12-09-2024, 02:02 PM
யார்ரா அவன். தங்கச்சி கூட எப்புடி பண்ணுவான்னு யோசித்து கொண்டிருந்தேன். பேசிய இருவர் யாரென்று அறியும் ஆவல் அதிகமானது. அதனால் மெல்ல மெல்ல எழிந்தரிக்க நினைத்தேன்.
அப்போது மண்டப அறையை யாரோ திறக்கும் சத்தம் கேட்டது. பதட்டமானேன்.
பாத்ரூம் ஜன்னலுக்கு வெளியே அவர்கள் இருவரும் பிடித்துக்கொண்டு இருந்த கஞ்சா பீடி வாசனையும் ஏதோ ஒரு பர்ஃபியூம் வாசனையும் கலந்து வந்தது. எனக்கு கஞ்சா முதலியவை பழக்கமில்லை. ஆனா என் நண்பர்கள் பிடிக்கும் போது அருகில் இருந்ததால் எனக்கு அதன் வாடை தெரியும். அந்த கலவையான வாசனையே ஒரு போதை ஏற்றியது. கூடவே மண்டப ரூம் கதவை யாரோ திறந்தது வேறு.
வேறு யாராவது பெண்ணாக இருந்தால் ஒளிந்திருந்து பார்க்கலாம் என்ற குரூர எண்ணம் திடீரென்று தோன்றியது. ஆனாலும் பயம். ஒரு வேளை பாத்ரூம் உள்ளே நான் இருப்பது அவர்களுக்கு தெரிந்துவிட்டால் என்ன செய்வது என்று ?
நான் குண்டி கூட கழுவாமல் அப்படியே அமைதியானேன். ஏற்கனவே என் மொபைல் போன் சைலன்ட்டில் இருந்தது. அதனால் அதுவும் சத்தம் வராது.
கைப்பிடி ஸ்க்குரூ வழியாக அறையைப் பார்த்தேன். எனக்கு யாரும் தெரியவில்லை. அறைக்கதவு திறந்து தான் இருந்தது. கொஞ்ச நேரம் கழித்து உள்ளே அனிதா வந்தாள். இடுப்பில் குழந்தை அழுதுகொண்டு இருந்தது. அவள் என் அக்காவின் தோழி. திருமணம் ஆனவள். அவள் மகன் பிறந்து 5 மாதம் தான் ஆகிறது. அவள் பால் கலசங்கள் கொழுத்த செவ்விளநீர் போலவும் இடை பெரிய அளவு வாட்டர் பாக்கெட் போலவும் சூத்து சொல்ல முடியாத அளவுக்கு தளுக்கி குளுக்கியும் இருக்கும். அவள் குண்டியை சேலை போர்த்தி இருப்பதை பார்த்தால் இரண்டு பெரிய தர்பூசணியை சேலை மூடி இருப்பது போல அவ்வளவு பெரிதாக இருக்கும். அவள் ஒரு குண்டி, அவள் முகத்தை விடப் பெரியது.
" இன்னைக்கி வேட்டை தான். அவ பால் குடுக்க போறத பாக்கப் போறோம். அவ மொலையை பாத்திரலாம். முடிஞ்சா அவ காம்ம்பையும் பாத்திறலாம். அவ காம்பு எப்படி இருக்கும் ? கருப்பா பிங்க் நிறமா? சின்னதா பெருசா ? ....." என்று நிறைய கேள்விகளும் ஆசைகளும் மனதில்.
" சரி டி. பொடியன் அநத்துறான். நா காரை எடுத்துட்டு வீடு வரைக்கும் போயிட்டு வறேன். " - அனிதா.
" ஹம். பொடியனா! இல்ல பொடியனோட அப்பாவா? யாரு அனத்துறா ? "
" ஹான். இவுங்கப்பன் தான ! அப்படியே அனத்திட்டாலும் அறுத்துத் தள்ளுவான் பாரு "
" சரி சரி போயிட்டு சீக்கிரம் வா. நா பாத்ரூம் போகனும் "
" இங்கேயே இருக்குதுல்ல! போக வேண்டியது தான "
எனக்கு திக்கென்று இருந்தது. வந்துவிடுவார்களோ என்று. ஆனால் அந்தக் குரலோ....
" அய்யே வேண்டாம். இங்க எவ எவ பேண்டாளோ மோண்டாளோ! எனக்கு வேண்டாம்ப்பா. நா வீட்டுக்கு போயிட்டு வந்துரென் நீ வந்த உடனே "
" ஹம் சரி சரி. நா கெலம்புறேன். நீ கதவ சாத்திக்கோ "
" சரி டி "
பேசிவிட்டு அனிதா சென்றாள். அவள் பின்னாடியே போனது யார்!
எனக்கு மிகவும் ஆச்சரியமாகவும் ஏற்றுக்கொள்ள முடியாமலும் இருந்தது. சொல்லப்போனால் கொஞ்சம் பதட்டமானது.
ஏனென்றால் உள்ளே இருப்பது அனு. அனுசுயா. நாளை நடக்கவிருக்கும் கல்யாணத்தின் மணப்பெண்.
ஆமாம். என் அக்காவே தான். இது என் அக்காவின் கல்யாணம்.
