Incest பூஜைக்கேத்த பூவிது.

[monor]

"நான் எப்படிடீ மாத்தமுடியும்?"


"உங்க அப்பா ஏன் இப்படி குடிச்சிட்டு, குடும்பத்துல அக்கறை இல்லாமே, வாழ்க்கை வெறுத்துப் போய் இருக்கார் என்பதை கண்டுபிடி."


"இதுல கண்டு பிடிக்கறதுக்கு என்ன இருக்கு?!!. நான் ஓடிப் போய் கல்யாணம் பண்ணிகிட்டது ஒன்னு. அப்புறம் எங்க அம்மா தீராத நோய் வந்து, படுத்த படுக்கையா இருக்கறது இன்னொன்னு."

"நீ ஓடிப் போய் கல்யாணம் பண்ணிகிட்டது, உங்க அப்பாவுக்கு அவமானமா இருந்தாலும், ஏதோ கல்யாணம் நடந்திடுச்சு, அவ வாழ்க்கை நல்லா இருந்தா சரின்னு விட்டிருப்பார். ஓடிப் போய் நீயா அமைச்சிக்கிட்ட வாழ்க்கையும் நல்லா இல்லை, நீயும் சந்தோசமா இல்லைன்ற வருத்தமும் அவருக்கு இருக்கும். இப்போ, அதெல்லாம் முக்கிய பிரச்சினை இல்லை. உங்க அம்மா குணமாகி, பழைய மாதிரி ஆகிட்டாங்கன்னா, உன் அப்பாவும் பழயமாதிரி ஆயிடுவார்ன்னு நெனைக்கிறேன்."


"அம்மா பழைய மாதிரி ஆகணும்னா, நெறைய செலவு பண்ணி பெரிய ஆஸ்பத்திரியிலே சேக்கணும். அதுக்கு இப்போ எங்க அப்பாகிட்டே பணம் இல்லையே, எனக்கும் கம்மி சம்பளம் தான், விவசாயம் செஞ்சு பழைய மாதிரி பணம் சேக்கலாம்ன்னாலும் அப்பா பழைய மாதிரி இல்லே. அப்புறம் எப்படி?"


"இருக்கிற பணத்தை உன் புருஷனை தேடி கண்டுபிடிக்க செலவு பண்ணப் போறியா?,...இல்லே, கஷ்டப்பட்டு பெத்து, பாசமாவும்,அன்பாவும் வாழ்ந்த உன் அம்மா டிரீட்மென்ட்டுக்கு செலவு பண்ணி, உங்க அம்மா குனமாகணும்னு நினைக்கிறியா? முடிவு உன் கையில் தான் இருக்கு. என்ன சொல்றே?"


"பணம் வேணும், நகை வேணும்னு கொடுமை படுத்தற புருசனுக்காக, பணத்தை செலவு பண்ணி அவனை கஷ்டப்பட்டு தேடி கண்டு பிடிச்சு, அவன் கூட சேர்ந்து வாழ்ந்தாலும், அந்த பணத்துக்காகத்தான் என்னோட இருப்பான். பணம் தீந்து போனதும், இன்னும் வாங்கிட்டு வான்னு கொடுமை படுத்த மாட்டான்னு என்ன நிச்சயம். அதனாலே, இப்போ எங்க அம்மாவுக்கு செலவு பண்ண அந்த பணத்தை நான் ஒதுக்கினாலும் அது போதாதே?!! மிச்ச பணத்துக்கு நான் என்ன பண்றது?!!"

"நான் சொன்னா கோவிச்சுக்கக் கூடாது.”

“கோவிச்சுக்கல. சொல்லுடீ.”

“ஏற்கெனவே உனக்கு பழகின தொழில் தான். உனக்கும் நல்ல உடம்பு இருக்கு, கலர் இருக்கு. ஆம்பிளைங்களை அடி பணிய வைக்கிற மாதிரி எல்லாமும் உன் கிட்டே இருக்கு. பேசாம கால் கேர்ளா மாறிடு. டீசென்டான பணக்கார ஆம்பிளைகளுக்கு மட்டும் பிசினெஸ் பண்ணு. நானும் உனக்கு ஹெல்ப் பண்றேன். நீ இருக்கிற அழகுக்கு, தொழில் ஆரம்பிச்ச ரெண்டு மாசத்திலேயே, உங்க அம்மா ஆபரேஷனுக்கு தேவையான பணத்தை ரெடி பண்ணிடலாம். என்ன சொல்றே?!!"

"அய்யோ!!...அப்போ, ஏதோ சந்தர்பத்துல, வேண்டா வெறுப்பா அந்த தொழில செய்ய வேண்டியதா போச்சு. நான் ஒரு நல்ல குடும்பப் பொண்ணா வாழணும்ன்னு நினைக்கிறேன். இப்போ அதெல்லாம் முடியாது!! டீச்சரா இருந்துகிட்டு, இந்த மாதிரி தொழில் எப்படி பண்றது?!! அதுவுமில்லாமே நான் கால் கேர்ளா இருக்கிற விஷயம் என் புருசனுக்கு தெரிஞ்சா, அப்புறம் எப்படி நான் அவரோட சேர்ந்து வாழறதாம்?"


