மாரும்... மாமனாரும்...[On Hold]

[JeeviBarath]

நேற்று மாதிரி இல்லாம, ஜாக்கெட்ல முலைப்பிளவு தாராளமா தெரியுதே என யோசித்த படி விறைப்பு நிலையில் இருந்த தன் சுண்ணியை தடவிக் கொண்டே கட்டிலில் உட்கார்ந்திருந்த மருமகளை நெருங்கினார்.

மருமகளின் உடல் பின்னோக்கி சாய்வதை கவனித்தார். ஆனால் உடல் சீராக பின்னோக்கி செல்லாமல் வேக வைத்த நூடுல்ஸ் மாதிரி வளைந்து நெளிந்து செல்ல, நித்யா என கூப்பிட்டுக் கொண்டே கன்னத்தில் தட்ட ஆரம்பித்தார்.

உடலில் எந்த அசைவும் இல்லை. மருமகளின் ஜாக்கெட் மேலே காதை வைத்து மூச்சு விடுவதை உறுதி செய்தார். அவசர அவசரமாக கிச்சன் சென்று கையில் கொஞ்சம் நீரை எடுத்துக் கொண்டு வந்தார்.

மாமனாரை பின் தொடர்ந்து வந்த இரண்டாவது மகள் அம்மா என கூப்பிட்டுக் கொண்டே உள்ளே வந்தாள்.

மாமனார் முகத்தில் தண்ணீரை தெளித்தார். நித்யாவின் கன்னத்தில் பிடித்து அசைத்தார்.

இரண்டாவது மகள் அம்மா அம்மா என சத்தம் போட்டு அழுதாள். அந்த சத்தம் கேட்ட முதலாவது மகளும் பெட்ரூம் நோக்கி வந்தாள்.

நித்யா மீண்டும் சுய நினைவுக்கு திரும்பினாள். நிமிர்ந்து உட்கார்ந்தாள். தன் நெஞ்சுப் பகுதியெல்லாம் தண்ணீர் இருப்பதை கவனித்தவள் அருகிலிருந்த பெட் ஷீட் ஒன்றை எடுத்து தன் உடலை கவர் செய்தாள்.

சாரி மாமா..

மாமனார் : ஓகே வா?

இரண்டாவது மகள் "என்னாச்சிம்மா" எனக் கேட்டுக் கொண்டே தாயின் நெஞ்சில் சாய்ந்தாள். முதல் மகளும் நித்யாவுடன் ஒட்டிக் கொண்டாள்.

நான் ஓகே மாமா என ஒரு கேள்விக்கு மட்டும் பதில் சொன்னாள்.

பேத்திகள் தவறாக எதையும் பார்க்காவிட்டாலும், ஓரளவுக்கு விவரம் தெரிந்த முதலாவது பேத்தி மூலம் மருமகள் மயங்கிய விஷயம் மகனுக்கு தெரிந்தால் என்ன ஆகும் என்ற பீதி வந்தது. மகனிடம் என்ன சொல்லி சமாளிப்பது என்ற யோசனையில் வெளியே வந்தார் நிரஞ்சன்.

அப்பா எப்படி உள்ளே வந்தார், நீ மயங்கி கிடக்கிறது அவருக்கு எப்படி தெரியும் என்ற கேள்விகள் மகனிடமிருந்து வந்தா என்ன செய்ய என்ற பயத்தில் முகத்தை தன் கையால் மூடியபடி ஷோபாவில் சாய்ந்தார். அவருக்கு கையும் ஓடவில்லை காலும் ஓடவில்லை என்ற நிலமை தான். அவரது மூளையும் சிந்திக்கும் திறனை இழந்தததைப் போல உணர்ந்தார்..

பெட்ரூம் உள்ளே மகள்களின் கேள்விகளுக்கு பதில் சொல்லிக் கொண்டிருந்தாலும் நித்யாவும்  மனதிலும் "அய்யோ, நிதினுக்கு தெரிந்தால் என்ன ஆகும்? நான் என்ன ஆடையில் இருந்தேன் என மகள்கள் வாய் தவறி சொல்லிவிட்டால்?" என்ற பயம் அவளை உலுக்கியது.

