30-09-2024, 03:03 PM
(This post was last modified: 23-11-2024, 01:06 PM by neerathemall. Edited 2 times in total. Edited 2 times in total.)
[quote pid='5754731' dateline='1727688789']
[/quote]
[url=https://ibb.co/ySH7N34]
आमचे एक जवळचे नातेवाईक आहेत जे बॅंगलोरला रहातात. त्यांच्या मुलाचे लग्न होते व त्या लग्नाला आम्हाला जायचे होतो. सुरुवातीला आमच्या कुटुंबातील बरेच जण ह्या लग्नाला बॅंगलोरला जाण्यासाठी तयार होते पण काही ना काही कारणास्तव एक एक जण गळत गेला व शेवटी फक्त मी आणि माझी बहिण राहिलो. माझी बहिण पुण्याला रहाते तेव्हा मी मुंबईवरून पुण्याला तिच्या घरी गेलो. तेथे एक दिवस मुक्काम करून दुसऱ्या दिवशी आम्ही दोघे लक्झरी बसने बँगलोरला गेलो.
ते नातेवाईक त्यांच्या घरी रहाण्याचा फारच आग्रह करत होते पण लग्न घरात पाहुण्यांची गर्दी असेल हे गृहीत धरून आम्ही एका चांगल्या हॉटेलमध्ये आमची रहाण्याची व्यवस्था केली. लग्नाच्या गडबडीचे दोन दिवस मजेत गेले व सगळे कार्यक्रम आटपले. आता बँगलोरला आलोच होतो तर मी आणि माझ्या बहिणीने दोन तीन दिवस मुक्काम वाढवून सिटी बघण्याचा विचार केला. आम्ही दोघांनीही आपापल्या ऑफीसमध्ये एक आठवडयाची सुटटी टाकलेली होती तेव्हा आम्हाला तेथे मुक्काम वाढवायला काही प्रॉब्लेम नव्हता. तिने आपल्या नवऱ्याला फोन करून तसे सांगितले व मी माझ्या बायकोला फोन करून तसे सांगितले. त्याप्रमाणे आम्ही सिटी टूर करत एंजॉय करत होतो.
माझी बहिण आता ४१ वर्षाची आहे आणि मी ३७ वर्षाचा.... आमची लग्न होवून आम्ही आपापल्या कुटुंबात आणि संसारात मग्न आहोत.... जरी माझे लग्न झालेले असले आणि माझे लैंगीक जीवन सुखी असले तरी माझ्या मनात पहिल्यापासून माझ्या बहिणीबद्दल लैंगीक आकर्षण होते. वयाच्या १४व्या वर्षापासून माझ्या मनात तिच्याबद्दल लैंगीक आकर्षण आहे आणि आजपर्यंत ते कायम आहे....
कोवळ्या वयातील लैंगीक आकर्षणामुळे त्यावेळी सुरुवातीला मी तिच्यावर 'चान्स' मारण्याचा प्रयत्न केला पण 'स्पर्शसुखाच्या' पुढे माझे घोडे काही गेले नाही. खरे तर तिच्याबरोबर पुढे काही करण्याची माझ्यात हिंमत नव्हती तेव्हा तिच्या नाजूक अवयवांना स्पर्श करण्यापलीकडे मी काही केले नाही. जरी तिला माझ्या लैंगीक आकर्षणाबद्दल माहीत पडले व तिने मला तिच्या नाजूक अवयवांना स्पर्श करून दिला तरी त्या उप्पर तिने काही केले नाही.
जस जसा काळ गेला आणि आम्ही मोठे होत गेलो तस तसे 'त्या' गोष्टी आम्ही विसरून गेलो. माझी बहिण त्या गोष्टी नक्कीच विसरून गेली होती पण मी ते कधीही विसरलो नाही. तिचे लग्न होवून ती आपल्या नवऱ्याच्या घरी पुण्याला गेली. त्यानंतर वरचेवर आमची भेट होत असे. सणासुदीला ती आमच्याकडे येत असे किंवा आम्ही तिच्याकडे जात असू. त्यावेळी तिचा जो सहवास मला मिळायचा त्यातच मी माझी तिच्या बद्दलच्या लैंगीक आकर्षणाची भूक स्वप्नकल्पनेत भागवत असे.
