30-08-2024, 12:19 PM
தம்பியும் தங்கச்சியும் ஸ்கூல் போன பிறகு, நிலத்தில் கடலை போடுவதற்காக விதை கடலை பிரித்துக்கொண்டிருந்த அப்பாவிடம் போன நான் அவர் அருகே உட்கார்ந்ததும் "என்னம்மா" என்று கேட்டார். அவரின் கட்டு மஸ்தான உடம்பை ரசித்துக்கொண்டே, "அப்பா! நேத்து நீங்க செஞ்சதுக்கு பரிகாரம் பண்ணனும்னு சொன்னேன் இல்லையா?!!"
"ஆமாம்"
"அந்த பரிகாரத்தை இன்னைக்கு பண்ணிடலாமாப்பா!!"
"சரிம்மா. பண்ணிடலாம்"
"நான் என்ன பரிகாரம்னு சொல்வேன். அப்புறம்,...அதை கேட்டுட்டு பின் வாங்கக் கூடாது.என்னப்பா சரியா?"
"அதான் நேத்தே சொல்லிட்டேன்லே. நீ என்ன சொன்னாலும் கேட்கிறேன்னு . என்ன பரிகாரம்னு சொல்லும்மா?"
வெள்ளிக்கிழமை என்பதால் தலைக்கு குளித்து விட்டு வந்திருந்த, என் மஞ்சள் பூசிய முகத்தை பார்த்து ரசித்துக் கொண்டிருந்த அவரிடம், "நேத்து நீங்க செஞ்ச தப்புக்கு என்ன பரிகாரம்னா?!
மேற்கொண்டு சொல்ல, வெட்கம் என்னை தடுக்க, நாக்கு குழற, வார்த்தைகளை மென்று முழுங்கி, தட்டுத் தடுமாறி...நாணத்துடன் தலை குனிந்து நின்ற என்னை உற்றுப் பார்த்தவர், "என்னம்மா, ஏதோ சொல்ல வர்றே,ஆனா சொல்ல மாட்டேங்கிற" என்று சொல்லி நிறுத்த...
"...ம்ம்ம்!!...எப்படி சொல்றதுன்னு தெரியலை. நீங்க கடைக்கு போய் புது வேஷ்டி,சட்டை வாங்கிட்டு வாங்க. உங்க காலில் விழுந்து இன்னைக்கு ஆசிர் வாதம் வாங்கணும்."
"என்னோட ஆசிர் வாதம் உனக்கு எப்பவுமே இருக்கும்மா. அதுக்கு ஏன் என் காலில் விழுந்து கும்பிடுணும்கிறே?"
"அதெல்லாம் உங்களுக்கு புரியாது. போய் வாங்கிட்டு வாங்கன்னா, வாங்கிட்டு வாங்களேன்" என்று சொன்னதும், மறு பேச்சில்லாமல் கடைக்கு போக கிளம்பினார்.
கிளம்பியவரிடம், ஒரு லிஸ்ட்டை கொடுத்து, “இதை எல்லாத்தையும் மறக்காம வாங்கிட்டு வாங்கப்பா" என்றதும், புறப்பட்டு கடைக்கு சென்றவரை பார்த்துக் கொண்டே நின்றிருந்தேன்.
வீட்டிலிருந்த எனக்கு என்னென்னவோ யோசனைகள். புண்டையும், முலைக் காம்புகளும் அரித்தது. மெல்ல தேய்த்து விட்டுக்கொண்டேன். பக்கத்து தெருவுக்கு சென்று, அங்கிருந்த கடையில் இரண்டு மாலை, கொஞ்சம் பூ, சந்தானம், பழங்களை வாங்கி வந்து, என் அப்பாவின் வருகைக்காக காத்திருந்தேன்.
ஸ்கூல் விட்டு சேகரும், ரோஜாவும் வந்து விட்டனர்.ரோஜாவை தனியாக அழைத்த நான், "என்ன,ரோஜா நீயும் சேகரும் காதலிக்கிறீங்களா?" என்று எடுத்த எடுப்பிலேயே கேட்டதும், அதிர்ச்சியுற்று, ஆடிப்போய் நின்றவளை உசுப்பி, "என்ன நான் கேட்கிறேன், பதிலே சொல்ல மாட்டேங்கிறே. அக்கா உன்னை திட்ட மாட்டேன் உண்மையை சொல்லு" என்றேன்.
