12-08-2024, 05:17 PM
(This post was last modified: 28-10-2024, 06:42 PM by lifeisbeautiful.varun. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
மாதவி: அம்மா, இப்படி எல்லாம் பேசாத மா, நாங்க என்ன மா கஷ்டப்படறோம், ரெண்டு பேரும் நல்லா தானே இருக்கோம், எங்களுக்கு என்ன குறை, ப்ளீஸ் நீ தேவையில்லாம, எதை எதையோ யோசிச்சி குழப்பிக்கிறே
நர்மதா: வெறுமையாக சிரித்தாள், “அடியேய், நான் உங்க ரெண்டு பேருக்கும் அம்மா, பெத்தவளுக்கு தன்னோட புள்ளைங்க சந்தோஷமா இருக்குதா, இல்லலையானு தெரியாதா?
எதுவும் சொல்ல முடியாமல் மவுனம் காத்தார்கள் இருவரும்.
நர்மதா: மாதவி, நீ போய் அங்க chargela இருக்கிற மனோஜோட போனை கொண்டு வா,
மனோஜ் கொஞ்சம் பதட்டத்துடன் முழிக்க, யோசனையோடு மாதவி எழுந்து உள்ளே சென்று போனை எடுத்து வந்து அம்மாவிடம் கொடுத்தாள்,
அவளுக்கு போனின் code தெரியும் என்பதால், போட்டு திறந்தாள், மனோஜ் கொஞ்சம் டென்ஷனோடு பார்த்தாள்
நர்மதா: மனோஜ், நீ வளந்தவன், சின்ன பையன் கிடையாது, உன் போன் நான் எப்பவும் உள்ள போய் பார்க்கிற பழக்கம் இல்லை எனக்கு, எதேர்ச்சியா, notification பார்த்ததால், படிச்சி பாத்தேன், ஆனா நான் படிச்சது ரொம்ப நல்லதா போச்சு,
போனை மாதவியிடம் கொடுத்து, “மாதவி, அவனோட கடைசி மெசேஜ், அவன் friend க்கு அனுப்பியிருக்கான் பாரு அதை படி”
மாதவி தயங்கி, “அம்மா வேணாம் மா, அவன் போன் அவன் பிரைவசி, அதையும் நான் படிக்கிறது தேவையில்லாத விஷயம், அவனுக்கு ஏம்மா அந்த சங்கடம் கொடுக்கணும் ப்ளீஸ், அது எதுவா இருந்தாலும் பரவாயில்லை, அது அவனோட விட்டுடலாம், அதுக்குள்ள, அவனோட பிரைவசிக்குள்ள நாம போக வேண்டாம் அம்மா”
மனோஜ்: அம்மா நீ என்ன படிச்சிருப்பேனு புரிஞ்சிக்க முடியுது, விட்டுடு மா, அக்கா சொல்ற மாதிரி, ப்ளீஸ்.
நர்மதா: மாதவி, அவனும் சின்ன பையன் கிடையாது, நீயும் சின்ன பொண்ணு கிடையாது, எல்லாருமே இங்க adult வயசுக்கு வந்தவங்க, அவன் பிரச்னை நாம உள்ள போக வேணாம் னு நினைக்கிறது ஒரு வித சுயநலம், இந்த குடும்பத்தில் அடுத்தவங்க பிரச்னை என்னனு நமக்கு தெரியணும், அதுவும் நம்ம குடும்பத்துக்காக உழைக்கிற அவனுக்கு பின்னாடி இருக்கிற வலி, வேதனை, கஷ்டம், நமக்கு தெரியணும், அதனால, நீ அதை சத்தம் போட்டு படி
மாதவி, தயங்கிய படி மனோஜை பார்த்துவிட்டு அந்த மெசஜை படிக்க ஆரம்பித்தாள்,
“மச்சான், என்னால அந்த …..” மாதவி தயங்கினாள் மேலும் படிக்க, நர்மதா மீண்டும் வற்புறுத்த தொடர்ந்து படித்தாள் “figure போட வர முடியாதுடா, என் பட்ஜெட் தாங்காது டா, 5000 ரொம்ப கஷ்டம் டா, தங்கச்சி ஹாஸ்டல் பீஸ்க்கு ஒரு 500 ஏற்கெனவே shortage ஆகுது……
நாளைக்கு ஒரு பர்த்டே போட்டோ ஷூட் இருக்கு, அது வந்தா தான் ஹாஸ்டல் பீஸ் ரெடி பண்ண முடியும், எனக்கெல்லாம் பொண்ணை தொடுறதுக்கு விதி இல்லை பா, என்னால முடிஞ்சுது ……………
மாதவி: அம்மா வேண்டாம் மா, ப்ளீஸ் இதுக்கு மேல படிச்சி அவனை சங்கட படுத்த வேண்டாம்
மனோஜ்: மா வேணாம் அம்மா, ரொம்ப கேவலமா இருக்கு மா, ப்ளீஸ்.
