Misc. Erotica அது மட்டும் ரகசியம்

[Gurumani]

அது மட்டும் ரகசியம் - 6

அந்தவார இறுதியில் அனைவரும் வீட்டில் இருந்த போது மாயா கேட்டான் நாளைக்கு என்ன கறி எடுக்கலாம். மட்டனே எடுடா என அவன் அம்மா சொல்ல கவியுடம் கேட்ட போது உங்க இஷ்டம் எனச்சொல்லிவிட்டாள். அப்பாவிடம் கேட்க அவரது அறைக்கு சென்ற போது அவர் கட்டிலில் படுத்து விட்டத்தை பார்த்து கொண்டிருந்தார். மாயா அவரை அழைக்க கேட்காமல் அதே மாதிரி படுத்திருக்க. அவரை உலுக்கி என்ன வேண்டுமென கேட்க அவரும் உன் இஷ்டம் என சொல்லிவிட்டு திரும்பி படுத்தார். மாயா பொலம்பி கொண்டே என்னம்மா ஆச்சி அப்பாக்கு ஏதோ ஒரு உலகத்துல இருக்கார் போல என கேட்டுக்கொண்டே வெளியே சென்றான். கவிக்கு பக்கென்று இருந்தது. தன்னைப்போல மாமனாரும் அதையே நினைத்திருக்கிறார் என எண்ணி இப்படியே விட்டால் சந்தேகம் வரும், விருட்டென எழுந்து அவரது அறையை நோக்கி நடந்து"மாமா மாமா" என அழைத்தாள் அவளது குரல் கேட்டு திடுக்கென திரும்பி திக்கித்திணரி "என்ன என்ன!" கேட்டார். வராண்டாவில் செந்தாமரை பேரனுடன் கார்டூன் பார்க்க அவளை ஒருநொடி பார்த்து மருமகளை பார்த்தார். கவி அவரை பார்த்து ஹாஸ்பிட்டல ஒருத்தங்களுக்கு வாழை இலை வேணுமாம், வீட்ல விசேஷம். கொஞ்சம் எடுத்துட்டு வரிங்களா. பாண்டியன் தயக்கமாய் எழுந்து தயாரானார். செந்தாமரை "நல்லதா பார்த்து வெட்டிட்டு வாங்க, மருமகளையும் கூட்டிட்டு போங்க" என்றாள். கவிக்கு பக்கென்று இருந்தது, இதை அவள் எதிர்பார்க்கவில்லை.

தோப்பில் பாண்டியன் முன்னே நடக்க கவி எதுவும் பேசாமல் பின் தொடர்ந்தாள். அமைதியாக இலையை வெட்டி கட்டி கொண்டிருந்தார் பாண்டியன். திரும்ப கட்டிய இலையை தூக்கி நடக்கும் போது கவி முன்னே செல்லும் போது அவளது பின்புறம் அழகாக அசைந்து அவரை இம்சித்தது. வீட்டில் இருப்பதால் கவி ஜட்டி போடாமல் பழைய பாவாடை + நூல் புடவை மட்டும் கட்டியதால் அவள் பின்புறம் அப்பட்டமாக ஆடியது. தலையில் இலைக்கட்டை வைத்து நடந்த பாண்டியன் பூல் அவள் சூத்தை பார்த்து தூக்கியது. கை வைத்து மறைக்கவும் முடியாமல் தடுமாறினார். கார் அருகே சென்ற கவி டிக்கியை திறந்தாள்(கார் டிக்கிய தான்). திரும்பி பார்த்த போது வேட்டிக்கு மேல பூல் பொடச்சிட்டு நின்னது, கவிக்கு வெக்கம் தாங்காம மனசுக்குள்ள "அப்படியே புள்ள மாதிரி வெறச்சிட்டு இருக்கு" என நினைத்தாள். பாண்டியன் அவசரமாக கட்டை டிக்கியில் வைத்து வண்டியை எடுத்தார். கவியும் அவரும் எதுவும் பேசாமல் வீடு வந்தனர். இரவு கவியின் கணவன் ஹாலில் டீவி பார்க்க கவி ரூமில் இன்று நடந்ததை நினைத்து அசை போட்டாள். ச்சே அவர்கிட்ட பேசணும்னு சகஜமா பழகனும்னு பார்த்தா இப்படி ஆகிடிச்சே. இந்த மனுஷன் வேற சனிக்கிழமை ஆனா படம்/சீரிஸ் பார்க்க உட்கார்ந்துக்குராரு என் நிலைமை புரியாம, அட்லீஸ்ட் கொஞ்சநேரமாது குத்திட்டு போயிருக்கலாம். கீழ வேற நல்ல வழியுது. மெல்ல எழுந்து வெளியே வந்து வீட்டின் வெளிப்புறம் உட்கார்ந்து மொபைல் பார்த்து கொண்டிருந்தாள். பாண்டியன் புல்லட்டில் வந்து இறங்கி கவியை பார்த்ததும் மெல்ல நடையை குறைத்து அவள் அருகே வந்தார். கவி அவரை பார்த்து என்ன பேசுவது என்று தெரியாமல் இந்த ரெட் கலர் சர்ட் உங்களுக்கு நல்லாருக்கு மாமா என உளறினாள். அவள் யதார்த்தமாக ஏதாவது பேசி பழைய நிலைக்கு வர பார்த்தால் ஆனால் இப்படி உளறி விட்டால். பாண்டியனுக்கு ஆச்சர்யம். கவி சொல்லிவிட்டு அப்படியே அவரை பார்க்க பாண்டியன் தொண்டையை செருமி அத்தை எங்க எனக்கேட்க.

