30-09-2024, 01:03 PM
ராத்திரி வழக்கம் போல வீட்டுக்கு வந்து சாப்பிட்டு படுத்து கொஞ்ச நேரம் பத்மா கூட உரையாடிவிட்டு படுத்தேன்.
அந்த வாரமும் அப்படியே முடிந்தது. ஆனால் ராதிகா மட்டுமா ஆபீசுக்கு வரவில்லை.
திங்கட்கிழமை காலை சீக்கிரமே கிளம்பி ஆபீசுக்கு போனேன். போற வழியில ஃபுல்லா எனக்கு ராதிகா இன்னைக்கு ஆபீசுக்கு வருவாலா இல்லையா அப்படின்னு இருந்துச்சு.
ஒரு வழியா பைக்க நிப்பாட்டிட்டு ஆபீசுக்கு மேலே ஏறி போனேன்.
ஆபிசுக்கு உள்ள சைன் போட்டு கிட்டு இருக்கும்போது என் கண் ராதிகாவை தேடிச்சு. கதவை திறந்து சத்தத்தை கேட்டு ராதிகா அவ உக்காந்து இருந்த இடத்தில் இருந்து எழுந்து வந்து பார்த்தால்.
ராதிகாவை பார்த்ததும் எனக்கு அப்படி ஒரு சந்தோஷம் மனசுக்குள்ள.
இருந்தாலும் ஒரு சின்ன வருத்தமும் இருந்துச்சு என்ன இவ நம்ம கால எடுக்கவே இல்லை மெசேஜ்க்கும் ரிப்ளை பண்ணவே இல்லை அப்படின்னு.
நான் அப்படியே ராதிகாவை பார்த்து ஒரு ஸ்மைல் பண்ணிட்டு என்னிடத்தில் போய் பேக் வைத்தேன்.
என் மனசுக்குள்ள ராதிகாவை திரும்பிப் பார்க்கணும் போல இருந்தாலும் நான் அப்படியே உட்கார்ந்து இருந்தேன்.
ராதிகா என் பின்னாடி வந்து நின்னால். டேய் என்னடா ஒரு வாரம் கழிச்சு ஆபீஸ்க்கு வந்து இருக்கேன் இப்படி பேசாமல் உட்கார்ந்து கொண்டு இருக்கிற அப்படின்னு கேட்டா.
நான் திரும்பிப் பார்க்காமல், நீங்கள் எல்லாம் பெரிய ஆளுங்க நாங்க கால் பண்ணா எடுப்பீங்களா இல்ல மெசேஜ் க்கு தான் ரிப்ளை பண்ணுவீங்களா அப்படின்னு கேட்டேன்.
ஒரு நிமிஷம் என்ன திரும்பி பாரு அப்படின்னு சொன்னா.
நானும் அவளை திரும்பிப் பார்க்க பொய்யாய் இருந்த கோபம் கூட அப்படியே போயிடுச்சு. ராதிகா அவ்வளவு அழகா பளிச்சுன்னு இருந்தா.
எதுக்குடி வரல ஒரு கால் இல்ல மெசேஜ் இல்ல அப்படின்னு ஒரு ரெண்டு நிமிஷம் அவளை கொஞ்சம் திட்டினேன்.
ரொம்ப சாரி என்னால எடுக்க முடியாத சூழ்நிலை அதனால்தான் நீ புரிஞ்சுப்ப அப்படின்னு நினைச்சேன் டா.
ம்ம்மம் சரி சரி ராதிகா. சரி, என்னடா ரொம்ப வாட்டி கால் பண்ணி இருந்த. ஆமா ராதிகா உன்கிட்ட தான் முதல்ல சொல்லணும் அப்படின்றதுக்காக கால் பண்ணினேன்.
முதல்ல சொல்லனுமா என்னது புரியலடா எனக்கு அப்படின்னு நான் சொல்லிக்கிட்டு இருக்கும்போதே பத்மாவும் ஆபீஸ் உள்ள வந்தாங்க.
பத்மா வந்ததும், யாரது புதுசா ஜாயின் பண்ண மாதிரி இருக்குது அப்படின்னு கேட்டுகிட்டே என்னையும் ராதிகாவையும் நோக்கி வந்தாங்க.