"ஆமாம்க்கா,...கொஞ்ச நாள் கழிச்சு, உங்க கிட்டே சொல்லிடலாமுன்னு இருந்தோம். ஆனா, அதுக்குள்ளே உங்களுக்கு விஷயம் எப்படியோ தெரிஞ்சிடுச்சு."
"அவனை கூப்பிடு"
"அண்ணா....இங்கே வா. அக்கா கூப்பிடுறாங்க!"
அருகில் வந்து நின்ற என் தம்பி சேகரை மேலும் கீழும் பார்த்த நான், "என்னடா கூடப் பொறந்த தங்கசியையே காதலிக்கிறியே? உனக்கு வெட்கமாயில்லை. இது சரிதான்னு உனக்கே படுதா?!"
"அக்கா,...நான் தங்கச்சியை காதலிக்கிறது உண்மைதான். அதுக்காக நான் ஏன் வெட்கப் படனும்? நாங்க ரெண்டு பேரும் காதலிச்சு, கல்யாணம் செஞ்சுக்கலாம்னு முடிவு பண்ணி இருக்கோம். இது வரைக்கும் நாங்க தப்பு ஏதும் செய்யலை. நேத்து நீ அப்பா கூட படுத்தது எனக்கு தெரியும். நீ அப்பா கூட படுத்தது தப்புன்னா, நானும் தங்கச்சியும் காதலிக்கிறது தப்புதான். அப்பா மேலே இரக்கப் பட்டு, எல்லா விவரமும் தெரிஞ்ச நீ, அப்பா அந்த தாம்பத்திய சுகத்துக்காக ஏங்கறார் என்பதை புரிஞ்சுக்கிட்டு, அம்மா இடத்திலேர்ந்து, அப்பா கூட படுத்து அந்த சுகத்தை நீ அப்பாவுக்கு கொடுத்தியே!! அது சரின்னா,... இதுவும் சரிதான்."
ஒரு நிமிடம் அதிர்ச்சியுற்ற நான், இரண்டு பேரையும் அழைத்து, இரண்டு பக்கமும் கட்டிப் பிடித்துக்கொண்ட எனக்கு அழுகை வர, அதனை அடக்கிக் கொண்டு,
"இந்த அக்காவை நீங்க ஒன்னும் தப்பா நினைக்கலையே?" என்றேன்.
"நிச்சயம் இல்லைக்கா. கட்டின புருஷன் இருந்தும், சில பொம்பளைங்க அரிப்பெடுத்து போய்,கட்டின புருசனுக்கு துரோகம் செஞ்சுட்டு, திருட்டுத் தனமா அடுத்த ஆம்பிளைங்க கூட படுத்துட்டு வந்து, பத்தினி மாதிரி வேஷம் போடுராளுக.
இது வரைக்கும் பத்மா அக்கா வந்தாங்க. ஒன்னும் பிரச்சினை இல்லாமலிருந்தது. இப்போ அவங்களால வர முடியலை. அந்த கடமையை நீங்க செஞ்சுருக்கீங்க. இதுவும் ஒரு புண்ணியம் தான்க்கா. பெத்தவங்க பசியை தீர்த்து, அவங்களோட தேவையை பூர்த்தி செய்யிற புள்ளைங்களுக்கு புண்ணியம் தான் கிடைக்கும். அப்படி பாத்தா நீங்களும் புண்ணியம் தான் செய்துருக்கீங்க. உங்களை விட, பத்மா அக்காவுக்கு இரண்டு மடங்கு புண்ணியம் கிடைக்கும்."
"நீ சொல்றத கேட்டு, எனக்கு சந்தோஷமா இருக்குடா...'அந்த' விசயத்தைப் பத்திதான் சொல்ல வந்தேன். இன்னைக்கு நைட் அப்பாகூட முதலிரவு வச்சுக்கலாம்னு முடிவு பண்ணி இருக்கேன். இதுக்கு நீங்க என்ன சொல்றீங்க?"
"அப்போ,... நேத்து நடந்தது முதல் இரவு இல்லையாக்கா?!!"
