங்க்த்தை அப்பப்போ சீண்டியபடி தொட்டு தொட்டு விளையாடியது.. காயத்ரிக்கு இன்ப அவஸ்த்தைய கொடுக்க , அதை இழக்க அவள் விரும்பாமல்.
இன்னும் கொஞ்சம் இன்னும் கொஞ்சம் முன்னேறி… அவன் முழு கையும் அவள் இன்ப சுரங்க்த்தில் படுமாறு அவன் கைய ஆட்டி ஆட்டி.. அவன் கை அவள் அடிவயிற்றில்ல அப்பப்ப படுமாறு பார்துகொண்டாள். அப்படி படும் ஒவ்வொரு முறை யும் அவள் அடி வயிறு துடித்து துடித்து அடங்கியது… காயத்ரிக்கு கொஞ்ச நேரம் முன்னாடி அந்த ஆள் தன் தோழியின் புருசன் இந்த இடத்த அமுக்கி பிடிச்சும் ஏற்படாத இன்பம் இவன் அருகில் நின்றாலே.. கைவிரல் மெல்ல பட்டாலே.. சும்மா கிளர்ந்து எழுந்தது….பாவி என்ன தான் அந்த கையில் வச்சிருக்கானோ… எண்ணி சிலிர்த்தாள்.. பொது இடம் என்பதை மறந்து நெகிழ.. அவன் குரல் அவளை மீட்டது… “காயத்ரி… இந்த… நான் செஞ்ச ..” தயக்கமாய் குமார்… “ நல்லது தான் செஞ்சுருக்கீங்க நானே உங்க கிட்ட சொல்லனும்னு இருந்தேன்… நீங்க முந்திக்கிட்டீங்க….உங்களை நான்…. அப்புரமா… சொல்லுரேன்….” வெக்கமாய் சிரித்தாள்.. இரண்டு லாட்ஜில்.. இடம் இல்லை… மற்ற இரண்டும் அவ்வளவு பாதுகாப்ப தெரியல குமாருக்கு… காயத்ரியிடம் “ இப்போ என்ன பன்னுரது…. “பணம் பத்தி கவலைபடாதீங்க… வாங்க வேறு இடம் தேடலாம்….” மெல்ல ஒரு டாக்சி அவர்கள் தேட…. “என்னம்மா…இந்த பக்கம்.. ..” குரல் கேட்டு திரும்பிய …காயத்ரி ஆச்ச்ர்யத்துடன் “அட நம்ம போர்ட்டர் பெரியவர் … இல்ல ஒருவாரம் தங்கணும் லாட்ஜ் ஒன்னும் கிடைக்கல அது தான் அன்னா சாலை போய் பாக்கலாமுன்னு… குமார் கொஞ்சம் தயக்கத்துடன்… “என்ன தம்பி ஒரு வாரமா…லாட்ஜிலயா… நீங்க கூடவே இருப்பீங்கன்னா சரி.. … இல்லன்னா…” பெரியவர் கொஞ்சம் இழுக்க..
