23-08-2024, 01:08 AM
இவங்க உரையாடல நாம தொடர்னு பாக்கறதுக்கு முன்னாடி, குறிப்பிட மறந்த ஒரு விஷயத்தை சொல்லணும், அது நர்மதா ஒரு english டீச்சர், ஸ்கூல் பசங்களுக்கு english சொல்லித்தரது, அப்புறம் டியூஷன் சொல்லி தர்றது அவங்களோட வேலை, அது அவங்களோட ஒரு பகுதி வருமானம் , ஊர் படங்களுக்கே இங்கிலிஷ் சொல்லிக்கொடுத்த அவங்க அவங்க பசங்களுக்கு சொல்லி கொடுத்திருக்க மாட்டாங்களா, அதனால தான் மனோஜோ , மாதவியோ அதிகம் படிக்கலானாலும் ஆங்கிலச் நிறைய கலந்து பேசுவாங்க, அவங்க அம்மாவை பொறுத்த வரை இங்கிலிஷ் தெரிஞ்சிகிட்டா, நிறைய விஷயத்துக்கு, வாழ்க்கையில வளர்றதுக்கு ஒரு நல்ல வழியா இருக்கும்னு நம்பறாங்க, அதனால தான் மனோஜ் பேசும்போதும், மாதவி பேசும்போது, நிறைய ஆங்கில வார்த்தையை பயன்படுத்துவாங்க. (அப்பா யாராவது கேள்வி கேட்கறதுக்கு முன்னாடி, நானே சொல்லி தப்பிச்சிட்டேன்) வாங்க கதைக்குள்ள போவோம்.
கண்கள் விரிய அக்காவை மேலிருந்து கீழ் வரை பார்த்தான், அம்மா சொன்ன படி
நர்மதா: இப்ப பாக்கற இல்லை அது மாதிரி
நர்மதா: மனோஜ், உன் அக்கா உன்னை வேற மாதிரி ஒரு ஆம்பளையா பாக்கணும்னா, நீயும் உன் டிரஸ் பண்ற விதத்தை மாத்திக்கணும், முக்கியமா வீட்டுக்குள்ள
மாதவி: பரவாயில்லை மா, விட்டுடலாம் மா, இதோட
நர்மதா: பொன்னே நீ இந்த அளவுக்கு இறங்கி வரும்போது, அவன் கூட இறங்கி வரணும் டீ, ஏண்டா மனோஜ் உனக்கு எதுனா ஆட்சேபமா?
நம்மாளுக்கு என்ன ஆட்சேபம் உள்ளுக்குள்ள கொண்டாடிட்டு இருக்கான், அப்பாவியா மூஞ்சை வச்சிக்கிட்டு “ஐயோ எனக்கு ஒண்ணுமில்லை மா, நீங்க எப்படி சொல்லறீங்களோ, அப்படியே மா….”
நர்மதா: நல்லது மனோஜ், நீ வீட்டில் இருக்கும்போது ஜட்டி மட்டும் போட்டுக்கோ, ஜட்டி மட்டும் போட சங்கடமா இருந்தா ஷார்ட்ஸ் போட்டுக்கோ.
மனோஜ்: இல்லை அம்மா, மாதவியே இப்படி இருக்கும்போது, எனக்கு ஜட்டியோட இருக்கிறது பிரச்னை இல்லை மா, ஆனா………………..
அவன் மனசுக்குள் “உறுப்பு விறைச்சிக்கிட்டு ஜட்டிக்குள்ள முட்டிகிட்டு நிக்குமே, என்ன பண்றது என்ற கேள்வி “
நர்மதா: புரியுது டா, நீ நினைக்கிறது புரியுது, தோ பாருடா, சின்ன வயசுல உன்னை தொட்டு தூக்கி குளிப்பாட்டி இருக்கேன், நான் உன் அம்மா, நீ ட்ரேஸ்ல அப்படி இப்படி இருக்கிறத நான் கண்டுக்க போறதில்லை, நீ இப்படி டிரஸ் பண்றது மாதவிக்காக, அதனால உன் மனசுக்குள்ள ஜட்டி போட்டா வர பிரச்னை பத்திய கவலைய விடு, இயற்கையை யாரும் அடக்கவும் முடியாது, மறைக்கவும் முடியாது, அது நல்லதுக்கு தான், உன் அக்கா உன்னை அப்படி பார்க்கும்போது, நீ சின்ன பையன் இல்லை, நீ பெரிசா வளந்து நிக்கிற தம்பி சாரி ஆம்பள னு தோணும், அவளுக்கும் ஒரு வித இன கவர்ச்சி உன் மேல வரும்.
