26-09-2024, 11:38 AM
2. పందెం
“మీ కాలీజీ గొడవ ఆపుతారా , ఈరోజు ఈ మూల నుంచి ఆ మూలకు ఎవ్వరు ముందు వెళతారో చూద్దాం” అన్నాడు మబ్బోడు , రాము కు మేము పెట్టు కొన్న పేరు.
“ఏందిరా , వీడికి ఇప్పటికి వేలుకవ వచ్చింది , వచ్చీ రాగానే పందెం అంటాఉన్నాడు , ఎరా మబ్బు ఏమైనా కల కన్నావా ఎంది నిద్రలో” అన్నాడు అది నవ్వుతు.
“నీ యక్కా , ముందు పందెం గెలిచి ఆ తరువాత చెప్పు ఎవ్వరు మబ్బో” రాము.
“ ఒరే , ఈ పందేలు అవ్వీ ఎందుకు గానీ, రోంచేపు ఈత కొట్టి పోదాం పదండి” శివ
“లేదురా , పాపం వాడు మాట్లాడక మాట్లాడక ఓ మాట మాట్లాడితే అలా తీసేస్తే ఎలారా , ట్రై చేద్దాం” చంద్రా.
“నువ్వే చెప్పరా , ఎంది పందెం ఎక్కడ నుంచి ఎక్కడికి వెళ్లి రావాలి” మోహన్.
“ఆపక్క తెల్ల రాయి ఉంది చూడు దాన్ని తాకి ఇక్కడికి రావాలి”
“ఒరే , ఆపక్క పోయ్యేదానికే పిత్తుల్లు ఆడతాయి , ఇంకా అక్కడ నుంచి ఇక్కడికి తిరిగి రావడం కూడానా?”
“మీలో ఎ ఒక్కరూ ఈ పక్కకు వచ్చినా , రేపు రాత్రికి మీకు అందరికీ సినిమాకు నేను కర్చు పెట్టుకొని తీసుకొని పోతా, మద్యలో తినడానికి , డ్రింక్స్ కి అంతా నేను పెట్టుకుంటా అది పందెం , లేదంటే మీరు నన్ను తీసుకొని పొండి, నాకు కావాల్సిన వన్నీ కోనీయండి” అన్నాడు నవ్వుతు.
“ఓరి , ఈ డెబ్బ పెద్ద ఫిట్టింగ్ పెట్టడురా , వీడికి సినిమా ఎలాగైనా చుపించొచ్చు , మద్యలో వీడు తినే తిండికి మా నాయన ఓ ఎకరం ఎగవ చేను అమ్ము కోవల్ల , నేను డ్రాప్” అన్నాడు మోహన్.
“మీరు వత్తాంటే మీతో పాటు వచ్చినా గానీ, నావల్ల గాదు ఈ పందేలు” అన్నాడు చంద్రా.
“ఒరే అదిగా , నా దగ్గర డబ్బులు లేవు గానీ , నేను ట్రై చేస్తా , నువ్వు కూడా రా నాతొ పాటు చూద్దాం” అన్నాడు శివ లుంగీ తీసి అప్పుడే విప్పిన బనీన్ మీద పడేస్తూ.
“ఏందిరా శివా , జిమ్ గానీ వెళుతున్నావా ఏంది మాకు తెలీకుండా , ప్రబాస్ అన్న లాగా నీక్కూడా 6 పాక్స్ వస్తున్నాయి చూడు”.
“వాడికి ఎసుకోవడానికి సరిగ్గా చెప్పులు లేవు ఇంకా జిమ్ ఎం వెళతాడు, వాడి చేసే పని చూసినావా, పొద్దున్న ఎత్తిన సమ్మెట , మద్యలో బువ్వకే దించుతాడు ఆ తరువాత రాత్రి కే , అందుకే వాడి బాడీ అలా ఉంది” మోహన్ గాడు.