“இல்லிங்க..நான் காலையில் ஆபிஸ் போட்டு சாயங்காலம் தான் வருவேன்….” “அப்ப எங்க வீட்டுக்கு வாங்க… ஒரு வாரம் என்ன ஒரு மாசம்னாலும் இருங்க.லாட்ஜ்ல்லாம் சரி படாது .”. பெரியவர்… “தம்பி என் வீடு இங்க பக்கத்தில தான் துரைபாக்கம்…நானும் என் பொஞ்சாதியும் தான்.. பசங்க கல்யானமாகி போய்ட்டாங்க.. அவங்களுகாக ஒரு ரூம் இருக்கு..அவங்க வந்தா தங்கிக்க …. அதுல தங்கிகுங்க.. சரி தானே…” குமார் காயத்ரிய பாத்தான்.. காயத்ரி தலையசைக்க…கிளம்பினார்கள்… அந்த பெரியவ்ருடன்… துரைப்பக்கம் … பெரியவர் – மயாண்டி … வீடு… கொஞ்சம் ஒதுக்கு புரமாய்…சின்ன தோட்டம் …வாழை மரங்களுடன்…அவர்களை வரவேற்றது… மேகலை .. மாயாண்டி மனைவி..லட்சணமாய்.. விபூதி குங்குமத்துடன்..வரவேற்றாள். “இவுக இப்படித்தான் தம்பி.. திடீர்னு யாரயாவது கூட்டி வருவாக… என்ன சாப்பிடுரீங்க…” வெள்ளெந்தியாய்… “தம்பி என்னயும் மனுசனா மதிச்சு காலங்காத்தல காபி வாங்கி கொடுத்த புள்ள அந்த புள்ளக நடுத் தெருவில நிக்கிது.. எப்படி புள்ள சும்மா வர முடியும் அது தான் கூட்டிட்டு வந்திட்டேன்ல….” “அந்த தம்பியா இது … இரண்டு நாளா இத தான் சொல்லிகிட்டு.. இருக்காரு…இது உங்க வீடு மாதிரி நினச்சுக்க… என்ன. ஒம் பொண்ணா…. “ சாலுவ பாத்து கைய நீட்ட.. சாலு குமாரின் தோளை இருக ப்ற்றிக் கொண்டாள்.. கை கால் அலம்பிட்டு வாங்க சாப்பிடலாம்… மேகலை … அங்கிள்.. எனக்கு மூச்சா சாலுவ நெழிய அவளை தூக்கி கிட்டு.. பாத்ரூம் போனான் குமார்.. “சாலு .. இனிமே என்ன அங்கிள்ன்னு கூப்பிட கூடாது..” “எப்படி ” “அப்பா.. டாடின்னு கூப்பிடனும் “ .. “நிஜமா.. “ சாலு கண்களில் ஆச்ச்ர்யம் மின்ன.. “ஆமா…” சாலு விறு விருன்னு காயத்ரியிடம் நேரா வந்து அவள் மடியில் உக்காந்து “அம்மா… அங்கிள் இனிமே அவங்கள.. அப்பா.. டாடின்னு கூப்பிட சொல்லுராங்க… நான் டாடினு கூப்பிடவாம்மா…” கேட்ட மாயாண்டி மேகலை திகைத்து நிற்க …..காயத்ரி கொஞ்சம் சங்கடத்துடன் .. “ஆமா செல்லம் அப்பான்னு தான் கூப்பிடனும்….” “ஐயா, தப்பா நினக்காதீங்க…” என்று அவர் களிடம் சொல்லிவிட்டு.. ஊரில் இருந்து இது வரை நடந்த அனைத்தையும் ( இந்து , நீங்கலாக..) அவர்களிடம் சொன்னாள். திகைத்த மாயாண்டி.. “என்ன தான் சொல்லு உன் புருசன் செஞ்சது தப்பு இல்லை.கரக்ட்டா தான் செஞ்சுஇருக்கான்…நானா இருந்தேன் அவன கொன்னு போட்டிருப்பேன்….” “என்னங்க இங்க வாங்க.. புதுசா வந்திருக்குங்க… போய் பழம் .. பூ ..ஸ்வீட் வங்கிட்டு வாங்க…” மாயாண்டி காதில் கிசுகிசுத்தாள்.. “நான் .மாடி ரூம கொஞ்சம் ரெடி பன்னிடுரேன்..” “வாம்மா .. நீ போய் குளிச்சிட்டு வா…” காயத்ரிய பாத்து…மெகலை.. …………. இரவு….மணி 10.00 “இல்லம்மா… இப்ப .. எங்களுக்கு …எதுக்கு.. இந்த.. “ காயத்ரி வெக்கத்துடன்…. “இந்த பாரும்மா.. அவனுக்காக நீ ஏங்கி கிடந்திருக்க… அவன் நினைச்சிருந்தா.. உன்ன ரயில்ல தொட்டிருக்கலாம்ல.. ஆனா தொடல. ஏன் தெரியுமா… உன் அக்கா கொழ்ந்தய பத்தி சின்ன குழ்ப்பம்… இப்போ அது எல்லாம் தான் தீந்த்டிச்சில்ல…அப்புறம் என்ன. ….. சாலுவ நான் பாத்துக்கிரேன்….