மனோஜ்: புரியுது மா (மனசுக்குள் அம்மா, பெரிசா வளந்து நிக்கிற தம்பி னு நீங்க சொன்னது எனக்கு தப்பா டபுள் மீனிங்க்ல தெரியுதா, இல்லை நீங்க சாதாரணைமா சொன்னீங்களா )
நர்மதா: புரிஞ்சா சரி, அப்போ நீயும் இப்பவே ஜட்டி தவிர எல்லாத்தையும் கழட்டி போட்டுடு
ம்/ டீ ஷர்டை கழட்டினான், அவனுடைய பிட்டான உடம்பு வெளிப்பட்டது, அதுக்குன்னு ஹீரோ ரேஞ்சுக்கு 6 பேக் எல்லாம் வச்ச பையன்னும் imagine பண்ணாதீங்க, அவன் நம்மள போல சாதாரணமான “boy next door “
கொஞ்சம் தயக்கத்தோடு ஷார்ட்ஸை கழட்ட, அவன் ஜட்டியில், முட்டிக்கொண்டு அவனுடைய பெரிய ஆணுறுப்பு புடைத்துக்கொண்டு இருந்தது, ஒரு நிமிஷம் மாதவி அதை பாத்து கொஞ்சம் அதிர்ந்தாள்
மாதவி: ஐயோ மா, என்ன மா, எனக்கு என்னமோ மாதிரி இருக்கு மா
நர்மதா: பழகிடும் மாதவி, அவனை ஒரு வளந்த ஆம்பளையா பாரு, பாக்க கூச்ச படாதே, பாரு உன் தம்பி எவ்வளவு பெருசா வளந்து நிக்கிறான் பாரு
மனோஜ் மனசுக்குள் “அம்மா என்னை சொல்றாங்களா இல்லை தம்பியை சொல்றாங்களா? அம்மாவுக்கு தம்பிக்கு வேற அர்த்தம் இருக்கிறது தெரியுமா, இல்லை என் corrupted mind க்கு அப்படி தெரியுதா”
மாதவி அவனை பார்த்தும் பார்காததும் போல் அவனை மேலிருந்து கீழ் வரை பார்த்தல், ஒரு சில வினாடிகள் அவன் உறுப்பு மேல் பார்வை தைத்து, சீ தப்பு என மனசுக்குள் சொல்லிக்கொண்டே கொஞ்சம் அங்கே உற்றுபார்ப்பதை தவிர்த்தாள்
மனோஜும் கூச்சத்துடன் அவன் இரண்டு கையையும் கூடாரத்தின் மீது வைத்து பொத்தினான்
நர்மதா: மனோஜ், நல்லா உடம்பை பிட்டா வச்சிருக்கிற டா, நீங்க ரெண்டு பேரும் என்னை நல்லா புரிஞ்சிக்கிங்க, நான் உங்க அம்மா, சின்ன வயசில இருந்து பார்த்தவ, நீங்க எனக்கு எவ்வளவு வளந்தாலும் குழந்தைங்க, மனோஜ், உனக்கு சொல்றேண்டா, சில இயற்கையான விஷயத்துக்கு சங்கோஜ படாதே, அது அப்படி தான், அதனால, ரொம்ப கஷ்டப்பட்டு மறைக்கனும்னு அவசியமில்லை, நீங்க வளந்தவங்க, ரொம்ப எடுத்து சொல்ல வேண்டியதில்லை, ரொம்ப பிரிச்சி வெளிப்படையா சொல்ல தேவையில்லை, உங்களுக்கு புரியும்
மனோஜ் புரிந்துகொண்டு கையை எடுத்தான், இன்னும் பெரிதாக மாறி முட்டிக்கொண்டு நின்றது, மாதவி கண்கள் விரிய சங்கோஜமாகவும் சங்கடமாவும் பார்த்தும் பார்க்காமல் சமாளிக்க முயன்றாள்
நர்மதா: மனோஜ் முன்னெல்லாம் புஷ் அப்ஸ் பண்ணுவே இல்லை? ஒரு நிமிஷத்துக்கு எத்தனை புஷ் அப் அடிக்கமுடியும் டா உன்னால?
மனோஜ்: ஒரு நாப்பது அடிப்பேன் மா
நர்மதா: மாதவி பாத்திருக்க மாட்டா , புஷ் அப் அடிச்சி காட்டு
மனோஜ் தரையில் இரண்டு கால்களையும் விரித்து கிட்ட தட்ட fucking பொசிஷனில் புஷ் அப் செய்தான், மேல் உடம்பை பின்னிருந்து முன் தள்ளி உடம்பை மேல் எழுப்பினான், அது கிட்ட தட்ட மிஷன் பொசிசனில் செய்வது மாதிரி இருந்தது, அவன் வேகமாக செய்ய, கிட்ட தட்ட மாதவிக்கு அவன் தரையில் யாரையோ மேட்டர் செய்வது போலவே இருந்தது
முடித்து எழுந்து கையை காலை உதைத்து நார்மலுக்கு வந்தான்
மாதவி அதிர்ச்சியாய் எதையும் வெளிகாட்டிக்கொள்லாமல் பார்த்தாள்.
