Misc. Erotica அது மட்டும் ரகசியம்

[Gurumani]

அது மட்டும் ரகசியம் - 7

மாடியில் நிலவை பார்த்தபடி நின்றிருந்த கவியை காமக்கண்ணோடு பார்த்தார் பாண்டியன். நிலவொளியில் நைட்டியின் உள்ளே ஒன்னும் போடாதது அப்பட்டமாக தெரிந்தது. தூங்கப்போரோம்னு கவி ப்ரா, பாவாடை, ஜட்டினு எல்லாத்தையும் கலட்டி வச்சிருந்தா. அவளோட உடம்பு ஷேப் வளைவு நெளிவுகளோட அப்படியே தெரிஞ்சது. முலை நல்லா கும்முன்னு இருந்தது. டக்குனு திரும்பின கவி மாமா நம்மளயே பார்க்குறானு ஒரு மாதிரி நெளிஞ்சா. அப்புறம் தான் தெரிஞ்சது நம்ம உடம்ப மேயிராருனு. அவளுக்கு சொல்லமுடியாத ஏதோ ஒரு சுகம். நிறைய ஆம்பளங்க அவளை சைடு அடிச்சிருந்தாலும் மாமனார் இப்படி பார்க்கிறது இதான் முதல்முறை. மெதுவா மாடிக்கு பின்னாடி போய் பரந்த நிலத்தை பார்த்தா. கவி வீட்டுக்கு பின்னாடி பெரிய நிலம். மத்த வீடு ஏதும் இல்ல. இவங்க வீடு தான் கடைசி. மாடில இருந்து பார்த்தா நிலம் அதைத்தாண்டி மலை. கவி மெதுவா மாடி ஓரமா நின்னு மலைய பார்த்தா. பாண்டியன் நெருங்கி வந்து பின்னாடி நின்னு அவள் கழுத்து முதுகு சூத்து எல்லாம் பார்த்து வெறியானார். "ரொம்ப அழகா இருக்குமா" அவளோட முன்னாடி முட்டிட்டு நின்ன முலைகலை பார்த்து சொன்னார். கவி டக்குனு எது மாமானு கேட்டுட்டே திரும்ப, அப்ப அவள ஒட்டி நின்ன பாண்டியன் பூல் பின்னாடி ஒரசுனா. ரெண்டு பேருக்கும் ஷாக். கவிக்கு ஓடம்பெல்லாம் ஒதறிச்சி. ஒரு சில நொடிகள் தான். பாண்டியன் மலைய சொன்னேன் சொல்லி சமாளிச்சார். கவி என்ன சொல்றதுன்னு புரியாம திரும்பி மலைய பாத்து மனசுக்குள்ள என்ன இப்படி நெருங்கி வந்து நின்னுட்டு இருக்காரு. அதுவும் வேட்டி மேல துடிச்சிட்டு இருக்கு. மலை வளைவா அழகா இருக்கும்மா பாண்டியன் சொல்ல கவிக்கு எப்டி மாமா இந்த இருட்டுல உங்களுக்கு இதெல்லாம் தெரியுதுனு கேட்டா. அதெல்லாம் நல்லா தெரியுது மறுபடியும் அவ முலைகலை அண்ணாந்து பார்த்து வேட்டிக்கு மேல பூலை நீவினார். கவி உத்து பார்த்துடு எனக்கு எதுமே தெரியல நீங்க சும்மா சொல்றீங்க, சரி மாமா தூங்க போலாம்னு கேட்டா. பாண்டியன் இருமா இன்னும் கொஞ்ச நேரம். மெதுவா இன்னும் நெருங்கி வந்து

பாண்டியன்: "இந்த மாதிரி மொட்ட மாடில காத்து வாங்கிட்டு ஜாலியா பேசணும்னு ரொம்ப நாள் ஆசை. உங்க அத்தை படுத்ததும் தூங்கிடுவா.

கவி: விடுங்க மாமா அவங்களுக்கு உடல் அலைச்சல். அதான் டயர்ட்ல தூங்கிடுறாங்க. நான் இருக்கேன்ல இனிமே நாம வரலாம்.

பாண்டியன்: (குதூகலமாக) தினமும் வருவியமா

கவி: கண்டிப்பா மாமா. எனக்கும் இந்த மாதிரி தினமும் மாடிக்கு வந்து காத்து வாங்க ஆசை. தினமும் ஏசி காத்துலயே இருந்து இயற்கை காத்த சுவாசிக்குறதே இல்ல. இனிமே நாம ரெண்டு பேரும் மாடிக்கு வந்து ஜாலியா பேசலாம்.