"புரியாத மக்கா இருக்கியே?!! உன் புருஷன் இப்ப, எவளோட எங்கிருக்கானோ? எங்கே இருக்கானோ?!! அதெல்லாம் இருக்கட்டும். நல்லா யோசிச்சுப் பாரு. உனக்கு சரின்னு பட்டுச்சுன்னா சொல்லு."

"ஏன் பணம் சம்பாதிக்க வேற தொழில் இல்லையா? வேற வகையில சம்பாதிக்க முடியாதா?"

"ஆமா, இவ பெரிய படிப்பு படிச்சிருக்கா. போனவுடனே கை நெறைய சம்பளம் தந்து வேலைக்கு வச்சுக்கிறதுக்கு. நல்லா சொல்றேன் கேட்டுக்கோ. கொஞ்ச காலத்துல கை மேல நெறைய காசு சம்பாதிக்கணும்னா, உனக்கு இதை விட்டா வேற முதலீடு இல்லாத தொழில் கிடையாது. அதோட,…. இப்போ நீ இருக்கிற இளமைக்கும், அழகுக்கும் ரேட் எகிறும். உன் இளமையை முதலீடா வச்சு, சம்பாதிக்க இதுதான் நேரம். சொல்றதை சொல்லிட்டேன் அப்புறம் உன் இஷ்டம்."

"பெத்த அம்மாவை காப்பத்தறதுக்கு இந்த தொழிலை பண்ணி பணம் சம்பாதிச்சா தப்பில்லை தான். ஆனா, வெளியிலே தெரிஞ்சா மானம் போகுமே."


"அப்ப,….. வெளியில தெரியாம, எந்த பிரச்சினையும் வராம, இந்த தொழில் செஞ்சா உனக்கு ஓகேதான். அப்படிதானே?!!"

வெட்கத்தில்,தலையை மட்டும் அசைத்து "...ம்ம்.."என்ற என்னை பார்த்து, “ஏய்...சும்மா விளையாட்டுக்கு இல்லே. நல்லா ராத்திரி பூரா யோசிச்சுட்டு சொல்லு. அப்புறம் ஆளை கூட்டி வந்ததுக்கப்புறம், வேண்டாம். அது, இதுன்னு சொன்னேன்னா, அசிங்கமாயிடும். சொல்லிட்டேன் பாத்துக்கோ."

"இல்லேடி, நல்லா யோசிச்சுட்டுதான் சொல்றேன். இப்ப, எனக்கும் அந்த ஆம்பிளை சுகம் வேணும் போல இருக்கு. அது இரண்டாம் பட்சம் தான். அம்மா வைத்தியத்துக்கு பணம் சேக்கணும், அதுதான் முதல் குறிக்கோள். ஒரே கல்லில் இரண்டு மாங்காய்" என்றேன் சிரித்துக்கொண்டே.

"செக்ஸ் பசியிலே இப்ப, இப்படி சொல்லுவே, எதுக்கும் வீட்டுக்கு போய் ஆர,அமர யோசிச்சுட்டு நாளைக்கு வந்து சொல்லு" என்றாள் பத்மா.

வீட்டுக்கு போய் நன்றாக யோசித்தேன். யோசித்து ஒரு முடிவெடுத்தேன்.

அடுத்த நாளே பத்மாவும், நானும் ஒரு லைப்ரரியில் சந்தித்தோம்.

பத்மா தான் பேச்சை ஆரம்பித்தாள். என்னை ஒரு மாதிரியாக பார்த்த பத்மா, "என்னடி நல்லா யோசிச்சியா?!!"


"ஆமாம்டி, வீட்டுக்கு போய் நல்லா யோசிச்சேன். தூக்கமே வரல. கடைசியா நல்லா யோசிச்சு ஒரு முடிவுக்கும் வந்திட்டேன்.”

“என்னடி முடிவெடுத்திருக்கே?”

“என்னை காதலிக்கிறேன்னு ஆசை காட்டி, கல்யாணம் பண்ணிகிட்டான், அப்படீங்கிற ஒரே காரணத்துக்காக, என் வாழ்க்கையின் நடுவுல வந்த ஒருத்தனுக்கு இத்தனை நாள் நான் கஷ்டப் பட்டது போதும். இனி என்னை பெத்தவங்களுக்கு உதவியா இருக்கப் போறேன். இதனால ஊர்ல என்னை வாழா வெட்டின்னு சொன்னாலும் பரவாயில்லே. அதைப் பத்தி எனக்கு கவலையும் இல்ல."


"இது தெரிஞ்சு, உன் புருஷன் உன்னை ஏத்துக்கலைன்னா?"