நர்மதா: மனோஜ் உன்னை அசிங்கப்படுத்த நான் படிக்க சொல்லல, உன் மேல எந்த தப்பும் இல்லை, மாதவி, மேல படி,
ரொம்ப சங்கடத்துடன் “கை ………………. அடிச்சிக்க வேண்டியது தான், வசதியில்லாதவனோட செக்ஸ் வடிகால் அவன் கை தான் மச்சான், என் கையே எனக்குதவி”
மாதவி படிச்சி முடிச்சிட்டு பாவத்துடன் மனோஜை பார்த்து “சாரி டா மனோஜ்”
மாதவி: அம்மா, நீ இப்படி படிக்கிறதால என்ன புரிய வைக்க நினைக்கிரே? அவனுக்கு இது ரொம்ப அசிங்கம் மா, நீ ரொம்ப அவனை காயப்படுத்தற, “ மனோஜ நான் படிச்சது தப்பா நினைக்காதே, நீ அனுப்பிய மெசேஜ் வச்சி உன்னை நான் தப்பா ஜட்ஜ் பண்ண மாட்டேன், நீ ரொம்ப லோ வா பீல் பண்ணாதே ”
நர்மதா: என்ன பண்ண சொல்றே? என்னை, அப்படியே ஒன்னும் நடக்காத மாதிரி அப்படியே அந்த மெசேஜை படிச்சிட்டு, ஒண்ணுமே தெரியாத மாதிரி அவன் கஷ்டத்தை கண்டுக்காம விட்டுட சொல்றியா. என் புருஷன் உயிரோட இருந்திருந்தா, அவர் கிட்ட இதை பத்தி பேசி, என்ன பண்ணலாம்னு பேசியிருப்பேன், இங்கே இருப்பது நாம மட்டும் தானே, இப்படியே, எனக்குள்ளேயே வச்சி புழுங்கி சாக சொல்றியா?
மாதவி: ஐய்யோ அப்படி இல்லை மா,
நர்மதா: (மனோஜை பார்த்து ) மனோஜ் நீ மாதவி ரூமுக்கு போய் அங்க அவளோட பெட்டுக்கு அடியில, சுவர் பக்கமா இருக்கிற bed க்கு அடியில இருந்து ஒரு பொருள் இருக்கு அதை எடுத்துட்டு வா டா.
மாதவி அதிர்ந்தாள், கத்தினாள் “அம்மா, நீ எல்லை மீறி போயிட்டு இருக்கிறே, நீ ஏன் அங்க எல்லாம் எதுக்கு தேடுறே? “மனோஜ், வேணாம் ப்ளீஸ், போய் எதுவும் எடுத்துட்டு வராதே”
நண்பா இந்த எபிசொட் படிச்சி முடிச்சிடீங்களா ? அப்படியே உடனே மறக்காம ஒரு லைக் அப்படியே இந்த பதிவை ரேட் பண்ணிடுங்க , இது என்னை உற்சாகப்படுத்தி மேலும் மேலும் எழுதவைக்கும் .
நர்மதா: வெறுமையாக சிரித்தாள், “அடியேய், நான் உங்க ரெண்டு பேருக்கும் அம்மா, பெத்தவளுக்கு தன்னோட புள்ளைங்க சந்தோஷமா இருக்குதா, இல்லலையானு தெரியாதா?
எதுவும் சொல்ல முடியாமல் மவுனம் காத்தார்கள் இருவரும்.
நர்மதா: மாதவி, நீ போய் அங்க chargela இருக்கிற மனோஜோட போனை கொண்டு வா,
மனோஜ் கொஞ்சம் பதட்டத்துடன் முழிக்க, யோசனையோடு மாதவி எழுந்து உள்ளே சென்று போனை எடுத்து வந்து அம்மாவிடம் கொடுத்தாள்,
அவளுக்கு போனின் code தெரியும் என்பதால், போட்டு திறந்தாள், மனோஜ் கொஞ்சம் டென்ஷனோடு பார்த்தாள்
நர்மதா: மனோஜ், நீ வளந்தவன், சின்ன பையன் கிடையாது, உன் போன் நான் எப்பவும் உள்ள போய் பார்க்கிற பழக்கம் இல்லை எனக்கு, எதேர்ச்சியா, notification பார்த்ததால், படிச்சி பாத்தேன், ஆனா நான் படிச்சது ரொம்ப நல்லதா போச்சு,
போனை மாதவியிடம் கொடுத்து, “மாதவி, அவனோட கடைசி மெசேஜ், அவன் friend க்கு அனுப்பியிருக்கான் பாரு அதை படி”
மாதவி தயங்கி, “அம்மா வேணாம் மா, அவன் போன் அவன் பிரைவசி, அதையும் நான் படிக்கிறது தேவையில்லாத விஷயம், அவனுக்கு ஏம்மா அந்த சங்கடம் கொடுக்கணும் ப்ளீஸ், அது எதுவா இருந்தாலும் பரவாயில்லை, அது அவனோட விட்டுடலாம், அதுக்குள்ள, அவனோட பிரைவசிக்குள்ள நாம போக வேண்டாம் அம்மா”
மனோஜ்: அம்மா நீ என்ன படிச்சிருப்பேனு புரிஞ்சிக்க முடியுது, விட்டுடு மா, அக்கா சொல்ற மாதிரி, ப்ளீஸ்.