அம்மா ஆஸ்பத்திரிக்கு போலாம்மா என்ற இரண்டாவது மகளை நன்றாக கட்டியணைத்தாள். தாத்தாவ கூட்டிட்டு வா என முதல் மகளை அனுப்பி விட்டு அவள் மீண்டும் வருவதற்குள் அவசர அவசரமாக எழுந்து நைட்டியை மாட்டிக் கொண்டாள்.

மீண்டும் பெட்ரூம் உள்ளே வந்த மாமனாரின் முகத்தில் மரண பீதி இருப்பதை நித்யாவால் பார்க்க முடிந்தது.

மாமா, ஹாஸ்பிட்டலுக்கு கூட வரமுடியுமா?

சரிம்மா என வெளியே சென்றார். நிரஞ்சனுக்கு மருமகளின் திட்டம் புரியவில்லை. உண்மையிலேயே உடம்பு சரியில்லாததால் ஆஸ்பத்திரிக்கு போக நினைக்கிறாள் எ‌ன்று‌ நினைத்தார்.

சுடிதாருக்கு மாறிய பிறகு மகள்களை எதிர் வீட்டில் விட்ட நித்யா, மயங்கி விழுந்துட்டேன் அங்கிள், ஒரு மாதிரி தலை சுத்திட்டு இருக்கு. அதான் ஆஸ்பத்திரிக்கு போறேன். இவளுங்களை பார்த்துக்குங்க என கிளம்பினாள்.

தனியாவா போற என்ற அந்த அங்கிளிடம் மாமா வர்றாங்க என்ற தகவலை சொன்னாள்.

மீண்டும் வீட்டுக்குள் வந்தவள். தன் கணவனுக்கு அழைத்து மாமா கிளம்புற நேரம் எனக்கு மயக்கம் வர்ற மாதிரி ஆயிடுச்சு. எனக்கு ஒரு மாதிரி மயக்கம் வர்ற மாதிரி இருக்கு மாமான்னு சொல்லிட்டு போனேன். என்ன ஆச்சுன்னு தெரியல மாமா கையில தண்ணி இருந்துச்சு. எனக்கு இப்ப ஓகே. இருந்தாலும் ஆஸ்பத்திரிக்கு போயிட்டு வர்றேன். வந்துட்டு பேசுறேன். நிதினும் அவள் சொல்லி முடிக்கும் வரை "அய்யோ, சரி, அப்புறம்" என மனைவி சொல்லும் பொய்யை உண்மையென நம்பினான்.

நிதின் :  தனியா போகாத. எதிர் வீட்டு ஆன்ட்டிய துணைக்கு கூட்டிட்டு போ.

மாமா துணைக்கு வர்றாங்க. உன்னை இப்படி விட்டுட்டு ஊருக்கு எப்படி போக முடியும்னு அவங்களும் கிளம்பல.

மருமகளின் திட்டம் புரிந்த நிரஞ்சனுக்கு, அவளது புத்தி சாதுரியத்தால் எந்த பிரச்சனையும் இல்லாமல் தப்பித்து விடுவோம் என்ற நம்பிக்கை பிறந்தது. அவளது கையை காலாக நினைத்து கண்களில் ஒத்திக் கொண்டார். நித்யாவிடம் பேசிய பின் தன் அப்பாவிடம் பேசிய நிதின் அவருக்கு நன்றி சொன்னான். நிரஞ்சனால் தன் அழுகையை கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை.

நிரஞ்சனை சமாதானம் செய்த பிறகு அருகில் உள்ள ஆஸ்பத்திரி ஒன்றுக்கு சென்று மயக்கம் வந்ததாக சொல்ல, அவர்களும் BP, Sugar லெவல் எல்லாம் பரிசோதனை செய்தார்கள்.

