மாரும்... மாமனாரும்...[On Hold]

[JeeviBarath]

சார், நான் அந்த மாதிரி பொம்பள (இல்லை) என சொல்லி முடிக்கும் முன்னரே பரிமளாவை இடை மறித்தார்.

நான் எந்த மாதிரி ஆம்பளைன்னு எனக்கு தெரியும். கொஞ்சம் தூரமா எதாவது ஆஸ்பத்திரிக்கு போய் ஊசி போட்டுக்க, பல் பட்ட காயம் நல்லது இல்லை.

சார்..

இது ஒண்ணும் புதுசு இல்லை, பரிமளா. பிளீஸ் காசு வாங்கிக்க. போய் ஊசி போடு. எதும் infection ஆகாம பார்த்துக்க.

பரிமளா கிளம்பும் போது மீண்டும் மன்னிப்பு கேட்டார்.

சார்..

சொல்லு பரிமளா..

ரெண்டு விஷயம் கேக்கலாமா சார்.

ஆஆ,கேளு.

என்னய வேலைய விட்டு நிறுத்த மாட்டீங்க தான.

இல்ல இல்லை. உன் மேல என்ன தப்பு. உனக்கு விருப்பம் இல்லைன்னா நின்னுக்கலாம்.

தாங்க்ஸ் சார்.

உனக்கு விருப்பம் இல்லைன்னா நின்னுக்க. அதுக்காக கடனா குடுத்த காச உடனே தான்னு தொந்தரவு பண்ணமாட்டேன்.

"அய்யோ, அப்ப காசை கழிக்க மாட்டாரா" என மனதில் தோன்றியது. "கிளம்புறேன்" என விடை பெற்றாள்.

பரிமளா..

சார்..

ரெண்டு விஷயம்னு சொன்ன, இன்னொரு விஷயம் கேக்கவே இல்லை.

சார் அது..

சும்மா சொல்லு பரிமளா..

எதுவா இருந்தாலும் கேளுங்க சார். இப்படி ஆசைய அடக்கி என இழுத்தாள்.

புரியுது பரிமளா.

ஏன் சார் இப்படி என்பதைப் போல நிமிர்ந்து பார்த்தாள்.

ஏன்னு யோசிக்குறியா?

ஆமா, என தலையை அசைத்தாள்.

சின்ன வயசுல, அம்மா, எப்பவும் நல்ல புள்ளையா இருக்கணும்னு சொல்லி வளர்த்தாங்க, அப்புறம் நிரஞ்சன் மாதிரி "நல்ல பிள்ளையா இருக்கணும்னு" பக்கத்து வீட்டுக்காரங்க எல்லாரும் அவங்க புள்ளைங்க கிட்ட சொல்ல சொல்ல என்ன ஆசை வந்தாலும் அதை அடக்கிட்டு நல்லவன் மாதிரியே ஊருக்காக வாழுற மாதிரி ஆகிடுச்சு.

சாரி சார்.

நீ எதுக்கு சாரி கேக்குற? தப்பு என்மேல. அவ கிட்ட ஒருநாள். இன்னைக்கு உன்கிட்ட. இந்த பாழாப் போன குடியை முதல்ல நிறுத்தணும்.

சார், நான் எதும் தப்பு பண்ணிருந்தா என்ன மன்னிச்சுடுங்க சார். என்னை வேலைய விட்டு மட்டும், என் பொண்ணு படிச்சு முடிக்கிற வரை நிறுத்திடாதீங்க சார், பிளீஸ் சார் என சொல்லிக் கொண்டே என முன் வாசலை நெருங்கினாள்.

பரிமளா..

சார்..

வேற யாருக்கும்..

உங்களைப் பத்தி சொன்னா யாரு சார் நம்புவா? என்னதான் அசிங்கமா பேசுவாங்க. எனக்கு மட்டும்தான் கெட்ட பெயரு.

சாரி பரிமளா.

பரவாயில்ல சார்.