ராதிகா: அட போங்க பத்மா என் கலாய்க்கிறீங்க இப்படி.
பத்மா: கலாக்கல்லாம் இல்ல ராதிகா நிஜமாகத்தான் கேட்கிறேன் என்ன ஆச்சு உனக்கு. ஏன் இவ்வளவு நாள் லீவு
ராதிகா: உடம்பு சரியில்ல பத்மா அதான் என்னால கால்சோ மெசேஜோ பண்ண முடியல
ராதிகா அப்படி சொன்னதும் நான் அப்படியே அவளை பார்த்தேன்.
பத்மா: இப்ப பரவாயில்லையா ராதிகா
ராதிகா: ஆமா பண்ணா ரொம்ப பரவாயில்லை
பத்மா: சரி உனக்கு ஒரு விஷயம் தெரியுமா
ராதிகா: என்ன பத்மா என்ன விஷயம்
சாம்: பெரிய விஷயம் எல்லாம் ஒன்னும் இல்லை
பத்மா: பொய் சொல்றான் டி அவன். பெரிய விஷயம் தான் ராதிகா
ராதிகா: ரெண்டு பேரும் மாறி மாறி சொல்றீங்களே தவிர என்ன விஷயம் என்று யாருமே சொல்ல மாட்டேங்கறீங்க. முதல்ல விஷயத்தை சொல்லுங்க
சாம்: அது ஒன்னும் இல்ல ராதிகா நான் நேத்து இந்த கம்பெனியில் இருந்து ரிசைன் பண்ணிட்டேன்.
ராதிகா: என்னடா சொல்ற நிஜமாவா
பத்மா: ஆமா ராதிகா நிஜமாத்தான் நேத்துதான் குமார் கிட்டையும் பேசினா.
ராதிகா: என்னடா எதுக்குடா
அப்போ மத்த எல்லாரும் வர ஆரம்பிச்சாங்க.
சாம்: நான் உனக்கு அப்புறம் சொல்கிறேன் சரியா
ராதிகா: சரி சாம்
அப்படின்னு சொல்லிட்டு அவ இடத்துக்கு போனால். அப்புறம் நானும் என் வேலையை கொஞ்சம் பார்க்க ஆரம்பித்தேன்.
என்னை இவன் இப்படி திடீர்னு ரிசைன் பண்ணிட்டு போறானே அப்படின்னு ராதிகா எண்ணினால்.
ராதிகாவால வேலையில கான்சன்ட்ரேட் பண்ணவே முடியலை. அவள் மனசுக்குள்ள பல விஷயங்கள் ஓடிக்கிட்டு இருந்துச்சு.
அப்புறம் ராதிகா ஃபோனை எடுத்து சாமுக்கு மெசேஜ் பண்ணினாள்.
ராதிகா: டேய் எதுக்குடா இப்ப வேலையை விட்டுட்டு போற இங்கேயே இரு
சாம்: இல்லப்பா போதும் ஒன்றே முக்கால் வருஷம் இந்த கம்பெனியில் இருந்த ஆச்சு போதும்.
ராதிகா: 1 3/4 வருஷமா நிஜமாவா டா
சாம்: ஆமா ராதிகா ஒரு வருஷம் பத்து மாசம் ஆச்சு கரெக்டா சொல்லணும் அப்படின்னா. நம்ம பேசும் போது சொல்றேன் மீதியை சரியா
ராதிகா: சரி சரி. அப்போ பாத்ரூம் வா சாம் இப்போவே.
சாம்: பாத்ரூமா எதுக்குடி
ராதிகா: ஏன்னு சொல்ல தா சாம்
சாம்: அதுக்கு மட்டும் தானா நான் கூட வேற என்னமோ யோசித்தேன்.
ராதிகா: எல்லாம் யோசிப்பாங்க வாடா
சாம்: சரி நீ முதல்ல போ நான் பின்னாடியே வரேன்
ராதிகா அப்படியே சீட்ல இருந்து எழும்பி ரெஸ்ட் ரூம் நோக்கி போனால். இவ்வளவு நாள் ஆச்சி இந்த குண்டிய ஆட்டத்தை பார்த்து அப்படின்னு ராதிகா நடக்கும்போது அவ குண்டி ஆடுவதை பார்த்து ரசிச்சுக்கிட்டு இருந்தேன்.