நர்மதா: மாதவி, மனோஜ் உன்னை பாக்கிற அளவுக்கு, நீ அவனை பாக்க மாட்டேங்கிற, கொஞ்சம் பார்வையை தவிர்க்கிற , கொஞ்சம் அதை மட்டும் பாத்து மாத்திக்கோ (கண்டிப்பாண குரலில் சொன்னாள் )
இது தான், இது மாதிரி கொஞ்சம் கொஞ்சமா நெருக்கத்தை வளத்துக்கணும், நான் உங்களுக்கு உதவி செஞ்சி, எதெல்லாம் செஞ்சா, உங்களுக்குள்ள சங்கோஜம் போகுமோ, அதெல்லாம் அம்மா சொல்லி தரேன், நீங்க தட்டாம பண்ணனும்.
ரொம்ப வேகமா, பெரிசா பண்ணாம, சின்ன சின்ன விஷயமா பண்ணா ஒரு ரெண்டு மூணு நாளில் நீங்க தயாராயிடுவீங்க.
மனோஜ்: சரி மா
நர்மதா: ம்ம் முக்கியமான ஒரு விஷயம் சில அன்பான விஷயங்கள உங்களுக்குள்ள பரிமாறிக்கிட்டாவே, ஒரு நெருக்கம் உருவாகும், அதில் ஒன்னு ஊட்டி விடறது
மாதவி மனசுக்குள், “ஊட்டி விடுறது தானே, பண்ணி தொலைக்கலாம், இது ஒன்னும் ரொம்ப பெரிய விஷயம் கிடையாது”
நர்மதா: இப்போ ஒருத்தொருக்கொருவர் ஊட்டி விடுகிறீங்களா?
மாதவி மனசுக்குள் “இப்போதைக்கு அம்மா விட மாட்டாங்க போல சே”
மனோஜ்: சரி மா
மாதவி மனசுக்குள் “இவன் ஒருத்தன், ஸ்கூல் ல first rank எடுக்கிற பையன் மாதிரி miss கிட்ட முதல்ல பேர் கொடுக்கிற மாதிரி, எல்லாத்துக்கும் முதல்ல பேர் கொடுத்து ஆஜர் ஆயிட்றான் “
நர்மதா: ஓகே டா அந்த பாயசத்தை மாதவிக்கு ஊட்டி விடு
மனோஜ் ஸ்பூனை தேடி உள்ளே போக எழுந்தான்
நர்மதா: எங்கடா போறே?
மனோஜ்: ஸ்பூன் எடுக்க
நர்மதா: டேய் அன்பானவங்களுக்கு கையில் தான் டா ஊட்டணும், ஸ்பூன் கூடாது டா
மனோஜ்: அது சரிம்மா இது பாயாசம் கையில் எப்படி ?
எல்லாம் உங்களுக்கு சொல்லி தரணுமா? மூணு அல்ல நாலு விரல்ல எடுத்து அவ வாய்க்குள்ள ஊட்டி விடு, அவளும் விரல்ல இருந்து பாயசத்தை சூப்பி குடிச்சிக்குவா
மாதவி: அம்மா, என்ன மா இது, ஏன்மா
நர்மதா: இதில் என்ன டீ?
தடுமாறி “ஹைஜீன் மா”
அவன் கையை கழுவிட்டு தாண்டி எடுத்து ஊட்டுவான்
வேறு வழியில்லாம மாதவி ரெடியாக, ஒரு பவுலில் பாயசத்தை எடுத்துக்கொண்டு, அவள் வாய்க்கு கீழ் சிந்தாமல் இருக்க பவுலை பிடித்து, கட்டை விரலையும் சுண்டு விரலையும் மடக்கி மத்த வீரர்களில் பாயசத்தை விரல்களில் நிரப்பி, மாதவி வாய்க்கு கொண்டு வர அவள் வாயை திறக்க, மூன்று விரல்களையும் கொஞ்சமாய் அவள் வாய்க்குள் நுழைக்க, மாதவி, சங்கோஜத்துடன் அதை சப்பி குடிக்க, தவிர்க்க முடியாமல், மாதவிக்கு நினைப்பு வேறு ஒரு விஷயத்தை சம்மந்தப்படுத்தி யோசிக்க,
சொல்லவே தேவையில்லாமல், ஏற்கெனவே, அதே கற்பனை மனோஜுக்குள் எழ, அவன் தம்பி இன்னும் பெரியவனாகி இன்னும் ஜட்டியை முன்னுக்கு தள்ளி, பெரிய கூடாரமாக மாற, மாதவியும் அதை கவனிக்க
மனசுக்குள் “இந்த அம்மா நம்ம வச்சி செய்யாம விடாது போல”
நர்மதா: இப்போ உங்க ரெண்டு பேருக்குள்ளும் சொல்ல முடியாத, உங்க உள் நினைப்புக்குள் மட்டும் சில விஷயங்கள் ஓடும், அப்படி ஓடற அந்த விஷயங்கள் தான் உங்களுக்குள்ள நெருக்கத்தை ஏற்படுத்தும்.
மனோஜ் மனசுக்குள் “அம்மா நீ வேற லெவல், என்னை பெத்த அம்மா செத்ததுல இவ்வளவு பெரிய புண்ணிய விஷயம் இருக்கு” என்று சொல்லிக்கொண்டான்.