"நேத்து ஏதோ,அவசரத்துலே,அப்பா போதையில் இருக்கிறப்போ நடந்து போச்சு. இன்னைக்கு முறையா அப்பாவுக்கு என்னை கொடுக்கலாம்னு நெனைக்கிறேன்"
"நீ தாரளாம செய்க்கா,என்ன உதவி வேணும்ன்னா நாங்க செய்யறோம். ஆனா,…!!" என்று இழுத்த என் தம்பியைப் பார்த்து, "என்னடா?!....என்னமோ இழுக்கிறே. நீ என்ன சொல்ல வர்றேங்கிறது எனக்கு தெரியும்டா, உங்க காதலை அப்பா கிட்டே சொல்லி அனுமதி வாங்கச் சொல்றே. அதானே?"
"அக்கா!!...எங்க மனசுலே இருக்கிறதை கரெக்ட்டா சொல்லிட்டீங்க.தேங்க்ஸ்க்கா."
"தேங்க்ஸ் எல்லாம் இருக்கட்டும். உங்க காதல், நான் சொல்ற வரைக்கும் வாய் பேச்சோட தான் இருக்கணும். மத்ததெல்லாம்,நீங்க ரெண்டு பேரும் நல்லா படிச்சு, வேலைக்கு வந்ததுக்கப்புறம் தான் ,...என்ன புரிஞ்சுதா?"
"சரிக்கா."
"சரி. நைட் இந்த ரூமுக்குள்ளே இருங்க, பாப்பா கனகாவும் (ஏன் மகள்) உங்க கிட்டேயே இருக்கட்டும். நான் வெளியே பூட்டிடுறேன். அப்பா கேட்டா,... நீங்க ரெண்டு பேரும் அவங்க ஃபிரன்ட் வீட்டுக்கு போய் இருக்கிறதா சொல்லிடறேன். ரோஜா கண்ட்ரோலா இருப்பான்னு எனக்கு தெரியும். ஆனா, நீ தான் அக்கா பெர்மிஷன் கொடுக்கிறவரைக்கும், ரோஜா கிட்டே தப்பா நடந்துக்க கூடாது சரியா...?!!"
“சரிக்கா!!”
"ஆமாம். வெளிய போன அப்பாவை எங்கே இன்னும் காணோம்? எங்கேயாவது குடிச்சுட்டு விழுந்து கிடக்கிறாரா?!! குடிக்க மாட்டேன்னு எங்கிட்ட சத்தியம் பண்ணி இருக்காரே!! மணி வேற 7 ஆகுது!" என்று யோசித்துக்கொண்டிருக்கும் போதே, தூரத்தில் அப்பா வருவது தெரிந்தது.
அப்பா வந்ததும் அவர் கொண்டு வந்த பையை வாங்கி வீட்டில் வைத்து விட்டு, அனைவரும் ஒன்றாக உட்கார்ந்து சாப்பிட்டோம். இருக்கிற வேலைகளை முடித்து விட்டு, பாத்திர பண்டங்களை கழுவி வைத்து விட்டு படுக்க, இரவு மணி 10 ஆனது.
அப்பாவிடம், ஃபிரண்ட் வீட்டுக்கு போய் வருவதாக சொல்லிவிட்டு, அவருக்கு தெரியாமல் பக்கத்து அறையில் தம்பியும், தங்கையும், என் குழந்தையுடன் படுத்துக் கொள்ள, கதவைப் பூட்டி விட்டு, பெட்டியிலிருந்த அம்மாவின் பட்டுப் புடவை ஒன்றை எடுத்து அழகாக லோ ஹிப்பில் கட்டிக்கொண்டு, தலை நிறைய மல்லிகைப் பூ வைத்து, சீவி,சிங்காரித்து,ஏற்கெனவே சிவந்திருந்த முகத்துக்கு கொஞ்சம் பவுடர் போட்டு, உள்ளே கட்டிலில் உட்கார்ந்திருந்த அப்பாவிடம் புது மணப் பெண் போல சென்றேன்.
அப்பா வாங்கி வந்த புது வேட்டி, சட்டையை எடுத்து வந்து,அதை அவர் அணிந்து கொள்ள உதவி செய்து, வாங்கி வந்திருந்த மாலையில் ஒன்றை அவர் கையில் கொடுத்து, நான் ஒன்றை கையில் எடுத்துக்கொண்டு, அப்பாவின் கையை பிடித்து இழுத்துக்கொண்டு, அம்மா படத்துக்கு முன்பு போய் நின்றேன்.