“వాడి అరిచెయ్యి చూడు ఎలా ఉందొ , మొన్న ఎప్పుడో ఊర్లో వేపమాని కింద పందేలు వేస్తుంటే ఈ అది గాడు రెచ్చ గొట్టాడు వీన్ని , టెంకాయ పగల కొట్టమని వీడు మొదలు పెట్టక ముందు చానా మంది ట్రై చేసి సచ్చారు ఓ టెంకాయిని పగల గొట్టే దానికి వీడు అలా దాని మీద చేయి వేశాడో లేదో అది పిచ్చిలు పిచ్చలు అయిపొయింది సుత్తితో కొట్టిన మాదిరి”.
“ఆరోజు నా చెయ్యి బాలేదు గానీ లేకుంటే నేనే గెలిచే వాడిని” అదిగాడు.
“సరేలే వాయి , ఇప్పుడు ఇది ఈది చుపిచ్చు , నీకు వీడితో ఎప్పుడు పోటీనే గదా” మోహన్.
“ఒరే పందేలు తరువాత , మొదట నీళ్ళల్లో దిగండి” అంటూ మోహన్ గాడు అరవ గానే అందరు ఒక్కరి తరువాత ఒక్కరం నీళ్ళల్లో దుకారు.
“చెప్పానా , మనకు చెప్పడు వాడు , చూడు వాడు ఈత కొట్టేది , వాడి చూపు అంతా ఆ తెల్ల రాయి మీదనే ఉంది , వోరే మబ్బు , మీ నాయన దగ్గర డబ్బులు కొట్టేసి రేపు రాత్రికి రెడీగా ఉండు , శివా గాడు ఈదుకొని వస్తాడు చూడు” రాము.
శివా, ఆది, మబ్బోడు అటువైపు గట్టుకు ఈద సాగారు , మిగిలిన ఇద్దరు అక్కడ అక్కడే ఈదుతూ , వాళ్ళ ఇద్దరినీ గమనించ సాగారు.
కొద్ది దూరం వెళ్ళాక , మబ్బోడు వెనక్కు మల్లాడు , మిగిలిన ఇద్దరు ఆ గట్టుకు ఈద సాగారు.
ఓ 30 నిమిషాలు పట్టింది , వాళ్ళు అటువైపు చేరే సరికి, ఆ చివర ఉన్న బండను తాకి శివా వెంటనే వెనక్కు ఈదడం మొదలు పెట్టాడు , అది ఓ నిమిషం పాటు అక్కడే కూచొని శివా ఈదడం చూసి వాడు కుడా నీళ్ళలో దిగి ఇటువైపు శివా వెనుక ఈదడం మొదలు పెట్టాడు.
మరో 20 నిమిషాలకు శివా ఇటువైపు వచ్చాడు , అది గాడు మద్యలో కొద్ది గా ఈది , తన వల్ల కాదు అనుకోని అటువైపు గట్టుకే ఈది , కట్ట మీద నుంచి నడుచుకొంటూ వీళ్ళు ఉన్న వైపు రాసాగాడు.
“మాకు తెలుసురా , ఇక్కడ ఈదే వాళ్ళు ఎవరన్నా ఉన్నారు అంటే నువ్వేరా, ఒరే మబ్బోడా ఎప్పుడన్నా పందెం కట్టే టప్పుడు , శివా గాడు లేనప్పుడు కట్టు , వాడు ఉన్నాడు అంటే నీ నోట్లో మట్టే” మోహన్.
“ఒరే ఊర్లో ఎవ్వరు ఇంత వరకు ఈ పక్క నుంచి ఆ పక్కకు వెళ్ళిన వాళ్ళే , తిరిగి వచ్చిన వాళ్ళు ఎవ్వరు లేరంట , అప్పుడు ఎప్పుడో మన నాయన వాళ్ళు చిన్నగా ఉన్నప్పుడు శివా గాడి తాత ఈదాడు అని మా నాయన చెప్పినాడు , అందుకే పందెం కట్టినా , ఎవ్వరు ఈద లేనప్పుడు వీడు కూడా ఈదలేడని , కానీ ఈడు వీళ్ళ తాతను మించి పోయట్లు ఉన్నాడు, ఒరే దీంట్లో ఒక దాంట్లో నేనా , లేక అన్నింట్లో మీ తాత పోలికలు వచ్చినాయా నీకు ఏంది?” అన్నాడు మబ్బోడు.