கஷ்டம் கதவு வரைக்கும் போன ராதிகா திரும்பி பார்த்து என்னை சிரித்தால். அவளுக்கு கண்டிப்பா தெரிஞ்சிருக்கும் நான் அவ குண்டிய பார்க்காமல் இருக்க மாட்டேன் அப்படின்னு.
ஒரு நிமிடம் கழித்து நானும் ரெஸ்ட்ரூம் போனேன். அங்கு ராதிகா எனக்காக வெயிட் பண்ணிக்கிட்டு இருந்தாள்.
உள்ள போனதும் அவளையை பார்த்துகிட்டு இருந்தேன். என்னடா அப்படி பாக்குற.
நான் அப்படியே என் விரலை எடுத்து ராதிகா உதடு மேலே வைத்து, அவளோட உதட்டை சுத்தி கோலம் போடுற மாதிரி போட்டேன்.
என்ன என்ன பண்ண போற சாம் அப்படின்னு கேட்டா. என்னைக்கும் இல்லாமல் இந்த உதடு இன்னைக்கு ரொம்ப அழகா இருக்கு ராதிகா அப்படின்னு சொல்லி என் உதட்டை அவ உதட்டுகிட்ட கொண்டு போனேன்.
ராதிகா ஓட மூச்சுக்காற்று என் மேல படுறது எனக்கு நல்லாவே தெரிஞ்சது. என் உதட்டை அவ உதட்டு மேல வச்சு உரச அவளோட உதட்டு வரிகள் என் உதடு மேல் படுவது தெரிந்தது.
அது என்னை ரொம்ப மூட் ஆக்கிச்சு. நான் அப்படியே என் உதட்ட என் வாயை திறந்து ராதிகா உதட்டை சப்பி எடுத்தேன்.
ரெண்டு பேரும் ஒரு அஞ்சு நிமிஷம் மாறி மாறி உதட்டை சப்பி எடுத்தோம். அப்புறம் அப்படியே அவளை பார்த்தேன்.
போதுமடா அப்படின்னு கேட்டா. அது எப்படி போதும் ஒரு வாரம் ஆச்சு தெரியுமா.
அதெல்லாம் இருக்கட்டும் நீ சொல்லு முதல்ல. எந்த கம்பெனிக்கு போறேன் எவ்வளவு சம்பளத்துக்கு போறேன் எல்லாத்தையும் ராதிகா கிட்ட சொன்னேன்.
நான் சொல்வது எல்லாம் ராதிகா அமைதியா இருந்து கேட்டுகிட்டு இருந்தா. என்னடி எதுவுமே சொல்ல மாட்டேங்குற.
அப்ப என்ன விட்டுட்டு போக போறியா டா. விட்டுட்டு போனோம்னு எனக்கு மட்டும் என் ஆசையா ராதிகா. இதுல பெங்களூர் வேற போடா.
அதான் சொன்னேன்ல்ல ஒரு வருஷம் தான் பெங்களூர் அப்புறம் இங்கே வந்துவிடுவேன். சரி சரி நல்லபடியா போயிட்டு வாடா.
சரி நா போறேன் நீ மெதுவா வா அப்படின்னு ரெஸ்ட் ரூம்ல இருந்து கிளம்பி போனால்.
கொஞ்ச நேரம் கழித்து நானும் கிளம்பிப் போனேன்.
அப்புறம் இன்றைய பொழுது அப்படியே போக. சாயங்காலம் ராதிகாவை பஸ் ஸ்டாப்ல போய் விடுவதற்காக போனேன்.
டேய் நீ இருக்க போறது இன்னும் ஒரு மாசம் தான், இந்த ஒரு மாசம் நீதான் என்னை வீட்டில் வந்து விடுற சரியா.
சரி அப்படின்னு சொல்லிட்டு நானும் ராதிகாபம் அவ வீட்டை நோக்கி போனோம்.
ராதிகா என்னை ஒட்டி இருந்தால். அவளோட ரெண்டு முலையும் என் முதுகை நசுக்கி கொண்டு இருந்தது.
கொஞ்சம் விளையாட்டு கொஞ்சம் சீண்டல் எல்லாம் நடக்க ராதிகாவை வீட்டில் போய் விட்டேன்.
