పనిమనిషి పద్మావతి

[sexyswethaa143]

ఎపిసోడ్ -58

అంతసేపూ నగ్నంగానే కిటికీలోనుండి వెనుకవైపున్న పొలాల్లోకి చూస్తూ జగ్గూ, వెంకట లక్ష్మీల తాలూకు జ్ఞాపకాలతో గడిపిననేను... చేతిలో వున్న మందుగ్లాసు ఎప్పుడో కాళీ చేసినట్లున్నాను... నోటిదగ్గరపెట్టుకున్న గ్లాస్ కాళీ అనిపిస్తుండగా ఈలోకంలోకి వచ్చినట్లు సహాయంవైపు మందు కైపులో నిస్సారంగా చూశాను...

      అంతకుముందే నాకోపంచూసి జడుసుకున్న సహాయం  పాపం మంచం మధ్యలో కాళ్ళు ముడుచుకుని కూర్చుని, మునివేళ్ళతో గుద్దబొక్కను రుద్దుకుంటున్నవాడు కాస్తా, నేనలా ముభావంగా చూడటంతో...  ఎక్కడమళ్ళీ గొడవెట్టుకుంటానో అన్న భయంతో బిత్తిరిచూపులు చూస్తుంటే... జీవితంలో మొదటిసారి ఓ మగాణ్ణి బయపెట్టినందుకేమో గర్వంతోపాటే, పొద్దున్నుంచి మొడ్ద బలుపు చూసుకుని ఆకలిగొన్న సింహంలా రెచ్చిపోయిన సహాయం... వాడి బలుపు వెనకే వున్న ఆయువుపట్టుని ఓ పట్టుపట్టగానే చావు భయం కనిపించి గుద్దలో వణుకుపుట్టిందేమో ఒక్కసారిగా పిల్లిలా మారిపోవటంతో... బిత్తిరిచూపులు చూస్తున్న వాడి మొఖాన్ని, గుద్దలో నెప్పికి దొంగచాటుగా రుద్దుకుంటూ పడుతున్న వాడి అవస్థల్ని చూసి వస్తున్న నవ్వుని బలవంతంగా అనుచుకుంటూనే... నా గుద్దలో ఇరికించి ఇరికించి దెంగినప్పుడు నెప్పి తెలీదా అనుకుంటూ చేతిలో వున్న కాళీగ్లాస్ చూపించి మందు తెమ్మంటూ, మరో చేత్తో సిగరెట్, కళ్లతో స్టఫ్ కూడా తీసుకొని రమ్మని మౌనంగా సైగలు చేయటంతో... హుటాహుటిన అన్నీ పట్టుకొచ్చి కిటికీ బేస్పై సర్దిన సహాయం సిగరెట్ నోటికి అందించి లైటర్తో వెలిగించేసాక... వినయంగా గ్లాసులో మందుపోస్తుంటే వాడిమీద జాలేస్తున్నా పైకిమాత్రం సిగరెట్ పొగవదుల్తూనే, ఇంకా కోపం తగ్గనట్లు ప్రవర్తిస్తూ... "నేను అయ్యోరి కూతుర్ని సరేగానీ... నీ గుడిసేటి ఎవ్వరాలన్నీ మడిచి గుద్దలో పెట్టకుని...నేరుగా మిగతా విషయాలు చెప్పురా అసలుమామా..." అంటూ వెటకారం జోడించి సీరియస్గా అడగుతూ, తాగుతున్న సిగరెట్ మరో పఫ్ లాగి వాడిచేతికిచ్చాను రిలాక్స్డ్ గా సమాధానం చెప్పమని... అంతే టంచనుగా సిగరెట్ గబాల్న పీల్చి వదులుతూ... మందు బాటిల్ కిటికీలో పెట్టేసి... అలాగే అంటూ తల వూపుతూ అసలు కథ చెప్పడం మొదలెట్టాడు సహాయం

సహాయం మాటల్లో:

      సల్మాతో ఉదయం వరకూ గడిపిన తరువాత ఆ ఉదయం నిద్రపోయిన మేము మధ్యాహ్నం భోజనానికే నిద్రలేచాము... అప్పటికీ ఒంటిమీద బట్టలుకూడా లేకుండానే తలోకడిని తగులుకుని సరసాలుడుతూ వంటపనులూ, ఇంటిపనులు చేసుకుంటున్న ఆడాళ్ళని చూసి విస్తుపోయాము... కడుపులో ఎలుకలు పరిగెడుతుంటే చిరాగ్గా వంటగదిలో రావుగాడి బారు మొడ్దతోకూడా సమ్మగా దెంగులాడుతూ వంట చేస్తున్న డాలీ దగ్గరికి వెళ్లి విషయమడిగి దాని సమాదానానికి మరింత వుడికిపోయాను... కిచెన్ బండపట్టుకొని మరింత బాగా వొంగబడి మరీ సహకరిస్తూనే కళ్ళలోకి ఇంకా చాలా బొక్కలు ఖాళీగావున్నాయి కావాలంటే నువ్వుకూడా తగులుకో బావా అన్నట్లు కవ్వింతగా చూస్తూనే రావుతో సమ్మగా కొట్టించుకుంటూ తీపులు తీస్తూ "ఎక్కడ బావా, రాత్రి నుండీ ఈ నాకొడుకులు వదిలితేగా అసలు... అదేదో లేహ్యం నాకిస్తూ ఒకడు వదిలితే మరోడు ఎక్కి తుక్కురేగ్గొట్టేస్తున్నారు... ఒక్కోసారిసరైతే నలుగురూ చుట్టుముట్టేసి ఏబొక్కదొరికితే ఆ బొక్కలో ఏకి పడేస్తున్నారు బావా పాడు ముండా కొడుకులూ ..." అంటూ తనని దెంగుతున్న రావునీ, డైనింగ్ టేబుల్ మీద ఒకేసారి ఇద్దరు అడివినాకొడుకులతో ఎగబడి దెంగులాడుతున్న సైదానీ చూపించింది, తన తప్పేంలేనట్లు నంగనాచిలా చూస్తూ... దెబ్బకి నా ఇంటిని లంజల కొంపని చేసావ్ కదే సైదా అనుకుంటూ లోలోపల తిట్టుకుంటూనే... "సరేలే... ఆకలికి చచ్చేలా వున్నాను... ఎట్టన్న దెంగిచ్చుకుని వండి తగలడు" అంటూ... నా చెల్లి ఏమైపోయిందో లంజది అసలే మొడ్ద కనిపిస్తే దోపుకోకుండా ఊరుకోదు కరువుముండ అనుకుంటూనే వెతుకుతూవెళ్తుంటే... బిలాల్తో కలిసి నాచెల్లిని బాత్రూంలోకి ఎత్తుకెళ్తున్న రంగాను చూసి... వీడెక్కడి మృగంరా యేసునాధా అనీ తలకొట్టుకుంటూ నాగదివైపు వెళ్లేసరికి... అప్పటికే నాలాగే స్నానికి రెడీ అవుతున్న సల్మాని టర్కీ టవల్లో చూడగానే నాదిగులుమొత్తం మాయమైపోయిందేమో... ఆకలికూడా మరచిపోయి ఆమెవెంటే నేనూ బాత్రూంలోకి దూరిపోయాను... గంటతరువాత స్నానం చేసి రెడీ అయ్యాక గదిలోనుండి ఇద్దరం కొత్త దంపతుల్లా సిగ్గుపడుతూ నవ్వుకుంటూ బయటకు వచ్చేలోపు... భోజనాలు సిద్దమవటంతో హాల్లో నేలపైనే చాపేసుకుని కూర్చుని తింటుండగా... అందరంకలిసి తాపీగా మాట్లాడుకుని నిది మ్యాప్లో మొదటి భాగంకోసం రాజుగారితో కలిసే ఏర్పాట్ల గురించి చర్చించుకున్నాము.... రంగా రాజుగారి అనుచరుడు కావటంతో వాడే ఆయనకి ఫోన్ చేయగానే మళ్ళీరోజు ఉదయం ఆయన అవుట్ హౌస్లో సీక్రెట్ మీటింగ్కి ఒప్పుకున్నారు రాజావారు... దాంతో పొద్దునకల్లా అయ్యోరిని తీసుకుని రావటంకోసం, సల్మా హుటాహుటిన అయ్యోరు తపస్సు చేస్తున్న గుహకు బయలుదేరటం ఆలస్యం... అనుకున్న పని త్వరగా పూర్తవుతుందన్న అన్న ఆనందంలో అక్కడే హాల్లో దుకాణం తెరిచేశాము ఆ అడివినాయాల్లను కూడా మాతోనే కలుపుకొని రెచ్చిపోతూ....

           చీకటి పడుతుండగా మందుకోసం సైదాని వెంటేసుకుని వెళ్లిన రంగా... వస్తూ వస్తూ ఫరూక్ గాడి దాబాలో రోటీ, చికెన్, మటన్లతో పాటే ఫరూక్ గాడి మరదలు ముంతాజ్ తోసహా, జుబేదా, జలజా దాని ఫ్రెండ్ రేవతిని కూడా కూడా వెంటేసుకు రావటంతో అర్దరాత్రి దాకా తాగుతూ, తింటూ, డాన్సులు వేస్తూ, కూత్తలు పగిలేలా దెంగులాడుతూ ఇల్లు పీకి పందిరేసినంత పనిచేశాము...

         పొద్దున్న తొమ్మిదింటికల్లా అందరం ఒకేసారి రెడీకావటంతో రెండు కార్లలో రాజావారి అవుట్ హౌస్ చేరుకున్నాము... అప్పటికే అక్కడికి అయ్యోరితో కలిసి చేరుకున్న సల్మా ఎదురొచ్చి, సింగరాజు గారితో అయ్యోరు మంతనాలు జరుపుతున్న జువ్విచెట్టువైపు తీసుకెళ్ళింది... ముందుగా అందరం రాజుగారికి ప్రణామాలు చేసి, తరువాత అప్పుడే మొదటి దర్శనం చేసుకున్న ఆనందంలో శ్రీ శ్రీ శ్రీ రాచకొండ గురుస్వామి ఆమాత్యులవారి పాదాలపై పడి సాష్టాంగనమస్కారం చేసుకున్నాము అందరం ఒకేసారి... "ఇష్ట కామ్యార్ద సిద్దిరస్తూ" అన్న అయ్యోరి ఆశీర్వాదంతో ఒళ్ళు పులకరిస్తుండగా లేచి మాకోసం వేసిన కుర్చీల్లో దర్జాగా కూర్చోగానే... రాజావారితో పాటు అయ్యగారుకూడా మాసలహాలు కూడా కలుపుకున్న ప్రకారం అందరం కలిసికట్టుగా నిది అన్వేషణకి కార్యాచరణ సిద్ధంచేశాము... అక్కడే రాచమర్యాదలతో ఏర్పాటుచేసిన విందుని గౌరవంగా స్వీకరించిన తరువాతే వెనుదిరిగి సంతోషంగా ఇంటికి చేరుకున్నాము...