இப்படியே ஏதேதோ பேசி உறங்க சென்றனர். தினமும் மாடிக்கு வந்து கதையடித்து சிரித்து பேசி மகிழ்ந்தனர். பாண்டியன் அவளோட உடல் அழகை ரசிச்சு பார்ப்பாரு. டபுள் மீனிங் கமெண்ட் அடிப்பாரு. கவிக்கு புரியாது. கவியும் அவ்வப்போது அவரோட புடச்ச சுண்ணிய பார்க்க தவறியதில்லை. தப்புன்னு தெரிஞ்சாலும் ஆசை யாரை விட்டது. அவளுக்கு தெரியனும்னே ஜட்டி போடாம அப்பப்ப சுன்னிய ஆட்டி காட்டுவாரு. கவி இருட்டுல தெரியாத மாதிரி பார்த்து ரசிப்பா. கொஞ்ச நாள்ல கவிக்கு அவரோட டபுள் மீணிங் கமெண்ட் புரிய ஆரம்பிச்சது. நம்ம முலைய பார்த்துதான் மலை நல்லாருக்குணு சொல்றாரு, வாழை பழம் உடம்புக்கு நல்லதுன்னு பச்சையா சொல்றாரு. எவ்ளோ தைரியம்! ஆனா கவிக்கு கோவம் வரல, அந்த பேச்ச ரசிக்க ஆரம்பிச்சா. அது ஏன் அப்டின்னு அவளுக்கு தெரியல. போகப்போக அவளும் அவரோட கமெண்டுக்கு சிரிச்சி ரெஸ்பான்ஸ் பண்ண ஆரம்பிச்சா. அவரோட ஆண்மை, கம்பீரம், முறுக்கேறிய பாரங்கல்லு மாதிரி இருக்கும் உடம்பு, நெஞ்சு முடினு பார்த்து பார்த்து ரசிச்சா. அப்படிதான் ஒரு நாள் நைட்டு ஜில்லு காத்துல காம்பெல்லாம் பொடச்சி ரொம்ப மூடா இருந்தது. புருஷன் ஓக்க கூப்டும் போகாம போங்கு காட்டி மேல வந்தா. பாண்டியன் ரொம்ப நேரம் காத்திருந்தார்.

கவியின் வீட்டில் மாடிக்கு செல்ல இரண்டு வழி, வாசற்படி பக்கத்துல வீட்டுக்கு வெளிய கேட்போட்டு படி மற்றும் வீட்டுக்குள்ள முதல் தளத்தில் கவி+மாயா ரூமிற்கு அருகில் இருந்தும் மாடிக்கு சொல்லலாம். பாண்டியன் தினமும் நெந்தாமரை தூங்கியதும் வெளியே இருக்கும் படி வழியே மேலே வருவார். கவி ரூமிற்கு அருகில் இருக்கும் படியில் வருவாள். அதனால் பாண்டியன் மனைவி நெந்தாமரைக்கும், கவியின் கணவன் மாயாவிற்கும் இவர்கள் இருவரும் தினமும் மாடியில் சந்தித்து கொள்வது தெரிய வாய்ப்பில்லை. மேலே வந்ததும் கவி மாமனாரை பார்த்து புன்னகைத்தாள். லேட் ஆகிடிச்சா மாமா எனக்கேட்டு அருகில் வந்து உரிமையுடன் அவருக்கு பால் கொடுத்தாள்(டம்ளரில் தான்). அவர்கள் உறவு மெல்ல இதுவரை வந்துள்ளது. ஒருநாள் பாண்டியன் மாடிக்கு வரும்போது பால் கேட்டுள்ளார். எப்பவும் கீழே டைனிங் டேபிளில் பால் வைத்துவிட்டால் தூங்க செல்லும் முன் குடிப்பார், அன்று கவியை எடுத்து வரச்சொன்னார். அன்றிலிருந்து தினமும் கவி தான் மாடிக்கு பால் எடுத்துவருவாள். பால் குடித்தபடி பேரன் தூங்கிட்டானா எனக்கேட்டார். தூங்கிட்டான் மாமா. அவனும் பால் குடிச்சிட்டு தான தூங்கினான். கவிக்கு வெட்கமாக ம்ம் என தலை குனிந்து பதிலளித்தாள். கவி அன்று ஸ்லீ்வ்லெஸ் நைட்டி போட்டு மேலே கருப்பு நிற அங்கி அணிந்திருந்தாள். பாண்டியன் உடனே அதைப்பார்த்து ரொம்ப வெக்கையா இருக்கும்மா, கவியின் ஆமோதித்து இன்னைக்கு வெயில் ரொம்ப அதிகம் அதான் என்றாள். பாண்டியன் அப்ப ஏம்மா கசகசன்னு இதப்போட்டுடு கலட்டிடு என்றார். கவிக்கு என்ன செய்றதுண்ணு தெரியல, அத அவுத்தா அக்குள் தோல்பட்டை எல்லாம் தெரியும். பாண்டியன் உடனே அவரோட முண்டா பனியன் அவுத்து கொடில போட்டார். அதுவரை யோசித்த கவி அவரோட வியர்த்து வடிந்த நெஞ்ச பாத்ததும் நல்லா கல்லுமாதிரி வச்சிருக்காரே அதோட அவர் வியர்வை மணம் அவளையும் அறியாமல் அவளோட அங்கியை கழற்ற வைத்தது. இப்ப திரும்பி மலை இருக்கும் பக்கம் பார்த்துட்டே மாடியின் இறுதிக்கு வந்து முட்டி வரை இருக்கும் சுவருக்கு அருகில் நின்றாள். பாண்டியன் மெல்ல வந்து ஓவர் வெக்கைமா என பின்னாடி நின்றார். கவிக்கு எப்படி ஏன் நாம அங்கியை கழற்றினோம் என யோசனை. அதெப்படி அவரோட உடம்ப பாத்ததும் ஒரு குருகுருப்பு, அவரோட வாசனை என்னமோ செய்யுதே. இவளோ நாள் அப்பப்ப கொஞ்சி டபிள் மீனிங்ள பேசுணப்ப நல்லாருந்தது இப்ப புண்டை இப்படி துடிக்குது. இவர் வேற பக்கத்துல ஒட்டி நிக்குறார்.