இதே மாதிரி ஒரு இரண்டு வாரம் போச்சு.
அந்த வாரமும் அப்படியே முடிந்தது. ஆனால் ராதிகா மட்டுமா ஆபீசுக்கு வரவில்லை.
திங்கட்கிழமை காலை சீக்கிரமே கிளம்பி ஆபீசுக்கு போனேன். போற வழியில ஃபுல்லா எனக்கு ராதிகா இன்னைக்கு ஆபீசுக்கு வருவாலா இல்லையா அப்படின்னு இருந்துச்சு.
ஒரு வழியா பைக்க நிப்பாட்டிட்டு ஆபீசுக்கு மேலே ஏறி போனேன்.
ஆபிசுக்கு உள்ள சைன் போட்டு கிட்டு இருக்கும்போது என் கண் ராதிகாவை தேடிச்சு. கதவை திறந்து சத்தத்தை கேட்டு ராதிகா அவ உக்காந்து இருந்த இடத்தில் இருந்து எழுந்து வந்து பார்த்தால்.
ராதிகாவை பார்த்ததும் எனக்கு அப்படி ஒரு சந்தோஷம் மனசுக்குள்ள.
இருந்தாலும் ஒரு சின்ன வருத்தமும் இருந்துச்சு என்ன இவ நம்ம கால எடுக்கவே இல்லை மெசேஜ்க்கும் ரிப்ளை பண்ணவே இல்லை அப்படின்னு.
நான் அப்படியே ராதிகாவை பார்த்து ஒரு ஸ்மைல் பண்ணிட்டு என்னிடத்தில் போய் பேக் வைத்தேன்.
என் மனசுக்குள்ள ராதிகாவை திரும்பிப் பார்க்கணும் போல இருந்தாலும் நான் அப்படியே உட்கார்ந்து இருந்தேன்.
ராதிகா என் பின்னாடி வந்து நின்னால். டேய் என்னடா ஒரு வாரம் கழிச்சு ஆபீஸ்க்கு வந்து இருக்கேன் இப்படி பேசாமல் உட்கார்ந்து கொண்டு இருக்கிற அப்படின்னு கேட்டா.
நான் திரும்பிப் பார்க்காமல், நீங்கள் எல்லாம் பெரிய ஆளுங்க நாங்க கால் பண்ணா எடுப்பீங்களா இல்ல மெசேஜ் க்கு தான் ரிப்ளை பண்ணுவீங்களா அப்படின்னு கேட்டேன்.
ஒரு நிமிஷம் என்ன திரும்பி பாரு அப்படின்னு சொன்னா.
நானும் அவளை திரும்பிப் பார்க்க பொய்யாய் இருந்த கோபம் கூட அப்படியே போயிடுச்சு. ராதிகா அவ்வளவு அழகா பளிச்சுன்னு இருந்தா.
எதுக்குடி வரல ஒரு கால் இல்ல மெசேஜ் இல்ல அப்படின்னு ஒரு ரெண்டு நிமிஷம் அவளை கொஞ்சம் திட்டினேன்.
ரொம்ப சாரி என்னால எடுக்க முடியாத சூழ்நிலை அதனால்தான் நீ புரிஞ்சுப்ப அப்படின்னு நினைச்சேன் டா.
ம்ம்மம் சரி சரி ராதிகா. சரி, என்னடா ரொம்ப வாட்டி கால் பண்ணி இருந்த. ஆமா ராதிகா உன்கிட்ட தான் முதல்ல சொல்லணும் அப்படின்றதுக்காக கால் பண்ணினேன்.
முதல்ல சொல்லனுமா என்னது புரியலடா எனக்கு அப்படின்னு நான் சொல்லிக்கிட்டு இருக்கும்போதே பத்மாவும் ஆபீஸ் உள்ள வந்தாங்க.
பத்மா வந்ததும், யாரது புதுசா ஜாயின் பண்ண மாதிரி இருக்குது அப்படின்னு கேட்டுகிட்டே என்னையும் ராதிகாவையும் நோக்கி வந்தாங்க.
ராதிகா: அட போங்க பத்மா என் கலாய்க்கிறீங்க இப்படி.