         ఆడుతూ పాడుతూ, పొద్దెరగని దెంగులాటల్లో మునిగితేలుతూనే ఒక్కొక్కటిగా నిది అన్వేషణకి కావలసిన మొత్తం సరంజామా రెండునెలల్లో సిద్ధంచేసుకున్నాము... ఓ మంచిరోజు చూసుకుని రాజావారు తన అనుచరులతో  సొంత కారులో ముందు వెళ్తుండగా, ఆయన వెనుక అయ్యోరు, ఆయన ఏడుగురు భార్యలు పిల్లలతోపాటు అప్పటికే అయ్యోరి వారసురాలిని కడుపులో మోస్తున్న నిండుగర్భిని అయిన సమీరతో సహా ఓ వ్యాన్లో వెళ్తున్నారు...వారి వెనకాల ఓ బస్సులో అదివాసీల వారసులతో పాటు తొమ్మిదిమంది ఆడాళ్ళుతోపాటు నేనూ, రంగా బిలాల్ కలిసి నిదికోసం బయలు దేరాక తెలిసింది, మహారాజా బీమసింగరాజుగారు నిది దాచిన ప్రాంతం అప్పటికే నక్షల్స్ గుప్పిట్లోకి వెళ్లిపోయిందని.... పెళ్లికెళ్తున్నట్లు బస్లో బయలు దేరివెళ్లిన మాకు దార్లో పల్లెపల్లెకూ ఎదురౌతున్న చెక్ పోస్ట్లు దాటివెళ్తుండగా, నిరంతర తనిఖీల మధ్య ఆ ప్రాంతం సరిహద్దులు మొత్తం నిరంతరం రెక్కీలోనే వుంటాయని... దాదాపు సగం జిల్లాతో పాటు పదిహేనువేల హెక్టార్ల అటవీ ప్రాంతంమొత్తం మావోల అదీనంలో ఉంటుందని... దేశానికి వ్యతిరేకంగా సొంత కమ్యూనిస్ట్ దేశ నిర్మాణంకోసం ఉద్యమాలు చేసే ఆప్రాంతం మొత్తం అన్నల నిరవధిక గస్తీలు కొనసాగుతుంటాయన్న వార్తకు అందరం హడలిపోయాము... అడవిలో సల్మా, ఆమె అమ్మల్లా ఆనందంగా దెంగిచ్చుకుంటూ రాజాగారి ఆశయంకోసం పనిచేద్దాం అనుకుని వచ్చిన ఆడాళ్ళతోపాటు పెద్ద పోటుగాళ్లలా ఫీలయ్యే రంగా మరియూ నాలోకూడా భయంతో ఉత్సాహం నీరుగారిపోవటం గమనించిన అయ్యగారు... తన దగ్గరున్న అపారమైన మంత్రశక్తితోపాటు, మహారాజుగారి ఆత్మ, ఆయన శక్తులు, మాపనిలోని నిస్వార్థం, మా దృఢ సంకల్పం అన్నీకలిపి మమ్మల్ని నేరుగా గమ్యానికి చేరుస్తాయన్న నమ్మకం కల్గించారు... ఆయన మాటలకు పౌరుషం పొంగుకొచ్చి తిరిగిపుంజుకుంటూ స్ఫూర్తి నింపుకున్న మేము నిర్భయంగా అడుగులు ముందుకువేసాము...

         కానీ విధి మాతో మరోలా అటమొదలెట్టిందని ఎవ్వరంకూడా ఊహించలేకపోయాము... వెళ్లేదారిలో అప్పట్లో నిధిని దాచేక్రమంలో మహారాజుగారితో కలిసి పోరాడిన ఆదివాసీల గూడెంలో ప్రజలు రాజుగారితో పాటు మాకుకూడా వసతి, ఇంకా విందు కూడా ఏర్పాట్లు చేశారు... ఆటవిక సాంప్రదాయ నృత్యాలు, వంటలతో పాటు నాటు సారా, విప్పసారా, తాటికళ్ళు తాగుతూ అంతవరకూ పడ్డ కష్టమంతా మరచిపోయాము... హాయిగా రమనీయమైన ప్రకృతిమాత వడిలో సేదతీరాము...

            ఉదయాన్నే పక్షుల కిలకిలారావాలతో మేలుకుని ఉత్సాహంగా స్వామికార్యం చక్కదిద్దటానికి బయలుదేరే ప్రయత్నంలో మేముండగా... ఒక్కసారిగా వార్ సైరన్ మొగింది... అప్పటిదాకా కమ్మని పాటలు పాడిన పక్షులు, కొలహలంగా కనువిందు చేసిన అడవి మృగాలు ఒక్కసారిగా బెదిరిపోయి హాహాకారాలు చేస్తూ దిక్కులుపట్టుకుని పారిపోయాయి... మైదానం దాటి చెట్లమధ్యలోనుండి దూరంగా కనిపిస్తూ ముందుకు వస్తున్న ఎర్రజండాలు చూడగానే... తేరుకున్న ఆ అదివాసీ ప్రజలు రాజుగారిని కాపాడే ప్రయత్నంలో భాగంగా ఆయన్ను దూరంగా తీసుకొని వెళ్లిపోయారు... మావో సైన్యం దగ్గరపడే కొద్దీ పరిస్థితులు మాచేజారిపోసాగాయి... అంతలో "మీ దగ్గరున్న వెహికల్స్ తాళాలు, మిగతా వస్తువులు అన్నీ ఎక్కడివక్కడే వదిలేసి మోకాళ్ళపై కూర్చుని సరండర్ అవ్వండి... అలాగే మీ మహారాజు గారిని మాకు అప్పగించండి... ఇంక్విలాబ్ జిందాబాద్, రాజరికం నశించాలి" అని బిగ్గరగా మైక్లో నినాదాలు వినపడటంతో... మేమంతా బెదిరిపోయి బస్ వెనకాల దాకున్నాము... అక్కడిదాకా ఎన్నో వ్యయప్రయాసలకోర్చిన మేము గమ్యంచేరే సమయానికి ఊహించని పరిణామం, నాటకీయంగా చోటుచేసుకోవడంతో... నిధిని చేరాలన్న మా ఆశలు అప్పటికే అడియాశలయ్యాయన్న బాధలో ఎక్కడ మాప్రాణాలు పోతాయో అన్నభయంతో బిక్కుబిక్కుమంటుండగా... ఇంకా అక్కడే దైర్యంగా నిలబడ్డ అయ్యోరి కుటుంబంతోపాటు రాజావారి పరివారం గంబీరంగా అన్నలకి ఎదురొడ్డి నిలబడ్డారు... సరిగ్గా అదేసమయంలో అయ్యోరిని రెచ్చగొట్టడానికి ఎండుకర్రలు పోగుచేసి వాటిపైన జాతీయజెండాను కుప్పగా విసిరి,  పక్కనే చైనావాడి ఎర్ర జెండాను పాతారు ఆవిద్రోహులు... అంతే రాజ్యాంగాన్ని సవాలు చేస్తూ యెగిరిన ఎర్రజెండా,  జాతీయ జండాను అవమానిచడంతో రగులుకున్న అయ్యగారి పౌరుషపు సెగకుకు ఆడవీమతల్లి ఆయనకి దన్నుగా నిలబడ్డ సంకేతాలు ఇస్తుండగా... నిండు గర్భిణీ అయిన సమీరాకి తన మిగతా పిల్లల్ని అప్పగిస్తూ "కాసేపే సమీరా... బిడ్డలు జాగ్రత్త" అంటూ ఆమెను మావైపు పంపించగానే... వాళ్ళందరిని నేనూ, రంగా వెళ్లి తీసుకోచ్చి మిగతావాళ్ళతో కలిసాక... పక్కనేవున్న పుట్టాలమ్మ గుడివెనుక అందరిని దాక్కోమంటూ మగాళ్లం ఆడాళ్ళకు రక్షణగా నిలబడి బయటకు చూస్తున్నాం, ఎంజరగ బోతుందో తెలియని అయోమయంలో బెదిరిపోతూనే...