மனதில் இருந்து ஒப்பீடு நினைப்பை தவிர்க்க முடியாமல், நான்கு ஐந்து முறை அவன் மூன்று விரல்களையும் சப்பி பாயசம் குடித்தாள் .
நர்மதா: மாதவி, இப்போ உன் டர்ன், நீ அவனுக்கு பாயசம் ஊட்டு
மாதவி தன பிஞ்சு விரல்களில் ஊட்ட, அதை ஊம்பி, நக்கி மனோஜ் குடிக்க, மாதவிக்கு என்னவோ போல இருந்து எப்ப டா இது முடிஞ்சி தொலைக்கும், எப்ப டா அம்மா விட்டு தொலைப்பாங்க, என்று காத்துக்கொண்டிருந்தாள்
ஒரு வழியாக, நர்மதா பாயசம் எபிசோடுக்கு எண்டு கார்டு போட்டாள்
நர்மதா: மாதவியோட மார்பை பார்த்து , என்னடீ நல்ல ஜாக்கெட் தைக்கலியா?
மாதவி: என்ன மா, இது நல்லா தானே இருக்கு,
நர்மதா: இல்ல டீ, நான் ஸ்டைலா நல்லா பிட்டா தச்சு தரேன், உனக்கு நான் தான் டைலரிங் சொல்லி கொடுத்தேன், ரொம்ப நாள் ஆச்சு, நான் ஒரு பிளவுஸ் புதுசா தச்சு தரேன்.
மனோஜுக்கு புரிஞ்சிடிச்சி, அம்மா அடுத்த ஆபர் நமக்கு தர போறாங்கன்னு
நர்மதா: மனோஜ் இன்ச் டேப்பை எடுத்துட்டு வா டா, அளவு எடுக்கணும்
மாதவி: எனக்கு ஏற்கெனெவே அளவு ஜாக்கெட் இருக்கு மா
நர்மதா: இல்ல டீ, புதுசா அளவு எடுத்து நல்ல டைட் பிட்டா தைக்கணும்
மனோஜ், மாதவி பிளவுஸ் அளவு எடுக்கணும், நல்லா டைட்டா அளவு எடு டா
மாதவி: மா, என்ன மா இது.
நர்மதா: புரியலையா டீ? இதெல்லாம் ,ஏன் பதறுற? நம்ம max டைலர் கடையில் ஆம்பள டைலர் தானே உனக்கு அளவு எடுப்பான், நம்ம வீட்டு பையன், அதுவும் நீங்க ரெண்டு பேரும் சேர போறீங்க, ஒரு அளவு எடுக்கறதுல என்ன தப்பு
மாதவி கையை தூக்கி நில்லு, டே மனோஜ் நீ பின்னாடி போய், டேப்பை மார்பை சுற்றி அள
மனோஜ் மாதவியின் பின் நிற்க அவனோட தம்பி அவள் புட்டத்தை தொட, மாதவிக்குள் ஒரு நடுக்கம் வர, டேப்பை தொடுவது போல அவன் கைகள் அவள் மார்பகங்களை தொட்டும் தொடாமலும் விறல் பட அவளுக்கு என்னவோ போல இருந்தது
வித விதமாய் அளவு எடுக்க நர்மதா கட்டளைகள் இட , மனோஜ் சிரத்தையாய் அதை செய்து அவள் மார்பகங்களில் பல இடங்களில் அவன் விறல் பட்டும் படாமலும் விளையாடியது.
ஒரு வழியாக நர்மதா முடித்தாள்
ஓகே இன்னைக்கி இது போதும், இந்த மாதிரி நிறைய சின்ன சின்ன விஷயங்கள் பண்ணுவோம், அப்புறம் ரெண்டு நாள்ல நீங்க தயார் ஆயிடுவீங்க, ஒரு தடவை நடந்து முடிஞ்சிடிச்சின்னா, அப்புறம் எதுவும் தப்பா தெரியாது,
லேட்டாகுது, நீங்க போய் தூங்கலாம், ரெண்டு பேரும் ஒரே ரூம்ல தூங்க பழகிக்கிங்க
மாதவிக்கு மனோஜோடு ஒரு ரூமில் தூங்க ஆர்வமில்லை என்றாலும் இன்று நடந்த பல விஷயங்கள் பற்றி அம்மா முன்னாடி பேச முடியாது என்பதால், மனோஜோடு தனியாக பேச தனி அறையில் பேசினால் வசதியாய் இருக்கும் என்பதால், தலையை ஆட்டினாள், அவள் மனது முழுந்தும் கொதிப்பாக இருந்தது, மனோஜ் மேல் இனம் புரியாத கோபமும் வெறியும் இருந்தது
மனோஜும் மாதவியும் ரூமுக்குள் போனவுடன், துக்கம் தொண்டை அடைக்க, கதவை தாளிட்டு கட்டிலில் மேல் வாய் பொத்தி கவுந்து படுத்து வெளிய சத்தம் தெரியாமல் அழ ஆரம்பித்தாள்
மனோஜ், அவளின் முதுகு, பிளவுஸில் இருந்து விலகி வெளியே தெரியும் ப்ரா ஸ்ட்ரிப், முதுகு பகுதி, இடுப்பு, பின்னழகு அதை ரசித்து கொண்டிருந்தான், அவள் அழுவதை பார்த்து
மனோஜ்: அக்கா, ஏன் அக்கா அழுற ?
