மாரும்... மாமனாரும்...[On Hold]

[JeeviBarath]

அய்யோ மாமா அப்படியில்லை.

நீ எதுக்கு அங்க நின்னுருப்பேன்னு புரியுது. நானும் மூணு புள்ளைங்களை பெத்தவன் தானம்மா.

ஹம்..

அதனால முகத்தை பார்த்து பேச முடியாத அளவுக்கு அதுல ஒண்ணுமில்லை.

அய்யோ மாமா, நீங்க என் மார பார்த்துட்டீங்க அதனால தான்னு எப்படி மாமா சொல்ல முடியும் என நினைத்தாள்.

எனக்கு புரியுதும்மா, நைட், நான் எதுவும் பார்க்கல. அதனால அத நினைச்சு கூச்சப்பட்டு அவாய்ட் பண்ண வேண்டாம்.

அது... மாமா.. என இழுத்தாள். .

வருத்தப்படக் கூடாதுன்னு பொய் சொல்றான்னு நினைக்காதம்மா. பாத்ரூம்ல இருந்து வந்ததால டக்குன்னு அரைகுறை வெளிச்சத்துல ஒண்ணும் தெரியலை.. வயசாகதுல்ல.

நல்ல நேரம் மாமனார் பார்க்கவில்லை என நிம்மதி பெரு மூச்சு விட்டாள்.

அதுக்காக பார்க்க விருப்பம் இல்லைன்னு பொய் சொல்ல மாட்டேன் என தன் விருப்பத்தை வெளிப்படையாகவே சொன்ன மாமனார் ஹாலுக்கு சென்றார்.

மாமனாரின் அந்த வார்த்தையால், தன் உடலில் ஷாக் அடித்தது போல உணர்ந்தாள். சில நிமிடங்களுக்கு அவளால் எந்த வேலையும் செய்ய முடியவில்லை.

ச்ச, பார்க்க விருப்பம் இல்லன்னு பொய் சொல்ல மாட்டேன்னு தான சொன்னாரு. அவுத்து காமி, நான் பார்க்கணும்னு ஒண்ணும் கேக்கலையே என நெற்றியில் அடித்துக் கொண்டு வேலைகளை தொடர்ந்தாள்.

தோசை ஊற்றி ஹாட் பாக்ஸில் வைத்துவிட்டு மதிய உணவை தயார் செய்ய ஆரம்பித்தாள்.

நிரஞ்சன் காலை உணவை முடித்து விட்டு வெளியில் கிளம்ப தயாரானார்.

நான் கிளம்புறேன். யோசிச்சு ஒரு நல்ல முடிவ ஈவினிங் சொல்லும்மா.

என்ன முடிவு மாமா?

அதான் கேட்டேனே என மாமனார் தலை குனிந்தார்.

புரியலை மாமா.

பார்க்க விருப்பம் இல்லைன்னு பொய் சொல்ல மாட்டேன்னு காலையிலேயே சொன்னனேம்மா..

அய்யோ மாமா என அதிர்ச்சியானாள்..