15-09-2024, 09:46 AM
ராகேஷ் தன் அம்மா ரஞ்சனியின் பின்புறத்தில் தன் உடலோடு அணைத்தபடி அவளுடைய இதழ்களை சுவைத்துக்கொண்டிருந்தான்.
ரஞ்சனி தன் நீண்டகால தேவையை தன் மகனின் உதடுகள் தீர்த்து வைத்துக் கொண்டிருப்பதால் தடுக்க வழியில்லாமல் அவனுக்கு உதடுகளை விருந்தளித்துக் கொண்டிருந்தாள்.
ராகேஷ் முடிந்த அளவு தன் அம்மா ரஞ்சனின் நாக்கை தன் வாய்க்குள் இழுத்து சுவைக்க ஏதுவாக,, ரஞ்சனியும் தன் பங்குக்கு வாயைத் திறந்து நாக்கை செலுத்தினாள்.
மூச்சு முட்ட அவளுடைய நாக்கை சுவைத்துவிட்டு மெதுவாக தன் வாய்க்குள் இருந்து விடுதலை கொடுத்தான்.. கொஞ்சம் கொஞ்சமாக ரஞ்சனியின் சிவந்த நாக்கு வறட்சியுடன் வெளியேறியது. ராகேஷ் தான் எச்சிலை உறிஞ்சு எடுத்துட்டானே..
தன் வாயை விடுவித்ததும் இவ்வளவு நேரம் காலை எக்கி நின்று கொண்டிருந்தவள் இப்போது தான் தன் பாதத்தை முழுமையாக தரையில் ஊன்றினாள்.
எச்சில் வழியும் தன் உதடுகளை தலை குனிந்தபடி துடைத்துவிட்டு தலை நிமிராமல் இருந்தாள்.
"இப்பவும் இது தப்புனு சொல்லப் போறியா மா.."
"ராகேஷ்.. என்னைய எதுவும் கேக்காத.. ப்ளீஸ்.. "
அவள் முகத்தை நிமிர்த்தி கண்ணோடு கண் பார்த்தான். லேசாக கலங்கிய கண்களோடு கண் மை கலைந்திருந்தது ரஞ்சனிக்கு..
"எதுக்கு இப்போ அழற.." கண்ணை துடைத்தான்.
"தப்பு இல்லையா இதெல்லாம்.. " சிவந்த மூக்கை உறிஞ்சிக் கொண்டு அப்பாவி குழந்தை போல் கேட்டாள். அவள் மனதும் உடலும் ராகேஷின் அணைப்புக்கு ஏங்குது. அதே நேரம் தப்பு செய்றோமோ என்கிற குற்ற உணர்ச்சியும் குறுக்கிடுகிறது.
"எனக்கு புரியுது.. உன் மனசுல நிறைய குழப்பம்.. உன்கிட்ட ஒரு கேள்வி கேக்குறேன். கரெக்டா பதில் சொல்லு.. "
"........" என்ன என்பது போல அவனையே உற்றுப் பார்த்தாள்.
"ஒரு பொண்ணோட தேவையை பூர்த்தி செய்யுறவன் யாரு.. அவளுடைய எல்லா தேவையையும் சேர்த்து கேக்குறேன்.. புரியுதுல"
ராகேஷ் சொன்னதின் அர்த்தம் புரிந்தது..
"அவளோட புருஷன்.. இல்லனா அவளோட மனசுக்கு புடிச்சவன்.. அவளோட முழு நம்பிக்கைக்கு பாத்திரமானவன்.. " அவள் பேசும் போது அவளுடைய மூக்குத்தியை தொட்டு ரசித்துக்கொண்டிருக்க,, இதழில் வழியும் சிரிப்போடு சொல்லி முடித்தாள்.
"கரெக்ட்.... அப்போ அந்த ஒருத்தனா என்னைய நெனச்சுக்கிட்டா இதெல்லாம் தப்பா தெரியாதுல... ம்ம்... "
ராகேஷ் சொல்வது சற்று அதிர்ச்சியாக இருந்தது. உணர்ச்சி வேகத்தில் முத்தமிட்டுக்கொண்டாலும் அவன் மகன் என்று தானே நினைக்கத் தோன்றும்.