விருட்டென கோபத்தோடு எழுந்து திரும்பி கண்கள் சிவக்க “என்ன மயிறு அக்கா …..“
தொடரும்
சீ இவ்வளவு தானா இன்னைக்கி னு மனசு வெருட்டத்துடாம அப்படியே ஒரு லைக் போட்டுட்டு , அதுக்கப்புறம் முடிஞ்சா ஒரு கமெண்ட் போட்டுட்டு போங்க
கண்கள் விரிய அக்காவை மேலிருந்து கீழ் வரை பார்த்தான், அம்மா சொன்ன படி
நர்மதா: இப்ப பாக்கற இல்லை அது மாதிரி
நர்மதா: மனோஜ், உன் அக்கா உன்னை வேற மாதிரி ஒரு ஆம்பளையா பாக்கணும்னா, நீயும் உன் டிரஸ் பண்ற விதத்தை மாத்திக்கணும், முக்கியமா வீட்டுக்குள்ள
மாதவி: பரவாயில்லை மா, விட்டுடலாம் மா, இதோட
நர்மதா: பொன்னே நீ இந்த அளவுக்கு இறங்கி வரும்போது, அவன் கூட இறங்கி வரணும் டீ, ஏண்டா மனோஜ் உனக்கு எதுனா ஆட்சேபமா?
நம்மாளுக்கு என்ன ஆட்சேபம் உள்ளுக்குள்ள கொண்டாடிட்டு இருக்கான், அப்பாவியா மூஞ்சை வச்சிக்கிட்டு “ஐயோ எனக்கு ஒண்ணுமில்லை மா, நீங்க எப்படி சொல்லறீங்களோ, அப்படியே மா….”
நர்மதா: நல்லது மனோஜ், நீ வீட்டில் இருக்கும்போது ஜட்டி மட்டும் போட்டுக்கோ, ஜட்டி மட்டும் போட சங்கடமா இருந்தா ஷார்ட்ஸ் போட்டுக்கோ.
மனோஜ்: இல்லை அம்மா, மாதவியே இப்படி இருக்கும்போது, எனக்கு ஜட்டியோட இருக்கிறது பிரச்னை இல்லை மா, ஆனா………………..
அவன் மனசுக்குள் “உறுப்பு விறைச்சிக்கிட்டு ஜட்டிக்குள்ள முட்டிகிட்டு நிக்குமே, என்ன பண்றது என்ற கேள்வி “
நர்மதா: புரியுது டா, நீ நினைக்கிறது புரியுது, தோ பாருடா, சின்ன வயசுல உன்னை தொட்டு தூக்கி குளிப்பாட்டி இருக்கேன், நான் உன் அம்மா, நீ ட்ரேஸ்ல அப்படி இப்படி இருக்கிறத நான் கண்டுக்க போறதில்லை, நீ இப்படி டிரஸ் பண்றது மாதவிக்காக, அதனால உன் மனசுக்குள்ள ஜட்டி போட்டா வர பிரச்னை பத்திய கவலைய விடு, இயற்கையை யாரும் அடக்கவும் முடியாது, மறைக்கவும் முடியாது, அது நல்லதுக்கு தான், உன் அக்கா உன்னை அப்படி பார்க்கும்போது, நீ சின்ன பையன் இல்லை, நீ பெரிசா வளந்து நிக்கிற தம்பி சாரி ஆம்பள னு தோணும், அவளுக்கும் ஒரு வித இன கவர்ச்சி உன் மேல வரும்.
