21-09-2024, 02:20 PM
(This post was last modified: 21-09-2024, 02:27 PM by rathibala. Edited 2 times in total. Edited 2 times in total.)
அத்தியாயம் 17
(பிளாஷ் பேக் ஆரம்பம்)
“அப்ப உங்க அம்மாவுக்கு 14 வயசு..”
மதுரையை ஒட்டிய சிறு கிராமம்..
பச்சை பசேல் என நெல் வயல்கள்.. வைகை ஆறு ஓடிக் கொண்டு இருக்க.. வாய்க்கால் ஓரமாக.. சுபாவும் அவளது தோழி கனிமொழியும் நடந்து கொண்டு இருந்தார்கள்.
சுபாவின் தலையில் ரெட்டை ஜடை.. உடம்பில் வெள்ளை சட்டை.. பச்சை கலரில் முழு பாவாடை.. கணுக்காலில் வெள்ளி கொலுசு. பளிச்சென்ற முகத்தில்.. ஸ்டிக்கர் பொட்டும்.. அதன் மேல் திருநீறும்.
வரப்பில் இருந்த தென்னை மரத்தை.. இருவரும் எண்ணியபடி நடந்து கொண்டிருக்க, குருவியின் எச்சம்.. சுபாவின் மார்பிள் விழுந்தது.
“ஐயோ.. போச்சு போச்சு“ மூக்கை சுளித்து சுபா கத்த,
“ஏய் லூசு.. தண்ணிய தொட்டு தொட” என்ற கனி, வாட்டர் பாட்டிலை எடுத்தாள்.
கையில் இருந்த பூ போட்ட கைக்குட்டையை தண்ணீரில் நனைத்த சுபா.. மெதுவாக அவளது மார்பை துடைக்க.. அவளது விம்மி புடைத்த முலை மேடு வெளியே தெரிய,
“ம்ம்ம்ம்.. நானும்தான் கோழி கறியா சாப்பிடுறேன்.. உனக்கு மட்டும்..” கனி பெருமூச்சு விட்டாள்.
“ச்சீ கண்ணு வக்காத..” முனங்கிய சுபா, நடக்க..
“ஏ புள்ள, மாமன கண்டுக்காம போற..?!”
விருட்டென திரும்பினாள் சுபா, வாய்க்காலின் மறுபுறம், சுபாவின் அத்தை மகன் சின்ராசு.. தூண்டில் போட்டு.. மீன் பிடித்துக் கொண்டிருந்தான்.
முறைத்தவள், “த்து.. “ வென துப்ப,
காஜா பீடியை வாயில் வைத்து இழுத்தவன், “என்ன மொரப்பு.. ஒனக்கு குச்சி கட்ட போற மாமன் நான்தான்..” சிரித்தான்.
“கட்டுவ.. காட்டுவ..” தலையை சிலுப்பியவள், விறு விறுவென நடக்க,
“ஏய்.. சுபா, மெதுவா நட“ வேகம் எடுத்த கனி.. சுபாவின் கையை பிடித்து
நிறுத்தினாள்
“ஏண்டி… நீ வயசுக்கு வந்தா.. அவன் தான குச்சு கட்டுவான்.. “
“போன வாரம்.. அவனும், வேலைக்காரி வள்ளியும் பம்பு செட்டுல.. “ என்று ஆரம்பித்த சுபா, சொல்ல முடியாமல் பாதியில் முழுங்க,
“என்ன டி… ?!”
“சரியான பொருக்கி டி அவன்..” என்ற சுபா, மீண்டும் வெடுக் வெடுக் என்று நடக்க.. இருவரும் ஸ்கூலை எட்டினார்கள்.
—------- —------- —----------
மதியம் 3 மணி. பனை ஓலையில் வேய்ந்த வகுப்பு அறை.. தரையில் ஆற்று மணல்.. 9ம் வகுப்பு தமிழ் டீச்சர் சிலப்பதிகார கிளாஸ் எடுத்துக் கொண்டிருந்தாள்.
“ஏண்டி.. இந்த கண்ணகிய விட, மாதவி என்ன அம்புட்டு அழகா..?!” கிசு கிசுத்தாள் சுபா,
“இருந்தாலும் இருப்பா..” என்ற கனி, சுபாவின் இடுப்பில் கையை வைக்க, கூச்சத்தில் அவள் “வீல்…” என கத்த, மொத்த வகுப்பும் சுபாவை நோக்கி திரும்பியது.
“ஏய்.. பொச்ச மூடிட்டு ஒழுங்கா கவனிங்க.. கொன்னுருவேன்” கத்திய டீச்சர், மீண்டும் ஆரம்பிக்க, கனியின் அப்பா வகுப்பு அறை வாசலில் வந்து நின்றார்.
“ஏய்.. நான் மதுரைக்கு போறேன்.. “ சதோசத்தில் கிசு கிசுத்த கனி, புத்தக மூட்டையை தூக்கிக் கொண்டு கிளம்பவும்.. பெல் அடிக்கவும் சரியாக இருந்தது.
அன்றைய கடைசி வகுப்பு.. விளையாட்டு பீரியட், மொத்த வகுப்பும் புத்தக பையுடன் கிரவுண்டுக்கு கிளம்பியது.