டாக்டரை பார்க்க வெயிட் பண்ணும் போது பரிமளா நிரஞ்சனை அழைத்து கிளம்பியாச்சா எனக் கேட்டாள். தன் மகன் நிதினிடம் மருமகள் சொன்ன விஷயத்தை சொல்லி டாக்டரை பார்க்க வெயிட் பண்ணுவதாக சொன்னார். ஊருக்கு வர இன்னும் ஒண்ணு ரெண்டு நாள் ஆகும் என அழைப்பை துண்டித்தார்.

ஆஸ்பத்திரியில் கொடுத்த மருந்து மாத்திரைகளை வாங்கிக் கொண்டு வீட்டுக்கு வந்தார்கள்.

நிரஞ்சன் மீண்டும் ஒருமுறை நித்யாவிடம் மன்னிப்பு கேட்டார்.

அய்யோ மாமா, நான் தான் எல்லாத்துக்கும் சரி சொல்லிட்டு மயங்கி விழுந்துட்டேன் என நித்யாவும் மன்னிப்பு கேட்டாள்.

தன் மகள்களை எதிர் வீட்டிலிருந்து அழைத்துக் கொண்டு வந்தாள். நிதின் அவளை ஃபோனில் அழைத்து டாக்டர் சொன்ன விஷயங்களை கேட்டு தெரிந்து கொண்டான். டின்னர் எதுவும் செய்ய வேண்டாம் கடையில் வாங்கி வருகிறேன் என சொல்லி என்ன வேண்டும் எனக் கேட்டான்.

ஆஸ்பத்திரியிலிருந்து வந்தது முதல் மடியில் இருந்து இறங்க மாட்டேன் என்ற குழந்தையிடம் அம்மா டாய்லெட் போகணும் என சொல்லி கீழே உட்காரவைத்தாள். சிறிது நேரத்தில் நைட்டியில் வெளியே வந்தாள்.

மாமா, உங்க கிட்ட கொஞ்சம் தனியா பேசணும். ஒரு 2 மினிட்ஸ்ல வர்றீங்களா என கிச்சன் நோக்கி சென்றாள். அவளைத் பின் தொடர்ந்து மாமனாரும் சென்றார்.

ஏன் மாமா அவருகிட்ட பேசுனதுல இருந்து டல்லா இருக்கீங்க?

அப்படியில்லம்மா.

அவர்கிட்ட பொய் சொல்லிட்டோம்னு வருத்தமா இருக்கா மாமா எனக் கேட்டவளை நிமிர்ந்து பார்த்தார்.

இதுக்கு மேல எதுவும் அவரு உங்ககிட்ட கேட்க மாட்டாரு மாமா. என்கிட்ட எதுவும் கேட்டா நான் பார்த்துக்கிறேன்.

சாரிம்மா.

அய்யோ மாமா. நீங்க ஏன் திரும்பத் திரும்ப மன்னிப்பு கேட்கிறீங்க.

என்னால தானம்மா எல்லாம்.

காரணம் நீங்க தான். ஆனா நீங்க நினைக்குற காரணம் இல்ல என சிரித்து நிலைமையை நார்மலாக மாற்ற முயற்சி செய்தாள்.

வாட் என புருவத்தை உயர்த்தி அதென்ன காரணம் என்பதை தெரிந்து கொள்ள முயன்றார்.

நீங்க இங்க (சுண்ணியை நோக்கி கை கட்டினாள்) தடவிட்டே வந்தீங்களா. வேற எதுக்கும் ஆசைப்படுறீங்களோன்னு நினைச்சு வந்த பயத்துல அப்படி ஆயிடுச்சு.

ஹம். அது அழக பார்த்தவுடனே இயற்கையா நடக்குற விஷயம்.

இப்ப புரியுது மாமா. அந்த நேரத்துல பயமா இருந்துச்சு.

புரியுதும்மா. உன் கஷ்டம் உனக்கு தான தெரியும். 

தன் மகன் நிதினுடன் ஃபோனில் பேசிய நிமிடத்திலிருந்து ஒருவித மன அழுத்தத்தில் எதிலும் நாட்டம் இல்லாமல் இருப்பதை அவரது முகம் தெளிவாகக் காட்டியது. .

இன்னும் அவருகிட்ட பேசுன யோசனையிலயே இருக்கீங்களா மாமா.