மனோஜ்: புரியுது மா (மனசுக்குள் அம்மா, பெரிசா வளந்து நிக்கிற தம்பி னு நீங்க சொன்னது எனக்கு தப்பா டபுள் மீனிங்க்ல தெரியுதா, இல்லை நீங்க சாதாரணைமா சொன்னீங்களா )
நர்மதா: புரிஞ்சா சரி, அப்போ நீயும் இப்பவே ஜட்டி தவிர எல்லாத்தையும் கழட்டி போட்டுடு
ம்/ டீ ஷர்டை கழட்டினான், அவனுடைய பிட்டான உடம்பு வெளிப்பட்டது, அதுக்குன்னு ஹீரோ ரேஞ்சுக்கு 6 பேக் எல்லாம் வச்ச பையன்னும் imagine பண்ணாதீங்க, அவன் நம்மள போல சாதாரணமான “boy next door “
கொஞ்சம் தயக்கத்தோடு ஷார்ட்ஸை கழட்ட, அவன் ஜட்டியில், முட்டிக்கொண்டு அவனுடைய பெரிய ஆணுறுப்பு புடைத்துக்கொண்டு இருந்தது, ஒரு நிமிஷம் மாதவி அதை பாத்து கொஞ்சம் அதிர்ந்தாள்
மாதவி: ஐயோ மா, என்ன மா, எனக்கு என்னமோ மாதிரி இருக்கு மா
நர்மதா: பழகிடும் மாதவி, அவனை ஒரு வளந்த ஆம்பளையா பாரு, பாக்க கூச்ச படாதே, பாரு உன் தம்பி எவ்வளவு பெருசா வளந்து நிக்கிறான் பாரு
மனோஜ் மனசுக்குள் “அம்மா என்னை சொல்றாங்களா இல்லை தம்பியை சொல்றாங்களா? அம்மாவுக்கு தம்பிக்கு வேற அர்த்தம் இருக்கிறது தெரியுமா, இல்லை என் corrupted mind க்கு அப்படி தெரியுதா”
மாதவி அவனை பார்த்தும் பார்காததும் போல் அவனை மேலிருந்து கீழ் வரை பார்த்தல், ஒரு சில வினாடிகள் அவன் உறுப்பு மேல் பார்வை தைத்து, சீ தப்பு என மனசுக்குள் சொல்லிக்கொண்டே கொஞ்சம் அங்கே உற்றுபார்ப்பதை தவிர்த்தாள்
மனோஜும் கூச்சத்துடன் அவன் இரண்டு கையையும் கூடாரத்தின் மீது வைத்து பொத்தினான்
நர்மதா: மனோஜ், நல்லா உடம்பை பிட்டா வச்சிருக்கிற டா, நீங்க ரெண்டு பேரும் என்னை நல்லா புரிஞ்சிக்கிங்க, நான் உங்க அம்மா, சின்ன வயசில இருந்து பார்த்தவ, நீங்க எனக்கு எவ்வளவு வளந்தாலும் குழந்தைங்க, மனோஜ், உனக்கு சொல்றேண்டா, சில இயற்கையான விஷயத்துக்கு சங்கோஜ படாதே, அது அப்படி தான், அதனால, ரொம்ப கஷ்டப்பட்டு மறைக்கனும்னு அவசியமில்லை, நீங்க வளந்தவங்க, ரொம்ப எடுத்து சொல்ல வேண்டியதில்லை, ரொம்ப பிரிச்சி வெளிப்படையா சொல்ல தேவையில்லை, உங்களுக்கு புரியும்
மனோஜ் புரிந்துகொண்டு கையை எடுத்தான், இன்னும் பெரிதாக மாறி முட்டிக்கொண்டு நின்றது, மாதவி கண்கள் விரிய சங்கோஜமாகவும் சங்கடமாவும் பார்த்தும் பார்க்காமல் சமாளிக்க முயன்றாள்
நர்மதா: மனோஜ் முன்னெல்லாம் புஷ் அப்ஸ் பண்ணுவே இல்லை? ஒரு நிமிஷத்துக்கு எத்தனை புஷ் அப் அடிக்கமுடியும் டா உன்னால?
மனோஜ்: ஒரு நாப்பது அடிப்பேன் மா
நர்மதா: மாதவி பாத்திருக்க மாட்டா , புஷ் அப் அடிச்சி காட்டு
மனோஜ் தரையில் இரண்டு கால்களையும் விரித்து கிட்ட தட்ட fucking பொசிஷனில் புஷ் அப் செய்தான், மேல் உடம்பை பின்னிருந்து முன் தள்ளி உடம்பை மேல் எழுப்பினான், அது கிட்ட தட்ட மிஷன் பொசிசனில் செய்வது மாதிரி இருந்தது, அவன் வேகமாக செய்ய, கிட்ட தட்ட மாதவிக்கு அவன் தரையில் யாரையோ மேட்டர் செய்வது போலவே இருந்தது
முடித்து எழுந்து கையை காலை உதைத்து நார்மலுக்கு வந்தான்
மாதவி அதிர்ச்சியாய் எதையும் வெளிகாட்டிக்கொள்லாமல் பார்த்தாள்.
நர்மதா: மாதவி, மனோஜ் உன்னை பாக்கிற அளவுக்கு, நீ அவனை பாக்க மாட்டேங்கிற, கொஞ்சம் பார்வையை தவிர்க்கிற , கொஞ்சம் அதை மட்டும் பாத்து மாத்திக்கோ (கண்டிப்பாண குரலில் சொன்னாள் )
இது தான், இது மாதிரி கொஞ்சம் கொஞ்சமா நெருக்கத்தை வளத்துக்கணும், நான் உங்களுக்கு உதவி செஞ்சி, எதெல்லாம் செஞ்சா, உங்களுக்குள்ள சங்கோஜம் போகுமோ, அதெல்லாம் அம்மா சொல்லி தரேன், நீங்க தட்டாம பண்ணனும்.
ரொம்ப வேகமா, பெரிசா பண்ணாம, சின்ன சின்ன விஷயமா பண்ணா ஒரு ரெண்டு மூணு நாளில் நீங்க தயாராயிடுவீங்க.