"அது எப்படிடா... " கண்ணை சுருக்கி புருவத்தை உயர்த்தினாள்.
"எல்லாத்துக்கும் மனசு தான் காரணம்.. கல்யாணத்துக்கு முன்னாடி யாருனே தெரியாத ஒருத்தரை தாலி கட்டுன காரணத்துக்காக அவரு தான் என் புருஷன்னு மனசு ஏத்துக்குதுல.. அன்னைக்கு நைட்டே அவரு கூட ஒட்டுத்துணி கூட இல்லாம படுத்துருக்க முடியுதுல.. மனசு ஏத்துக்காம இதை செய்ய முடியுமா.."
"ச்சீய் அதுக்குனு இந்த விளக்கம் தேவையா.." வெட்கத்துடன் சொன்னாள்.
"தெளிவா புரியனும்ல ரஞ்சு.. " செல்லமாக மூக்கைப் பிடித்து ஆட்டினான்.
"எல்லாம் புரியுது.. ஆனா நம்ம விசயம் வேறடா.. "
"எல்லாம் மனசு வச்சா சரியாகிடும்டி."
"என்னது டி யா.."
"உன்ன கிஸ் அடிச்சதுமே என்னோட மனசுக்கு பிடிச்ச பொண்ணா உன்னைய நெனைக்க ஆரம்பிச்சுட்டேன்.. எனக்கு பிடிச்ச பொண்ண இப்படித்தான் கூப்பிடுவேன்.. சரியா டி.."
ஏனோ உள் மனதில் ரஞ்சனிக்கு இது பிடித்திருந்தது.
"நீ போ எதாவது பேசி என்னைய குழப்பிக்கிட்டே இருப்ப.. "
அவளை மீண்டும் அணைத்து அழுத்தமாக உதட்டில் முத்தமிட்டு விலகினான்.
"நான் வெளிய போயிட்டு வரேன் டி அம்மு.. வந்து இன்னும் நல்லா உறியுறேன்.. " கன்னத்தில் தட்டி சொல்லிவிட்டு சென்றான்.
இந்த முறை ரஞ்சனியின் உதட்டில் சிரிப்பு மட்டுமே இருந்தது..
ரஞ்சனி தன் நீண்டகால தேவையை தன் மகனின் உதடுகள் தீர்த்து வைத்துக் கொண்டிருப்பதால் தடுக்க வழியில்லாமல் அவனுக்கு உதடுகளை விருந்தளித்துக் கொண்டிருந்தாள்.
ராகேஷ் முடிந்த அளவு தன் அம்மா ரஞ்சனின் நாக்கை தன் வாய்க்குள் இழுத்து சுவைக்க ஏதுவாக,, ரஞ்சனியும் தன் பங்குக்கு வாயைத் திறந்து நாக்கை செலுத்தினாள்.
மூச்சு முட்ட அவளுடைய நாக்கை சுவைத்துவிட்டு மெதுவாக தன் வாய்க்குள் இருந்து விடுதலை கொடுத்தான்.. கொஞ்சம் கொஞ்சமாக ரஞ்சனியின் சிவந்த நாக்கு வறட்சியுடன் வெளியேறியது. ராகேஷ் தான் எச்சிலை உறிஞ்சு எடுத்துட்டானே..
தன் வாயை விடுவித்ததும் இவ்வளவு நேரம் காலை எக்கி நின்று கொண்டிருந்தவள் இப்போது தான் தன் பாதத்தை முழுமையாக தரையில் ஊன்றினாள்.
எச்சில் வழியும் தன் உதடுகளை தலை குனிந்தபடி துடைத்துவிட்டு தலை நிமிராமல் இருந்தாள்.
"இப்பவும் இது தப்புனு சொல்லப் போறியா மா.."
"ராகேஷ்.. என்னைய எதுவும் கேக்காத.. ப்ளீஸ்.. "
அவள் முகத்தை நிமிர்த்தி கண்ணோடு கண் பார்த்தான். லேசாக கலங்கிய கண்களோடு கண் மை கலைந்திருந்தது ரஞ்சனிக்கு..
"எதுக்கு இப்போ அழற.." கண்ணை துடைத்தான்.
