26-08-2024, 04:51 AM
ஜீவி-மதி இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் பார்க்க, சட்டுனு வாங்க என சாப்பாடு பார்சல்களுடன் கவி பெட்ரூமில் நுழைந்தாள்.
ஜீவி, மதியைப் பார்த்து என்ன என்பதை போல புருவங்களை உயர்த்தி கேட்டாள். ஒண்ணுமில்ல என மதி சொல்ல இருவரும் தங்கள் உடைகளை கழையத் துவங்கினர்.
இது மேல உள்ள ஆசையில என்னென்ன பண்ண வேண்டியது இருக்கு பாரு என சுண்ணியை தடவினாள்.
இதுவரைக்கும் நமக்குள்ள நடந்த மேட்டர் பத்தி கவிக்கு எக்காரணம் கொண்டும் தெரியக்கூடாது என சத்தியம் வாங்கிக் கொண்டாள்.
உனக்கு இனி டென்ஷன் இல்லை என சொன்னா ஜீவி, தூக்கிக் கொண்டு போ என கைகளை உயர்த்தினாள். மதி, ஜீவியை தூக்கிக் கொண்டு வந்து கட்டிலில் போட்டான்.
ஜீவி ஏற்கனவே சொன்ன மாதிரியே, கட்டிலில் படுக்க வைத்த அடுத்த நிமிடமே அவளது கால்களை தன் கால்களால் விரித்தான். ஜீவியின் காலுக்கு நடுவில் அவளை புணர தயாராக வந்தான்.
ஜீவி : டேய் என்னடா பண்ற.
கவி வருத்தப்படக் கூடாது என பொய் மேல் பொய் சொல்லி எல்லாம் அனுமதியும் வாங்கிய ஜீவிதா ஏன் இப்படி செய்கிறாள் என தெரிந்த மதி அமைதியாக இருந்தான்.
தன்னைச் சுற்றி நடந்து கொண்டிருக்கும் விஷயங்கள் தெரியாத கவி "என்னாச்சுக்கா" என்றாள்.
ஜீவி : அவன் ரெடி, நான் ரெடியான்னு தெரியலை.
கவி : ஹம்.
ஜீவி : ஆயில் பாட்டில் கொஞ்சம் எடுத்துக் குடு கவி.
கவி : எதுக்குக்கா எனக் கேட்டவள் ஆயில் பாட்டிலை எடுத்துக் கொண்டு வந்தாள்.
ஜீவி : ஃபர்ஸ்ட் டைம் அத உள்ள விடும் போது உனக்கு தெரியும் என கையில் கொஞ்சம் ஆயில் எடுத்து புண்டையில் அப்ளை செய்தாள். இந்தாடா, நீயும் நல்லா போட்டுக்க என ஆயில் பாட்டிலை மதியிடம் கொடுத்தாள்.
ஆயில் பாட்டிலை குடுடா என வாங்கிக் கொண்ட கவி, தன் கையில் எடுத்து, மாட்டின் காம்பில் பால் கறக்கும் முன்னர் எண்ணெய் தடவுவது போல மேலிருந்து கீழாக இழுத்து ஆயில் போட்டு விட்டாள்.
ஜீவி : என்னடி பால் கறக்குறியா?
ச்சீ, போங்கக்கா என கவி வெட்கப்பட்டாள்...
ஜீவி, மதியைப் பார்த்து என்ன என்பதை போல புருவங்களை உயர்த்தி கேட்டாள். ஒண்ணுமில்ல என மதி சொல்ல இருவரும் தங்கள் உடைகளை கழையத் துவங்கினர்.
இது மேல உள்ள ஆசையில என்னென்ன பண்ண வேண்டியது இருக்கு பாரு என சுண்ணியை தடவினாள்.
இதுவரைக்கும் நமக்குள்ள நடந்த மேட்டர் பத்தி கவிக்கு எக்காரணம் கொண்டும் தெரியக்கூடாது என சத்தியம் வாங்கிக் கொண்டாள்.
உனக்கு இனி டென்ஷன் இல்லை என சொன்னா ஜீவி, தூக்கிக் கொண்டு போ என கைகளை உயர்த்தினாள். மதி, ஜீவியை தூக்கிக் கொண்டு வந்து கட்டிலில் போட்டான்.
ஜீவி ஏற்கனவே சொன்ன மாதிரியே, கட்டிலில் படுக்க வைத்த அடுத்த நிமிடமே அவளது கால்களை தன் கால்களால் விரித்தான். ஜீவியின் காலுக்கு நடுவில் அவளை புணர தயாராக வந்தான்.
ஜீவி : டேய் என்னடா பண்ற.
கவி வருத்தப்படக் கூடாது என பொய் மேல் பொய் சொல்லி எல்லாம் அனுமதியும் வாங்கிய ஜீவிதா ஏன் இப்படி செய்கிறாள் என தெரிந்த மதி அமைதியாக இருந்தான்.
தன்னைச் சுற்றி நடந்து கொண்டிருக்கும் விஷயங்கள் தெரியாத கவி "என்னாச்சுக்கா" என்றாள்.
ஜீவி : அவன் ரெடி, நான் ரெடியான்னு தெரியலை.
கவி : ஹம்.
ஜீவி : ஆயில் பாட்டில் கொஞ்சம் எடுத்துக் குடு கவி.
கவி : எதுக்குக்கா எனக் கேட்டவள் ஆயில் பாட்டிலை எடுத்துக் கொண்டு வந்தாள்.
ஜீவி : ஃபர்ஸ்ட் டைம் அத உள்ள விடும் போது உனக்கு தெரியும் என கையில் கொஞ்சம் ஆயில் எடுத்து புண்டையில் அப்ளை செய்தாள். இந்தாடா, நீயும் நல்லா போட்டுக்க என ஆயில் பாட்டிலை மதியிடம் கொடுத்தாள்.
ஆயில் பாட்டிலை குடுடா என வாங்கிக் கொண்ட கவி, தன் கையில் எடுத்து, மாட்டின் காம்பில் பால் கறக்கும் முன்னர் எண்ணெய் தடவுவது போல மேலிருந்து கீழாக இழுத்து ஆயில் போட்டு விட்டாள்.
ஜீவி : என்னடி பால் கறக்குறியா?
ச்சீ, போங்கக்கா என கவி வெட்கப்பட்டாள்...