माझ्या मनात तिच्याबद्दलचे लैंगीक आकर्षण कायम राहिले.... मी नेहमी विचार करायचो की त्यावेळी मी अजून पुढाकार घेतला असता किंवा जास्त डेअरींग दाखवली असती तर आम्हा दोघांमध्ये कदाचित पुढे अजून काही घडले असते..... त्या विषयावर माझ्या बहिणीशी आपण बोलावे असा विचार मी नेहमी करायचो पण तशी हिंमत माझ्याच्याने होत नव्हती. किंबहुना आम्हाला असा निवांतपणा किंवा एकांतपणा मिळत नव्हता की जेव्हा मी तो विषय तिच्याकडे काढू शकेल....
त्या योग्य संधीची मी वाट पहात होतो आणि ती संधी मला आत्ता ह्या बँगलोर ट्रीपमध्ये मिळाली होती.... आम्ही दोघे एकटेच होतो व चांगल्या मूडमध्ये होतो. माझी बहिण सतत मला सांगत होती की तिला आपल्या ऑफिसच्या कामातून आणि घरी मुलांच्या जवाबदारीतून फारच कमी वेळा असे एंजॉय करायला मिळते तेव्हा ती ह्या संधीचा ती पुरेपूर फायदा घेत होती. माझी ही तीच अवस्था होती आणि महत्वाचे म्हणजे माझ्या बहिणीचा असा मुक्त सहवास बऱ्याच काळानंतर मला मिळाला होता तेव्हा त्याचा मीही पुरेपूर फायदा घ्यायचे ठरवले.
दिवसभर सिटी टूर करून रात्री जेव्हा आम्ही हॉटेलच्या रूमवर आलो तेव्हा आम्ही दोघेही थकलो होतो. शॉवर वगैरे घेवून आम्ही फ्रेश झालो. जेवायला खाली हॉटेलच्या डायनींग हॉलमध्ये जायचा कंटाळा आला म्हणून आम्ही जेवण रूममध्ये मागवले. जेवणाबरोबर 'रिलीफ' म्हणून मी बिअर मागवली. माझी बहिण कधी कधी मूड आला तर बिअर घेते हे मला माहीत होते तेव्हा मी तिला बिअर ऑफर केली. 'पिकनीक' मूड मध्ये असल्याने तिनेही बिअर घ्यायला होकार दिला. मग हसत खेळत, गप्पा मारत आम्ही बिअर घेतली आणि जेवण केले.
[/quote]
[url=https://ibb.co/ySH7N34]
आमचे एक जवळचे नातेवाईक आहेत जे बॅंगलोरला रहातात. त्यांच्या मुलाचे लग्न होते व त्या लग्नाला आम्हाला जायचे होतो. सुरुवातीला आमच्या कुटुंबातील बरेच जण ह्या लग्नाला बॅंगलोरला जाण्यासाठी तयार होते पण काही ना काही कारणास्तव एक एक जण गळत गेला व शेवटी फक्त मी आणि माझी बहिण राहिलो. माझी बहिण पुण्याला रहाते तेव्हा मी मुंबईवरून पुण्याला तिच्या घरी गेलो. तेथे एक दिवस मुक्काम करून दुसऱ्या दिवशी आम्ही दोघे लक्झरी बसने बँगलोरला गेलो.
ते नातेवाईक त्यांच्या घरी रहाण्याचा फारच आग्रह करत होते पण लग्न घरात पाहुण्यांची गर्दी असेल हे गृहीत धरून आम्ही एका चांगल्या हॉटेलमध्ये आमची रहाण्याची व्यवस्था केली. लग्नाच्या गडबडीचे दोन दिवस मजेत गेले व सगळे कार्यक्रम आटपले. आता बँगलोरला आलोच होतो तर मी आणि माझ्या बहिणीने दोन तीन दिवस मुक्काम वाढवून सिटी बघण्याचा विचार केला. आम्ही दोघांनीही आपापल्या ऑफीसमध्ये एक आठवडयाची सुटटी टाकलेली होती तेव्हा आम्हाला तेथे मुक्काम वाढवायला काही प्रॉब्लेम नव्हता. तिने आपल्या नवऱ्याला फोन करून तसे सांगितले व मी माझ्या बायकोला फोन करून तसे सांगितले. त्याप्रमाणे आम्ही सिटी टूर करत एंजॉय करत होतो.