என்னை புரியாமல் பார்த்த அப்பாவும், நானும் எதிர் எதிராக அம்மாவின் படத்துக்கு முன்னாள் நின்றிருக்க, "என்னம்மா...பரிகாரம் அது,இதுன்னு சொல்லி, அம்மா படத்துக்கு முன்னாலே,...அதுவும் மாலையும் கையுமா வந்து நிக்க வச்சுட்டியே?" என்று கேட்க,...அம்மா பட்த்துக்கு முன் விளக்க்கேற்றி, சூடம் பத்த வைத்து, "பேசாம அம்மாவை கும்பிடுங்கப்பா. அப்புறம் சொல்றேன் " என்று சொல்லி அப்பாவும்,நானும் சேர்ந்து அம்மாவை பக்தியுடன் கும்பிட்டோம்.
(அம்மா,… உன் இடத்தில் இருந்து, என்னையே இன்னைக்கு அப்பாவுக்கு கொடுக்கப் போகிறேன். அதுக்கு நீங்க தான் ஆசிர் வாதம் பண்ணனும்.)
அப்பாவும் அம்மாவை கும்பிட்டுவிட்டு, அம்மா படத்துக்கு முன்னால் வைக்கப் பட்டிருந்த குங்கும சிமிழில் இருந்து, அவர் பொண்டாட்டி என்ற உரிமையில் குங்குமம் எடுத்து என் நெற்றியில் வைத்து விட்டார்.
என் அழகைப் பார்த்து சொக்கி நின்றவரிடம், "என்னப்பா?பாத்துக்கிட்டே நிக்கிறீங்க?!! அந்த மாலையை என் கழுத்திலே போடுங்க" என்று சொல்ல, ஏதோ மந்திரத்திற்கு கட்டுப் பட்டவர் மாதிரி, என் அப்பா,என் கழுத்தில்,தன் ஒரு கையால் மாலையைப் போட, என் கையில் வைத்திருந்த மாலையை நான் அவருக்கு போட்டு,...அவர் கண்களை காதல் கலந்த வெக்கத்துடன் பார்க்க,இன்னும் ஏதும் புரியாதவர் போல் நின்றிருந்தார்.
"செஞ்ச தப்புக்கு பரிகாரம் என்னன்னு கேட்டீங்களே?! திரும்பவும் அந்த தப்பை, சந்தோஷமா உங்க முழு விருப்பத்தோட செஞ்சு முடிச்சுடுங்கப்பா . அது தான் அந்த பரிகாரம் " என்று சொல்லி,'பட்' என அவர் காலில் விழுந்து விட்டேன்.
"ஆமாம்"
"அந்த பரிகாரத்தை இன்னைக்கு பண்ணிடலாமாப்பா!!"
"சரிம்மா. பண்ணிடலாம்"
"நான் என்ன பரிகாரம்னு சொல்வேன். அப்புறம்,...அதை கேட்டுட்டு பின் வாங்கக் கூடாது.என்னப்பா சரியா?"
"அதான் நேத்தே சொல்லிட்டேன்லே. நீ என்ன சொன்னாலும் கேட்கிறேன்னு . என்ன பரிகாரம்னு சொல்லும்மா?"
வெள்ளிக்கிழமை என்பதால் தலைக்கு குளித்து விட்டு வந்திருந்த, என் மஞ்சள் பூசிய முகத்தை பார்த்து ரசித்துக் கொண்டிருந்த அவரிடம், "நேத்து நீங்க செஞ்ச தப்புக்கு என்ன பரிகாரம்னா?!
மேற்கொண்டு சொல்ல, வெட்கம் என்னை தடுக்க, நாக்கு குழற, வார்த்தைகளை மென்று முழுங்கி, தட்டுத் தடுமாறி...நாணத்துடன் தலை குனிந்து நின்ற என்னை உற்றுப் பார்த்தவர், "என்னம்மா, ஏதோ சொல்ல வர்றே,ஆனா சொல்ல மாட்டேங்கிற" என்று சொல்லி நிறுத்த...
"...ம்ம்ம்!!...எப்படி சொல்றதுன்னு தெரியலை. நீங்க கடைக்கு போய் புது வேஷ்டி,சட்டை வாங்கிட்டு வாங்க. உங்க காலில் விழுந்து இன்னைக்கு ஆசிர் வாதம் வாங்கணும்."