கவி: குழந்தையோட ரூம்ல படுத்துறுக்காங்க மாமா

பாண்டியன்: பையன்!

கவி: அவரு ஹெட்செட் மாட்டிட்டு படம் பார்க்குறாரு.

பாண்டியன்: மண்ணிச்சிருமா. அன்னைக்கு தெரியாம! மேற்கொண்டு பேசாமல் தொண்டைய செறுமி ஒரு மாதிரி தழுதலுத்தார்.

கவி: புரியுது மாமா. அதை மறந்துட்டு சாப்ட வாங்க.

கிச்சன் டைனிங் டேபிளில்.

கவி: கூட்டு வைத்துவிட்டு. ஒரு மாதிரி அவரை பார்த்தாள். எப்பவும் சாப்பாடு போட்டுவிட்டு போன் நோண்டுவாள் அல்லது கிச்சனில் ஏதாவது ஒதுங்க வைப்பாள். இன்று அருகிலேயே இருந்து கவனித்தாள். அவளுக்கே தெரியாமல் உணராமல் பார்த்து பார்த்து பரிமாறினாள்.

பாண்டியன் மனசுக்குள்ள "என்ன இவ விழுந்து விழுந்து கவனிக்குறா. ஒருவேளை நம்ம சுண்ணிக்கு மயங்கிட்டாளா. ச்ச்சீ நம்ம மருமகளை நாமே தப்பா பார்க்கக்கூடாது.

சாப்பிட்டு கை கழுவியதும் உடனே தன் முந்தானையை குடித்தாள் கவி. பாண்டியன் மகிழ்ச்சியாக அதில் கை துடைத்து சிரித்தார். கவி யதார்த்தமாக தான் இதையெல்லாம் செய்தாள். இருவரும் சகஜ நிலைக்கு திரும்ப அவள் செய்த இந்த செயல் பாண்டியனுக்கு புத்துயிர் தந்து கிளர்ச்சியை ஏற்படுத்தியது. மதியம் தன் வேட்டி மேல் பூலை பார்த்து சிரித்தது, இப்ப சர்ட் நல்லாருக்குனு சொன்னது, பரிமாறி கை துடைக்க புடவை தந்தது என இதெல்லாம் அவரை ஒரு மாதிரி நினைக்க வைத்தது. தைரியத்தை வரவழைத்து பேச ஆரம்பித்தார்.

பாண்டியன்: நீ இன்னைக்கு கட்டிருக்குற புடவை ரொம்ப நல்லாருக்கு. எனக்கு இப்படி நூல் புடவைனா ரொம்ப பிடிக்கும்.

கவி: ம்ம். வீட்ல இதான் மாமா வசதி. காத்தோட்டமா புள்ளைக்கு பால் குடிக்கவும் என முடிக்கும் முன்பு வெட்கி தலை குனிந்தாள்.

பாண்டியன்: இதான்மா உடம்புக்கும் நல்லது. இந்த வெக்கைக்கு உடம்பு சூடு ஏறாம நல்லாருக்கும் எனக்கூறி அவள் அக்குள் பகுதியை பார்த்தார்.

கவிக்கு புரிந்து போனது. அவர் ஏன் அப்படி சொல்கிறார் என. ரேஷன் கடை நூல் புடவை பச்சை கலர் ஜாக்கெட்டில் அக்குள் ஈரம் அப்படியே தெரிய அது அவரை ஈர்த்திருக்க வேண்டும். கவிக்கு வியர்த்து கொட்டியது, இதுவரை யதார்த்தமாக பேசிய கவி இப்ப என்ன சொல்றதுன்னு தெரியாம ஒருமாதிரி தலை குனிந்து நெளிந்தாள். பாண்டியன் சந்தர்ப்பத்தை பயன்படுத்தி இன்னும் பேச எண்ணினார்.