அப்படியில்லம்மா.

நாளைக்கு டட்கால் ட்ரை பண்ணுவாங்க. உங்களுக்கு சீக்கிரம் கிளம்பணும்னா ஸ்லீப்பர் பஸ்ல டிக்கெட் போட சொல்லுங்க.

சரியென ஹாலுக்கு வந்தார். 8 மணியளவில் நிதின் வாங்கி வந்த உணவை அருந்தினார்கள். நித்யா சொன்னது போல நிதின் தன் அப்பாவிடம் மயங்கி விழுந்தது பற்றி எதுவுமே கேட்கவில்லை.

அப்பா, டட்கால் ட்ரை பண்றேன், கிடைக்கலன்னா ரெண்டு நாள் கழிச்சி போறீங்களா இல்லை ஸ்லீப்பர் பஸ் புக் பண்ணவா எனக் கேட்டான் நிதின்.

சீக்கிரம் போறேன் என சொன்னால் சந்தேகம் வருமோ, நித்யா இப்படியிருக்கும் போது நாம சீக்கிரம் கிளம்பினா தப்பா நினைப்பானோ என நினைத்தவர் "உன் விருப்பம் போல பண்ணுப்பா" என்றார்.

இரவு உணவு முடிந்த பிறகு கணவனிடம், மாலையில் உங்க அப்பா குடுத்தாங்க என நிரஞ்சன் கொடுத்த பையை கொடுத்தாள் நித்யா. திறந்து பார்த்தவனுக்கு அதிர்ச்சி. பையில் இருந்த 7 லட்சம் பணத்தைப் பார்த்தவன் மனைவியிடம் காண்பித்தான்.. கையில் அந்த பையுடன் வெளியே வந்த நிதின் பின்னால் நித்யாவும் வந்தாள்.

ஏதுப்பா இவ்வளவு பணம்? 

"உன்னோட கடனை அடைச்சுக்க. பொறுமையா ஊருக்கு வர்ற நேரத்துல உன்னால முடிஞ்சத என் கையில நேரடியா குடு, பாங்க்ல போடாத" என்றாரே தவிர காரணம் சொல்லவில்லை.

நிலத்த விற்க அட்வான்ஸ் வாங்கிட்டீங்களா?

இல்லப்பா, இது வேற காசு.

மாமாவுக்கு எதும் காசு குடுத்துருந்தீங்களா?

நிரஞ்சன் சிரித்தார்.

அவங்க ரெண்டு பேருக்கும் (தம்பி, தங்கை) இது தெரியுமா?

இல்லப்பா, அதெல்லாம் தெரியாது. எல்லாமே காஷ்.

சரிப்பா புரியுது என விடைபெற்றான்.

அம்மாவுக்கு தன் அண்ணனின் கடைசி மகள் மருமகளாக வரவேண்டும் என ஆசை. ஆனால் அவன் ரதியை காதல் திருமணம் செய்ததால் பேச்சு வார்த்தை இல்லாமல் போனது. தாயார் இறந்த போது வந்த தாய் மாமா, சடங்கு சம்பிரதாயங்களில் கலந்து கொண்டாலும் மீண்டும் பேச்சு வார்த்தைகள் பெரிதாக இல்லை. தாய் மாமாவுக்கு எப்போ காசு குடுத்தாங்க என்ற யோசனையில் இருந்தான் நிதின். 

இரவு தூங்குவதற்கு முன்னர், நித்யாவிடம் மறுநாள் லீவு போடு, அப்படியே சனி & ஞாயிறு ரெஸ்ட் எடுத்துட்டு திங்கள் வேலைக்கு போனால் போதும் என்றான் நிதின்..

மறுநாள் காலை நிதின் மற்றும் குழந்தைகளை வழியனுப்பி வைத்த கொஞ்ச நேரத்தில் எதிர் வீட்டு அங்கிள் வந்து நிரஞ்சனிடம் பேசிக் கொண்டிருந்தார். கொஞ்ச நேரத்தில் ஆண்ட்டியும் வர எல்லோரும் பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள்...