நீங்க எது கேட்டாலும் நான் தருவேன் என மீண்டும் சொல்ல நினைத்தாள். வெளியே போகாமல், தயங்கி நிற்பது போல இந்த முறை நடித்தாள்.

எதும் சொல்லணுமா பரிமளா?

அது.. உங்களுக்கு எந்த ஆசையா இருந்தாலும் என்கிட்ட சொல்லுங்க சார். என்னால முடிஞ்சா பண்றேன்..

புரியுது பரிமளா. பை..

என்னடா இது? எதுவும் சொல்லாம துரத்தி அடிக்கிறார் என நினைத்துக் கொண்டே வெளியேறினாள் பரிமளா.

இரவு தூங்கும் போது, களைப்பில் இருந்த பரிமளா தூக்கம் வராமல் திரும்பிப் படுத்தாள. அவளது சேலை விலக, பாரதி கண்களுக்கு இரண்டு பல் தடங்கள் தெரிந்தன. "என்னம்மா" இது என பாரதி தன் அம்மாவின் முதுகில் தடவினாள்.

அது ஒண்ணும் இல்லை என சட்டென மறைத்தாள். சாரு வீட்டுல முள்ளு முள்ளா  கரண்டி இருக்கும்ல, அது நான் உட்கார்ந்து காய்கறி கட் பண்ணும் போது என் மேல விழுந்துடிச்சி. நல்ல நேரம் முகத்துல விழல என முதுகை நன்றாக மூடி படுத்துக் கொண்டாள்.

நிரஞ்சன் சார் இனி செக்ஸ்க்காக நம்மளை அணுகுவார், நமக்கும் இன்னும் எதாவது பண உதவி செய்வார். ஏற்கனவே குடுத்த கடனையும் திருப்பிக் கேட்க மாட்டார் என யோசித்தவள் அப்படியே தூங்கிப் போனாள்.

மறுநாள் காலை, ஆஸ்பத்திரி போனியா? ஊசி போட்டியா என நிரஞ்சன் எதுவும் கேட்கவில்லை.

அடுத்தடுத்த நாட்களிலும், நிரஞ்சன் கடமைக்காக் கூட பெரிதாக எதுவும் பரிமளாவிடம் பேசவில்லை.

செக்ஸ்க்காக தன்னை அணுக மாட்டார் என பரிமளாவுக்கும் புரிந்தது. குறைந்த பட்சம், தான் செய்த தவறுக்காக "கொடுக்க வேண்டிய கடனை வேண்டாம் என சொல்ல மாட்டாரா" என்ற ஆசை இப்போது ஏக்கமாக மாறியிருந்தது.

இப்படியே நாட்கள் ஓடின. சம்பள நாளும் வந்தது. அந்த நாளில், சமையல் செய்து கொண்டிருந்த பரிமளாவிடம் சம்பளக் காசை கொடுத்தார்.

சார், ஒரு ஐநூறு ரூபாய் கழிச்சுக்குங்க என கையில் ஐநூறு ரூபாய் எடுத்து நீட்டினாள்.

பரவாயில்லை பரிமளா. பொண்ணு படிச்சு முடிக்கிற வரைக்கும், எதுவும் வேணாம். மெல்ல பொறுமையா குடு.

இப்ப கூட கடன் காசு வேண்டாம்னு சொல்ல மாட்டேன்றாரே என வருத்தமாக இருந்தது..

சார்..

சொல்லு பரிமளா..

ஏன் சார் இப்பல்லாம் முன்ன மாதிரி சரியா பேச மாட்டேன்றீங்க?

அப்படி எதுவுமில்லை.

உங்களுக்கு என்னை பார்க்க கஷ்டமா இருந்தா சொல்லுங்க. நான் வேணும்னா வேலையை விட்டு நின்னுடுறேன்?

ச்ச, அது.. இல்லை. அப்படியில்லை என இழுத்தார்..