          మమ్మల్ని చూసి వెకిలిగా నవ్విన మావో నాయకుడి ఆర్డర్తో అన్నలంతా "లాల్ సలాం" అంటూ గన్నులతో పొజిషన్లో నిబడ్డారు... అంతలోనే వాళ్ళ నాయకుడు జేభిలోనుండి అగ్గిపెట్టెతీసి దేశ జండాని కాల్చేయబోతున్నట్లు చూస్తూ అగ్గిపుల్ల తీస్తుండగా అయ్యగారు కళ్ళు మూసుకున్నాడు... ఆదారుణం ఎక్కడ చూడాల్సి వస్తుందో అన్న బాధలో ఆయన కళ్ళు మూసుకున్నారనకున్న మాఅందరికీ, మావో నాయకుడు అగ్గిపుల్ల గీయటంతోటే జ్ఞానోదయమైంది... అగ్గిపుల్లని వాడలా వెలిగించాడో లేదో ఏదో మంత్రం చదివిన అయ్యగారు కళ్ళుతెరిచి వురిమి చూడటంతో అంతసేపూ సైలెంట్గా వున్నవాతావరణం భయంకరంగా మారిపోయేలా ఓ పెనుగాలి వీయటంతో... ఆరిపోయిన అగ్గిపుల్ల వైపు ఆ నామొడ్దలో నాయడు చూస్తుండగానే మన దేశపు జెండా గాల్లో రెపరెపలాడుతూ లేచి అయ్యగారి వైపువస్తుంటే వాడి ఎర్రజెండా నేల కొరిగి మా వైపు తలవంచి నేలను చూడటం మొదలెట్టింది... దాంతో వెర్రెత్తిపోయిన ఆ సైకో నాకొడుకు "షూట్" అంటూ కాల్చేయమని ఆర్డర్ చేయగానే భయంతో నాగుండె గుద్దలోకి జరిపోతుంటే... అయ్యోరు మాత్రం తన భార్యలవైపు గంబీరంగా చూసి మీసం మెలేస్తూ ఓనవ్వు నవ్వాడు... తరువాత మళ్ళీ వాళ్ళవైపు తిరిగి కన్నెర్రచేశాడు... అంతే వాళ్ళ చేతుల్లో ఒక్కతుపాకీకూడా పనిచేయలేదు... దెబ్బకి మావో నాయకుడి మొఖం నల్లగా మారిపోతుంటే, వాడి బలగంమొత్తం బిక్కమొఖం వేయటంతో... అయ్యోరి ఏడు మంది భార్యలు, రాజా వారి పరివారంలోని సైనికులు, దూరంగా దాక్కున్న ఆదివాసీలతో కలిసి మేమంతా పగలబడి నవ్వుటం మొదలెట్టాం...