மனோஜ்: சரி மா
நர்மதா: ம்ம் முக்கியமான ஒரு விஷயம் சில அன்பான விஷயங்கள உங்களுக்குள்ள பரிமாறிக்கிட்டாவே, ஒரு நெருக்கம் உருவாகும், அதில் ஒன்னு ஊட்டி விடறது
மாதவி மனசுக்குள், “ஊட்டி விடுறது தானே, பண்ணி தொலைக்கலாம், இது ஒன்னும் ரொம்ப பெரிய விஷயம் கிடையாது”
நர்மதா: இப்போ ஒருத்தொருக்கொருவர் ஊட்டி விடுகிறீங்களா?
மாதவி மனசுக்குள் “இப்போதைக்கு அம்மா விட மாட்டாங்க போல சே”
மனோஜ்: சரி மா
மாதவி மனசுக்குள் “இவன் ஒருத்தன், ஸ்கூல் ல first rank எடுக்கிற பையன் மாதிரி miss கிட்ட முதல்ல பேர் கொடுக்கிற மாதிரி, எல்லாத்துக்கும் முதல்ல பேர் கொடுத்து ஆஜர் ஆயிட்றான் “
நர்மதா: ஓகே டா அந்த பாயசத்தை மாதவிக்கு ஊட்டி விடு
மனோஜ் ஸ்பூனை தேடி உள்ளே போக எழுந்தான்
நர்மதா: எங்கடா போறே?
மனோஜ்: ஸ்பூன் எடுக்க
நர்மதா: டேய் அன்பானவங்களுக்கு கையில் தான் டா ஊட்டணும், ஸ்பூன் கூடாது டா
மனோஜ்: அது சரிம்மா இது பாயாசம் கையில் எப்படி ?
எல்லாம் உங்களுக்கு சொல்லி தரணுமா? மூணு அல்ல நாலு விரல்ல எடுத்து அவ வாய்க்குள்ள ஊட்டி விடு, அவளும் விரல்ல இருந்து பாயசத்தை சூப்பி குடிச்சிக்குவா
மாதவி: அம்மா, என்ன மா இது, ஏன்மா
நர்மதா: இதில் என்ன டீ?
தடுமாறி “ஹைஜீன் மா”
அவன் கையை கழுவிட்டு தாண்டி எடுத்து ஊட்டுவான்
வேறு வழியில்லாம மாதவி ரெடியாக, ஒரு பவுலில் பாயசத்தை எடுத்துக்கொண்டு, அவள் வாய்க்கு கீழ் சிந்தாமல் இருக்க பவுலை பிடித்து, கட்டை விரலையும் சுண்டு விரலையும் மடக்கி மத்த வீரர்களில் பாயசத்தை விரல்களில் நிரப்பி, மாதவி வாய்க்கு கொண்டு வர அவள் வாயை திறக்க, மூன்று விரல்களையும் கொஞ்சமாய் அவள் வாய்க்குள் நுழைக்க, மாதவி, சங்கோஜத்துடன் அதை சப்பி குடிக்க, தவிர்க்க முடியாமல், மாதவிக்கு நினைப்பு வேறு ஒரு விஷயத்தை சம்மந்தப்படுத்தி யோசிக்க,
சொல்லவே தேவையில்லாமல், ஏற்கெனவே, அதே கற்பனை மனோஜுக்குள் எழ, அவன் தம்பி இன்னும் பெரியவனாகி இன்னும் ஜட்டியை முன்னுக்கு தள்ளி, பெரிய கூடாரமாக மாற, மாதவியும் அதை கவனிக்க
மனசுக்குள் “இந்த அம்மா நம்ம வச்சி செய்யாம விடாது போல”
நர்மதா: இப்போ உங்க ரெண்டு பேருக்குள்ளும் சொல்ல முடியாத, உங்க உள் நினைப்புக்குள் மட்டும் சில விஷயங்கள் ஓடும், அப்படி ஓடற அந்த விஷயங்கள் தான் உங்களுக்குள்ள நெருக்கத்தை ஏற்படுத்தும்.
மனோஜ் மனசுக்குள் “அம்மா நீ வேற லெவல், என்னை பெத்த அம்மா செத்ததுல இவ்வளவு பெரிய புண்ணிய விஷயம் இருக்கு” என்று சொல்லிக்கொண்டான்.
மனதில் இருந்து ஒப்பீடு நினைப்பை தவிர்க்க முடியாமல், நான்கு ஐந்து முறை அவன் மூன்று விரல்களையும் சப்பி பாயசம் குடித்தாள் .
நர்மதா: மாதவி, இப்போ உன் டர்ன், நீ அவனுக்கு பாயசம் ஊட்டு
மாதவி தன பிஞ்சு விரல்களில் ஊட்ட, அதை ஊம்பி, நக்கி மனோஜ் குடிக்க, மாதவிக்கு என்னவோ போல இருந்து எப்ப டா இது முடிஞ்சி தொலைக்கும், எப்ப டா அம்மா விட்டு தொலைப்பாங்க, என்று காத்துக்கொண்டிருந்தாள்
ஒரு வழியாக, நர்மதா பாயசம் எபிசோடுக்கு எண்டு கார்டு போட்டாள்
நர்மதா: மாதவியோட மார்பை பார்த்து , என்னடீ நல்ல ஜாக்கெட் தைக்கலியா?