கோகோ விளையாடிக் கொண்டிருந்த சுபாவின் அடிவயிறு மெதுவாக வலிக்க ஆரம்பித்தது.
மரத்தடியில் இருந்த தனது புத்தக பையை எடுத்த சுபா, மெதுவாக வகுப்பு அறையை நோக்கி நடக்க.. அவளது கீழ் வயிற்றில்.. வலி அதிகமாக ஆரம்பித்தது.
வகுப்பறை மூலையில் உக்கார்த்தவள்.. அடிவயிற்றை அழுத்திப் பிடிக்க.. அவளது கண்கள் சிவந்து கலங்க ஆரம்பித்தது.
—-------- —--------- —----------
நேரம் 5.40.
ஹெமிஸ்ட்ரி லெபுக்குள் எட்டி பார்த்தார பியூன் சுந்தரம்,
“முகிலன் சார்.. கேட்டு பூட்டனும்…! நேரமாச்சு..!!” தலையை சொரிந்தார்.
வெளியே வந்த முகிலன், “சாவிய குடுங்க.. காலைல சீக்கிரம் வந்துருவேன்..”
அவரிடம் சாவியை வாங்கினான்.
(முகிலன், இந்த பள்ளிக்கு வந்து ஒரு மாதம் ஆகிறது.. கெமிஸ்ட்ரி ஆசிரியர். அவன் படித்தது கெமிஸ்ட்ரி ஆக இருந்தாலும்.. அவனுக்கு தமிழ் மீது தீர காதல்)
கையில் இருந்த பொன்னியின் செல்வன் புத்தகத்தை சைக்கிள் கூடையில் போட்டவன், புளியமரத்து மூலையில் இருந்த பாத்ரூமை நோக்கி நடக்க, ஒரு பெண்ணின் முனங்கள் சத்தம் கேட்டது.
விருட்டென்று, 9ம் வகுப்புக்குள் நுழைந்தான்.
கால்கள் இரண்டையும் இறுக்கமாக கட்டி அணைத்து.. முகத்தை முழங்காலில் புதைத்து… முனங்கிய நிலையில் சுபா.
“ஏமா.. என்ன பண்ணுற.. வீட்டுக்கு போகல..”
நிமிர்த்த சுபாவின் கண்களில்.. சாறை சாறையை கண்ணீர்.
பதறிய முகில், “என்னாச்சு உனக்கு..?! உன்னோட நேம்..?!”
“சுபா..” மூச்சு வாங்கியவள்.. “வயிறு வலிகுது சார்..”
எழ முயன்றவள், தடுமாறி சுவற்றில் சாய,
“இருட்டுது பாரு..!! கேட்ட பூட்ட போறேன்..” அவசர படுத்தினான் முகிலன்.
பையை எடுத்த சுபா, மெதுவாக ஸ்கூலை விட்டு வெளியேற, சைக்கிளில் வேகம் எடுத்த முகிலனின் மனதில் நெருடல் எடுக்க ஆரம்பித்தது. மீண்டும் அவளை நோக்கி திரும்பி வந்தான்.
அவளது நடையை பார்க்கும் போதே புரிந்தது.. அவள் வயதுக்கு வந்து விட்டாள் என்று.
“சைக்கிள்ல ஏறு.. வீட்டுல விட்டுறேன்..”
“ம்ஹும்.. நான் குறுக்க போயிருவேன் சார்..” என்றவள் குறுக்கு வழியில் இறங்க,
“இதோட எப்படி மா நடப்ப.. “ என்றவன், வேப்பிலையை பிய்த்து அவள் கையில் திணித்தான்.
சில நொடிகள் யோசித்தாள் சுபா. முதுகுக்கு பின்னால் கிடந்த புத்தக பையை கழட்டி கொடுத்தவள், மெதுவாக சைக்கிளின் பின்னால் ஏறி உக்கார, முகிலன் மிதிக்க ஆரம்பித்தான்.
அடுத்த 15 நிமிடம், பற்களை இறுக கடித்து.. கண்களை மூட, அவள் அடையாளம் சொன்ன வீட்டின் முன் சைக்கிளை நிறுத்தினான்.
அவனது முதுகில் முகம் புதைந்து இருந்தவள்.. விருட்டென்று கீழே கிறங்க..
வியர்வையை துடைத்தவன்.. பூட்டி இருந்த கதவை பார்த்தான்.
“வீட்டுல அம்மா இல்லையா..?!”
“வருவாங்க சார்..”
கூடையில் இருந்த புத்தக பையை எடுத்தபடி.. விறு விறுவென வீட்டு திண்ணைக்குள் நுழைந்தாள்.
—------------- —----------- —------------
ஆடுகளை ஒட்டிக் கொண்டு வந்த சுபாவின் அம்மா மரகதம், திண்ணையில் படுத்திருக்கும் சுபாவை பார்த்ததும்..
“கண்ணு, என்னாச்சு.. ?!” கழுத்தில் கையை வைத்தாள். சுபாவின் உடல் நெருப்பாய் கொதித்தது.
“முடியலாமா… வயிறு வலி..” என்ற சுபாவின் கண்களில்.. பொள பொளவென கண்ணீர் கொட்டியது.