பத்மா: கலாக்கல்லாம் இல்ல ராதிகா நிஜமாகத்தான் கேட்கிறேன் என்ன ஆச்சு உனக்கு. ஏன் இவ்வளவு நாள் லீவு
ராதிகா: உடம்பு சரியில்ல பத்மா அதான் என்னால கால்சோ மெசேஜோ பண்ண முடியல
ராதிகா அப்படி சொன்னதும் நான் அப்படியே அவளை பார்த்தேன்.
பத்மா: இப்ப பரவாயில்லையா ராதிகா
ராதிகா: ஆமா பண்ணா ரொம்ப பரவாயில்லை
பத்மா: சரி உனக்கு ஒரு விஷயம் தெரியுமா
ராதிகா: என்ன பத்மா என்ன விஷயம்
சாம்: பெரிய விஷயம் எல்லாம் ஒன்னும் இல்லை
பத்மா: பொய் சொல்றான் டி அவன். பெரிய விஷயம் தான் ராதிகா
ராதிகா: ரெண்டு பேரும் மாறி மாறி சொல்றீங்களே தவிர என்ன விஷயம் என்று யாருமே சொல்ல மாட்டேங்கறீங்க. முதல்ல விஷயத்தை சொல்லுங்க
சாம்: அது ஒன்னும் இல்ல ராதிகா நான் நேத்து இந்த கம்பெனியில் இருந்து ரிசைன் பண்ணிட்டேன்.
ராதிகா: என்னடா சொல்ற நிஜமாவா
பத்மா: ஆமா ராதிகா நிஜமாத்தான் நேத்துதான் குமார் கிட்டையும் பேசினா.
ராதிகா: என்னடா எதுக்குடா
அப்போ மத்த எல்லாரும் வர ஆரம்பிச்சாங்க.
சாம்: நான் உனக்கு அப்புறம் சொல்கிறேன் சரியா
ராதிகா: சரி சாம்
அப்படின்னு சொல்லிட்டு அவ இடத்துக்கு போனால். அப்புறம் நானும் என் வேலையை கொஞ்சம் பார்க்க ஆரம்பித்தேன்.
என்னை இவன் இப்படி திடீர்னு ரிசைன் பண்ணிட்டு போறானே அப்படின்னு ராதிகா எண்ணினால்.
ராதிகாவால வேலையில கான்சன்ட்ரேட் பண்ணவே முடியலை. அவள் மனசுக்குள்ள பல விஷயங்கள் ஓடிக்கிட்டு இருந்துச்சு.
அப்புறம் ராதிகா ஃபோனை எடுத்து சாமுக்கு மெசேஜ் பண்ணினாள்.
ராதிகா: டேய் எதுக்குடா இப்ப வேலையை விட்டுட்டு போற இங்கேயே இரு
சாம்: இல்லப்பா போதும் ஒன்றே முக்கால் வருஷம் இந்த கம்பெனியில் இருந்த ஆச்சு போதும்.
ராதிகா: 1 3/4 வருஷமா நிஜமாவா டா
சாம்: ஆமா ராதிகா ஒரு வருஷம் பத்து மாசம் ஆச்சு கரெக்டா சொல்லணும் அப்படின்னா. நம்ம பேசும் போது சொல்றேன் மீதியை சரியா
ராதிகா: சரி சரி. அப்போ பாத்ரூம் வா சாம் இப்போவே.
சாம்: பாத்ரூமா எதுக்குடி
ராதிகா: ஏன்னு சொல்ல தா சாம்
சாம்: அதுக்கு மட்டும் தானா நான் கூட வேற என்னமோ யோசித்தேன்.
ராதிகா: எல்லாம் யோசிப்பாங்க வாடா
சாம்: சரி நீ முதல்ல போ நான் பின்னாடியே வரேன்
ராதிகா அப்படியே சீட்ல இருந்து எழும்பி ரெஸ்ட் ரூம் நோக்கி போனால். இவ்வளவு நாள் ஆச்சி இந்த குண்டிய ஆட்டத்தை பார்த்து அப்படின்னு ராதிகா நடக்கும்போது அவ குண்டி ஆடுவதை பார்த்து ரசிச்சுக்கிட்டு இருந்தேன்.