நர்மதா: மாதவி, அவனும் சின்ன பையன் கிடையாது, நீயும் சின்ன பொண்ணு கிடையாது, எல்லாருமே இங்க adult வயசுக்கு வந்தவங்க, அவன் பிரச்னை நாம உள்ள போக வேணாம் னு நினைக்கிறது ஒரு வித சுயநலம், இந்த குடும்பத்தில் அடுத்தவங்க பிரச்னை என்னனு நமக்கு தெரியணும், அதுவும் நம்ம குடும்பத்துக்காக உழைக்கிற அவனுக்கு பின்னாடி இருக்கிற வலி, வேதனை, கஷ்டம், நமக்கு தெரியணும், அதனால, நீ அதை சத்தம் போட்டு படி
மாதவி, தயங்கிய படி மனோஜை பார்த்துவிட்டு அந்த மெசஜை படிக்க ஆரம்பித்தாள்,
“மச்சான், என்னால அந்த …..” மாதவி தயங்கினாள் மேலும் படிக்க, நர்மதா மீண்டும் வற்புறுத்த தொடர்ந்து படித்தாள் “figure போட வர முடியாதுடா, என் பட்ஜெட் தாங்காது டா, 5000 ரொம்ப கஷ்டம் டா, தங்கச்சி ஹாஸ்டல் பீஸ்க்கு ஒரு 500 ஏற்கெனவே shortage ஆகுது……
நாளைக்கு ஒரு பர்த்டே போட்டோ ஷூட் இருக்கு, அது வந்தா தான் ஹாஸ்டல் பீஸ் ரெடி பண்ண முடியும், எனக்கெல்லாம் பொண்ணை தொடுறதுக்கு விதி இல்லை பா, என்னால முடிஞ்சுது ……………
மாதவி: அம்மா வேண்டாம் மா, ப்ளீஸ் இதுக்கு மேல படிச்சி அவனை சங்கட படுத்த வேண்டாம்
மனோஜ்: மா வேணாம் அம்மா, ரொம்ப கேவலமா இருக்கு மா, ப்ளீஸ்.
நர்மதா: மனோஜ் உன்னை அசிங்கப்படுத்த நான் படிக்க சொல்லல, உன் மேல எந்த தப்பும் இல்லை, மாதவி, மேல படி,
ரொம்ப சங்கடத்துடன் “கை ………………. அடிச்சிக்க வேண்டியது தான், வசதியில்லாதவனோட செக்ஸ் வடிகால் அவன் கை தான் மச்சான், என் கையே எனக்குதவி”
மாதவி படிச்சி முடிச்சிட்டு பாவத்துடன் மனோஜை பார்த்து “சாரி டா மனோஜ்”
மாதவி: அம்மா, நீ இப்படி படிக்கிறதால என்ன புரிய வைக்க நினைக்கிரே? அவனுக்கு இது ரொம்ப அசிங்கம் மா, நீ ரொம்ப அவனை காயப்படுத்தற, “ மனோஜ நான் படிச்சது தப்பா நினைக்காதே, நீ அனுப்பிய மெசேஜ் வச்சி உன்னை நான் தப்பா ஜட்ஜ் பண்ண மாட்டேன், நீ ரொம்ப லோ வா பீல் பண்ணாதே ”
நர்மதா: என்ன பண்ண சொல்றே? என்னை, அப்படியே ஒன்னும் நடக்காத மாதிரி அப்படியே அந்த மெசேஜை படிச்சிட்டு, ஒண்ணுமே தெரியாத மாதிரி அவன் கஷ்டத்தை கண்டுக்காம விட்டுட சொல்றியா. என் புருஷன் உயிரோட இருந்திருந்தா, அவர் கிட்ட இதை பத்தி பேசி, என்ன பண்ணலாம்னு பேசியிருப்பேன், இங்கே இருப்பது நாம மட்டும் தானே, இப்படியே, எனக்குள்ளேயே வச்சி புழுங்கி சாக சொல்றியா?
மாதவி: ஐய்யோ அப்படி இல்லை மா,
நர்மதா: (மனோஜை பார்த்து ) மனோஜ் நீ மாதவி ரூமுக்கு போய் அங்க அவளோட பெட்டுக்கு அடியில, சுவர் பக்கமா இருக்கிற bed க்கு அடியில இருந்து ஒரு பொருள் இருக்கு அதை எடுத்துட்டு வா டா.
மாதவி அதிர்ந்தாள், கத்தினாள் “அம்மா, நீ எல்லை மீறி போயிட்டு இருக்கிறே, நீ ஏன் அங்க எல்லாம் எதுக்கு தேடுறே? “மனோஜ், வேணாம் ப்ளீஸ், போய் எதுவும் எடுத்துட்டு வராதே”
நண்பா இந்த எபிசொட் படிச்சி முடிச்சிடீங்களா ? அப்படியே உடனே மறக்காம ஒரு லைக் அப்படியே இந்த பதிவை ரேட் பண்ணிடுங்க , இது என்னை உற்சாகப்படுத்தி மேலும் மேலும் எழுதவைக்கும் .