பட படவென கதவை திறந்த மரகதம்.. சுபாவை வீட்டுக்குள் அழைத்து சென்றாள்.
அவள் சுவற்றில் சாய்ந்து சோர்த்து உக்கார, “கண்ணு.. “ என்றவள்.. அவளது பாவாடையை தூக்க,
“ச்சீ.. கைய எடு…” சிணுங்கினாள் சுபா.
“பொறு கண்ணு..” என்றவள், மெதுவாக ஜட்டியை கழட்ட, ரத்தக்கறை படிந்து இருக்க, மரகதத்தின் கண்ணில் கண்ணீர்.. போல பொலவென கொட்ட ஆரம்பித்தது.
“எம் பொண்ணு பெரிய மனுசி அயீட்டா..” அவளது முகத்தில்.. சிரிப்பும் அழுகையும்..
“15 வயசு அச்சு.. இன்னும் உக்காரலன்னு கிண்டல் அடிச்சவளுக வாய அடைச்சுட்ட கண்ணு..” என்று மரகதம் கத்தி அழ, அடுத்த 10 நிமிடத்தில்.. வீட்டுக்குள் ஏழு.. எட்டு பெண்கள் கூடினார்கள்.
வேப்பிலை.. மஞ்சள் கரைத்த தண்ணீரை.. சின்ராசுவின் அம்மா ஊற்ற, குளிரில் விறைத்து நடுங்கினாள் சுபா.
சமையல் அறையின் மூலையில்.. புடவையால் தடுப்பு கட்டி.. உள்ளே பாய் விரிக்க.. பட்டு பாவாடை சட்டையில்.. சுருண்டு படுத்தாள் சுபா.
—-------------------- —--------- —------------------
அடுத்தடுத்து 7 நாட்கள்.. காலையில் எழுந்த உடன், நல்லெண்ணை.. பச்சை கோழி முட்டையுடன் வந்து நிற்பாள் மரகதம்.
“ஐயோ.. அம்மா.. எதுக்கு படுத்துற.. வாமிட் வருது..”
“இன்னைக்கு ஒரு நாள் மட்டும் குடி கண்ணு, மாசம் மாசம் பொத்துக்கிட்டு போகும்.. தெம்பு வேணும்ல..”
“நேத்தும் இதேதான் சொன்ன”
“பச்ச ஒடம்பு கண்ணு..” மரகதம் பரிதவிக்க,
“சரி குடு..” என்றவள், அழுதபடியே.. பச்சை முட்டையையும்.. நல்லெண்ணையும் குடித்துவிட்டு.. கருப்பட்டியை வாயில் போட்டு மெல்ல, கனி வந்தாள்.
ஒட்டடை குச்சியை இருந்த சுபாவின், கன்னங்கள்.. உப்ப ஆரம்பித்தது. அவளது பாவாடை சட்டை.. உடலை இறுக்க ஆரம்பித்தது.
“ம்ம்ம்ம்.. நல்ல வாழ்வு தண்டி.. ஜாலியா இருக்க போல…”
“மயிறு.. எப்படா ஸ்கூல்க்கு போவோம்னு இருக்கு..” சிணுங்கினாள் சுபா.
“ஏய்.. எப்படிடி.. ரெண்டு கிலோ மீட்டர் நடந்து வந்த..” என்று கனி கேட்டதும்..
கெமிஸ்ட்ரி வாத்தியார் முகிலன் கண்ணுக்குள் வந்து நின்றார். உதட்டில் மெல்லிய சிரிப்போடு.. பதில் சொல்லாமல் பாயில் சுருண்டு படுத்தாள் சுபா.
“சரி டி.. நான் ஸ்கூலுக்கு கிளம்புறேன்” அலுத்துக் கொண்ட கனி கிளம்ப, தலையணைக்கு அடியில் இருந்த.. முகிலனின் பொன்னியின் செல்வன் புத்தகத்தை விரித்து படிக்க ஆரம்பித்தாள் சுபா.
—------ —-------- —---------------
எட்டாவது நாள், அவளது வீடு முழுவதும் உறவுகளால் நிறைந்து வழிந்தது. வீட்டுக்கு வெளியே ஆடுகள் தலை கொய்யப்பட்டு.. கரி குழம்பு கொதித்துக் கொண்டிருந்தது.
முதன் முதலாக சுபாவின் கண்ணில் சூரிய ஒளிபட்டது. முகத்தை மூடினாள்.
அவளை அம்மி கல் மேல் உக்கார வைத்து.. நான்கு புறமும் புடவையால் மறைத்து.. ஜல்லடை வழியாக.. மஞ்சள் நீரை ஊற்ற.. குளிரில் அவளது பற்கள் பட படவென அடித்துக் கொள்ள.. முகத்தை முழங்காலில் புதைத்தாள்.
“ஏய்.. எவளும் எம் மருமக பக்கத்துல வர கூடாது.. வௌகு.. வௌகு..” கத்திய அவளது அத்தை.. அவளது ஆடைகளை அவிழ்த்து விட,
“ம்மா.. எங்கம்மா இருக்க..” திரு திருவென முழித்தாள் சுபா.