"என்னோட ஆசிர் வாதம் உனக்கு எப்பவுமே இருக்கும்மா. அதுக்கு ஏன் என் காலில் விழுந்து கும்பிடுணும்கிறே?"
"அதெல்லாம் உங்களுக்கு புரியாது. போய் வாங்கிட்டு வாங்கன்னா, வாங்கிட்டு வாங்களேன்" என்று சொன்னதும், மறு பேச்சில்லாமல் கடைக்கு போக கிளம்பினார்.
கிளம்பியவரிடம், ஒரு லிஸ்ட்டை கொடுத்து, “இதை எல்லாத்தையும் மறக்காம வாங்கிட்டு வாங்கப்பா" என்றதும், புறப்பட்டு கடைக்கு சென்றவரை பார்த்துக் கொண்டே நின்றிருந்தேன்.
வீட்டிலிருந்த எனக்கு என்னென்னவோ யோசனைகள். புண்டையும், முலைக் காம்புகளும் அரித்தது. மெல்ல தேய்த்து விட்டுக்கொண்டேன். பக்கத்து தெருவுக்கு சென்று, அங்கிருந்த கடையில் இரண்டு மாலை, கொஞ்சம் பூ, சந்தானம், பழங்களை வாங்கி வந்து, என் அப்பாவின் வருகைக்காக காத்திருந்தேன்.
ஸ்கூல் விட்டு சேகரும், ரோஜாவும் வந்து விட்டனர்.ரோஜாவை தனியாக அழைத்த நான், "என்ன,ரோஜா நீயும் சேகரும் காதலிக்கிறீங்களா?" என்று எடுத்த எடுப்பிலேயே கேட்டதும், அதிர்ச்சியுற்று, ஆடிப்போய் நின்றவளை உசுப்பி, "என்ன நான் கேட்கிறேன், பதிலே சொல்ல மாட்டேங்கிறே. அக்கா உன்னை திட்ட மாட்டேன் உண்மையை சொல்லு" என்றேன்.
"ஆமாம்க்கா,...கொஞ்ச நாள் கழிச்சு, உங்க கிட்டே சொல்லிடலாமுன்னு இருந்தோம். ஆனா, அதுக்குள்ளே உங்களுக்கு விஷயம் எப்படியோ தெரிஞ்சிடுச்சு."
"அவனை கூப்பிடு"
"அண்ணா....இங்கே வா. அக்கா கூப்பிடுறாங்க!"
அருகில் வந்து நின்ற என் தம்பி சேகரை மேலும் கீழும் பார்த்த நான், "என்னடா கூடப் பொறந்த தங்கசியையே காதலிக்கிறியே? உனக்கு வெட்கமாயில்லை. இது சரிதான்னு உனக்கே படுதா?!"
"அக்கா,...நான் தங்கச்சியை காதலிக்கிறது உண்மைதான். அதுக்காக நான் ஏன் வெட்கப் படனும்? நாங்க ரெண்டு பேரும் காதலிச்சு, கல்யாணம் செஞ்சுக்கலாம்னு முடிவு பண்ணி இருக்கோம். இது வரைக்கும் நாங்க தப்பு ஏதும் செய்யலை. நேத்து நீ அப்பா கூட படுத்தது எனக்கு தெரியும். நீ அப்பா கூட படுத்தது தப்புன்னா, நானும் தங்கச்சியும் காதலிக்கிறது தப்புதான். அப்பா மேலே இரக்கப் பட்டு, எல்லா விவரமும் தெரிஞ்ச நீ, அப்பா அந்த தாம்பத்திய சுகத்துக்காக ஏங்கறார் என்பதை புரிஞ்சுக்கிட்டு, அம்மா இடத்திலேர்ந்து, அப்பா கூட படுத்து அந்த சுகத்தை நீ அப்பாவுக்கு கொடுத்தியே!! அது சரின்னா,... இதுவும் சரிதான்."
ஒரு நிமிடம் அதிர்ச்சியுற்ற நான், இரண்டு பேரையும் அழைத்து, இரண்டு பக்கமும் கட்டிப் பிடித்துக்கொண்ட எனக்கு அழுகை வர, அதனை அடக்கிக் கொண்டு,
"இந்த அக்காவை நீங்க ஒன்னும் தப்பா நினைக்கலையே?" என்றேன்.