போ போய் சந்தோசமா, அவன் மனசு அறிஞ்சு நடந்துக்க… “ ஆசீர்வத்து அனுப்பினாள் மெல்ல மாடியேறி..அறைக்கதவை. திறந்து உள்ளே நுழைந்த காயத்ரி திகைத்து நின்றாள்….. சாலுவ தன் மார்பின் மீது போட்டு அவளை தட்டிக்கொடுத்தபடி.. தரையில் இருந்த மெத்தை மீது படுத்திருந்தான் குமார் தன் கண்களை மூடியபடி….அட சாலு இங்க தான் இருக்காளா…மெல்ல கிசு கிசுப்பாய் சொன்ன படி ..அவன் அருகில் வந்து அமர்ந்தாள். காயத்ரி வந்த சத்தம் கேட்டு மெல்ல கண் முழித்த குமார். அப்போது தான் காயத்ரிய கவனித்தான். வாவ்.. இந்த அழகு தேவதை எனக்கே எனக்கு… நினைப்பே உடம்பு முறுக்கி…. நரம்பு உஷ்ணமானது…. என்ன காயத்ரி… இல்ல நான் சொல்ல சொல்ல .. அந்த அம்மா தான்… முடிக்க முடியவில்லை அவளால்…வெக்கம் புடுங்கி தின்ரது அவளுக்கு… “அம்மா தான்…” “உங்க கூட … இங்க .. படுக்…”.வார்த்தை வரவில்லை காத்து தான் வந்தது.. சரி படுத்துக்க…. கொஞ்சம் விலகிபடுத்து இடம் கொடுத்தான்… மெல்ல சாலுவ அவன் மாரில் இருந்து தூக்க … அப்பா… என்று.. குழைந்த படி மீண்டும் அவன் கழுத்த கட்டிக்கொண்டு.. தூங்க ஆரம்பிதாள்.. சாலு… “ஏன் அவள டிஸ்டர்ப் பன்ன்ர காயு…அவளும் கொஞ்சம் தூங்கட்டுமே…” காய்த்ரிக்கு கொஞ்சம் பெருமை …
இன்னும் கொஞ்சம் இன்னும் கொஞ்சம் முன்னேறி… அவன் முழு கையும் அவள் இன்ப சுரங்க்த்தில் படுமாறு அவன் கைய ஆட்டி ஆட்டி.. அவன் கை அவள் அடிவயிற்றில்ல அப்பப்ப படுமாறு பார்துகொண்டாள். அப்படி படும் ஒவ்வொரு முறை யும் அவள் அடி வயிறு துடித்து துடித்து அடங்கியது… காயத்ரிக்கு கொஞ்ச நேரம் முன்னாடி அந்த ஆள் தன் தோழியின் புருசன் இந்த இடத்த அமுக்கி பிடிச்சும் ஏற்படாத இன்பம் இவன் அருகில் நின்றாலே.. கைவிரல் மெல்ல பட்டாலே.. சும்மா கிளர்ந்து எழுந்தது….பாவி என்ன தான் அந்த கையில் வச்சிருக்கானோ… எண்ணி சிலிர்த்தாள்.. பொது இடம் என்பதை மறந்து நெகிழ.. அவன் குரல் அவளை மீட்டது… “காயத்ரி… இந்த… நான் செஞ்ச ..” தயக்கமாய் குமார்… “ நல்லது தான் செஞ்சுருக்கீங்க நானே உங்க கிட்ட சொல்லனும்னு இருந்தேன்… நீங்க முந்திக்கிட்டீங்க….உங்களை நான்…. அப்புரமா… சொல்லுரேன்….” வெக்கமாய் சிரித்தாள்.. இரண்டு லாட்ஜில்.. இடம் இல்லை… மற்ற இரண்டும் அவ்வளவு பாதுகாப்ப தெரியல குமாருக்கு… காயத்ரியிடம் “ இப்போ என்ன பன்னுரது…. “பணம் பத்தி கவலைபடாதீங்க… வாங்க வேறு இடம் தேடலாம்….” மெல்ல ஒரு டாக்சி அவர்கள் தேட…. “என்னம்மா…இந்த பக்கம்.. ..” குரல் கேட்டு திரும்பிய …காயத்ரி ஆச்ச்ர்யத்துடன் “அட நம்ம போர்ட்டர் பெரியவர் … இல்ல ஒருவாரம் தங்கணும் லாட்ஜ் ஒன்னும் கிடைக்கல அது தான் அன்னா சாலை போய் பாக்கலாமுன்னு… குமார் கொஞ்சம் தயக்கத்துடன்… “என்ன தம்பி ஒரு வாரமா…லாட்ஜிலயா… நீங்க கூடவே இருப்பீங்கன்னா சரி.. … இல்லன்னா…” பெரியவர் கொஞ்சம் இழுக்க..