          దాంతో అహం దెబ్బతిన్న అనాయకుడు అటాక్ అన్న కేకతో... వాడి పఠాలమ్మొత్తం చేతుల్లోవున్న తుపాకులను రాడ్స్ లగా పట్టుకొని, మరోచేతిలో బాంబులతో ముందుకు వురికారు... దాదాపు రెండొందలమంది అన్నలు అలా బాంబులు విసురుతూ క్రూరంగా తెగబడిపోతూ... కేవలం నలుగురు రాజ పరివారంతో పాటు తన ఏడు మంది భార్యలతో ఎదురునిలబడ్డ అయ్యగారి మీదకు వస్తుంటే... తన భార్యలవైపు చూసి కన్నుకొట్టి గంబీరంగా నవ్వి మళ్ళీ ముందుకు చూస్తూ "మహారాజు భీమ సింగరాజు ఆశయంకోసం" అని గట్టిగా అరుస్తూ నక్షల్స్ మీదకు పరిగెట్టాడు... మరుక్షణం ఆయన వెంటే ఆయన భార్యలు మిగతా నలుగురు గార్డ్స్కూడా వెనుకా ముందు చూసుకోకుండా పరిగెట్టారు... అందరి సంగతీ యేమోగానీ అయ్యోరికి సమానంగా యుద్దోన్మాదంతో పరిగెడుతున్న సల్మాని చూస్తుంటే నాకుమాత్రం ప్యాంటు తడిచిపోయింది... పువ్వులా సూమరంగా మామద్య వామ్మో, వాయ్యో అంటూ ఏడుస్తూ నలిగిన సల్మానేనా ఇది అని బిత్తరపోయి చూసి తిరిగి తేరుకునేలోపే ఓ ఇరవైమంది అన్నలు పరలోకం పాస్ తీసేసుకున్నారు... కేవలం 11మంది 200మందిపైన చేస్తున్న యుద్ధంలో ఒక్కొక్కరుగా కళ్ళముందే గర్వాంగా కూలిపోతుంటే ఇలాంటి చావుకోసం ఎన్ని జన్మలెత్తాలిరా ప్రభువా అనుకుంటూ రోమాలు నిక్క బొడుచుకుంటుండగానే మా వాళ్ళను కాపాడు ప్రభువా అంటూ కన్నీటి ప్రార్ధనలు చేస్తూ మోకాళ్ళమీద కూలబడ్డాను, చేవజచ్చిన వాడిలా ఓ యుద్దాన్ని కళ్ళముందు చూస్తూనే... అందరూ పోతున్నారు మరో నలభై మావో సైన్యంముందు అయ్యోరితో పాటు సల్మామాత్రమే పోరడుతుండగా "ప్రభూ ఇక చాలు మావాళ్ళను కాపాడు తండ్రీ... దేవా నాయనా సర్వరక్షకూడా, సత్య దేవుడా వీరిరువురినీ కాపాడి ఆ దుర్మార్గులను ఖండాంతరములకు పారదోలు తండ్రీ యేసునాయనా" అంటూ విలపిస్తూ ప్రార్థిస్తుండగానే... నిమిషాల్లో అయ్యోరూ, సల్మా కలిసి అందర్నీ చంపేసి విజయగర్జన చేశారు... నరికిన మావోల ద్రుష్టనాయకుడి తలను ఎత్తుకుని అపర రుద్రుడిలా నడుస్తూవస్తున్న అయ్యోరి వెంట వీరమరణం పొందిన తన సవితులతో పాటు నలుగురు రాజసైనికుల దేహాలను చూస్తూనే.... బాధతోకూడిన విజయగర్వంతో వస్తుంటే... నా ప్రార్ధనలు ఫలించిన ఆనందంలో "ప్రభూ కరుణామయుడా ఈదాసుని ప్రార్ధన విన్నావా తండ్రీ" అంటూ ఏడుస్తూ సాక్షం ప్రకటించేలోపే... నన్నూ సైదాని చూస్తూ మావైపు వస్తున్న సల్మా గుండెల్లో ఓ బాణందిగింది... ఏంజరిగిందో అర్ధంకానట్లు తనకు బాణంతాకిన వైపు కళ్ళు పెద్దవి చేసి చూసుకునేలోపే మరో బాణం ఆమె కుడి కంటిలోనుండి కనుగుడ్డుతో సహా బయటకు వచ్చేసింది... అంతే చూస్తుండగానే వులుకూ పలుకూ లేకుండా నేలకోరుగుతున్న ఆమెవైపు పరిగెట్టబోయి ఏదో కాలుకు తట్టుకున్నట్లు బొక్కబోర్లా పడ్డాను...తలెత్తి చూసేలోపే నా పక్కగా సల్మాకోసం పరిగెట్టిన సైదాకూడా ఓ పదడుగులు ముందుకు వేసి మొదలు నరికిన చెట్టులా నేల రాలిపోయింది... ఒక్కసారిగా బుర్రబద్దలయిపోయినట్లు అలాగే నేలపైన పడుకుని చేయిచాచి చూస్తుండగా... ఎక్కడనుండి వస్తున్నారో కుప్పలుతెప్పలుగా అన్నలు వస్తూనే వున్నారు, వచ్చిన వాడు వచ్చినట్లు అయ్యోరి చేతుల్లో చస్తూనేవున్నారు... ఒంటరిగా పోరాడుతున్న అయ్యోరికి సహాయం చేయటానికి రాజాగారు పరిగెడుతుండగా ఆయన వెంటే ఆ పల్లెప్రజలుకూడా కదంతొక్కారు... అంతలో సి.ర్.పి.ఎఫ్ జవాన్ల వెహికల్స్  వస్తూ కనిపించడంతో అమ్మయ్యా అని ఊపిరి పీల్చుకుంటుండగానే... ఆయన వీపులోకి రెండు బాణాలు చోచ్చుకుపోయాయి ఒకదాని వెంట మరొకటి... అంతే మరుక్షణంలో అక్కడున్న అందరం ఉక్రోషంతో రగిలిపోతూ ముందుకు వూరికేలోపే, సామాన్యలతోపాటు జవాన్లు కూడా రావటం గమనించిన... ఒంటరి వాడిమీద రెచ్చిపోదామనుకున్న చెత్తనాకొడుకులు, అందరూ ఏకమై ఎదురు తిరగ్గానే అడవిలోకి పారిపోసాగారు పిరికి పందల్లా...