"நிச்சயம் இல்லைக்கா. கட்டின புருஷன் இருந்தும், சில பொம்பளைங்க அரிப்பெடுத்து போய்,கட்டின புருசனுக்கு துரோகம் செஞ்சுட்டு, திருட்டுத் தனமா அடுத்த ஆம்பிளைங்க கூட படுத்துட்டு வந்து, பத்தினி மாதிரி வேஷம் போடுராளுக.
இது வரைக்கும் பத்மா அக்கா வந்தாங்க. ஒன்னும் பிரச்சினை இல்லாமலிருந்தது. இப்போ அவங்களால வர முடியலை. அந்த கடமையை நீங்க செஞ்சுருக்கீங்க. இதுவும் ஒரு புண்ணியம் தான்க்கா. பெத்தவங்க பசியை தீர்த்து, அவங்களோட தேவையை பூர்த்தி செய்யிற புள்ளைங்களுக்கு புண்ணியம் தான் கிடைக்கும். அப்படி பாத்தா நீங்களும் புண்ணியம் தான் செய்துருக்கீங்க. உங்களை விட, பத்மா அக்காவுக்கு இரண்டு மடங்கு புண்ணியம் கிடைக்கும்."
"நீ சொல்றத கேட்டு, எனக்கு சந்தோஷமா இருக்குடா...'அந்த' விசயத்தைப் பத்திதான் சொல்ல வந்தேன். இன்னைக்கு நைட் அப்பாகூட முதலிரவு வச்சுக்கலாம்னு முடிவு பண்ணி இருக்கேன். இதுக்கு நீங்க என்ன சொல்றீங்க?"
"அப்போ,... நேத்து நடந்தது முதல் இரவு இல்லையாக்கா?!!"
"நேத்து ஏதோ,அவசரத்துலே,அப்பா போதையில் இருக்கிறப்போ நடந்து போச்சு. இன்னைக்கு முறையா அப்பாவுக்கு என்னை கொடுக்கலாம்னு நெனைக்கிறேன்"
"நீ தாரளாம செய்க்கா,என்ன உதவி வேணும்ன்னா நாங்க செய்யறோம். ஆனா,…!!" என்று இழுத்த என் தம்பியைப் பார்த்து, "என்னடா?!....என்னமோ இழுக்கிறே. நீ என்ன சொல்ல வர்றேங்கிறது எனக்கு தெரியும்டா, உங்க காதலை அப்பா கிட்டே சொல்லி அனுமதி வாங்கச் சொல்றே. அதானே?"
"அக்கா!!...எங்க மனசுலே இருக்கிறதை கரெக்ட்டா சொல்லிட்டீங்க.தேங்க்ஸ்க்கா."
"தேங்க்ஸ் எல்லாம் இருக்கட்டும். உங்க காதல், நான் சொல்ற வரைக்கும் வாய் பேச்சோட தான் இருக்கணும். மத்ததெல்லாம்,நீங்க ரெண்டு பேரும் நல்லா படிச்சு, வேலைக்கு வந்ததுக்கப்புறம் தான் ,...என்ன புரிஞ்சுதா?"
"சரிக்கா."
"சரி. நைட் இந்த ரூமுக்குள்ளே இருங்க, பாப்பா கனகாவும் (ஏன் மகள்) உங்க கிட்டேயே இருக்கட்டும். நான் வெளியே பூட்டிடுறேன். அப்பா கேட்டா,... நீங்க ரெண்டு பேரும் அவங்க ஃபிரன்ட் வீட்டுக்கு போய் இருக்கிறதா சொல்லிடறேன். ரோஜா கண்ட்ரோலா இருப்பான்னு எனக்கு தெரியும். ஆனா, நீ தான் அக்கா பெர்மிஷன் கொடுக்கிறவரைக்கும், ரோஜா கிட்டே தப்பா நடந்துக்க கூடாது சரியா...?!!"
“சரிக்கா!!”
"ஆமாம். வெளிய போன அப்பாவை எங்கே இன்னும் காணோம்? எங்கேயாவது குடிச்சுட்டு விழுந்து கிடக்கிறாரா?!! குடிக்க மாட்டேன்னு எங்கிட்ட சத்தியம் பண்ணி இருக்காரே!! மணி வேற 7 ஆகுது!" என்று யோசித்துக்கொண்டிருக்கும் போதே, தூரத்தில் அப்பா வருவது தெரிந்தது.
