Incest இது தப்பா?

[lifeisbeautiful.varun]

மனோஜும், மாதவியும் அமைதியான தெருவில் நடந்து கொண்டிருந்தார்கள், மாதவியின் முகத்தில் எள்ளும் கொள்ளும் வெடித்தது, மனோஜ் பயத்துடன், அவளோடு நடக்க ஆரம்பித்தான், அவள் என்ன கேட்பாள், எப்படி சமாளிப்பது என்று ஒரு மாதிரி யோசித்து பொறுமையாக நடந்து வந்தான்.

மாதவி: (முகம் சிவக்க கோபத்துடன்) என்ன தைரியத்துல அம்மா கிட்ட “நீ ரெடின்னு சொன்னே? அவ்வளவு திமிரா, இல்லை உடம்பு தேவையா?”

மனோஜ்: ஐயோ அக்கா, நீயே இப்படி தப்பா நினைச்சா எப்படிக்கா? சத்தியமா, எனக்கு அப்படியெல்லாம் இல்லை, அம்மா அப்படி பன்னவுடனே அதிர்ச்சியில் அவங்களை சமாதான படுத்த அப்படி பேசினேன், வேற என்ன பண்ண சொல்றே?

மாதவி அவன் சொல்லுவது நியாயமோ என யோசிக்கும்போதே, சந்தர்ப்பத்தை உபயோகித்து, கோல்  போட ஆரம்பித்தான்.

மனோஜ்: அக்கா, உனக்கு தெரியாததில்லை, என்னை பெத்த அம்மா 7 வயசிலேயே செத்துட்டாங்க, அதுக்கப்புறம், சித்தியை தான் அம்மாவா, கூப்பிட்டு இருக்கேன், இப்போ அவங்களும் பட்டுனு போயிடுவாங்களோனு ஒரு பயம் அக்கா எனக்கு.

மனோஜ், எப்போதும் நர்மதாவை சித்தி என்று குறிப்பிடமாட்டான், இப்போ நானும் நீயும் ஒரு தாய் பிள்ளை  இல்லை என்பதை underline  செய்ய சூசகமாய் உறுத்தாத விதமாக இதை சொல்றான்.

மனோஜ்: அக்கா, அதுமட்டுமில்ல, அம்மா எப்பயும் இப்படி பேசறவங்க இல்லை, அவங்க ரொம்ப deep  depression ல இருக்காங்க, இந்த மாதிரி depression ல இருக்கிற அம்மா, கைய அருக்காகம  டக்குனு கழுத்துல அறுத்துக்கிட்டா நம்ம நிலைமை என்ன?  அதெல்லாம் எனக்கு நினைச்சி பயம் அக்கா, அதனால தான் அவங்கள சமாதான படுத்துற மாதிரி சொன்னேன்.

சரியாய் மனோஜ் போட்டு பார்த்தான், அம்மா கழுத்தை அறுத்துகிட்டா  என்னாகும் என்று அவன் கேட்டது மாதவியை பீதி அடைய வைத்து., கொஞ்சம் அவளும் பதட்டத்துடன், சமரசமாக பேச ஆரம்பித்தாள்

மாதவி: ஐயோ புரியுது மனோஜ், பட் அவங்க கேட்கிற விஷயம், ரொம்ப ரொம்ப கேவலமா இருக்குது

மனோஜ்: புரியது அக்கா, என்ன பண்றது

மாதவி: என்னடா இப்படி பேசற? என்ன பண்றதுனு கேட்கிற? நீ என்ன அவங்க சொன்னைதை செஞ்சிடலாம்னு முடிவுக்கே வந்துட்டியா?

மனோஜ்: அக்கா, நான் எந்த முடிவுக்கும் வரல, நான் இந்த விஷயத்தை ஒரு பார்வையில் பார்க்கறேன், ஒன்னு, நம்ம ரெண்டு பேரும்  சேர்ந்தா அம்மா உயிரோட இருப்பாங்க, இல்லைனா, அவங்க இருக்க மாட்டாங்க அப்படினா, நாம என்ன முடிவு எடுக்கணும், அப்படின்ற விஷயமா தான் பாக்கறேன்

மாதவி: அவங்கள இழக்க முடியாது டா, பட் வேற ஏதாவது பண்ணி இந்த விஷயத்தில இருந்து நாம மீள முடியுமான்னு யோசி டா…

மனோஜ்: அது தான் கா, என்ன பண்றதுனே எனக்கு ஒன்னும் புரிபடல  அக்கா

மனோஜ் எதையும் யோசிக்கவில்லை, எந்த தீர்வையும் யோசிக்க வில்லை, அவனுக்கு இது நடந்தால் சந்தோஷம்,

மாதவி பதட்டத்துடன் யோசித்தாள், சிறிது நேரம் யோசித்துவிட்டு, மனோஜ் மேல் கடுப்புடன் “இந்த எல்லா பிரச்னையும் உன்னால தாண்டா “

மனோஜ்: நான் என்ன அக்கா பண்ணேன்?

மாதவி: முட்டாளா டா நீ? ஒரு மெசேஜ் அனுப்ச்சா, அதை டெலீட் பண்ண மாட்டியா, இப்படியா அதுலியே விட்டு மாட்டுவே? அதை படிச்சதால  தான், இவ்வளவு பிரச்னையும்.

மனோஜ்: அக்கா, என்ன பேசற, அவங்க எப்பயும் என் போனை நோண்ட மாட்டாங்க, நானும் டெலீட்  பண்ணுவேன், என் கெட்ட நேரம் (மனசுக்குள்ள சொல்லி கொண்டான் நல்ல நேரம்) இந்த தடவை டெலீட்  பண்ணல

மாதவி: இருந்தாலும், நீ careful ஆ இருந்திருக்கணும் டா

மனோஜ்: அக்கா, என்னை மட்டும் சொல்லாதே, நான் மட்டும் மாட்டியிருந்தா, அம்மா இந்த யோசனைக்கு வந்திருக்க மாட்டாங்க, நீ என்ன பண்ணி வச்சே? ஒரு வைப்ரேட்டர் அதை ஒழுங்கா மறச்சி வைக்க தெரியாதா, இப்படியா அவங்க கிட்ட மாட்டிக்கிற மாதிரி வைப்பே ?

மாதவிக்கு அவன் வைப்ரேட்டர் விஷயத்தை நோண்டுவது அவமானமாக இருந்தது, வேண்டுமென்றே மனோஜும் நோண்டினான்.  

மனோஜ்: அக்கா, எப்படி வாங்கினே? எங்க வாங்குனே?

தொடரும்

இந்த தொடரை தொடர்ந்து ஆதரித்து வரும் வாசகர்களுக்கு நன்றி, ஒவ்வொரு எபிசோடையும் புதிய ஒன்றாக கருதி, உங்கள் லைக் (விருப்பம்) கொடுங்கள், நாம் தான் ஏற்கெனவே முந்தைய பதிவில் கொடுத்துவிட்டோமே என்று என்ன வேண்டாம், ஒவ்வொரு எபிசோடுக்கும் உங்கள் ஆதரவை லைக் மூலம் தெரிவியுங்கள், கமெண்டாகவும் தெரிவியுங்கள், இங்கு விழுந்திருக்கும் லைக் தான், என்னை மற்ற வேலைக்களில் இருந்து எனக்கு டைம் ஒதுக்கவைத்து என்னை எழுதவைக்கும் ஊக்க மருந்து.  சப்பா, எப்படி எல்லாம் கெஞ்ச வேண்டியிருக்கு  :-)