மாதவி: என்ன மா, இது நல்லா தானே இருக்கு,
நர்மதா: இல்ல டீ, நான் ஸ்டைலா நல்லா பிட்டா தச்சு தரேன், உனக்கு நான் தான் டைலரிங் சொல்லி கொடுத்தேன், ரொம்ப நாள் ஆச்சு, நான் ஒரு பிளவுஸ் புதுசா தச்சு தரேன்.
மனோஜுக்கு புரிஞ்சிடிச்சி, அம்மா அடுத்த ஆபர் நமக்கு தர போறாங்கன்னு
நர்மதா: மனோஜ் இன்ச் டேப்பை எடுத்துட்டு வா டா, அளவு எடுக்கணும்
மாதவி: எனக்கு ஏற்கெனெவே அளவு ஜாக்கெட் இருக்கு மா
நர்மதா: இல்ல டீ, புதுசா அளவு எடுத்து நல்ல டைட் பிட்டா தைக்கணும்
மனோஜ், மாதவி பிளவுஸ் அளவு எடுக்கணும், நல்லா டைட்டா அளவு எடு டா
மாதவி: மா, என்ன மா இது.
நர்மதா: புரியலையா டீ? இதெல்லாம் ,ஏன் பதறுற? நம்ம max டைலர் கடையில் ஆம்பள டைலர் தானே உனக்கு அளவு எடுப்பான், நம்ம வீட்டு பையன், அதுவும் நீங்க ரெண்டு பேரும் சேர போறீங்க, ஒரு அளவு எடுக்கறதுல என்ன தப்பு
மாதவி கையை தூக்கி நில்லு, டே மனோஜ் நீ பின்னாடி போய், டேப்பை மார்பை சுற்றி அள
மனோஜ் மாதவியின் பின் நிற்க அவனோட தம்பி அவள் புட்டத்தை தொட, மாதவிக்குள் ஒரு நடுக்கம் வர, டேப்பை தொடுவது போல அவன் கைகள் அவள் மார்பகங்களை தொட்டும் தொடாமலும் விறல் பட அவளுக்கு என்னவோ போல இருந்தது
வித விதமாய் அளவு எடுக்க நர்மதா கட்டளைகள் இட , மனோஜ் சிரத்தையாய் அதை செய்து அவள் மார்பகங்களில் பல இடங்களில் அவன் விறல் பட்டும் படாமலும் விளையாடியது.
ஒரு வழியாக நர்மதா முடித்தாள்
ஓகே இன்னைக்கி இது போதும், இந்த மாதிரி நிறைய சின்ன சின்ன விஷயங்கள் பண்ணுவோம், அப்புறம் ரெண்டு நாள்ல நீங்க தயார் ஆயிடுவீங்க, ஒரு தடவை நடந்து முடிஞ்சிடிச்சின்னா, அப்புறம் எதுவும் தப்பா தெரியாது,
லேட்டாகுது, நீங்க போய் தூங்கலாம், ரெண்டு பேரும் ஒரே ரூம்ல தூங்க பழகிக்கிங்க
மாதவிக்கு மனோஜோடு ஒரு ரூமில் தூங்க ஆர்வமில்லை என்றாலும் இன்று நடந்த பல விஷயங்கள் பற்றி அம்மா முன்னாடி பேச முடியாது என்பதால், மனோஜோடு தனியாக பேச தனி அறையில் பேசினால் வசதியாய் இருக்கும் என்பதால், தலையை ஆட்டினாள், அவள் மனது முழுந்தும் கொதிப்பாக இருந்தது, மனோஜ் மேல் இனம் புரியாத கோபமும் வெறியும் இருந்தது
மனோஜும் மாதவியும் ரூமுக்குள் போனவுடன், துக்கம் தொண்டை அடைக்க, கதவை தாளிட்டு கட்டிலில் மேல் வாய் பொத்தி கவுந்து படுத்து வெளிய சத்தம் தெரியாமல் அழ ஆரம்பித்தாள்
மனோஜ், அவளின் முதுகு, பிளவுஸில் இருந்து விலகி வெளியே தெரியும் ப்ரா ஸ்ட்ரிப், முதுகு பகுதி, இடுப்பு, பின்னழகு அதை ரசித்து கொண்டிருந்தான், அவள் அழுவதை பார்த்து
மனோஜ்: அக்கா, ஏன் அக்கா அழுற ?
விருட்டென கோபத்தோடு எழுந்து திரும்பி கண்கள் சிவக்க “என்ன மயிறு அக்கா …..“
தொடரும்
சீ இவ்வளவு தானா இன்னைக்கி னு மனசு வெருட்டத்துடாம அப்படியே ஒரு லைக் போட்டுட்டு , அதுக்கப்புறம் முடிஞ்சா ஒரு கமெண்ட் போட்டுட்டு போங்க