கஷ்டம் கதவு வரைக்கும் போன ராதிகா திரும்பி பார்த்து என்னை சிரித்தால். அவளுக்கு கண்டிப்பா தெரிஞ்சிருக்கும் நான் அவ குண்டிய பார்க்காமல் இருக்க மாட்டேன் அப்படின்னு.
ஒரு நிமிடம் கழித்து நானும் ரெஸ்ட்ரூம் போனேன். அங்கு ராதிகா எனக்காக வெயிட் பண்ணிக்கிட்டு இருந்தாள்.
உள்ள போனதும் அவளையை பார்த்துகிட்டு இருந்தேன். என்னடா அப்படி பாக்குற.
நான் அப்படியே என் விரலை எடுத்து ராதிகா உதடு மேலே வைத்து, அவளோட உதட்டை சுத்தி கோலம் போடுற மாதிரி போட்டேன்.
என்ன என்ன பண்ண போற சாம் அப்படின்னு கேட்டா. என்னைக்கும் இல்லாமல் இந்த உதடு இன்னைக்கு ரொம்ப அழகா இருக்கு ராதிகா அப்படின்னு சொல்லி என் உதட்டை அவ உதட்டுகிட்ட கொண்டு போனேன்.
ராதிகா ஓட மூச்சுக்காற்று என் மேல படுறது எனக்கு நல்லாவே தெரிஞ்சது. என் உதட்டை அவ உதட்டு மேல வச்சு உரச அவளோட உதட்டு வரிகள் என் உதடு மேல் படுவது தெரிந்தது.
அது என்னை ரொம்ப மூட் ஆக்கிச்சு. நான் அப்படியே என் உதட்ட என் வாயை திறந்து ராதிகா உதட்டை சப்பி எடுத்தேன்.
ரெண்டு பேரும் ஒரு அஞ்சு நிமிஷம் மாறி மாறி உதட்டை சப்பி எடுத்தோம். அப்புறம் அப்படியே அவளை பார்த்தேன்.
போதுமடா அப்படின்னு கேட்டா. அது எப்படி போதும் ஒரு வாரம் ஆச்சு தெரியுமா.
அதெல்லாம் இருக்கட்டும் நீ சொல்லு முதல்ல. எந்த கம்பெனிக்கு போறேன் எவ்வளவு சம்பளத்துக்கு போறேன் எல்லாத்தையும் ராதிகா கிட்ட சொன்னேன்.
நான் சொல்வது எல்லாம் ராதிகா அமைதியா இருந்து கேட்டுகிட்டு இருந்தா. என்னடி எதுவுமே சொல்ல மாட்டேங்குற.
அப்ப என்ன விட்டுட்டு போக போறியா டா. விட்டுட்டு போனோம்னு எனக்கு மட்டும் என் ஆசையா ராதிகா. இதுல பெங்களூர் வேற போடா.
அதான் சொன்னேன்ல்ல ஒரு வருஷம் தான் பெங்களூர் அப்புறம் இங்கே வந்துவிடுவேன். சரி சரி நல்லபடியா போயிட்டு வாடா.
சரி நா போறேன் நீ மெதுவா வா அப்படின்னு ரெஸ்ட் ரூம்ல இருந்து கிளம்பி போனால்.
கொஞ்ச நேரம் கழித்து நானும் கிளம்பிப் போனேன்.
அப்புறம் இன்றைய பொழுது அப்படியே போக. சாயங்காலம் ராதிகாவை பஸ் ஸ்டாப்ல போய் விடுவதற்காக போனேன்.
டேய் நீ இருக்க போறது இன்னும் ஒரு மாசம் தான், இந்த ஒரு மாசம் நீதான் என்னை வீட்டில் வந்து விடுற சரியா.
சரி அப்படின்னு சொல்லிட்டு நானும் ராதிகாபம் அவ வீட்டை நோக்கி போனோம்.
ராதிகா என்னை ஒட்டி இருந்தால். அவளோட ரெண்டு முலையும் என் முதுகை நசுக்கி கொண்டு இருந்தது.
கொஞ்சம் விளையாட்டு கொஞ்சம் சீண்டல் எல்லாம் நடக்க ராதிகாவை வீட்டில் போய் விட்டேன்.
இதே மாதிரி ஒரு இரண்டு வாரம் போச்சு.