“కోసింది చాల్లే గానీ , పదండి ఇంటికి పోదాము నాకు బాగా ఆకలి గా ఉంది” అన్నాడు శివా
బట్టలు కట్టుకొని అందరు ఇంటి దారి పట్టారు.
“రేయి రేపు రాత్రికి అందరు రెడీ గా ఉండండి , సెకండ్ షో కు వెళదాం టౌన్ కి”
“ఒరే సెకండ్ షో అంటే లేట్ అవుతుంది రా , మనకు రావడానికి ఎం దొరకవు.”
“నేను మా నాయన్ను అడిగి బైక్ తెస్తా , ఇంకో బైక్ ఉంటె ఎలాగో మేనేజ్ చేయచ్చు” అన్నాడు చంద్రా.
“రేపు గదా , ఎలాగో ఇంకో బైక్ సంపాదిద్దాములేరా, మీ రైతే రెడీగా ఉండండి”అన్నాడు మబ్బోడు.
“ఎంది రా ఇంత సేపు పోయినావు , ఆకలి వెయ్యాలా ?” అంది శివా అమ్మ ప్లేట్ లో రాగి ముద్దా, బెండకాయ పులుసు వెస్తూ
“బాగా ఆకలిగా ఉంది, మబ్బోడు చిన్న పందెం పెట్టినాడు, అందుకే లేట్ అయింది”
“ఎం పందెం నాయనా ? ఎం చేసినారు ఏంటి?”
“ఎం లేదు నాయనా చెరువులో ఈపక్కనంచి ఆపక్కకు వెళ్లి మళ్ళీ ఈ పక్కకు రావాలి”
“అబ్బో మీ పిల్ల నాయాళ్ళ వళ్ళ ఎం అవుతుంది , అప్పుడు ఎప్పుడో మా నాయన వయస్సులో ఉన్నప్పుడు ఓ సారి ఈదాడంట, ఆ తరువాత ఎవ్వరు ఆ పని చేయల్లేదు” దిండుకు అనుకోని కళ్ళు ముసుకొన్న రంగడు.
ముసి ముసిగా నవ్వుతు రాగి సంగటి ని చిన్న ముద్దలు గా చేసి పులుసులో దొర్లించి ఆ ముద్దలు నోట్లో వేసుకోంటున్న కొడుకును చూసి “ఎం మీ నాయన ఒకడేనా అంత పోటుగాడు , నా బిడ్డ తక్కువ ఎం కాదు” అంది శివా అమ్మ.
గప్పున లేచి సరిగ్గా కుచోంటు, “శివా , నిజంగా ఈదావా ? నిజమా , చెప్పు బిడ్డా , నిజంగా ఈదినావా ఏంది?” అంటూ పట్టి పట్టి అడగ సాగాడు.
“వాడి నవ్వు చూస్తే తెలీడం లేదు , ఈదాడో లేదో , అంత డౌట్ గా ఉంటె వాని తోడూ గాళ్ళను అడుగుపో చెపుతాడు , నా బిడ్డ మనసులో ఎం ఉందొ నాకు తెలుసు” అంటూ కుండ లోని పులుసు ను గరిటతో శివా ప్లేట్ లో వేస్తూ.
“నాకు నమ్మకం లేదు , ఉండు నేను కనుక్కొని వస్తా” అంటూ తను పడుకొన్న చోట నుంచి లేచి ఊర్లో కి వెళ్ళాడు.
శివ మాట్లాడ కుండా, అమ్మ పెట్టిన ముద్ద తిని చేతులు కడుక్కొని వాళ్ళ నాయన లేచి వెళ్ళిన చాప మీద పడుకొని “ అమ్మా నాన్న పనిలోకి వెళ్ళగానే లేపు , నేను రోంచేపు పడుకుంటా” అంటూ కునుకు తీశాడు.