"தப்பு இல்லையா இதெல்லாம்.. " சிவந்த மூக்கை உறிஞ்சிக் கொண்டு அப்பாவி குழந்தை போல் கேட்டாள். அவள் மனதும் உடலும் ராகேஷின் அணைப்புக்கு ஏங்குது. அதே நேரம் தப்பு செய்றோமோ என்கிற குற்ற உணர்ச்சியும் குறுக்கிடுகிறது.
"எனக்கு புரியுது.. உன் மனசுல நிறைய குழப்பம்.. உன்கிட்ட ஒரு கேள்வி கேக்குறேன். கரெக்டா பதில் சொல்லு.. "
"........" என்ன என்பது போல அவனையே உற்றுப் பார்த்தாள்.
"ஒரு பொண்ணோட தேவையை பூர்த்தி செய்யுறவன் யாரு.. அவளுடைய எல்லா தேவையையும் சேர்த்து கேக்குறேன்.. புரியுதுல"
ராகேஷ் சொன்னதின் அர்த்தம் புரிந்தது..
"அவளோட புருஷன்.. இல்லனா அவளோட மனசுக்கு புடிச்சவன்.. அவளோட முழு நம்பிக்கைக்கு பாத்திரமானவன்.. " அவள் பேசும் போது அவளுடைய மூக்குத்தியை தொட்டு ரசித்துக்கொண்டிருக்க,, இதழில் வழியும் சிரிப்போடு சொல்லி முடித்தாள்.
"கரெக்ட்.... அப்போ அந்த ஒருத்தனா என்னைய நெனச்சுக்கிட்டா இதெல்லாம் தப்பா தெரியாதுல... ம்ம்... "
ராகேஷ் சொல்வது சற்று அதிர்ச்சியாக இருந்தது. உணர்ச்சி வேகத்தில் முத்தமிட்டுக்கொண்டாலும் அவன் மகன் என்று தானே நினைக்கத் தோன்றும்.
"அது எப்படிடா... " கண்ணை சுருக்கி புருவத்தை உயர்த்தினாள்.
"எல்லாத்துக்கும் மனசு தான் காரணம்.. கல்யாணத்துக்கு முன்னாடி யாருனே தெரியாத ஒருத்தரை தாலி கட்டுன காரணத்துக்காக அவரு தான் என் புருஷன்னு மனசு ஏத்துக்குதுல.. அன்னைக்கு நைட்டே அவரு கூட ஒட்டுத்துணி கூட இல்லாம படுத்துருக்க முடியுதுல.. மனசு ஏத்துக்காம இதை செய்ய முடியுமா.."
"ச்சீய் அதுக்குனு இந்த விளக்கம் தேவையா.." வெட்கத்துடன் சொன்னாள்.
"தெளிவா புரியனும்ல ரஞ்சு.. " செல்லமாக மூக்கைப் பிடித்து ஆட்டினான்.
"எல்லாம் புரியுது.. ஆனா நம்ம விசயம் வேறடா.. "
"எல்லாம் மனசு வச்சா சரியாகிடும்டி."
"என்னது டி யா.."
"உன்ன கிஸ் அடிச்சதுமே என்னோட மனசுக்கு பிடிச்ச பொண்ணா உன்னைய நெனைக்க ஆரம்பிச்சுட்டேன்.. எனக்கு பிடிச்ச பொண்ண இப்படித்தான் கூப்பிடுவேன்.. சரியா டி.."
ஏனோ உள் மனதில் ரஞ்சனிக்கு இது பிடித்திருந்தது.
"நீ போ எதாவது பேசி என்னைய குழப்பிக்கிட்டே இருப்ப.. "
அவளை மீண்டும் அணைத்து அழுத்தமாக உதட்டில் முத்தமிட்டு விலகினான்.
"நான் வெளிய போயிட்டு வரேன் டி அம்மு.. வந்து இன்னும் நல்லா உறியுறேன்.. " கன்னத்தில் தட்டி சொல்லிவிட்டு சென்றான்.
இந்த முறை ரஞ்சனியின் உதட்டில் சிரிப்பு மட்டுமே இருந்தது..
❤️ காமம் கடல் போன்றது ❤️