“இல்லிங்க..நான் காலையில் ஆபிஸ் போட்டு சாயங்காலம் தான் வருவேன்….” “அப்ப எங்க வீட்டுக்கு வாங்க… ஒரு வாரம் என்ன ஒரு மாசம்னாலும் இருங்க.லாட்ஜ்ல்லாம் சரி படாது .”. பெரியவர்… “தம்பி என் வீடு இங்க பக்கத்தில தான் துரைபாக்கம்…நானும் என் பொஞ்சாதியும் தான்.. பசங்க கல்யானமாகி போய்ட்டாங்க.. அவங்களுகாக ஒரு ரூம் இருக்கு..அவங்க வந்தா தங்கிக்க …. அதுல தங்கிகுங்க.. சரி தானே…” குமார் காயத்ரிய பாத்தான்.. காயத்ரி தலையசைக்க…கிளம்பினார்கள்… அந்த பெரியவ்ருடன்… துரைப்பக்கம் … பெரியவர் – மயாண்டி … வீடு… கொஞ்சம் ஒதுக்கு புரமாய்…சின்ன தோட்டம் …வாழை மரங்களுடன்…அவர்களை வரவேற்றது… மேகலை .. மாயாண்டி மனைவி..லட்சணமாய்.. விபூதி குங்குமத்துடன்..வரவேற்றாள். “இவுக இப்படித்தான் தம்பி.. திடீர்னு யாரயாவது கூட்டி வருவாக… என்ன சாப்பிடுரீங்க…” வெள்ளெந்தியாய்… “தம்பி என்னயும் மனுசனா மதிச்சு காலங்காத்தல காபி வாங்கி கொடுத்த புள்ள அந்த புள்ளக நடுத் தெருவில நிக்கிது.. எப்படி புள்ள சும்மா வர முடியும் அது தான் கூட்டிட்டு வந்திட்டேன்ல….” “அந்த தம்பியா இது … இரண்டு நாளா இத தான் சொல்லிகிட்டு.. இருக்காரு…இது உங்க வீடு மாதிரி நினச்சுக்க… என்ன. ஒம் பொண்ணா…. “ சாலுவ பாத்து கைய நீட்ட.. சாலு குமாரின் தோளை இருக ப்ற்றிக் கொண்டாள்.. கை கால் அலம்பிட்டு வாங்க சாப்பிடலாம்… மேகலை … அங்கிள்.. எனக்கு மூச்சா சாலுவ நெழிய அவளை தூக்கி கிட்டு.. பாத்ரூம் போனான் குமார்.. “சாலு .. இனிமே என்ன அங்கிள்ன்னு கூப்பிட கூடாது..” “எப்படி ” “அப்பா.. டாடின்னு கூப்பிடனும் “ .. “நிஜமா.. “ சாலு கண்களில் ஆச்ச்ர்யம் மின்ன.. “ஆமா…” சாலு விறு விருன்னு காயத்ரியிடம் நேரா வந்து அவள் மடியில் உக்காந்து “அம்மா… அங்கிள் இனிமே அவங்கள.. அப்பா.. டாடின்னு கூப்பிட சொல்லுராங்க… நான் டாடினு கூப்பிடவாம்மா…” கேட்ட மாயாண்டி மேகலை திகைத்து நிற்க …..காயத்ரி கொஞ்சம் சங்கடத்துடன் .. “ஆமா செல்லம் அப்பான்னு தான் கூப்பிடனும்….” “ஐயா, தப்பா நினக்காதீங்க…” என்று அவர் களிடம் சொல்லிவிட்டு.. ஊரில் இருந்து இது வரை நடந்த அனைத்தையும் ( இந்து , நீங்கலாக..) அவர்களிடம் சொன்னாள். திகைத்த மாயாண்டி.. “என்ன தான் சொல்லு உன் புருசன் செஞ்சது தப்பு இல்லை.