“ஏய்.. மரகதம்.. என்னடி பொண்ண கவனிச்சா.. நெஞ்சுல ஒன்னும் காணும்.. “ கூட்டத்தில் ஒரு பெண் கிண்டல் அடிக்க,
விருட்டென்று கைகளால் மார்புகளை சுபா மறைக்க.. அவளது உடலில் பட்டு புடவை வந்து விழுந்தது.
ஒட்டடை குச்சியாய் இருந்த சுபாவின் உடலில்.. 16 முழ பட்டுப்புடவையை சுற்றி.. தலை முழுவதும் மல்லிகை சரத்தால் மூடினார்கள்.
மூச்சிறைக்க உள்ளே வந்த கனி, “ஏய்.. சுபா.. ஸ்கூல்ல இருந்து டீச்சர்ஸ் வந்து இருக்காங்க..” என்றாள்.
சுபா.. வாதில்லை நோக்கி நடக்க, அவளது கையை விருட்டென்று பிடித்து நிறுத்தினாள்.. அவளது அத்தை.
“வேற ஆம்புளைகள பாக்க கூடாது..” அதட்டிய அவளது அத்தைகாரி, தனது மகன் சின்ராசுவை திருநீர் வைக்க அழைக்க,
அவன் இல்லை என்று தெரிந்ததும்.. கணவனிடம் கத்தியவள்.. அழைத்து வர சென்றாள்.
சுபாவால் பொறுக்க முடியவில்லை.. ஜன்னலின் இடுக்கில்.. அவளது கருவிழிகள் சுழன்றது.. அவளது தமிழ் டீச்சர் பக்கத்தில்.. உக்கார்ந்து இருந்தான் முகிலன்.
அவள் பூப்படைந்த பின்.. அவள் பார்த்த முதல் ஆண் மகன் முகிலன்.
—---------- —----------- —------------
இரண்டு வாரங்கள் கடந்தோட, அன்று அவளது ஒன்பதாம் வகுப்புக்கான முழு பரிசை. போயே ஆக வேண்டும் என்று ஆடம் பிடித்தாள் சுபா.
பப்பு கை வைத்த.. பச்சை கலர் பிளவுஸில் சுபா நின்று கொண்டிருக்க.. இடுப்பில் வெள்ளை தாவணியை சொருக்கிய மரகதம்.. வேப்பிலையை முந்தானையில் முடிச்சு போட.. முகிலன் கண்ணுக்குள் வந்து நின்றான்.
“ஏய்.. என்னடி..?!”
“ஒன்னுமில்லாம மா”
“பசங்ககிட்ட பேச கூடாது.. பாத்து போங்க..” என்று மரகதம் வழியனுப்ப,
அம்மாவுக்கு தெரியாமல்.. கவரில் போட்டு வைத்திருந்த அதிரசம் முறுக்கோடு.. பொன்னியின் செல்வன் புத்தகத்தை எடுத்துக் கொண்டாள் சுபா.
—--------- —-------- —---------
கொஸ்டின் பேப்பரில் உள்ள கேள்விகளையே.. பதிலாய் எழுதிய சுபாவின் காதுகள்.. பெல் சத்தத்துக்கு காத்துக் கொண்டிருந்தது.
பெல் அடித்த அடுத்த நொடி.. பேப்பரை மடித்து கொடுத்தாள் சுபா.
தவணையை இழுத்து முலையை மறுத்தவள்.. பையை எடுத்தபடி.. +2 பிளாக்கை நோக்கி நடக்க,
“ஏய்.. எங்கடி போற..”
“வா.. “ கனியின் கையை பிடித்து இழுத்தபடி.. சுபா நடக்க,
“ஏய்… நா வரல.. பசங்க இருப்பாங்க..”
“இப்ப வாறியா..?!” இல்லையா..?!” முறைத்தாள் சுபா.
“எரும மொறைக்காத.. வாறன்..”
இருவரும், எதிரே இருந்த கட்டடத்துக்குள் நுழைந்தார்கள். +1/+2 பசங்களுக்கு லீவ் என்பதால்.. வெறிச்சோடி கிடந்தது.
சுபாவின் விழிகள்.. கெமிஸ்ட்ரி லெப்பை தேட, ஒன்றும் புரியாமல் கனி, திரு திருவென முழித்துக் கொண்டிருந்தாள்.
கெமிஸ்ட்ரி லெப் கண்ணில் பட்டது. இவ்வளவு தூரம் தைரியமாக வந்த சுபாவின் நெஞ்சு.. பட படவென அடிக்க ஆரம்பித்தது.
“ஏய்.. சுபா, வா போயிரலாம்..”
“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்… சும்மா இரு” உதட்டில் விறல் வைத்த சுபா, கதவு இடுக்கு வழியாக உள்ளே பார்க்க, டிப்பன் பாக்ஸுடன் மல்லுக்கட்டியவன்.. தயிர் சாதத்தை அள்ளி வாயில் போட,
“ஏய்.. நான் போறேன்..” என்று கத்திய கனி.. விறு விறுவென திரும்ப நடக்க,
“ஏய்.. கனி… கனி” சுபாவின் முகத்தில் பதட்டம்.. உதட்டத்தை கடித்தவளின் கண்களில் நீர் கோர்க்க ஆரம்பித்தது.
கதவை படக்கென முகில் திறக்க, விறைத்து நின்று கொண்டிருந்த சுபாவின் கண்களில் கண்ணீர் கொட்டியது.