"ஏத்துக்காம போகட்டும். என்னைப் பத்தி அக்கரை இல்லாம, நான் தனியா இருந்து எவ்ளோ கஷ்டப்படுவேன்னு புரிஞ்சுக்காம, அவன் சந்தோஷம் முக்கியம்ன்னு போய்ட்டவனைப் பத்தி எனக்கென்ன கவலை?! அவனை நம்பி அவன் கூட ஓடி வந்த என் மேல அக்கரை இல்லாம, எவ கூடவோ வாழ நினைக்கிறானே,…இனி மேலும் அவன் கூட சேர்ந்து வாழறதுதான் வாழ்க்கையா? அப்படி வாழ்ந்தா அந்த வாழ்க்கை நல்லா இருக்குமா? அப்படிப்பட்ட வாழ்க்கையே எனக்கு வேணாம். அப்படிப்பட்ட ஒரு அசிங்கமான வாழ்க்கை வாழறதுக்கு, நான் கால் கேர்ளா இருந்து, சம்பாதிச்சு, நான் என் வீட்டோட, என் அப்பா அம்மாவுக்கு, என் கூடப் பொறந்தவங்களுக்கு உதவியா இருந்திட்டு போறேன்."

"ஏதோ வேகத்துல, கோபத்துல பேசறேடீ. சரி இப்படி யோசிச்சு பார்ப்போம். கால் கேர்ளா இருந்து கண்டவங்களுக்கும் சுகத்தைக் கொடுத்து நீ கஷ்டப் பட்டுட்டு, வீட்டோட இருக்கறதை விட, இப்பவே உன் வீட்டோட இருந்திடேன்."

"சரி...அப்போ பணத்துக்கு என்ன பண்றதாம்?"

"அதான், பாதி நிலத்தை வித்த பணம் உன்கிட்டே இருக்கில்லே. மீதி நிலத்தையும் வித்து பணமாக்கச் சொல்லு, அதை வச்சு உங்க அம்மாவுக்கு டிரீட்மென்ட் செலவு பண்ணு. அதுக்கு முன்னாலே உங்க அப்பா குடிக்கிறதை நிறுத்தி வேற ஏதாவது வேலை பாக்க வை.குடுமொப கஷ்டம் தீந்துடும்.”

"அம்மா நல்லா ஆனதுக்கப்புறம்...அப்பா திரிந்திடுவாரில்லே"

"அடியே,அசடு!! அதுக்கு இன்னும் நாளாகும். உங்க அம்மா குணமாகிற வரைக்கும் காத்துகிட்டு இருந்தா, அப்புறம் உங்க அப்பா முழு குடிகாரனா மாறிடுவார். அவர் உடம்பும் கெட்டுப் போயிடும். முழு குடிகாரனா மாறிட்டா திருத்தவும் முடியாது.அதனாலே,….”

“அதனால,…என்ன சொல்லுடீ.”

“ நான் சொல்வேன். அதைக் கேட்டு நீ என் மேல என்னடா இப்படி சொல்றாளேன்னு கோவிச்சுக்கக் கூடாது. நீ கோவிச்சுக்க மாட்டேன்னு சொல்லு. சொல்றேன்.”

“சரி,… கோப்ப் படமாட்டேன். சொல்லு.”


“அதனால, வெளிபடையா நான் என்ன சொல்றேன்னா, இப்ப உன் அப்பாவுக்கு அனுசரணையா நடந்து, அன்பா கவனிச்சு, உங்க அம்மா மாதிரி அருகிலிருந்து 'அந்த' புரியுதாடி. அந்த சொகத்தை கொடுக்கிற ஒருத்தி தேவை. அதுக்கு ஏதாவது வழி பண்ணு."

"ஏய்...என்னடி இப்படி கொழப்பறே?!! இதுக்கு நான் என்ன பண்ணட்டும். இப்ப போய் எனக்கு சித்தி மாதிரி ஒருத்தி இருக்க யாரைத் தேடுவேன்?" என்று சற்று நேரம் யோசித்த நான், மின்னல் வெட்டியது போல எனக்குள் ஒரு யோசனை வர, பத்மாவிடம், "ஏய் ... ப்ளீஸ் .. நீ ஹெல்ப் பன்னேண்டி" என்று கெஞ்சுவது போல கேட்டேன்.

நான் என்ன உதவி கேட்க வருகிறேன் என்பதை புரிந்து கொண்ட பத்மா, “ஏய்,….என்னடி இது? வரம் கொடுத்த பூசாரி மேலேயே கை வைக்கப் பாக்குறியா? "ஐடியா கொடுத்தவளையே மாட்டி விடப் பாக்குறே. அதெல்லாம் நடக்காது. என்னாலேயும் முடியாது. நான் அப்படிப்பட்டவளும் இல்ல.”

“ஏய்,…ப்ளீஸ்டி,…என் டியரஸ்ட் ப்ரண்ட் நீதான்.எனக்கு இந்த ஒரு ஹெல்ப் பண்ணேன்?!!”