கரக்ட்டா தான் செஞ்சுஇருக்கான்…நானா இருந்தேன் அவன கொன்னு போட்டிருப்பேன்….” “என்னங்க இங்க வாங்க.. புதுசா வந்திருக்குங்க… போய் பழம் .. பூ ..ஸ்வீட் வங்கிட்டு வாங்க…” மாயாண்டி காதில் கிசுகிசுத்தாள்.. “நான் .மாடி ரூம கொஞ்சம் ரெடி பன்னிடுரேன்..” “வாம்மா .. நீ போய் குளிச்சிட்டு வா…” காயத்ரிய பாத்து…மெகலை.. …………. இரவு….மணி 10.00 “இல்லம்மா… இப்ப .. எங்களுக்கு …எதுக்கு.. இந்த.. “ காயத்ரி வெக்கத்துடன்…. “இந்த பாரும்மா.. அவனுக்காக நீ ஏங்கி கிடந்திருக்க… அவன் நினைச்சிருந்தா.. உன்ன ரயில்ல தொட்டிருக்கலாம்ல.. ஆனா தொடல. ஏன் தெரியுமா… உன் அக்கா கொழ்ந்தய பத்தி சின்ன குழ்ப்பம்… இப்போ அது எல்லாம் தான் தீந்த்டிச்சில்ல…அப்புறம் என்ன. ….. சாலுவ நான் பாத்துக்கிரேன்….போ போய் சந்தோசமா, அவன் மனசு அறிஞ்சு நடந்துக்க… “ ஆசீர்வத்து அனுப்பினாள் மெல்ல மாடியேறி..அறைக்கதவை. திறந்து உள்ளே நுழைந்த காயத்ரி திகைத்து நின்றாள்….. சாலுவ தன் மார்பின் மீது போட்டு அவளை தட்டிக்கொடுத்தபடி.. தரையில் இருந்த மெத்தை மீது படுத்திருந்தான் குமார் தன் கண்களை மூடியபடி….அட சாலு இங்க தான் இருக்காளா…மெல்ல கிசு கிசுப்பாய் சொன்ன படி ..அவன் அருகில் வந்து அமர்ந்தாள். காயத்ரி வந்த சத்தம் கேட்டு மெல்ல கண் முழித்த குமார். அப்போது தான் காயத்ரிய கவனித்தான். வாவ்.. இந்த அழகு தேவதை எனக்கே எனக்கு… நினைப்பே உடம்பு முறுக்கி…. நரம்பு உஷ்ணமானது…. என்ன காயத்ரி… இல்ல நான் சொல்ல சொல்ல .. அந்த அம்மா தான்… முடிக்க முடியவில்லை அவளால்…வெக்கம் புடுங்கி தின்ரது அவளுக்கு… “அம்மா தான்…” “உங்க கூட … இங்க .. படுக்…”.வார்த்தை வரவில்லை காத்து தான் வந்தது.. சரி படுத்துக்க…. கொஞ்சம் விலகிபடுத்து இடம் கொடுத்தான்… மெல்ல சாலுவ அவன் மாரில் இருந்து தூக்க … அப்பா… என்று.. குழைந்த படி மீண்டும் அவன் கழுத்த கட்டிக்கொண்டு.. தூங்க ஆரம்பிதாள்.. சாலு… “ஏன் அவள டிஸ்டர்ப் பன்ன்ர காயு…அவளும் கொஞ்சம் தூங்கட்டுமே…” காய்த்ரிக்கு கொஞ்சம் பெருமை …