அப்பா வந்ததும் அவர் கொண்டு வந்த பையை வாங்கி வீட்டில் வைத்து விட்டு, அனைவரும் ஒன்றாக உட்கார்ந்து சாப்பிட்டோம். இருக்கிற வேலைகளை முடித்து விட்டு, பாத்திர பண்டங்களை கழுவி வைத்து விட்டு படுக்க, இரவு மணி 10 ஆனது.
அப்பாவிடம், ஃபிரண்ட் வீட்டுக்கு போய் வருவதாக சொல்லிவிட்டு, அவருக்கு தெரியாமல் பக்கத்து அறையில் தம்பியும், தங்கையும், என் குழந்தையுடன் படுத்துக் கொள்ள, கதவைப் பூட்டி விட்டு, பெட்டியிலிருந்த அம்மாவின் பட்டுப் புடவை ஒன்றை எடுத்து அழகாக லோ ஹிப்பில் கட்டிக்கொண்டு, தலை நிறைய மல்லிகைப் பூ வைத்து, சீவி,சிங்காரித்து,ஏற்கெனவே சிவந்திருந்த முகத்துக்கு கொஞ்சம் பவுடர் போட்டு, உள்ளே கட்டிலில் உட்கார்ந்திருந்த அப்பாவிடம் புது மணப் பெண் போல சென்றேன்.
அப்பா வாங்கி வந்த புது வேட்டி, சட்டையை எடுத்து வந்து,அதை அவர் அணிந்து கொள்ள உதவி செய்து, வாங்கி வந்திருந்த மாலையில் ஒன்றை அவர் கையில் கொடுத்து, நான் ஒன்றை கையில் எடுத்துக்கொண்டு, அப்பாவின் கையை பிடித்து இழுத்துக்கொண்டு, அம்மா படத்துக்கு முன்பு போய் நின்றேன்.
என்னை புரியாமல் பார்த்த அப்பாவும், நானும் எதிர் எதிராக அம்மாவின் படத்துக்கு முன்னாள் நின்றிருக்க, "என்னம்மா...பரிகாரம் அது,இதுன்னு சொல்லி, அம்மா படத்துக்கு முன்னாலே,...அதுவும் மாலையும் கையுமா வந்து நிக்க வச்சுட்டியே?" என்று கேட்க,...அம்மா பட்த்துக்கு முன் விளக்க்கேற்றி, சூடம் பத்த வைத்து, "பேசாம அம்மாவை கும்பிடுங்கப்பா. அப்புறம் சொல்றேன் " என்று சொல்லி அப்பாவும்,நானும் சேர்ந்து அம்மாவை பக்தியுடன் கும்பிட்டோம்.
(அம்மா,… உன் இடத்தில் இருந்து, என்னையே இன்னைக்கு அப்பாவுக்கு கொடுக்கப் போகிறேன். அதுக்கு நீங்க தான் ஆசிர் வாதம் பண்ணனும்.)
அப்பாவும் அம்மாவை கும்பிட்டுவிட்டு, அம்மா படத்துக்கு முன்னால் வைக்கப் பட்டிருந்த குங்கும சிமிழில் இருந்து, அவர் பொண்டாட்டி என்ற உரிமையில் குங்குமம் எடுத்து என் நெற்றியில் வைத்து விட்டார்.
என் அழகைப் பார்த்து சொக்கி நின்றவரிடம், "என்னப்பா?பாத்துக்கிட்டே நிக்கிறீங்க?!! அந்த மாலையை என் கழுத்திலே போடுங்க" என்று சொல்ல, ஏதோ மந்திரத்திற்கு கட்டுப் பட்டவர் மாதிரி, என் அப்பா,என் கழுத்தில்,தன் ஒரு கையால் மாலையைப் போட, என் கையில் வைத்திருந்த மாலையை நான் அவருக்கு போட்டு,...அவர் கண்களை காதல் கலந்த வெக்கத்துடன் பார்க்க,இன்னும் ஏதும் புரியாதவர் போல் நின்றிருந்தார்.
"செஞ்ச தப்புக்கு பரிகாரம் என்னன்னு கேட்டீங்களே?! திரும்பவும் அந்த தப்பை, சந்தோஷமா உங்க முழு விருப்பத்தோட செஞ்சு முடிச்சுடுங்கப்பா . அது தான் அந்த பரிகாரம் " என்று சொல்லி,'பட்' என அவர் காலில் விழுந்து விட்டேன்.