பதறிய முகிலன், “எ.. என்னமா..?! எதுக்கு அழுற”
“சார்.. புக்கு..”
விரலில் ஒட்டியிருந்த சொத்து பருக்கையை நக்கியவன், “ஓ.. பொன்னியின் செல்வனா..?!”
“ம்ம்ம்.. “ வென அவள் தலையை ஆட்ட,
“இதுக்கா அழுற.. தேங்க்ஸ்“ என்றவன் வாங்கி விரிக்க, கடைசி சேப்டரில் இருந்த காய்ந்த ரோஜா பூ… தரையில் விழுந்தது.
“இத படிச்சியா..?! என்ன..?!”
“ம்ம்ம்ம்..”
“மிச்சத்தையும் படிச்சுட்டு குடு..” என்றவன்.. திரும்ப கொடுத்தான்.
புக்கை வாங்கியவள், அதிரச முறுக்கு கவரை நீட்டினாள்.
“இது…?!” என்றவன் பலகார கவரை விரிக்கும் முன், அவன் கண்ணில் இருந்து ஓடி மறைந்தாள்.
தலை தெறிக்க ஓடிவந்த சுபா.. கனியின் மேல் மோதியவள்.. அவள் கன்னத்தில் முத்தம் ஒன்றை இட,
“ஏய்.. எரும, சனியனே..! என்னடி நடக்குது இங்க…!” கத்திய கனி, “ச்சீ… கருமம்..” கன்னத்தை துடைத்தாள்.
சுபா.. வகுப்பு அறையில் வயிறு வலியில் உக்கார்ந்தது முதல்.. முகிலன் அவளை அழைத்து சென்றது வரை.. சொல்ல.. சொல்ல.. நின்று கொண்டிருந்த கனி.. புளியமரத்து மூடில்.. பொத்தென்று உக்கார்ந்தாள்.
—------- —----------- —---------
பரிசை முடிந்து.. இரண்டு மாத விடுமுறை.. பொன்னியின் செல்வன் முதல் பாகத்தை.. மூன்று முறை படித்து முடித்து விட்டாள் சுபா.
வந்தியதேவனின் வரிகளை படிக்கும் போதெல்லாம்.. முகிலன் கண்ணுக்குள் வந்து நின்றான்.
அந்த விடுமுறையில்.. கோவில் திருவிழாவில் போட்ட குணா படத்தை.. விடிய விடிய உக்கார்ந்து பார்த்தவள்.
பெரும்பாலான நேரங்களில்..
“உண்டான காயம் எங்கும்
தன்னால மாறி போன மாயமென்ன
பொன்மானே பொன்மானே!”
வரிகளை முனு முனுப்பதும்.. தனியாக சிரிப்பதும்.. அம்மாவிடம் திட்டு வாங்குவதுமாக, இரண்டு மாத ஸ்கூல் லீவும் ஓடி மறைந்தது.
—--------- —----------- —----------
பத்தாம் வகுப்பின் முதல் நாள் அன்று.
விடியற்காலையில் எழுந்த சுபா, பாத்ரூமுக்குள் நுழைந்தாள். தாவணியை கழட்டி.. பாவாடையை மார்பில் கட்டியவள்.. பச்சை தண்ணீரை எடுத்து தலையில் ஊற்றினாள்.
தலையை துவட்டியவள்.. கண்ணாடியை பார்க்க, ஏழு எட்டு.. பருவ பரு அவள் முகத்தில்.. உதட்டை பிதுக்கி.. கண்ணாடியை முறைத்தவள்.. ஹமாம் சோப்பை எடுத்து.. மீண்டும் முகத்தில் தேய்க்க..
“ஏய்.. சுபா… எவ்வளவு நேரம் குளிக்கிற’’ மரகதத்தின் குரல்.
“வாறன்.. வறேன்.. “ வெள்ளை பாவாடைக்கு மாறியவள்.. ஈர துண்டை போற்றியபடி வெளியே வர,
“ஏண்டி.. சோப்ப கரைக்குறதே உனக்கு வேலைய போச்சு…“
“நாளைக்கு சந்தைக்கு போறப்ப.. லக்ஸ் சோப்பு வாங்கிட்டு வா..” உதட்டுக்குள் சிரித்தாள் சுபா.
“என்னது… லக்ஸ் சா..?! அது என்னது..?!”
“புது சோப்பு.. மா“
பிளவுசை எடுத்து கையுக்குள் மாட்டி.. கொக்கியை போட முடியாமல் திணறிய சுபா,
“அம்மா.. இங்க வா..?!” மெதுவாக முனங்கினாள்.
“என்ன டி..?!”
“மூச்சடைக்குது.. கொக்கி போட முடியல..!” சிணுங்கினாள்.
மகளின் வளர்ச்சியை பார்த்ததும்.. மரகதத்தின் உதட்டில் சிரிப்பு.
மல்லுகட்டி நான்கு கொக்கியையும் போட்டு விட.. தவணையை சுற்றிய சுபா.. மார்பை மறைத்தாள்.