          అంత మందితోనూ ఒంటరిగా పోరాడిన అయ్యగారు రెండు బాణాలు దిగి రక్తమోడుతున్నా, బాంబులూ తుపాకుల శబ్దాలకు దిక్కులు ప్రిక్కటిల్లుతున్నా... కొదమ సింహంలా ముందుకు దుకటమేతప్ప అస్సలు వెనకడుగేయని అయ్యగారి ఒంటరి యుద్ధం చండప్రచండంగా సాగటంతో, రెండోసారివచ్చిన ఎర్రమూకల్లోకూడా సగానికి పైగా అప్పటికే చనిపోవటంతో... మిగతా కుక్కలు ప్రాణాలు అరచేతపట్టుకొని అడవిలోకి పారిపోయారు... తరాలు చెప్పుకునేలా, ఆయన వీరత్వానికి రోమాలు నిక్కబొడుచుకునేలా సాగిన ఏకపక్ష సంగ్రామంలో విజయమైతే అయ్యోరినే వరించినా ఆయన మరణం మమ్మల్ని అనాధల్ని చేసి కన్నీటి సముద్రంలో ముంచేసింది... ఆయన పంచప్రాణాలు పుట్టినమట్టి ఋణంతీర్చుకుని సగర్వంగా వీడ్కోలు పలటంతో... ఆయన సంకల్పానికీ, రాజభక్తికీ సమిదలుగా తన ఆరుగురు ఆడపిల్లలతోపాటు, జగ్గూని, ఆయన ఆశయాన్ని నెరవేర్చే బాధ్యతను మాచేతుల్లో పెట్టి తమ భర్త యుద్దానికి మద్దతుగా నిలిచిన ఆయన ఏడుగురు భార్యలు కూడా... ఆ మహానుభావుడి వెంట దైర్యంగా నిలబడి దీరవనితల్లా పోరాడి పుణ్యవతులుగా స్వర్గసీమను అధిరోహించారు.... మట్టి మిగిలున్నంత వరకూ చెప్పుకునేలా చరిత్రలో తమకంటూ ఓ సువర్ణాధ్యాయాన్ని లికించేలా లోకం చెవులు బద్దలయ్యేలా సవాలు విసిరిమరీ తుది శ్వాస వదిలారు...

        ఎన్నోఏళ్లుగా తమ వల్లకాని పనిని కేవలం 10మంది బలగంతో 350కి పైగా తీవ్రవాదులను చంపి దాదాపుగా సుసాధ్యం చేసిన అయ్యోరి పార్దివదేహానికి సెల్యూట్ కొట్టిన జవాన్లు అధికార లంచనలతో సైదాతో కలిపి ఖననంచేశారు... అయ్యగారు ప్రాణం ఒడ్డి కాపాడిన జాతీయజెండాను మ్యూజియంకి తరలించమని ఆదేశించారు...

        అంతవరకూ ఆడాల్ల కాళ్ళమధ్య చెలరేగి మీసాలు మేలేసే మాతోపాటే, మా ఆడోళ్లలో కూడా అయ్యోరితో పాటు ఆయన భార్యల వీరోచితపోరాటం చూసాక నెత్తురు మరిగిందేమో... అంతవరకూ మేము బ్రతికిన మాబ్రతుకే మామొఖాలమీద ఉమ్మేసినట్లనిపించింది... రాజ్యప్రజల శ్రేయస్సుకోసం మరణించిన తన రాజు ఆజ్ఞే జీవితద్యేయంగా పోరాడి తన రాజభక్తిని చాటుకున్న, అయ్యగారి కుటుంబం వినాశనానికి కారమైన ప్రతీవాడిపై ప్రతీకారం తీర్చుకునేవరకూ ప్రాణంపోయినా ఆప్రాంతం వదిలి వెళ్ళకూడదని నిర్ణయించుకున్నాం... మావిషయం తెలిసిన నాభార్య మేరీకూడా మాకు సహాయంగా మమ్మల్ని వెతుక్కుంటూ వచ్చింది... రాజావారి అండతో గ్రామస్థులు, ఫారెస్ట్ అధికారుల సమాచారంతో కేవలం నెలరోజుల్లోనే... సిద్దాంతం ముసుగులో అరాచకాలు చేస్తూ మాతృదేశాన్ని రెండుగా చీల్చాలనుకున్న చైనా తోత్తుల్లో మిగిలిన వాళ్ళని, వాళ్ళ అనుచరుల్ని వెతికివెతికి గాలించి కుక్కల్ని తరిమినట్లు తరిమితరిమి వేటాడి వెంటాడి చంపేసాము... వారి ఆయుధాగారాలను మొత్తం స్వాధీనం చేసుకుని జాతీయజండా పాతేశాము... అప్పటిదాకా ఆదుర్మార్గుల స్వాధీనంలో వున్న మొత్తం భూబాగాన్ని, ఆయుదాల్ని కలెక్టర్ సమక్షంలో ప్రభుత్వానికి అందించి... మానాయకుడు దివంగత శ్రీశ్రీశ్రీ రాచకొండ గురుస్వామి ఆమాత్యుల వంశగౌరవాన్ని ప్రపంచానికి ఎలుగెత్తి చాటిచెప్పాము... ఇంకా మిగిలిపోయిన ఆయన అసలైన సంకల్పాన్ని మాభుజాన వేసుకుని సంగర్వంగా ఇళ్లకు తిరుగుప్రయణమాయ్యాం... అప్పటికి నాలుగేళ్లు కూడా నిండని జగ్గూతో పాటు, మూడేళ్ల వయసులో ముక్కుపచ్చలారణి ఆరుగురు ఆడబిడ్డల్ని... అయ్యోరు చనిపోయిన సమయంలో సమీరా కడుపున పురుడుపోసుకున్న పద్దూని కాపాడుకోవటంతో పాటు... వారిని వారి తల్లితండ్రుల ఆకాంక్ష నెరవేర్చేలా తీర్చిదిద్ది కార్యోన్ముకులను చేయటంలో భాగంగా ఎన్నో తర్జనబర్జనలు చేసి చివరకు అయ్యగారి స్వగ్రామం  చేరుకున్నాం...

