Adultery గీత ~ (దాటేనా)

[Haran000]

ఁ
ఁ

తెల్లారి లేచి జెడ కొప్పేసుకొని బయట ఊడుద్ధాం అని తలుపు తీసింది. 

“ హుఫ్..... హై వదిన ఎలా ఉన్నావు ”

చటుక్కున మొహం ముందుకి వచ్చి గుబులుపట్టిచ్చాడు గీతకి.

ఒక్క క్షణం ఉలిక్కిపడి, శ్రీ అని గుర్తించి నిమ్మలం అయ్యింది.

గీత: ఓయ్ ఇలా ప్రొద్దున్నే బయపెట్టకు. ఇంతకీ ఎప్పుడొచ్చావు?

శ్రీ: హహ.... రాత్రి అయ్యిందిలే.

గీత: జరుగు పనుంది.

శ్రీ పక్కకి తప్పుకున్నాడు. గీత బయటకి వెళ్లి వాకిలి ఉదుస్తుంటే అక్కడే గేట్ దగ్గర నిల్చున్నాడు.

శ్రీ: ఎంజాయ్ చేసారా దుబాయిలో, మరి నాకేం తేలేదా?

గీత: నువ్వేం అడగలేదుగా

శ్రీ: అబ్బో అంతేనా…….అని గీత మెడ వంక చూసాడు. అటు వైపు విమల బయటకి వచ్చి శ్రీ ని చూసి పలకరించింది.

విమల: ఏమోయి శ్రీ ఎటు పోయావు ఈ వారం ఇంట్లో లేవు?

శ్రీ: ఫ్రెండ్స్ తో టూరుకి పోయా ఆంటీ 

విమల: తెల్లగా ఉండేవాడివి, ఎంటి కాస్త నల్లపడ్డావు

శ్రీ: ఏమో ఆంటీ బయట తిరిగాం కదా ఎండలో

విమల: హ్మ్మ్.... ఫ్రెండ్స్ అంటున్నావు, గర్ల్ఫ్రెండ్ ఉందా?

శ్రీ: హా ఉన్నారు ఇద్దరు?

విమల: అబ్బో ఉంటారులే అందగాడివిగా

శ్రీ: అయ్యో ఉర్కో అంటి నేనేదో ఊరికే అన్నాను

స్వరూప: శ్రీ రారా స్నానికి వేడి నీళ్లు కాగినయి

శ్రీ: ఆ అమ్మా వస్తున్నా


గీత స్నానం చేసి, గులాబి రంగు చాందేరీ కాటన్ చీర కట్టుకొని, రోజులా జెడ వేసుకోకుండా క్లిప్పు పెట్టుకొని జుట్టు వెనక్కి దువ్వుకుని, ఇక కాలేజీకు బయల్దేరింది. ప్రొద్దున కొన్ని క్లాసులు జరిగినా మధ్యాహ్నం డెకరేషన్ పనులకి ఎవరూ లేరు, దాదాపు అందరూ విద్యార్థులు డుమ్మా కొట్టేసారు. గీత బొంచేసి తొమ్మిదో తరగతి పదో తరగతి పిల్లలు ఉంటారు వాళ్ళతో అన్నీ సర్దాలి అనుకుంటే తొమ్మిదో తరగతిలో ముగ్గురు ఉన్నారు. పదో తరగతి పోతే భరత్, హరీష్, వందన - చెందన (కవలలు), వీళ్ళు నలుగురే ఉన్నారు.

గీత: ఏంటి ఇలా అయితే ఎలా మిగతా వాళ్ళు రారా?

హరీష్: లేదు మిస్ ఎవ్వరూ రానని చెప్పేసారు. మేము పోదాం అనుకున్నాం

గీత: మరి పోలేదా?

పక్కన భరత్ నవ్వుతున్నాడు.

గీత: ఓయ్ నువ్వెందుకు నవ్వుతున్నావ్?

భరత్: హాహా.... మిస్ అనీల్ సార్ ఉన్నారుగా వీడు ఎలా పోతాడు.

హరీష్ కి చిరాకేసింది, గీత, భరత్, వందన ముగ్గురూ నవ్వారు. 

గీత: సరే సరే ఎదో ఒకటి, ముందు మన క్లాస్ ని చేద్దాం ఆ తరువాత బయట పని.

అనీల్ కొన్ని కర్రలు తీసుకొచ్చి, ఒక సంచిలో జెండాలు తెచ్చాడు. భరత్ ముందు బెంచి మీద పెట్టాడు. 

అనీల్: అరే భరత్ నువు ఇవి కుచ్చు

భరత్: అగో సార్ ఆ తొమ్మిదో తరగతోల్లు ఏం చేస్తుర్రు?