“మీ కాలీజీ గొడవ ఆపుతారా , ఈరోజు ఈ మూల నుంచి ఆ మూలకు ఎవ్వరు ముందు వెళతారో చూద్దాం” అన్నాడు మబ్బోడు , రాము కు మేము పెట్టు కొన్న పేరు.
“ఏందిరా , వీడికి ఇప్పటికి వేలుకవ వచ్చింది , వచ్చీ రాగానే పందెం అంటాఉన్నాడు , ఎరా మబ్బు ఏమైనా కల కన్నావా ఎంది నిద్రలో” అన్నాడు అది నవ్వుతు.
“నీ యక్కా , ముందు పందెం గెలిచి ఆ తరువాత చెప్పు ఎవ్వరు మబ్బో” రాము.
“ ఒరే , ఈ పందేలు అవ్వీ ఎందుకు గానీ, రోంచేపు ఈత కొట్టి పోదాం పదండి” శివ
“లేదురా , పాపం వాడు మాట్లాడక మాట్లాడక ఓ మాట మాట్లాడితే అలా తీసేస్తే ఎలారా , ట్రై చేద్దాం” చంద్రా.
“నువ్వే చెప్పరా , ఎంది పందెం ఎక్కడ నుంచి ఎక్కడికి వెళ్లి రావాలి” మోహన్.
“ఆపక్క తెల్ల రాయి ఉంది చూడు దాన్ని తాకి ఇక్కడికి రావాలి”
“ఒరే , ఆపక్క పోయ్యేదానికే పిత్తుల్లు ఆడతాయి , ఇంకా అక్కడ నుంచి ఇక్కడికి తిరిగి రావడం కూడానా?”
“మీలో ఎ ఒక్కరూ ఈ పక్కకు వచ్చినా , రేపు రాత్రికి మీకు అందరికీ సినిమాకు నేను కర్చు పెట్టుకొని తీసుకొని పోతా, మద్యలో తినడానికి , డ్రింక్స్ కి అంతా నేను పెట్టుకుంటా అది పందెం , లేదంటే మీరు నన్ను తీసుకొని పొండి, నాకు కావాల్సిన వన్నీ కోనీయండి” అన్నాడు నవ్వుతు.
“ఓరి , ఈ డెబ్బ పెద్ద ఫిట్టింగ్ పెట్టడురా , వీడికి సినిమా ఎలాగైనా చుపించొచ్చు , మద్యలో వీడు తినే తిండికి మా నాయన ఓ ఎకరం ఎగవ చేను అమ్ము కోవల్ల , నేను డ్రాప్” అన్నాడు మోహన్.
“మీరు వత్తాంటే మీతో పాటు వచ్చినా గానీ, నావల్ల గాదు ఈ పందేలు” అన్నాడు చంద్రా.
“ఒరే అదిగా , నా దగ్గర డబ్బులు లేవు గానీ , నేను ట్రై చేస్తా , నువ్వు కూడా రా నాతొ పాటు చూద్దాం” అన్నాడు శివ లుంగీ తీసి అప్పుడే విప్పిన బనీన్ మీద పడేస్తూ.
“ఏందిరా శివా , జిమ్ గానీ వెళుతున్నావా ఏంది మాకు తెలీకుండా , ప్రబాస్ అన్న లాగా నీక్కూడా 6 పాక్స్ వస్తున్నాయి చూడు”.
“వాడికి ఎసుకోవడానికి సరిగ్గా చెప్పులు లేవు ఇంకా జిమ్ ఎం వెళతాడు, వాడి చేసే పని చూసినావా, పొద్దున్న ఎత్తిన సమ్మెట , మద్యలో బువ్వకే దించుతాడు ఆ తరువాత రాత్రి కే , అందుకే వాడి బాడీ అలా ఉంది” మోహన్ గాడు.
