மாரும்... மாமனாரும்...[On Hold]

[JeeviBarath]

சேலை மற்றும் பாவாடையை இடுப்புக்கு மேலே தூக்கிப் பிடித்துக் கொண்டிருந்த பரிமளாவின் கைகளைப் பிடித்து விலக்கினார் நிரஞ்சன். அவளது ஆடைகள் கீழே இறங்கி அவளது பெண் உறுப்பை மறைத்தது. தன் உடைகளையும் சரி செய்து கொண்டார்.

நான் சொல்ற விசயத்தை தப்பா எடுத்துக்காத பரிமளா, "கடனை எங்கே திருப்பி கேட்பேன்னு பயந்து இப்படி பண்றியா?"

அப்படியில்லை சார்.

வாயில வச்சப்ப, வேணான்னு சொல்லாம நல்லா சப்பிட்டு இப்ப யோக்கியன் மாதிரி பேசுறான்னு தோணும். எனக்கு ஆசை தான். இல்லைன்னு பொய் சொல்ல மாட்டேன். பட் நீ எதுக்கு இப்படி பண்றேன்னு தெரியணும் உண்மைய சொல்லு.

சார். அது..

உன்னை நான் வேலைய விட்டு நிறுத்த மாட்டேன். அப்படி நிறுத்துனா, எனக்கு நீ காசு தர வேண்டாம். எனக்கு உண்மைய சொல்லு. அந்த காசுக்காக மட்டும் தான் எல்லாம் பண்றியா?

பரிமளா : புருஷன் குடிகாரனா இருந்தப்பவும் சரி, செத்த பிறகும் சரி, வேலைக்கு போற இடத்துல எல்லாம் அதான் புருஷன் சரியில்லையே, செத்துட்டானே, "எப்படா கிடைக்கும்னுதான்" ஆம்பளைங்க இருப்பாங்க. இங்க வேலைக்கு வந்த பிறகு தான் நிம்மதியா இருந்துச்சு.

பரிமளா எல்லாரும் உங்களை பெருமையா பேசுவாங்க. அப்புறம் கடன் பிரச்சனையில நீங்க உதவி பண்ணுன பிறகு எல்லாரும் விளையாட்டுக்கு "சாருக்கு தேவையிருக்குன்னு" சொல்லி கிண்டல் பண்ணும் போது கொஞ்சம் தடுமாறிட்டேன். நீங்க புத்திமதி சொன்ன பிறகு தெளிவா தான் இருந்தேன்.

பரிமளா : ஆனா நீங்க அன்னிக்கு ஆசையா கேட்டப்பவே எனக்கு தெரியும், நீங்க நிதானமா இல்லைன்னு. இருந்தாலும் கடன கேட்காம அப்படியே விட்டுட மாட்டாரா, நமக்கு உதவி பண்ண மாட்டாரான்னு ஆசையில தான் மறுக்காம சரின்னு சொன்னேன். ஆனா, அது அவரு (புருஷன்) இறந்த பிறகு எதுவும் இல்லாம இருந்த என் ஆசைய தூண்டி விட்டுடுச்சு, அதான் இப்ப ஒரு நாலஞ்சு நாளா தப்பு பண்ணிட்டேன். என்ன மன்னிச்சிடுங்க சார்.

வேற எதுவும்?

இல்லை சார்.

சரி பரிமளா, நீ கிளம்பு.

சார். என்ன வேலையை விட்டு நிறுத்திடாதீங்க சார் என்ற பரிமளா கண்களில் நீர் தேங்கியது.

அய்யோ பரிமளா, இப்ப வீட்டுக்கு போயிட்டு ஈவினிங் வான்னு சொன்னேன்.

சார் என தயங்கியவளுக்கு அங்கிருந்து நகர விருப்பமில்லை.

என்னாச்சு பரிமளா..

சத்தியமா என்ன வேலைய விட்டு அனுப்ப மாட்டீங்க தானே என தன் கைகளை நீட்டினாள்.

சத்தியமா அனுப்ப மாட்டேன், போதுமா என சத்தியம் செய்தார்.

அப்புறம் இன்னான்னு..

சொல்லுங்க சார்..

எதாவது வேணும்னா சொல்லுங்க செய்றேன்னு அந்த அர்த்தத்து சொல்றத நிறுத்திக்க.

ஓகே சார்.

ஹம். இன்னொரு விஷயம்.. இந்த மாதிரி வந்து என் முன்ன நிக்காத, சரியா என முலைகளை பார்த்தார்.

சாரி சார் என தன் ப்ராவை கீழே இழுத்தாள்.

இனி இப்படி வந்தா அப்புறம் கடிச்சு எடுத்துறவன் பார்த்துக்க என முகத்தில் சிறு புன்னகையை வெளிப்படுத்தினார்.

ப்ராவை சரி செய்து கொண்டிருந்த பரிமளா "சார்" என அதிர்ச்சியாக நிரஞ்சன் முகத்தை பார்த்தாள்.

வீட்ல வேற எதுவும் வேலை இருக்கா பரிமளா..

இல்லை சார்.

ஓகே. எது கேட்டாலும் கிடைக்குமா பரிமளா என எழுந்தார்.

ஹம் என தன் தலையை அசைத்தாள்..

பரிமளா தோள்களில் நிரஞ்சன் தன் கைகளை வைக்க, அவள் நிமிர்ந்து பார்த்தாள். ஏதோ வாகனம் காம்பவுண்ட் உள்ளே நுழையும் சத்தம் கேட்டது. அவசர அவசரமாக பரிமளா பாத்ரூம் சென்று கதவை சாத்திக் கொள்ள, நிரஞ்சன் கதவைத் திறந்தார்.

ஹாய் மாமா.

வா ரதி.

பரிமளா அக்கா இன்னும் கிளம்பலையா? அவங்க செருப்பு வெளிய கிடக்கு.

இப்ப தான் சமையல் முடிச்சிட்டு கிளம்புறேன்னு சொன்னா என வீட்டுக்குள் தேடுவது போல பார்த்தார்.

இந்தாங்க மாமா என ரதி தன் கையில் வைத்திருந்த டிஃபன் பாக்ஸை கொடுத்தாள்.

இதெல்லாம் எதுக்கும்மா.

ஹான். உங்க புள்ளைகிட்ட சொல்லுங்க. நான் கிளம்பவா?

வீட்டுக்குள்ள வராம போனா எப்படி, உள்ள வா.  குழந்தைங்க எங்க?

அம்மா கிட்ட இருக்காங்க. நான் கிளம்புறேன் என கிளம்பிய மருமகள் பைக் காம்பவுண்ட் வெளியே போகும் வரை பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்.

பரிமளா தன் ஆடைகளை சரி செய்துவிட்டு வெளியே வந்தாள். ரதி வந்ததாக தகவலை சொன்னார்.

சார் நான் கிளம்பவா?

மருந்து வேண்டாமா?

ராத்திரி முடிஞ்சா சீக்கிரம் வர்றேன் சார்  என சொல்லி கிளம்பியவள், இவன் நல்லவனா இல்லை பைத்தியக்காரனா என நினைத்துக் கொண்டே வீட்டிற்கு சென்றாள்...