—----------- —--------------- —-----------
பொன்னியின் செல்வன் கதையை சுபா சொல்லியபடி வரப்பில் நடக்க,
“ஏய்.. நிறுத்துடி.. காது வலிக்குது.. எப்ப பாத்தாலும்.. வந்தியதேவன்.. வந்தியத்தேவன்..” கனி காதை பொத்திக் கொள்ள,
“ஒனக்கு சொன்னா புரியாது..” உதட்டுக்குள் சுபா சிரிக்க, முறைத்த கனி, விறு விறுவென நடக்க,
“இது மனிதர் உணர்ந்து கொள்ளும் மனித காதல் அல்ல.. அதையும் தாண்டி..” என்று சுபா கெக்கலிட்டு சிரிக்க,
“மயிறு.. மூடிட்டு வா..”
இருவரும் ஸ்கூல் கபௌண்ட்க்குள் நுழையவும்.. பெல் அடிக்கவும் சரியாக இருந்தது.
அன்றைய நாள் முழுவதும்.. முகிலனை தேடிய சுபாக்கு எஞ்சியது ஏமாற்றமே..!
அடுத்த நாள்.. சோர்த்து போய் ஸ்கூலுக்கு நடந்த சுபா,
“ஏய்.. சைன்ஸ் சாரு ஏன் வரல..?! வேற ஸ்கூலுக்கு போய்ட்டாரா…?! இன்னைக்கு வந்துருப்பாரா..?!” அடுக்கடுக்காக கேள்விகளை அவள் தொடுக்க,
“ஏய்.. படுத்தாத, வேணும்னா HM கிட்ட போய் கேளு..” முறைத்தாள் கனி.
“நீயும் வா..?!”
விருட்டென்று திரும்பினாள் கனி, “ஓ.. அவ்வளவு தைரியம் வந்துருச்சா..?!”
இருவரும் பேசிக் கொண்டிருக்க, பியூன் தாத்தா.. டீ வாங்க வெளியே கிளம்ப,
“தாத்தா.. சைன்ஸ் சாரு ஸ்கூல் மாறிட்டாரா..?!” தயங்கியபடி சுபா கேட்க,
“அவரா மா..! பொண்ணு பாக்க தஞ்சாவூருக்கு போயிருந்தாரு.. இன்னைக்கு வந்துட்டாரே..!”
கேட்டதும்.. சுபாவின் முகம் இறுகியது.. விறு விறுவென கிளாஸுக்குள் நுழைய.. உள்ளே முகிலன் போர்டில் எழுதிக் கொண்டு இருந்தான்.
அடுத்த 45 நிமிடம்கள் வெறுப்புடன் கடந்து போக, சாக்பீஸ் கடன் வாங்க கிளாஸுக்குள் வந்தாள் தமிழ் மேம்.
“ஸார்.. போன விஷயம் என்னாச்சு…?!”
“அது சரிப்பட்டு வரல மேம்..” என்று முகிலன் சலித்துக் கொள்ள,
“அப்ப.. சாப்பாட்டுக்கு திண்டாட்டம்தான்” சிரித்த தமிழ் மேம் வெளியேற,
சுபாவின் முகத்தில் பல்ப் எறிய ஆரம்பித்தது.
கனியை பார்த்து, சுபா பல்லை காட்ட,
“ச்சீ.. மூடு.. ஓன் வயசு என்ன.. அவரு வயசு என்ன..?!”
(கனி கேற்பதும் சரிதான்.. முகிலனின் மேல் உள்ள ஈர்ப்புக்கான அர்த்தம் அவளுக்கு புரியவில்லை… பூப்படைந்து விட்டாளே ஒழியே.. அதற்கான மனமுதிர்ச்சியை.. அவள் அடையவில்லை என்பதுதான் உண்மை)
“ஒனக்கு பொறாம..” உதட்டை சிலுப்பிய சுபா, உள்ளங்கையில் கன்னத்தை பதித்து.. விழிகளுக்குள் முகிலனை சிறைப்படுத்தினாள்.
“ஏய்… ஏய்…” கிணத்துக்குள் இருந்து கனி அழைப்பது போல் ஓர் உணர்வு. பெருமூச்சு விட்ட சுபா.. சுய நினைவுக்கு திரும்ப,
“ஏண்டி.. பெல் அடிச்சு 15 நிமிஷம் ஆச்சு.. ரீஸசும் வரல..”
பதில் சொல்லாமல் சிரித்த சுபா, கனியின் கன்னத்தை கிள்ளி கொஞ்சினாள் சுபா..
—----- —------- —-----
மூன்று மாதங்கள் கடந்து போக, கால் பரிசை முடிந்து.. முகிலன் பேப்பருடன் உள்ளே வந்தான்.
ஒவ்வொரு பேராக வசித்து கொண்டிருந்தவன்.. சுபாவின் பெயரை அழைத்தான்.
தாவணியை சரி செய்தவள் எழும்ப, அவளது மூஞ்சில் பேப்பரை தூக்கி எறிந்தான்.
மொத்த கிளாசும் சிரித்தது. கலங்கிய விழிகளோடு.. பேப்பரை விரிக்க.. 2/50.
கிளாஸ் முடிய, “சுபா, 12.30 மணிக்கு.. லேபுக்கு வா“ அதட்டியவன் வெளியேற, தலையாட்டியவள்.. கண்ணீரை துடைத்தாள்.