“వాడి అరిచెయ్యి చూడు ఎలా ఉందొ , మొన్న ఎప్పుడో ఊర్లో వేపమాని కింద పందేలు వేస్తుంటే ఈ అది గాడు రెచ్చ గొట్టాడు వీన్ని , టెంకాయ పగల కొట్టమని వీడు మొదలు పెట్టక ముందు చానా మంది ట్రై చేసి సచ్చారు ఓ టెంకాయిని పగల గొట్టే దానికి వీడు అలా దాని మీద చేయి వేశాడో లేదో అది పిచ్చిలు పిచ్చలు అయిపొయింది సుత్తితో కొట్టిన మాదిరి”.
“ఆరోజు నా చెయ్యి బాలేదు గానీ లేకుంటే నేనే గెలిచే వాడిని” అదిగాడు.
“సరేలే వాయి , ఇప్పుడు ఇది ఈది చుపిచ్చు , నీకు వీడితో ఎప్పుడు పోటీనే గదా” మోహన్.
“ఒరే పందేలు తరువాత , మొదట నీళ్ళల్లో దిగండి” అంటూ మోహన్ గాడు అరవ గానే అందరు ఒక్కరి తరువాత ఒక్కరం నీళ్ళల్లో దుకారు.
“చెప్పానా , మనకు చెప్పడు వాడు , చూడు వాడు ఈత కొట్టేది , వాడి చూపు అంతా ఆ తెల్ల రాయి మీదనే ఉంది , వోరే మబ్బు , మీ నాయన దగ్గర డబ్బులు కొట్టేసి రేపు రాత్రికి రెడీగా ఉండు , శివా గాడు ఈదుకొని వస్తాడు చూడు” రాము.
శివా, ఆది, మబ్బోడు అటువైపు గట్టుకు ఈద సాగారు , మిగిలిన ఇద్దరు అక్కడ అక్కడే ఈదుతూ , వాళ్ళ ఇద్దరినీ గమనించ సాగారు.
కొద్ది దూరం వెళ్ళాక , మబ్బోడు వెనక్కు మల్లాడు , మిగిలిన ఇద్దరు ఆ గట్టుకు ఈద సాగారు.
ఓ 30 నిమిషాలు పట్టింది , వాళ్ళు అటువైపు చేరే సరికి, ఆ చివర ఉన్న బండను తాకి శివా వెంటనే వెనక్కు ఈదడం మొదలు పెట్టాడు , అది ఓ నిమిషం పాటు అక్కడే కూచొని శివా ఈదడం చూసి వాడు కుడా నీళ్ళలో దిగి ఇటువైపు శివా వెనుక ఈదడం మొదలు పెట్టాడు.
మరో 20 నిమిషాలకు శివా ఇటువైపు వచ్చాడు , అది గాడు మద్యలో కొద్ది గా ఈది , తన వల్ల కాదు అనుకోని అటువైపు గట్టుకే ఈది , కట్ట మీద నుంచి నడుచుకొంటూ వీళ్ళు ఉన్న వైపు రాసాగాడు.
“మాకు తెలుసురా , ఇక్కడ ఈదే వాళ్ళు ఎవరన్నా ఉన్నారు అంటే నువ్వేరా, ఒరే మబ్బోడా ఎప్పుడన్నా పందెం కట్టే టప్పుడు , శివా గాడు లేనప్పుడు కట్టు , వాడు ఉన్నాడు అంటే నీ నోట్లో మట్టే” మోహన్.
“ఒరే ఊర్లో ఎవ్వరు ఇంత వరకు ఈ పక్క నుంచి ఆ పక్కకు వెళ్ళిన వాళ్ళే , తిరిగి వచ్చిన వాళ్ళు ఎవ్వరు లేరంట , అప్పుడు ఎప్పుడో మన నాయన వాళ్ళు చిన్నగా ఉన్నప్పుడు శివా గాడి తాత ఈదాడు అని మా నాయన చెప్పినాడు , అందుకే పందెం కట్టినా , ఎవ్వరు ఈద లేనప్పుడు వీడు కూడా ఈదలేడని , కానీ ఈడు వీళ్ళ తాతను మించి పోయట్లు ఉన్నాడు, ఒరే దీంట్లో ఒక దాంట్లో నేనా , లేక అన్నింట్లో మీ తాత పోలికలు వచ్చినాయా నీకు ఏంది?” అన్నాడు మబ్బోడు.
