25-08-2024, 12:10 PM
ஜீவி ஃபோன் ரிங் ஆனது. அண்ணா என ஃபோனை எடுத்து கையில் கொடுத்தாள் கவி.
கவியின் காதுகளில் விழும் உரையாட மட்டும்..
ஹலோ..
சாருக்கு இப்ப தான் நியாபகம் வந்துதா?
எப்படா வருவ?
என்ன? வரமாட்டியா?
நான் எப்படி தனியா இருக்க?
உன்னை நம்பி வந்தேன் பாரு. எனக்கு இதுவும் வேணும் இன்னமும் வேணும்.
அவன் எங்க இருக்கான்னு எனக்கெப்படி தெரியும்?
கவி இருக்கா.
அவ எப்படி இருப்பா?
அவன் கிட்ட ஒண்ணும் நீ பேசத் தேவையில்லை.
நான் எங்கேயோ எப்படியோ போறேன். உனக்கென்ன?
இப்படியே பேசிக் கொண்டு ஹாலுக்கு சென்றாள் ஜீவி. மதி தன் ஆடைகள் அனைத்தையும் அணிந்திருந்தான். சாரி என மதியைப் பார்த்து வாயை அசைத்தாள். அவனருகில் சென்று டிராக் சூட் உள்ளே கையை விட்டு சுண்ணியைப் பிடித்தாள்.
சிலமுறை கீழும் மேலுமாக உருவி விட்டவள். பெட்ரூம் வாசலைப் பார்த்து திரும்பி நின்றபடி பேச ஆரம்பித்தாள். மதியை பின்பக்கமாக வரவைத்து அவன் கைகளை முலைமேல் எடுத்து வைத்து, கொஞ்சம் முன்ன பேசுனது எல்லாம் நடிப்பு, நல்லா பிடிச்சு உன் விருப்பம் போல விளையாடு என்பதை சொல்லாமல் சொன்னாள்.
மதி சிலமுறை முலைகளை அமுக்கிய பிறகு, கொஞ்சம் வெயிட் பண்ணு என வாயசைத்து படி பெட்ரூம் உள்ளே நுழைந்தாள்.
சும்மா கடுப்ப கிளப்பாம ஃபோன கட் பண்ணு என அழைப்பை துண்டித்தாள்
கவி : என்னாச்சுக்கா.
ஜீவி : இன்னைக்கும் வர மாட்டானாம். அவன் (மதி) கிட்ட பேசணுமாம்.
ஓஹ்!
ஆசைப்பட்டு பொய் சொல்லிட்டு வந்தேன் பாரு. என்ன சொல்லணும். நைட் சமாளிச்சிட்டா, காலையில வீட்டுக்கு போய்டலாம் என ஜட்டி & ப்ராவுடன் உட்கார்ந்து புலம்ப ஆரம்பித்தாள்....
கவியின் காதுகளில் விழும் உரையாட மட்டும்..
ஹலோ..
சாருக்கு இப்ப தான் நியாபகம் வந்துதா?
எப்படா வருவ?
என்ன? வரமாட்டியா?
நான் எப்படி தனியா இருக்க?
உன்னை நம்பி வந்தேன் பாரு. எனக்கு இதுவும் வேணும் இன்னமும் வேணும்.
அவன் எங்க இருக்கான்னு எனக்கெப்படி தெரியும்?
கவி இருக்கா.
அவ எப்படி இருப்பா?
அவன் கிட்ட ஒண்ணும் நீ பேசத் தேவையில்லை.
நான் எங்கேயோ எப்படியோ போறேன். உனக்கென்ன?
இப்படியே பேசிக் கொண்டு ஹாலுக்கு சென்றாள் ஜீவி. மதி தன் ஆடைகள் அனைத்தையும் அணிந்திருந்தான். சாரி என மதியைப் பார்த்து வாயை அசைத்தாள். அவனருகில் சென்று டிராக் சூட் உள்ளே கையை விட்டு சுண்ணியைப் பிடித்தாள்.
சிலமுறை கீழும் மேலுமாக உருவி விட்டவள். பெட்ரூம் வாசலைப் பார்த்து திரும்பி நின்றபடி பேச ஆரம்பித்தாள். மதியை பின்பக்கமாக வரவைத்து அவன் கைகளை முலைமேல் எடுத்து வைத்து, கொஞ்சம் முன்ன பேசுனது எல்லாம் நடிப்பு, நல்லா பிடிச்சு உன் விருப்பம் போல விளையாடு என்பதை சொல்லாமல் சொன்னாள்.
மதி சிலமுறை முலைகளை அமுக்கிய பிறகு, கொஞ்சம் வெயிட் பண்ணு என வாயசைத்து படி பெட்ரூம் உள்ளே நுழைந்தாள்.
சும்மா கடுப்ப கிளப்பாம ஃபோன கட் பண்ணு என அழைப்பை துண்டித்தாள்
கவி : என்னாச்சுக்கா.
ஜீவி : இன்னைக்கும் வர மாட்டானாம். அவன் (மதி) கிட்ட பேசணுமாம்.
ஓஹ்!
ஆசைப்பட்டு பொய் சொல்லிட்டு வந்தேன் பாரு. என்ன சொல்லணும். நைட் சமாளிச்சிட்டா, காலையில வீட்டுக்கு போய்டலாம் என ஜட்டி & ப்ராவுடன் உட்கார்ந்து புலம்ப ஆரம்பித்தாள்....