பாண்டியன்: பழம் சாப்டியாமா

கவி: இல்ல மாமா

பாண்டியன்: தினமும் பழம் சாப்டா தான் உடம்புக்கு நல்லதும்மா.

கவி: சரிங்க மாமா. இனிமே பழம் சாப்டு தான் மேல வருவேன். (அவளுக்கு இன்னும் இதுபோல் பேச பிடித்திருந்தது)

பாண்டியன்: பழத்துல நிறைய வெரைட்டி இருக்கு. உனக்கு எதுமா பிடிக்கும்

கவி: எனக்கு எப்பவும் மொந்த பழம் தான் பிடிக்கும். நல்ல நீட்டமா தடியா இருந்தா தான் சாப்பிடுவேன்.

கவிக்கு காம்பு நீண்டு நைட்டிய முட்டி மூடு அதிகமாகி புண்டைய ஊறியது. கொஞ்சநேரம் முன்னாடி காம்பை திருகி புருஷன் படுக்க கூப்டான், மாட்டேனு சொன்னதும் நல்லா திருகி இழுத்து விட்டது இப்ப வேலை செய்யுது. பேசாம புருஷன் கூடயே ஓல் போட்டிருக்கலாம். இதெல்லாம் யோசிக்கிறப்ப பாண்டியன் தன் பூலை வேட்டிக்கு நடுவே முனையை மட்டும் நீட்டி விட்டிருந்தார்.

பாண்டியன்: ரொம்ப குளுறுதா கவி

கவி: (ஆச்சர்யமாக! என்ன பேர் சொல்றாரு) ஆமாம் மாமா

டக்கென பாண்டியன் கையை எடுத்து அவள் தோல் பட்டையில் வை. கவிக்கு புண்டைய தண்ணி தொடைல வந்தது. இத அவள் எதிர்பார்க்கல. கைய வச்சி தடவி இப்ப எப்டிமா இருக்கு, என் கை சூடு நல்லாருக்கா. கவி லைட்டா கண்ணா மூடி நல்லாருக்கு மாமா. பாண்டியன் இன்னும் நெருங்கி வந்து அவளது இடது கை அருகே சற்று தள்ளி அவள் கழுத்தில் தன் தலை பட்டும் படாமல் வைத்து. கவி! பழம் எப்படிடா உரிப்ப எனக்கேட்டார். கவிக்கு புரியாமல் எப்பவும் போலதான் மாமா. அவளுக்கு இந்த நெருக்கம் மற்றும் அவரின் உடம்பு வாசனை தேவையாக இருந்தது. இதுபோல் மென்மையாக கையாளப்பட்டு ரொம்ப நாள் ஆச்சு.

பாண்டியன்: பழம் தர்றேன் உறிப்பியா

கவி: (ஐய்யய்யோ, அப்ப பழம் எடுக்க நம்மள விட்டு கீழ போ. நல்லா நெருங்கி வந்து மூடேத்தி இப்படி பன்றாரே. இன்னும் கொஞ்சநேரம் இப்படி நெருக்கமா இருந்தா நல்லாருக்குமே. அவர் வாசனை என்னமோ பண்ணுதே) வேணாம் மாமா எதுக்கு இந்த நேரம் கீழ போறிங்க. இருட்டா இருக்கும்

பாண்டியன்: இல்லமா எண்கிட்டயே பழம் இருக்கு

கவி யோசித்தபடி! புரிந்த பின்னர், அம்மாடியோ என்ன இவரு இப்படி பச்சையா கேக்குறார். நாமளும் அதைக்கேட்டு திட்டாம சினுங்குறோம். கவி எதுவும் பேசாமல் லைட்டா கண்ணா பின்னாடி மாமா பக்கம் திரும்பி பார்க்குறா. பாண்டியன் அவளோட தோள்பட்டைய நல்லா போட்டு தடவி மெதுவா அவள் இடதுகை பக்கம் தன் பூலை நகர்த்துகிரார்.