25-06-2019, 12:18 AM
என்னுடைய பல வித்தியாமன கதை முயற்சிகளில் இதுவும் ஒன்று. திருநங்கையாக பிறக்கும் மனிதப் பிறவிக்கு நம்முடைய சமூகம் என்ன கொடுமைகள் செய்கிறது என்பதை சற்று காமத்துடன் விவரிக்கும் கதை. கதை பிடித்திருந்தால் ஸ்டார் ரேட்டிங் கொடுத்து மற்ற நணபர்களுக்கும் எடுத்துச் சொல்லுங்கள். சாய்ராம்.
என்னோட பேரு நித்தியானந்தன். அந்தப் பேருக்கு எப்போதும் சந்தோசமாக இருக்கிறவனு அர்த்தம். ஆனா இந்த உலகத்துல பிறந்த வளர்ந்து கொஞ்ச வருசத்துலேயே என் சந்தோசம் தொலைஞ்சுப் போச்சு. அப்ப எனக்கு பதிமூனு வயசிருக்கும். எனக்குள் இருந்த பெண்மை விழிச்சுக்கிச்சு. ஆண்களைக் கண்டாலே பயமாகவும், வெறுப்பாகவும் இருந்துச்சு. நானும் என்னோட தோழி ஒருத்தியும் நல்ல பழகினோம். எங்க வீட்டுல அதை பெரிசா எடுத்துக்கில. நான் அவக்கிட்ட எனக்கு இருக்கிற இந்த உணர்வுகளைச் சொல்லி அவளோட டிரஸை போட்டிருக்கிறதும், அவளோட வளையல், தோடுகளை போட்டிருக்கிறதும் செஞ்சேன். ரகசியமாகத்தான் அதை செய்தேன். ஆனா விசயம் எப்படியோ வெளியைப் போயிடுச்சு.
எல்லோரும் பொட்டை பொட்டைனு கிண்டல் பண்ண ஆரமிச்சாங்க. அப்போ ரொம்ப வருத்தம் இருந்தாலும், நானே ஒரு முடிவுக்கு வந்தவளா அன்னையிருந்து ஆம்பளைங்க டிரஸ் போடறது இல்லைனு முடிவு பண்ணுனேன். அடுத்த நாள் என்னோட அப்பா என்னை செமயா அடிச்சாரு. நான் அழுதுக்கிட்டே இருந்தேன். அன்னைக்கு ராத்திரி அப்பா செமையா குடிச்சு வந்து.,. நான் போட்டிருந்த என் சினேகிதி டிரஸ் எல்லாம் கழட்டி நெருப்புல போட்டாரு. நான் ஜட்டியோட கூனிக் குறுகி நின்னுக்கிட்டு இருந்தேன். அப்ப எனக்கு அம்மாதான் ஆறுதல் சொல்லுச்சு. ஆனா அப்பா, என் அம்மாவையும் சாத்து சாத்தி, என் ஜட்டியையும் கழட்டி எறிஞ்சுட்டாரு. “இனிமே இந்த மாறிதி கிறுக்குக்கூதித் தனமா.. பொம்பளைங்க துணியைப் போட மாட்டேனு சொல்லு”னு சொன்னாரு. நான் அழுதுக்கிட்டே… எனக்கு ஆம்பளைங்க துணியைப் போட பிடிக்கலையினு சொல்லிட்டேன்.
அவ்வளவுதான் என்னை அப்படியே தூக்கி வீட்டுக்கு வெளியே ஒரு பழைய துணியை தூக்கிப் போடுற மாதிரி எறிஞ்சுட்டாரு. கதவையும் இழுத்து சாத்திட்டாரு. அம்மா உள்ளிருந்து கெஞ்சுது. ஊரு இருக்கிற எல்லோரும் என்னை நிர்வாணமாப் பார்த்துக்கிட்டு இருந்தாங்க. எனக்கு அதுக்கு மேல அங்கு இருக்க முடியல.. இனிமே என்னவேனா ஆகட்டுமுனு நிர்வாணமாகவே அந்த இடத்தை விட்டு நடந்து போனேன். ஊரே வேடிக்கைப் பார்க்க நான் திருநங்கைனு என்னுக்குள் சொல்லிக் கொண்டே நடந்தேன்.
upload pic
- தொடரும்.