அதைவிட அதிர்ச்சி எனக்குக் காத்திருந்தது. அய்யோ. என் கண்ணையே நம்ப முடியவில்லை.
அப்போது மண்டப அறையை யாரோ திறக்கும் சத்தம் கேட்டது. பதட்டமானேன்.
பாத்ரூம் ஜன்னலுக்கு வெளியே அவர்கள் இருவரும் பிடித்துக்கொண்டு இருந்த கஞ்சா பீடி வாசனையும் ஏதோ ஒரு பர்ஃபியூம் வாசனையும் கலந்து வந்தது. எனக்கு கஞ்சா முதலியவை பழக்கமில்லை. ஆனா என் நண்பர்கள் பிடிக்கும் போது அருகில் இருந்ததால் எனக்கு அதன் வாடை தெரியும். அந்த கலவையான வாசனையே ஒரு போதை ஏற்றியது. கூடவே மண்டப ரூம் கதவை யாரோ திறந்தது வேறு.
வேறு யாராவது பெண்ணாக இருந்தால் ஒளிந்திருந்து பார்க்கலாம் என்ற குரூர எண்ணம் திடீரென்று தோன்றியது. ஆனாலும் பயம். ஒரு வேளை பாத்ரூம் உள்ளே நான் இருப்பது அவர்களுக்கு தெரிந்துவிட்டால் என்ன செய்வது என்று ?
நான் குண்டி கூட கழுவாமல் அப்படியே அமைதியானேன். ஏற்கனவே என் மொபைல் போன் சைலன்ட்டில் இருந்தது. அதனால் அதுவும் சத்தம் வராது.
கைப்பிடி ஸ்க்குரூ வழியாக அறையைப் பார்த்தேன். எனக்கு யாரும் தெரியவில்லை. அறைக்கதவு திறந்து தான் இருந்தது. கொஞ்ச நேரம் கழித்து உள்ளே அனிதா வந்தாள். இடுப்பில் குழந்தை அழுதுகொண்டு இருந்தது. அவள் என் அக்காவின் தோழி. திருமணம் ஆனவள். அவள் மகன் பிறந்து 5 மாதம் தான் ஆகிறது. அவள் பால் கலசங்கள் கொழுத்த செவ்விளநீர் போலவும் இடை பெரிய அளவு வாட்டர் பாக்கெட் போலவும் சூத்து சொல்ல முடியாத அளவுக்கு தளுக்கி குளுக்கியும் இருக்கும். அவள் குண்டியை சேலை போர்த்தி இருப்பதை பார்த்தால் இரண்டு பெரிய தர்பூசணியை சேலை மூடி இருப்பது போல அவ்வளவு பெரிதாக இருக்கும். அவள் ஒரு குண்டி, அவள் முகத்தை விடப் பெரியது.
" இன்னைக்கி வேட்டை தான். அவ பால் குடுக்க போறத பாக்கப் போறோம். அவ மொலையை பாத்திரலாம். முடிஞ்சா அவ காம்ம்பையும் பாத்திறலாம். அவ காம்பு எப்படி இருக்கும் ? கருப்பா பிங்க் நிறமா? சின்னதா பெருசா ? ....." என்று நிறைய கேள்விகளும் ஆசைகளும் மனதில்.
" சரி டி. பொடியன் அநத்துறான். நா காரை எடுத்துட்டு வீடு வரைக்கும் போயிட்டு வறேன். " - அனிதா.
" ஹம். பொடியனா! இல்ல பொடியனோட அப்பாவா? யாரு அனத்துறா ? "
" ஹான். இவுங்கப்பன் தான ! அப்படியே அனத்திட்டாலும் அறுத்துத் தள்ளுவான் பாரு "
" சரி சரி போயிட்டு சீக்கிரம் வா. நா பாத்ரூம் போகனும் "
" இங்கேயே இருக்குதுல்ல! போக வேண்டியது தான "
எனக்கு திக்கென்று இருந்தது. வந்துவிடுவார்களோ என்று. ஆனால் அந்தக் குரலோ....
" அய்யே வேண்டாம். இங்க எவ எவ பேண்டாளோ மோண்டாளோ! எனக்கு வேண்டாம்ப்பா. நா வீட்டுக்கு போயிட்டு வந்துரென் நீ வந்த உடனே "
" ஹம் சரி சரி. நா கெலம்புறேன். நீ கதவ சாத்திக்கோ "
" சரி டி "
பேசிவிட்டு அனிதா சென்றாள். அவள் பின்னாடியே போனது யார்!
எனக்கு மிகவும் ஆச்சரியமாகவும் ஏற்றுக்கொள்ள முடியாமலும் இருந்தது. சொல்லப்போனால் கொஞ்சம் பதட்டமானது.
ஏனென்றால் உள்ளே இருப்பது அனு. அனுசுயா. நாளை நடக்கவிருக்கும் கல்யாணத்தின் மணப்பெண்.
ஆமாம். என் அக்காவே தான். இது என் அக்காவின் கல்யாணம்.
அதைவிட அதிர்ச்சி எனக்குக் காத்திருந்தது. அய்யோ. என் கண்ணையே நம்ப முடியவில்லை.