       అయ్యగారి ఇంట్లోదొరికిన మంత్ర తంత్ర యంత్ర రహస్యాలను తెలిపే తాళపత్ర ప్రతులనూ, ఆయన శిస్యుల సమాచారం తెలుసుకుని... వారి సహకారాంతో మహారాజుగారి ఆత్మని పిలిపించి ఆయన ఆత్మతో చేసిన  సుదీర్ఘ చర్చల అనంతరం మహారాజుగారి ఆజ్ఞ మేరకు అయ్యగారి మొదటి భార్యకొడుకైన జగ్గూని తండ్రి అంతటివాడిగా తీర్చిదిద్దే బాధ్యత మహారాజుగారి ఆత్మకే ఆనందంగా అప్పగించేశాము... యుద్ధంరంగంలో తండ్రి అంశలో పుట్టి ఆయన ఆశయాన్ని తీర్చిదిద్దగల మహత్తర జాతకురాలైన పద్దూని తీసుకొనివెళ్లి నాభార్య మేరీ మరియూ ఆమె సంరక్షక బాధ్యతలు మోస్తున్న వీరన్నల దగ్గరికి చేర్చాను... ఎల్లవేళలా పద్దూకి తోడుగా, ప్రియసఖిగా, చెలికెత్తెగా మెలగటానికి నా కూతురు ప్రియని పిల్లలులేని బాధతో చావటానికి సిద్దమైన జలజకు వెంకట లకక్ష్మిగా అప్పగించి వాళ్ళనికూడా ఆఊరిలోనే వుండేలా ఏర్పాట్లుచేశాను... అయ్యగారి వారసురాళ్ళైన మిగతా ఐదు మంది ఆడపిల్లల్ని యుద్ధవిద్యలతో పాటు కామశాస్త్రంలో ప్రావీణ్యం కోసం మావుంపుడు గత్తెల సమక్షంలో టౌన్లోనే పెంచటం మొదలెట్టాము...

       పద్దూని అన్ని సౌకర్యాల మధ్య విభిన్న పరిమితుల్లో ఆటుపోట్లు భరించి తట్టుకునిలబడేలా పద్దెనిమిదేళ్లు పెంచగలిగాం కానీ... ఆమెను కర్తవ్య దీక్షవైపు నడిపించేలా సిద్ధంచేయటానికి మహారాజు గారి అత్మ చేసిన దిశా నిర్దేశం ప్రకారం... ఆమె అన్న అయిన జగ్గూ ద్వారా పద్దూకి "ఐరా" తంత్రం నేర్పించి రంగా ఇంటికి కోడల్ని చేశాము...

అంటూ చెప్పటం ముగించి నామాటల్లో తన గతం వింటూ బావోద్వేగానికి గురవుతున్న పద్దూవైపు చూశాను...

పద్దూమాటల్లో :

          సహాయం మానాన్న ఔన్నత్యంతో పాటు ఆయన భార్యల గొప్పతనం గురించి వివరిస్తుంటే సంతోషంతో రోమాలు నిక్కబొడుచుకుంటుండగానే... వారి మరణవార్త నన్ను కలచివేసినప్పటికీ అలాంటి మహోన్నతమైన వ్యక్తి కడుపున పుట్టినందుకు గర్వంగా అనిపించింది... కానీ సైదాకి ఇచ్చిన మాటకోసం నాన్న గారి మరణం తరువాతకూడా తన వాళ్లందరితో కలిసి,  క్రూరులైన మావోలతో పోరాడి నాన్నగారి యుద్దాన్ని పూర్తిచేసిన దైవ సహాయంగారిపై కృతజ్ఞతా భావం పెరిగిపోతుండగా... మమ్మల్ని క్షేమంగా ఇంటికి తీసుకోచ్చి మమ్మల్ని సవ్యంగా పెంచేక్రమంలో ఎదురొచ్చి సమస్యల్ని మొక్క వోణిదీక్షతో పోరాడి మమ్మల్నింత వాళ్ళను చేసిన సహాయం గారితో పాటు మామ రంగాపైన కూడా గౌరవ భావం సంతరించుకోవటం మొదలైంది... అంతవరకూ వారిని అసభ్యంగా భావించినందుకు నాలోనేనే పాశ్చాత్తాపపడ్డాను... తనను వదిలివెళ్లిన భార్య మేరీని నాకు అమ్మను చేయటమే కాకుండా, తన కన్న కూతుర్ని నాకో సేవకురాలిగా నియమించిన దైవ సహాయం గారి గురు భక్తికీ, త్యాగానికి ఏమిచ్చి ఋణం తీర్చుకోవాలోకూడా అర్ధం కాలేదు... అత్తతో తనకే పుట్టిన తన కొడుక్కే ఇచ్చి పెళ్లి చేసి తన కనుసన్నల్లో పెంచాడు... మామయ్య నాపై అంత దాస్టికం చేస్తున్నా అడ్డుపడలేదంటే దాని వెనుకకూడా ఏదోకారణం వుండే వుంటుందని మనసావాచా నమ్మేసాను... అందుకేనేమో మాకుంటంభంకోసం తన జీవితం, బంధాలు మొత్తం త్యాగం చేసికూడా... తన నీడలోనే పెరిగిన నాముందు వినయంగా నిలబడ్డ దైవ సహాయం గారిని గట్టిగా కౌగిలించుకుని, నా తప్పును క్షమించని గుండెలవిసేలా ఏడుస్తూ క్షమాపణలు కోరుకుంటుంటే... ఆయన కల్మషంలేని మనసు, నా కన్నీరు చూసి ఎంతలా తల్లడిల్లిందో, నన్ను ఓదార్చే క్రమంలో ఎంత దైర్యం నూరిపోసిందో మాటల్లో చెప్పలేను... ప్రాణంలా అంతవరకూ కాపాడుకున్న ప్రేమతో ఆత్మీయకురిపిస్తున్న ఆయనకి మరోసారి ప్రేమగా నన్నునేనుగా సర్వం అర్పించుకున్నాను... ఈసారి కలయికలో ఇదివరకట్లా విచ్చలవిడితనానికి బదులు ప్రేమాను రాగాలు వెళ్లి విరుస్తుండగా, నా సొగసులన్నీ కొసరికొసరి వడ్డిస్తూ చేసిన రతియుద్ధంలో నోరు, గుద్దా, పూకు ఏదీ కాదనకుండా ఒక్కోటీ ఒకటికి రెండుసార్లు ఇష్టంగా కోరిమరీ సమర్పించేసుకుంటూ శృంగార సాగరంలో తేలిపోతూ సుఖాలతీరాన్ని చేరుకుని స్వర్గపుటంచులు తాకాము... మా అమ్మ సమీరాతో పాటూ జగ్గూ, వెంకట లచ్చిమి వివరాలూ, మరికొన్ని రహస్యాలు సహాయం గారు వివరంగా చెబుతుంటే శ్రద్దగా విన్నాను... చీకటి పడుతుండగా ఆయన ఆజ్ఞమేరకు బట్టలేసుకోగానే మా నాన్నగారు ఎలావుంటారో చెప్పమని అనడగ్గానే... తన పూజగదిలో దేవుడికి బదులుగా నాన్నగారితో మా అమ్మల ఫోటోలు వుంచి తాను పూజచేసుకునే చోటికి తీసుకెళ్లి చూపించటంతో... కళ్లారా అందర్నీ చూసుకుని ఆశీర్వాదముతీసుకొని ఇంటికి బయలుదేరటానికి సిద్దయ్యాను...