అనీల్: ముస్కొని చెప్పింది చెయ్యి అసలు ఇవాళ నువ్వున్నావంటేనే  నమ్మబుద్ది కావట్లేదు

భరత్ మొహం ముడుచుకొని అవి తీసుకొని పెద్ద జెండాలు కట్టెకి ఎక్కిస్తున్నాడు. గీత కత్తెరతో చిన్న జెండాల పట్టీ కత్తిరిస్తూ నవ్వుకుంది. గీతకి అప్పుడే గమ్ అవసరం పడింది. క్లాసులో లేదు. 

గీత: హరీష్ స్టాఫ్ రూంలో గమ్ బాటిల్ ఉంటుంది తీసుకురా

హరీష్ భరత్ ని పక్కకి తప్పుకోమని చెప్పి తను ఆ జెండాలు తీసుకున్నాడు. 

హరీష్: రేయ్ గమ్ అట తేపోరా

భరత్: హౌలే నీకు చెప్తే నన్ను పంపిస్తున్నవు

హరీష్: వందన ఉంది. నువు పోరా

భరత్: అ! అదో టాపర్ నువ్వో టాపర్, కుసోని చదూకోండి ఇవాళ కూడా

హరీష్ వందన పక్కన కూర్చోవచ్చు అని ఆగిపోయాడు. స్టాఫ్ రూముకి భరత్ వెళ్ళాడు. అక్కడ శెల్ఫులో గమ్ తీస్తూ ఉంటే  ఎవరో మాట్లాడుకుంటున్నట్టు వినిపించింది. కుడి వైపు నుంచి వస్తుంది అని పిల్లినడకలు వేస్తూ అటు చూసాడు. అక్కడ గణేష్ రమ్య చీర పక్కకి జరిపి మెడలో ముద్దు పెడుతున్నాడు. 

రమ్య అలా అక్కడ ఉన్న పాత బెంచి మీద ఒరిగి, గణేష్ ని మీదకి హత్తుకొని మూలుగుతూ ఉంది.

రమ్య: హాన్.... ఇక్కడ ఇలా కలిస్తే భయం ఐతుంది గనీ 

గణేష్: ఉం... ఏం కాదు. ఉన్నదే కొందరు, ఆ 9,10 వాళ్ళు డెకరేషన్ పనిలో ఉన్నారు.

భరత్ కంగుతిన్నాడు వాళ్ళని చూసి, స్టాఫ్ రూములో కాలేజ్లో ఎవరూ లేరు అని ఇలా చేస్తున్నారా అని.

అక్కడ పక్కన చాటుకు నిలపడ్డాడు. గణేష్ రమ్య జాకిటి లాగి సన్ను బయటకి తీసి ముద్దు చేస్తున్నాడు. ఆ సన్ను దాని ఎర్రటి చనుమొన భరత్ కళ్ళలో స్పష్టంగా కనిపించింది. ఆ సన్నుని గణేష్ చేతినిండా బుగ్గ పిసికినట్టు పిసికేస్తూ ముద్దు చేస్తున్నాడు. 

రమ్య: ఆహ్.....

భరత్ కి ఆ దృశ్యం చూసి ప్యాంట్ లో లేచిపోయింది. గణేష్ రమ్యని కసిగా పిసుకుతున్నాడు. రమ్య పెదాలు చప్పరిస్తూ అతడి చేతులని సల్లపై వేసుకొని పిసికించుకుంటూ “ ఆ.. అమ.... ఉం....ఆహ్... కానివ్వు గనీ ఆహ్... ఎవరైనా వస్తారేమో ”

గణేష్: అరే ఏం కాదు

భరత్ కి ఏం చేయాలో అర్థం కావట్లేదు. రమ్య సళ్ళని అలా పిసికేస్తుంటే ప్యాంటులో చేతు పెట్టుకొని మొడ్డని పిసుక్కోసాగాడు.

గీత కత్తిరించడం అయ్యాక భరత్ వెళ్లి పావుగంట అవుతుంది ఇంకా రావట్లేదు అనుకుంది.

వెనక్కి చూస్తే హరీష్ వందన నవ్వుకుంటూ ఎదో మాట్లాడుకుంటూ ఉన్నారు. చందన పేపర్ పువ్వులు మదత పెడుతూ ఉంది.

