27-09-2024, 04:00 PM
மாதவிக்கு செம கடுப்பாக ரொம்ப கட்டுபடுத்டிகொண்டு “எப்படி மா நின்னு தொலைக்கணும்" நு மனசுல வந்து நாசுக்காக “எப்படி மா நிக்கணும்" என ரொம்ப கண்ட்ரோல் பண்ணிக்கொண்டு கேட்டாள்
நர்மதா: என்னடி attention mode ல ரெண்டு கால்களையும் ஒண்ணா வச்சிருக்கே, கொஞ்சம் காலை அகட்டி நிக்கலாம் இல்லை கட்டி பிடிக்கும்போது
செம கடுப்பாக கால்களை கொஞ்சம் அகட்டி நிற்க, மனோஜ் முன்னேற அவனோட செங்கோல் விறைப்பாக ஒரு பூட்டை திறக்கும் சாவி போல நேராக அவளுடைய முக்கொனத்திரு மத்த்தியில் குறி பார்த்து நகர்ந்து கொண்டு இருந்தது, மனோஜ் கொஞ்சம் முனோக்கி நடக்கும் போது
செம கடுப்பாக கால்களை கொஞ்சம் அகட்டி நிற்க, மனோஜ் முன்னேற அவனோட செங்கோல் விறைப்பாக ஒரு பூட்டை திறக்கும் சாவி போல நேராக அவளுடைய முக்கொனத்திரு மத்த்தியில் குறி பார்த்து நகர்ந்து கொண்டு இருந்தது, மனோஜ் கொஞ்சம் முனோக்கி நடக்கும் போது…
மனோஜ் கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் நெருங்க, மாதவியின் இதயத்துடிப்பு எகிற, அவனின் மொந்தன் பழ முனை முதல் முதலாக, சரியான அவள் நுழைவாயில் கதவின் மேல் பட, அவள் உடம்பு ஒரு தடவை பதட்டதிலும், உச்ச கட்ட கோவத்திலும் சிலிர்க்க அவளை அறியாமல் கொஞ்சம் நிற்கும் நிலையில் தடுமாறினாள்.
நர்மதா: டேய் அவ தான் தடுமாறுறா இல்ல, இப்போ தான் கூச்சம் போச்சு இல்லை பின்னாடி கீழே பிடிச்சி அவளை தடுமாறாம பாத்துக்கலாம் இல்ல?
மனோஜின் கைகள் அவள் புட்டத்திற்கு போக, அதை பிடித்த்து அவளை அசையாமல், அவனின் முழுவது விரைத்த மொந்தன் பழத்தை அவளின் துணி தடுத்த அந்த நுழைவாயிலில் பலம் கொண்ட அளவு முட்ட அது உள் புக முடியாமல் மடிந்து வலைய , அவனுடைய மொந்தன் நுனியில் இருந்த ஒரு துளி ஈரம் இவன் ஜட்டியில் இருந்து அவளின் பேன்டி மேல் படர, அவளை அப்படியே கட்டி அணைத்தான் , அவள் கலங்சங்கள் இவனின் நெஞ்சில் முட்டி அவளுடைய காம்புகள் நெஞ்சில் குத்துவதை இவன் உணரும் அளவுக்கு கட்டிப்பிடித்தான், மாதவியின் உச்சகட்ட கோவத்தை அடக்கி வேறு வழியில்லாமல் சிலையாக நின்றாள்
நர்மதா: என்னடி attention mode ல ரெண்டு கால்களையும் ஒண்ணா வச்சிருக்கே, கொஞ்சம் காலை அகட்டி நிக்கலாம் இல்லை கட்டி பிடிக்கும்போது
செம கடுப்பாக கால்களை கொஞ்சம் அகட்டி நிற்க, மனோஜ் முன்னேற அவனோட செங்கோல் விறைப்பாக ஒரு பூட்டை திறக்கும் சாவி போல நேராக அவளுடைய முக்கொனத்திரு மத்த்தியில் குறி பார்த்து நகர்ந்து கொண்டு இருந்தது, மனோஜ் கொஞ்சம் முனோக்கி நடக்கும் போது
செம கடுப்பாக கால்களை கொஞ்சம் அகட்டி நிற்க, மனோஜ் முன்னேற அவனோட செங்கோல் விறைப்பாக ஒரு பூட்டை திறக்கும் சாவி போல நேராக அவளுடைய முக்கொனத்திரு மத்த்தியில் குறி பார்த்து நகர்ந்து கொண்டு இருந்தது, மனோஜ் கொஞ்சம் முனோக்கி நடக்கும் போது…
மனோஜ் கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் நெருங்க, மாதவியின் இதயத்துடிப்பு எகிற, அவனின் மொந்தன் பழ முனை முதல் முதலாக, சரியான அவள் நுழைவாயில் கதவின் மேல் பட, அவள் உடம்பு ஒரு தடவை பதட்டதிலும், உச்ச கட்ட கோவத்திலும் சிலிர்க்க அவளை அறியாமல் கொஞ்சம் நிற்கும் நிலையில் தடுமாறினாள்.
நர்மதா: டேய் அவ தான் தடுமாறுறா இல்ல, இப்போ தான் கூச்சம் போச்சு இல்லை பின்னாடி கீழே பிடிச்சி அவளை தடுமாறாம பாத்துக்கலாம் இல்ல?
மனோஜின் கைகள் அவள் புட்டத்திற்கு போக, அதை பிடித்த்து அவளை அசையாமல், அவனின் முழுவது விரைத்த மொந்தன் பழத்தை அவளின் துணி தடுத்த அந்த நுழைவாயிலில் பலம் கொண்ட அளவு முட்ட அது உள் புக முடியாமல் மடிந்து வலைய , அவனுடைய மொந்தன் நுனியில் இருந்த ஒரு துளி ஈரம் இவன் ஜட்டியில் இருந்து அவளின் பேன்டி மேல் படர, அவளை அப்படியே கட்டி அணைத்தான் , அவள் கலங்சங்கள் இவனின் நெஞ்சில் முட்டி அவளுடைய காம்புகள் நெஞ்சில் குத்துவதை இவன் உணரும் அளவுக்கு கட்டிப்பிடித்தான், மாதவியின் உச்சகட்ட கோவத்தை அடக்கி வேறு வழியில்லாமல் சிலையாக நின்றாள்