பாண்டியன்: தப்பா பேசிருந்தா மன்னிச்சுக்கமா.

கவி: சிரிச்சிக்கிட்டே, இதுல என்ன மாமா இருக்கு. அத்தையும் அதான் கட்ராங்க.

பாண்டியன்: ஆனா உங்க அத்தை உண்ண மாதிரி அழகா இல்லையேமா.(பாண்டியன் எப்படி அந்த தைரியம் வந்ததென தெரியவில்லை, இப்படி சொல்லிவிட்டார்)

கவி: பொய் சொல்லாதீங்க. அவங்களும் அழகு தான்.

கவிக்கு இப்படி பேசுவது பிடித்திருந்தது. ஏனென்று தெரியாமல் இதை ரசித்தாள். எப்பவும் கணவனுடன் மட்டுமே மனம் விட்டு பேசி மற்றவர்கள் சற்று தள்ளி நின்று டாக்டருக்குறிய மரியாதை தந்து ஒதுங்கி இருந்தவளுக்கு இந்த பேச்சு இனித்தது. கணவன் ஹாலில் இருக்கும் போது இப்படி பேசுவது இன்னும் கிக்காக இருந்தது.

பாண்டியன்: இருந்தாலும் உன் அளவு உன் அத்தை இல்ல.

கிச்சனில் பேன் இல்லாமல் இவளோ நேரம் நின்று பேசியது இருவருக்கும் வியர்த்து. கவி யதார்த்தமாக புடவை முந்தானை எடுத்து கழுத்தில் இருந்த வியர்வைய துடச்சாள். அப்ப அவள் அக்குள் வியர்வை பகுதி முழுசா தெரிஞ்சது. பாண்டியன் வேட்டி மேல கை வச்சு பூலா அழுத்தினார். கவிக்கு பக்கென இருந்தது. அந்தநேரம் போன் வேற அடிச்சது. கவி வெளியே போய்ட்டா. பாண்டியன் போன் பேசி வெளிய வந்தா கவிய காணல.

ரூம்ல ஏசி போட்டு படுத்து மாமா ஏன் அப்படி பண்ணாருனு யோசிச்சிடுட்டு இருந்தா. எப்பவும் இப்படி நடந்துக்க மாட்டார். ஒருவேளை நாம சட்டை நல்லாருக்குன்னு யதார்த்தமாக சொன்னத தப்பா புறிஞ்சிகிட்டாரா. இப்படியே யோசித்து தூக்கம் வராமல் ஹாலில் சென்று கணவனை அழைத்தாள். அவன் கண்டுக்காம டீவியே பார்த்து கொண்டிருக்க அவன் அருகே சென்று கத்திவிட்டு ரூமுக்கு போக படில ஏற அப்ப பார்த்து பாண்டியன் கிச்சன்ல இருந்து தண்ணி பாட்டில் எடுத்துட்டு வெளிய வந்தார். டக்குனு அவர் மனசு ஒரு கணக்கு போட்டிச்சி. நாம வரும்போது வாசல்ல போன் பார்த்துட்டு இருந்தா, இப்ப மேல போய் கொஞ்ச நேரத்துல பையன் கிட்ட மேல் வந்து படுக்க சொல்லி கத்துறா. எப்பவும் இப்படி நடந்துக்க மாட்டா, அவ பாட்டுக்கு படுக்க போய்ருவா. இன்னைக்கு மட்டும் ஏன்! அப்ப இவளுக்கு நம்ம பையன் கூட இன்னைக்கு இருக்கணும். அதான் வந்து கூப்டுறா. நைசாக பேச்சு குடுத்தார்.

பாண்டியன்: அவன் அப்படி தான்மா விட்ரு. நைட்டு டீவி பார்க்க ஆரம்பிச்சா உலகத்தையே மறந்துடவான்.

கவி: அதுக்குன்னு பொண்டாடிய கூடவா மறந்துடுவாங்க. சலித்து கொண்டே சொன்னாள்.

பாண்டியன்: தூக்கம் வரலயாமா

கவி என்ன சொல்லலாம் என யோசிக்க பாண்டியன் புரிந்துகொண்டு எனக்கும் தூக்கம் வரல மாடிக்கு போய் நடக்கலாம் வரியாமா என கேட்டார். கவிக்கு சரியென பட்டது. அவள்
எப்போதும் தூங்கும் முன் வீதியில் அல்லது மாடிக்கு சென்று நடப்பாள். சரியென மாடிக்கு கிளம்பினர். மாடியில்...