గీత: ఓ వందన ముచ్చట ఆపి, మీ చెల్లి నువ్వు అవి మడత పెట్టండి. హరీష్ భరత్ అటే పోయాడు ఉన్నాడా లేడా చుసిరాపో



అక్కడ భరత్ చూస్తుండగానే రమ్య లేచి కింద కూర్చొని గణేష్ ప్యాంట్ కిందకి లాగింది. మొడ్డ మీద ముద్దు పెట్టింది. నాకీ నోట్లో పెట్టుకుంది. కసిగా చీకుతుంది. భరత్ ఎవరో వస్తున్నట్టు అనిపించి టక్కున గమ్ బాటిల్ తీసుకుని స్టాఫ్ రూంలో నుంచి బయటకి వచ్చేసాడు. హరీష్ తలుపు దాకా వచ్చి ఎదురుపడ్డాడు.

హరీష్: ఏమైంది బే ఏం పీకుతున్నవ్ ఇక్కడ?

ఆపుతూ హరీష్ నోరు మూసాడు.

భరత్: ఉష్....మాట్లాడకు పద చెప్తా

వాళ్ళు కొంచెం దూరం వచ్చాక, 

భరత్: అరే కంప్యూటర్ సార్ ఉన్ను రమ్య టీచర్ స్టాఫ్ రూంలో

హరీష్: ఆ స్టాఫ్ రూంలో?

భరత్: చీకుతుంది రా

హరీష్: ఎంది?

భరత్: అవునురా బాబు, ఇప్పుడే చూసా అందుకే నిన్ను సైలెంట్ ఉండుమన్న, నోట్లో పెట్టేసాడురా దాన్ని

హరీష్: ఆహా... బ్లోజాబ్ ఆ.... 

భరత్: అవునురా, టీచర్ కూడా కసిగా పిసికించుకుంటూ ఉంది, సళ్ళని నలిపేస్తున్నాడు

హరిష్: ఛా నిన్ను పొమ్మన్న నేను పోయిన బాగుండు

భరత్: అవన్నీ కాదురా ఈ సంగతి ఎవరికైనా తెలిస్తే

హరీష్: చెప్పకు మామ ఎవ్వరికీ, ఎస్కుంటారేమో చూద్దాం పదా

భరత్: దొంగ నాయల, మనం దొరుకుతే దెంగుతరు పదా


ఇద్దరూ వాళ్ళ క్లాస్ లోపలికి వెళ్ళేసరికి హరీష్ కళ్ళు వందన మీద పడ్డాయి. గీత కుర్చీ వేసుకొని బోర్డు మీద ఆ పేపర్ పూల కుచ్చీలు చెక్కుతుంటే చీర కొంగు ఆమె యెద పొంగుల మధ్యలోకి జరిగి ఎడమ సన్ను గుండ్రటి బంతి ఆకారంలో కనిపించగానే భరత్ అడుగు ఆగిపోయింది, గుడ్లప్పగించి గీతనే ఆ హంగులను, ఆమె హంస నడుమనే చూస్తున్నాడు. గీత ఇటు చూసింది చూపు తిప్పుకున్నాడు. మళ్ళీ పైకి చూసి నవ్వుకుంది. గీత నవ్వుకోవడం భరత్ చూసి నవ్వుకున్నాడు. చిలిపిగా భరత్ కళ్ళలోకి చూస్తూ చిరునవ్వుతో చీరని సరిచేసుకుంటూ ఆ పొంగు మీద కెప్పేసుకుంది.

గీత: భరత్ కుర్చీ పట్టుకోవా నేను ఇంకాస్త పైకి కట్టాలి

భరత్: హా మిస్

వచ్చి స్టూల్ ని రెండు పక్కలా పట్టుకున్నాడు. పైకి చూస్తే ఇంకోసారి కొంగు పక్కకి జరిగింది. గులాబి రంగు జకిటిలో ఆ గుండ్రటి పొంగు  పెద్ద గులాబ్ జామునులా కనిపించింది. దాన్నే కోరికగా చూస్తూ ఉంటే గీతకి కూడా తను చూస్తున్నాడు అని తెలిసి ఇంకా అరికాళ్ళు పైకి లేపి అపైన ఉన్న మొలకి దారం చుడుతూ ఉంది..

నడుము చూస్తూ ఉన్నాడు. కళ్ళ ముందే గీత నడుము నాగు పాములా సాగిపోతూ, జాకిటి అరంగుళం పైకి లేచి ఆమె ఛాతీ కింద తెల్లని నడుము ఇంకాస్త కనిపించింది.  ఆ కుచ్చిళ్ళలోంచి బొడ్డు బయటపడుతుందేమో అని ఆత్రంగా గొంతు తడుపుకుంటూ చూసాడు, కానీ అస్సలు రాలేదు. 