—----- —------- —-----
கைகளை பிசைந்தபடி சுபா லேபுக்குள் நுழைய, சாப்பிட்டு கொண்டிருந்தவன் கையை கழுவினான்.
அவளுடைய விழிகள்.. தரையை வெறித்து பார்த்துக் கொண்டிருக்க.. 9ம் வகுப்பு பிராக்ரஸ் கார்டை எடுத்து நீட்டினான்.
“நீ நல்ல படிச்ச பொண்ணுதான…! போன வருஷம் எல்லாம் 80, 90 வாங்கி இருக்க.. இப்ப என்னாச்சு…?!”
“...”
“உன்கிட்ட தான் கேக்குறேன்.. ”
“...”
“சுபா, உங்கிட்ட தான் பேசுறேன்.. எனக்கு படிக்குற பசங்களதான் எனக்கு புடிக்கும்… “
“...”
டேபிளில் இருந்த போஸ்ட் கவரை அவளிடம் தள்ளிவிட்டான். உள்ளே.. இரண்டு போட்டோக்களும்.. ஜாதகமும் வெளியே வந்து விழுந்தது.
“பாரு.. இதுல ஒரு பொண்ணு தமிழ் டீச்சர்.. இன்னொரு பொண்ணு.. டீச்சர் ட்ரைனிக் முடிச்சு இருக்கா..!.. நீ.. மாடு மேக்குற ஐடியாவுல இருக்கியா..?!” அவன் கத்த கத்த.. சுபாவின் கண்களில்.. பொள.. பொளவென கண்ணீர் கொட்ட ஆரம்பித்தது.
“...”
“அழுறத நிப்பாட்டு.. மூஞ்சிலையே முழிக்காத” திட்டி தீர்த்தவன், மீண்டும் சாப்பாட்டில் கையை வைக்க.. கிளாஸுக்குள் ஓடியவள்.. கனியின் தோளில் முகம் புதைத்து.. கதறி அழுத்து.. மொத்த கண்ணீரையும் கொட்டி தீர்த்தாள்.
—--------- —--------- —---------
அடுத்த மூன்று மாதத்தில்.. முழுவதுமாய் மாறி போனாள் சுபா.
ஞாயிறு கிழமைகளில்.. பஞ்சாயத்து போர்டு டீவியில் படம் பார்ப்பது வழக்கம். கனி அழைக்கும் போது எல்லாம்.. செல்ல மறுபவள்.. புத்தகத்துக்குள் மூழ்க ஆரம்பித்தாள்.
அரையாண்டு முடிய.. பேப்பர் கட்டுடன் முகிலன் சைக்கிளில் கிளம்ப.. கனியும்.. சுபாவும் வீட்டை நோக்கி நடந்து கொண்டு இருந்தார்கள்.
“ஏய்.. சாரு டி..” என்றாள் கனி.
“ச்சீ.. சும்மா வாடி” அதட்டிய சுபா, தலையை கவிழ, வீட்டுக்குள் நுழைந்த முகிலனின் கண்ணுக்குள் சுபா வந்து நின்றாள்.
சுபாவின் பேப்பரை தேடி எடுத்தான்.
ஒவ்வொரு கேள்விக்கும்.. நச் நச் என அவள் பதில் எழுதி இருக்க.. அதிர்ச்சியும்.. ஆச்சர்யமும் அவன் முகத்தில்..
பச்சை இங்கில் மார்க்குகளை.. அவன் போட்டுக் கொண்டிருக்க, இறுதியில் 99/100.
அவனே தேர்வு எழுதியது போல் ஓர் உணர்வு. அவனையும் அறையாமல் அவனது உதட்டில் சிரிப்பு வந்து விழுந்தது.
அதன் பின், அவ்வபோது.. அவன் சுபாவை பார்த்தாலும்.. குனிந்த தலை நிமிராமல் கடந்து செல்வாள்.
—--------- —--------- —---------
பத்தாம் வகுப்பின் கடைசி நாள் அன்று.
கால் டிக்கெட்டுகளை வாங்கிய மாணவ மாணவிகள்.. ஒவ்வொரு ஆசிரியர்களிடமும் ஆட்டோ கிராப் வாங்கிக் கொண்டு செல்ல, முகிலனின் விழிகள் சுபாவை தேடியது. இறுதிவரை அவள் வந்தபாடு இல்லை.
நேராக 10த் கிளாஸுக்குள் நுழைந்தான். கடைசி பெஞ்சில் உக்கார்ந்து இருந்தவள்… முகிலனை பார்த்ததும் நிமிர்ந்தாள்.
“ஆல் தி பெஸ்ட்..” என்றான்.
சுபா தலையை ஆட்ட, கிளாஸை விட்டு வெளியே வந்தவன்.. மீண்டும் நுழைய.. தாவணியை சரி செய்து கொண்டிருந்தவள்.. விருட்டென்று திரும்பினாள்.
“ஹேய்.. ஸாரி.. “ பாக்கெட்டில் இருந்த ஹிரோ பெண்ணை எடுத்து நீட்டி.. “நல்லா எழுது.. புரியுதா..?!”
அவளது உதட்டில் மெல்லிய சிரிப்பு எட்டிப் பார்க்க, “உங்களுக்கு எப்ப கல்யாணம்…?!”