माझी बहिण आता ४१ वर्षाची आहे आणि मी ३७ वर्षाचा.... आमची लग्न होवून आम्ही आपापल्या कुटुंबात आणि संसारात मग्न आहोत.... जरी माझे लग्न झालेले असले आणि माझे लैंगीक जीवन सुखी असले तरी माझ्या मनात पहिल्यापासून माझ्या बहिणीबद्दल लैंगीक आकर्षण होते. वयाच्या १४व्या वर्षापासून माझ्या मनात तिच्याबद्दल लैंगीक आकर्षण आहे आणि आजपर्यंत ते कायम आहे....
कोवळ्या वयातील लैंगीक आकर्षणामुळे त्यावेळी सुरुवातीला मी तिच्यावर 'चान्स' मारण्याचा प्रयत्न केला पण 'स्पर्शसुखाच्या' पुढे माझे घोडे काही गेले नाही. खरे तर तिच्याबरोबर पुढे काही करण्याची माझ्यात हिंमत नव्हती तेव्हा तिच्या नाजूक अवयवांना स्पर्श करण्यापलीकडे मी काही केले नाही. जरी तिला माझ्या लैंगीक आकर्षणाबद्दल माहीत पडले व तिने मला तिच्या नाजूक अवयवांना स्पर्श करून दिला तरी त्या उप्पर तिने काही केले नाही.
जस जसा काळ गेला आणि आम्ही मोठे होत गेलो तस तसे 'त्या' गोष्टी आम्ही विसरून गेलो. माझी बहिण त्या गोष्टी नक्कीच विसरून गेली होती पण मी ते कधीही विसरलो नाही. तिचे लग्न होवून ती आपल्या नवऱ्याच्या घरी पुण्याला गेली. त्यानंतर वरचेवर आमची भेट होत असे. सणासुदीला ती आमच्याकडे येत असे किंवा आम्ही तिच्याकडे जात असू. त्यावेळी तिचा जो सहवास मला मिळायचा त्यातच मी माझी तिच्या बद्दलच्या लैंगीक आकर्षणाची भूक स्वप्नकल्पनेत भागवत असे.
माझ्या मनात तिच्याबद्दलचे लैंगीक आकर्षण कायम राहिले.... मी नेहमी विचार करायचो की त्यावेळी मी अजून पुढाकार घेतला असता किंवा जास्त डेअरींग दाखवली असती तर आम्हा दोघांमध्ये कदाचित पुढे अजून काही घडले असते..... त्या विषयावर माझ्या बहिणीशी आपण बोलावे असा विचार मी नेहमी करायचो पण तशी हिंमत माझ्याच्याने होत नव्हती. किंबहुना आम्हाला असा निवांतपणा किंवा एकांतपणा मिळत नव्हता की जेव्हा मी तो विषय तिच्याकडे काढू शकेल....
त्या योग्य संधीची मी वाट पहात होतो आणि ती संधी मला आत्ता ह्या बँगलोर ट्रीपमध्ये मिळाली होती.... आम्ही दोघे एकटेच होतो व चांगल्या मूडमध्ये होतो. माझी बहिण सतत मला सांगत होती की तिला आपल्या ऑफिसच्या कामातून आणि घरी मुलांच्या जवाबदारीतून फारच कमी वेळा असे एंजॉय करायला मिळते तेव्हा ती ह्या संधीचा ती पुरेपूर फायदा घेत होती. माझी ही तीच अवस्था होती आणि महत्वाचे म्हणजे माझ्या बहिणीचा असा मुक्त सहवास बऱ्याच काळानंतर मला मिळाला होता तेव्हा त्याचा मीही पुरेपूर फायदा घ्यायचे ठरवले.
दिवसभर सिटी टूर करून रात्री जेव्हा आम्ही हॉटेलच्या रूमवर आलो तेव्हा आम्ही दोघेही थकलो होतो. शॉवर वगैरे घेवून आम्ही फ्रेश झालो. जेवायला खाली हॉटेलच्या डायनींग हॉलमध्ये जायचा कंटाळा आला म्हणून आम्ही जेवण रूममध्ये मागवले. जेवणाबरोबर 'रिलीफ' म्हणून मी बिअर मागवली. माझी बहिण कधी कधी मूड आला तर बिअर घेते हे मला माहीत होते तेव्हा मी तिला बिअर ऑफर केली. 'पिकनीक' मूड मध्ये असल्याने तिनेही बिअर घ्यायला होकार दिला. मग हसत खेळत, गप्पा मारत आम्ही बिअर घेतली आणि जेवण केले.
जिंदगी की राहों में रंजो गम के मेले हैं.
भीड़ है क़यामत की फिर भी हम अकेले हैं.