என்னோட பேரு நித்தியானந்தன். அந்தப் பேருக்கு எப்போதும் சந்தோசமாக இருக்கிறவனு அர்த்தம். ஆனா இந்த உலகத்துல பிறந்த வளர்ந்து கொஞ்ச வருசத்துலேயே என் சந்தோசம் தொலைஞ்சுப் போச்சு. அப்ப எனக்கு பதிமூனு வயசிருக்கும். எனக்குள் இருந்த பெண்மை விழிச்சுக்கிச்சு. ஆண்களைக் கண்டாலே பயமாகவும், வெறுப்பாகவும் இருந்துச்சு. நானும் என்னோட தோழி ஒருத்தியும் நல்ல பழகினோம். எங்க வீட்டுல அதை பெரிசா எடுத்துக்கில. நான் அவக்கிட்ட எனக்கு இருக்கிற இந்த உணர்வுகளைச் சொல்லி அவளோட டிரஸை போட்டிருக்கிறதும், அவளோட வளையல், தோடுகளை போட்டிருக்கிறதும் செஞ்சேன். ரகசியமாகத்தான் அதை செய்தேன். ஆனா விசயம் எப்படியோ வெளியைப் போயிடுச்சு.
எல்லோரும் பொட்டை பொட்டைனு கிண்டல் பண்ண ஆரமிச்சாங்க. அப்போ ரொம்ப வருத்தம் இருந்தாலும், நானே ஒரு முடிவுக்கு வந்தவளா அன்னையிருந்து ஆம்பளைங்க டிரஸ் போடறது இல்லைனு முடிவு பண்ணுனேன். அடுத்த நாள் என்னோட அப்பா என்னை செமயா அடிச்சாரு. நான் அழுதுக்கிட்டே இருந்தேன். அன்னைக்கு ராத்திரி அப்பா செமையா குடிச்சு வந்து.,. நான் போட்டிருந்த என் சினேகிதி டிரஸ் எல்லாம் கழட்டி நெருப்புல போட்டாரு. நான் ஜட்டியோட கூனிக் குறுகி நின்னுக்கிட்டு இருந்தேன். அப்ப எனக்கு அம்மாதான் ஆறுதல் சொல்லுச்சு. ஆனா அப்பா, என் அம்மாவையும் சாத்து சாத்தி, என் ஜட்டியையும் கழட்டி எறிஞ்சுட்டாரு. “இனிமே இந்த மாறிதி கிறுக்குக்கூதித் தனமா.. பொம்பளைங்க துணியைப் போட மாட்டேனு சொல்லு”னு சொன்னாரு. நான் அழுதுக்கிட்டே… எனக்கு ஆம்பளைங்க துணியைப் போட பிடிக்கலையினு சொல்லிட்டேன்.
அவ்வளவுதான் என்னை அப்படியே தூக்கி வீட்டுக்கு வெளியே ஒரு பழைய துணியை தூக்கிப் போடுற மாதிரி எறிஞ்சுட்டாரு. கதவையும் இழுத்து சாத்திட்டாரு. அம்மா உள்ளிருந்து கெஞ்சுது. ஊரு இருக்கிற எல்லோரும் என்னை நிர்வாணமாப் பார்த்துக்கிட்டு இருந்தாங்க. எனக்கு அதுக்கு மேல அங்கு இருக்க முடியல.. இனிமே என்னவேனா ஆகட்டுமுனு நிர்வாணமாகவே அந்த இடத்தை விட்டு நடந்து போனேன். ஊரே வேடிக்கைப் பார்க்க நான் திருநங்கைனு என்னுக்குள் சொல்லிக் கொண்டே நடந்தேன்.
upload pic
- தொடரும்.
sagotharan