“కోసింది చాల్లే గానీ , పదండి ఇంటికి పోదాము నాకు బాగా ఆకలి గా ఉంది” అన్నాడు శివా
బట్టలు కట్టుకొని అందరు ఇంటి దారి పట్టారు.
“రేయి రేపు రాత్రికి అందరు రెడీ గా ఉండండి , సెకండ్ షో కు వెళదాం టౌన్ కి”
“ఒరే సెకండ్ షో అంటే లేట్ అవుతుంది రా , మనకు రావడానికి ఎం దొరకవు.”
“నేను మా నాయన్ను అడిగి బైక్ తెస్తా , ఇంకో బైక్ ఉంటె ఎలాగో మేనేజ్ చేయచ్చు” అన్నాడు చంద్రా.
“రేపు గదా , ఎలాగో ఇంకో బైక్ సంపాదిద్దాములేరా, మీ రైతే రెడీగా ఉండండి”అన్నాడు మబ్బోడు.
“ఎంది రా ఇంత సేపు పోయినావు , ఆకలి వెయ్యాలా ?” అంది శివా అమ్మ ప్లేట్ లో రాగి ముద్దా, బెండకాయ పులుసు వెస్తూ
“బాగా ఆకలిగా ఉంది, మబ్బోడు చిన్న పందెం పెట్టినాడు, అందుకే లేట్ అయింది”
“ఎం పందెం నాయనా ? ఎం చేసినారు ఏంటి?”
“ఎం లేదు నాయనా చెరువులో ఈపక్కనంచి ఆపక్కకు వెళ్లి మళ్ళీ ఈ పక్కకు రావాలి”
“అబ్బో మీ పిల్ల నాయాళ్ళ వళ్ళ ఎం అవుతుంది , అప్పుడు ఎప్పుడో మా నాయన వయస్సులో ఉన్నప్పుడు ఓ సారి ఈదాడంట, ఆ తరువాత ఎవ్వరు ఆ పని చేయల్లేదు” దిండుకు అనుకోని కళ్ళు ముసుకొన్న రంగడు.
ముసి ముసిగా నవ్వుతు రాగి సంగటి ని చిన్న ముద్దలు గా చేసి పులుసులో దొర్లించి ఆ ముద్దలు నోట్లో వేసుకోంటున్న కొడుకును చూసి “ఎం మీ నాయన ఒకడేనా అంత పోటుగాడు , నా బిడ్డ తక్కువ ఎం కాదు” అంది శివా అమ్మ.
గప్పున లేచి సరిగ్గా కుచోంటు, “శివా , నిజంగా ఈదావా ? నిజమా , చెప్పు బిడ్డా , నిజంగా ఈదినావా ఏంది?” అంటూ పట్టి పట్టి అడగ సాగాడు.
“వాడి నవ్వు చూస్తే తెలీడం లేదు , ఈదాడో లేదో , అంత డౌట్ గా ఉంటె వాని తోడూ గాళ్ళను అడుగుపో చెపుతాడు , నా బిడ్డ మనసులో ఎం ఉందొ నాకు తెలుసు” అంటూ కుండ లోని పులుసు ను గరిటతో శివా ప్లేట్ లో వేస్తూ.
“నాకు నమ్మకం లేదు , ఉండు నేను కనుక్కొని వస్తా” అంటూ తను పడుకొన్న చోట నుంచి లేచి ఊర్లో కి వెళ్ళాడు.
శివ మాట్లాడ కుండా, అమ్మ పెట్టిన ముద్ద తిని చేతులు కడుక్కొని వాళ్ళ నాయన లేచి వెళ్ళిన చాప మీద పడుకొని “ అమ్మా నాన్న పనిలోకి వెళ్ళగానే లేపు , నేను రోంచేపు పడుకుంటా” అంటూ కునుకు తీశాడు.