“எனக்கா..?!”
“அன்னைக்கு போட்டோ காட்டுனீங்களே..?!” என்றவள் மெதுவாக முனங்க,
உதட்டை பிதுக்கியவன்.. சிரித்தபடி வெளியேறினான்.
—--------- —--------- —---------
பத்தாம் வகுப்பு பரிட்சை முடித்து.. ஒரு வாரம் கடந்து போக.. நான்காவது முறையாக.. பொன்னியின் செல்வன்.. முதல் பாகத்தை அவள் படிக்க துவங்க,
வெளியே சைக்கிள் பெல் அடிக்கும் சத்தம்.. தரையில் படுத்துக் கிடந்தவள்.. தலையை வெளியே நீட்ட, வாசலில் ஸ்கூல் பியூன் சுந்தரம் தாத்தா.
விருட்டென எழுந்தவள் வாசலுக்கு செல்ல, ஒரு அட்டை பெட்டியை எடுத்து நீட்டியவர்,
“முகிலன் சார்.. ஊருக்கு போறப்ப குடுத்தாருமா… இன்னைக்குதான் எனக்கு நேரம் கெடைச்சுச்சு..”
அவர் கண்ணில் மறைந்ததும்.. விறு விறுவென அவள் பிரிக்க, உள்ளே.. பொன்னியின் செல்வனின் 6 புத்தகங்கள்.
பாகம் இரண்டை எடுத்து விரித்தாள்.
அன்புடன் முகிலன்… அவனது கையெழுத்து.
அதேநொடி பொழுதில்.. கனி வீட்டுக்குள் வர, சுபா அட்டை பெட்டியை மறைக்க,
“ஏய்.. என்னது இது..?!” கையில் இருந்த புக்கை பறித்தாள்.
“ஓ.. கத இப்படி போகுதா.. நடக்கட்டும்… நடக்கட்டும்..” கனி கிண்டல் அடிக்க, சுபாவின் கணங்கள் சிவக்க ஆரம்பித்தது.
“ச்சீ.. போடி..” கனியை வெளியே தள்ளி கதவை தாளிட்ட சுபா.. பாயில் குப்புற படுத்தாள்.
—--------- —--------- —---------
ஜூன் முதல் நாள் அன்று.
ஸ்கூலுக்குள் நுழைந்த மொத்த கூட்டமும்.. 10th மார்க்கை தெரிந்து கொள்ள ஆபிஸ் ரூமுக்குள் நுழைய..
“ஏய் சுபா.. போர்ட பாரு… நீ தான் ஸ்கூல் பஸ்ட்..” கனி கத்த, சுபாவின் கால்கள் கெமிஸ்ட்ரி லெப்பை நோக்கி நடந்தது.
விறு விறுவென நடந்தவள்.. விருட்டென கதவை திறக்க, உள்ளே 50 வயதை மதிக்க தக்க பெண்மணி.
“யாரு மா…?!”
“ஹெமிஸ்ட்ரி சார்..!?” சுபாவின் விழிகள் பரிதவித்தது.
“அவரு ட்ரான்ஸ்பர்ஸ் ஆயீடாருமா..!”
“மேம்…?!”
“அதுதான் சொன்னேன்ல… அவரு வேற ஸ்கூலுக்கு போய்ட்டாரு…!”
சைக்கிளை எடுத்தவள்.. விறு விறுவென வீட்டை நோக்கி.. வேகம் எடுத்தாள்.
வீட்டின் பூட்டை திறந்தவள்.. பொத்தென.. விரித்து கிடந்த பாயில் விழுந்தாள்.
பெருக்கெடுத்த கண்ணீர்.. அவளது கையில் வழிந்தோடி.. தலையணையை நனைத்தது.
ஆடுகளை கட்டிய மரகதம்.. “கண்ணு.. நீ தான் ஸ்கூல் பஸ்ட்டாமே..!” வீட்டுக்குள் வேகமாக நுழைய.. அழுகையை அடக்கியவள்.. கண்களை இறுக மூடினாள்.
பொழுது இருளை ஆரம்பித்தது… விருட்டென எழுந்த சுபா, கோபத்தில்.. முகிலன் கொடுத்த அட்டை பெட்டியை கவிழ்க்க.. பொன்னியின் செல்வன் புத்தகத்துக்கு இடையில் இருந்த.. காகித துண்டு.. காற்றில் பறந்தது.
எடுத்தவள்.. விரித்தது படித்தாள்.
“சுபா.. 10th ல ஸ்கூல் பஸ்ட் வாங்குவேன்னு எனக்கு நல்லா தெரியும்.. +2 லையும் ஒழுங்கா படிக்கணும்.. புரியுதா..?! இப்படிக்கு முகிலன்..” அவனுடைய கிறுக்கலில் அந்த இரண்டு வரிகள்.
(பிளாஷ் பேக் முடிவு)
சூடான பதிவுக்கு {Likes | Comments | Rate } செய்யுங்கள்..!!
கருத்துக்களை பகிர rathibala.story @ gmail .com
வருகைக்கு நன்றி..!!!
கருத்துக்களை பகிர rathibala.story @ gmail .com
வருகைக்கு நன்றி..!!!