சரி சார். உங்களுக்கு மனசுக்கு கஷ்டமா இருந்தாலும் சொல்லுங்க..

அப்படி எதுவும் இல்லை என ஹாலுக்கு வந்தார்..

பரிமளா, சமையல் வேலைகளை முடித்துவிட்டு கிச்சன் மேடையை துடைக்கும் போது மீண்டும் கிச்சனுக்குள் வந்தார்.

பரிமளா..

சொல்லுங்க சார் என தலையை திருப்பினாள்..

பரிமளாவின் இடது புற இடுப்பில் வியர்வை வழிவதை பார்த்தார் நிரஞ்சன். ப்ரா ஷேப் தெரியும்படி ஜாக்கெட்டில் வியர்வை ஈரம் இருப்பதைக் கவனித்தார்.

அவர் சொல்ல வந்த விஷயத்தை சொல்ல முடியாமல் "ஒண்ணுமில்லை" என சொல்லிவிட்டு மீண்டும் ஹாலுக்கு சென்றார்.

நிரஞ்சனின் பார்வையில் ஒரு மாற்றம் இருந்ததை பரிமளா கவனித்துவிட்டாள்.. ஒரு வேளை நிரஞ்சன் சாருக்கு தன்னுடன் செக்ஸ் வைத்துக் கொள்ளும் ஆசை உருவாகியிருக்குமோ என்ற எண்ணம் வந்தது. அதனால்தான் ஒரு வாரமாக இந்த தடுமாற்றமா? நாம தான் வேற மாதிரி புரிஞ்சுக்கிட்டமா என யோசித்தபடி வேலையை முடித்தாள்.

ஹாலுக்கு வந்தவள் "கிளம்பறேன் சார்" என சொன்னாள்..

நிரஞ்சன் ஓகே சொல்லாமல் ஏதோ உளறுவது போல அவளுக்கு தோன்றியது.

"கொஞ்சம் தண்ணீர்" என தொண்டையை செருமினார்.

நிச்சயமாக அவருக்கு ஆசை இருக்கிறது. ஆனால் அவராக வெளிபடையாக எதுவும் கேட்க மாட்டாரு என யோசித்தபடி கிச்சன் சென்றவள், தண்ணீரைப் பிடித்தாள்.

"இப்ப இல்லைன்னா எப்பவுமே இல்லை" என்ற எண்ணம் அவளை உந்தியது. ஜாக்கெட்டின் அடிப்பகுதியில் மூன்று ஹூக்குகளை கழட்டி இடது பக்க முலையை ப்ராவுக்கு வெளியே எடு‌த்தா‌ள்.

குனிந்து தண்ணீரை வைக்கும் போது இடது பக்க முலை நிரஞ்சனுக்கு தெரிய வேண்டும் என்பதற்காக ஜாக்கெட், ப்ரா, சேலை அனைத்தையும் அட்ஜஸ்ட் செய்தாள்.

ஹாலுக்கு வந்தவள், குனிந்து தண்ணீரை வைக்கும் போது இடது புற முலைகள் வெளியே இருப்பதை நிரஞ்சனும் பார்த்தார். ஆனால் எதுவும் சொல்லாமல் தன் தலையை கவிழ்ந்து கொண்டார்.

சார் வேற எதுவும் வேணுமா?

இல்லை என தலையை நிமிராமலேயே சொன்னார்.

"இப்ப இல்லைன்னா எப்பவுமே இல்லை" என்ற எண்ணம் பரிமளாவுக்கு மீண்டும் வந்தது.

"சார் ஒரு சின்ன ஹெல்ப்"

சொல்லு பரிமளா.

நீங்க கடிச்ச இடத்துல ஒரு மாதிரி அரிக்குது, உங்க வாயால கொஞ்சம் எச்சில் போட்டு விடுங்க சார் என சேலையை நன்றாக ஒதுக்கி, இடது புற முலையை காண்பித்தபடி, நிரஞ்சன் எதிரில் வந்து நின்றாள்...