         కాసేపటికి కార్ హార్న్ వినిపించడంతో సహాయంగారు మా అమ్మ బ్లాక్&వైట్ ఫోటో ఒకటి నా బ్యాగ్లో పెట్టుకోమని చెప్పి ఇచ్చి  వెళ్లి తలుపు తీయటంతో... గేట్ ఎదురుగా నాకోసం సిద్ధంగా వున్న, కార్ డ్రైవింగ్ సీట్లో వున్న మామవైపు కృతజ్ఞతగా చూసి సహాయంగారితో "వెళ్ళొస్తా మామయ్యా" అంటూ వినయంగా చెప్పి తల వంచుకుని కారువైపు నడిచాను... నావెంటే వచ్చిన సహాయంగారు కార్ డోర్ తెరవటంతో డ్రైవర్ పక్కసీట్లో కూర్చోబోయి వెనుక సీట్లో చిలిపిగా నన్నే చూస్తున్న రేవంత్, వసంత్లను గమనించి ఆశ్చర్యంతో నోరుతెరిచి దిక్కులు చూస్తూ, మళ్ళీ ఈ నాకొడుకులు ఏంకొంపలు ముంచుతారోరా దేవుడా... ఇప్పటికే పొద్దున్నుంచి సహాయం మామ మాస్ కొట్టుడికే కుత్తవాచిపోయింది... ఇంక ఈ రాక్షసుల చేతికి చిక్కాక ఇంకేమైనావుందా అనుకుని మనసులో చిలిపిగా నవ్వుకుంటూనే ఎక్కి సీట్లో కూర్చోగానే... సహాయం గారు అందరూ చూస్తుండగానే నాపెదవులతో పెదవులు కలిపి ముద్దాడుతూ నాలుకతో నానోట్లోకి ఏదో తోసేసి పెదవులు వదిలేసాడు... ముగ్గురు మగాళ్లముందే అదికూడా మామయ్యగారు చూస్తుండగానే అంత చొరవగా ఏదో పెళ్ళానికి పెట్టినట్లు పెదాల ముద్దుపెట్టేస్తుంటే కంగుతిన్న నేను, నోట్లో ఏదో తోయగానే తేరుకుని అనుమానంగా చూస్తుంటే... గారంగా పెదవులపై ఆయన పెదవులతో వెంటవెంటనే అద్దిఅద్ది ముద్దాడుతూనే కసిగా చూస్తూ "నీ అసలు మామ గిఫ్టే కోడలా... భయపడకుండా నమిలి మింగేయవే కసిలంజా" అంటూ నడుము పిసుకుతూ చెప్పటంతో... అందరివంకా అనుమానంగా చూస్తూ, సిగ్గుతో చితికిపోతూనే సహాయంగారి మాట మీద నమ్మకంతో విషమైనా పర్లేదనుకుంటూ, వగరుగా అనిపిస్తున్నా కసకసానమిలి మింగేసాను అడ్డుచెప్పకుండా... అంతే వెంటనే సీట్ బెల్ట్ పెట్టేసి మరోసారి పెదవులపై చప్పుడొచ్చేలా ముద్దెట్టి చిలిపిగా చూస్తుంటే ఏదో మత్తు ఆవహిస్తుండగా కైపెక్కి చూస్తున్న నాతో "ఇప్పుడే అసలు కథ మొదలైందే నాముద్దుల కోడలా... ఇది లేటెస్ట్ వర్షన్ ఐరా2.0" అంటూ రజనీకాంత్ స్టైల్లో చెప్తుంటే... వాడి మాటల్లో ఇంక నాకు ఇత్తడేనని అర్థమైపోతుండగా మైకంలో తులుతూనే దూలగా నవ్వేస్తూ "ఏంపెట్టావ్రా ముసల్లంజోడకా..." అంటూ గారాలుపోతూనే ముద్దముద్దగా మాట్లాడుతూ సీట్లో వెనక్కి వాలిపోయాను మబ్బులుకమ్మేస్తుండగా...

విశ్రాంతి

To be continued....