గీత ముడి వేసి కావాలనే భరత్ చూస్తున్నాడా లేదా అని చూస్తూ నవ్వుకుంటూ, ఒక్కసారిగా ఊపిరి తీసుకుంటూ నాభిని లోపలికి అనుకుంది. అప్పుడు ఆ నడుము  అలా సన్నాయిలా దొక్కపోతే భరత్ కి గుండె డప్పుకొట్టింది. ఏం చేయాలో తెలీక ఇబ్బంది పడిపోతూ,

భరత్: మిస్ అయిపోయిందా, ఇంకా కొన్ని జెండాలు మిగిలున్నాయి

గీత ఇక చిరునవ్వు చేస్తూ కిందకి దిగింది.

గీత: థాంక్స్ భరత్

భరత్ నుదుట చెమటలు పట్టేసాయి, ఊపిరి పెరిగిపోయింది. అలాగే వెళ్లి బెంచిలో కూర్చున్నాడు. 

ఇందాక అక్కడ వాళ్ళ బాగోతం చూసాడు, వచ్చీ రాగానే ఇక్కడ గీత పానాలు తోడేసింది. ఒంట్లో వేడి పెరిగిపోయి, కాళ్ళ మధ్యలో టింగ్ టింగ్ అని కొట్టేసుకుంటుంది. ఇది ఇలా ఉండగా ఎప్పుడూ లేనిది చందన వచ్చి పక్కన కూర్చుంది. కాళ్ళు వణికిపోతున్నాయి. 

చెందన: భరత్ నువు డ్రాయింగ్ బాగా వేస్తవు కదా ఈసారి రేపు కాంపిటీషన్ లో ఏం వేద్దాం అనుకుంటున్నావు?

గీత అక్కడ బోర్డు ముందు ఇంకొన్ని పేపర్స్ తీసుకుంటూ వీళ్ళని చూసింది. చందన చిరునవ్వుతో చాలా దగ్గరగా కూర్చొని భరత్ తో మాట్లాడుతుంది.

భరత్: అదీ...చన్....

మాట తదపడుతుంది. రెండు కాళ్ళు ముడుచుకొని కూర్చున్నాడు. 

చెందన: చెప్పు

వందన: వాడెంట్రా అది అడుగుతుంటే అలా బిగుసుకుపోయాడు

హరీష్: వాడి గురించి తెలుసుగా కొంచెం మొహమాటం ఎక్కువ

ఇద్దరూ నవ్వుకుంటూ ఉంటే గీత పిలిచింది.

గీత: వందన ఈ బోర్డు మీద హ్యాపీ రిపబ్లిక్ డే అని రాసి, ఏదైనా మంచి డిజైన్ వేయ్యు

చెందన: మిస్ భరత్ ని వెయ్యమనండి సూపర్ గా బొమ్మలు వేస్తాడు

చెందన అలా చెప్పేసరికి గుబులు పడ్డాడు.

గీత: అవునా?

హరీష్: అవును మిస్, భరత్ సూపర్ డ్రాయింగ్ వేస్తాడు

గీత: రా భరత్

భరత్: వద్దులే మిస్ మీరే ఎదో ఒకటి చేసేయండి

హరీష్: ఏ పోరా ఎందుకు అట్లా చేస్తావు గీయిపో మంచిగా ఏదైనా

భరత్ గట్టిగా ఊపిరి తీసుకొని టెన్షన్ తగ్గించుకొని వెళ్ళాడు. 

ఎవరికి అప్పజెప్పిన పని వాళ్ళు చేస్తూ ఉంటే చందన మాత్రం బోర్డు దగ్గర గీస్తున్న భరత్ నే చూస్తూ కూర్చుంది. అది చూసి గీత తనని పిలిచింది.

గీత: చందూ.....

చూడలేదు. 

గీత: ఓయ్ పిల్ల….

అయినా పని చూడకుండా డ్రాయింగ్ వేస్తున్న భరత్ నే చూస్తుంది. 

“ ఏంటి ఈ పిల్ల, ఆడాళ్ళు కళా పురుషులకి పడిపోతారట ఇది వీన్నే చూస్తుంది బాబోయ్ ”

 వెనక నెత్తి మీద తట్టింది.

చెందన బ్రమలోంచి తెలుకొని చూసింది.

గీత: ఏంటి ఎక్కడ చూస్తున్నావు, పని చూడు, ఆ జెండాలన్ని పాకింగ్ చేయి

చెందన: చేస్తున్నా మిస్


అలా ఒక పది నిమిషాలు అన్ని పనులూ చకచకా చేసేశారు, ఈ లోపు భరత్ బోర్డు మీద డిజైన్ గీయటం పూర్తి అయ్యింది. అప్పుడే అనీల్ కూడా వచ్చాడు, పనులు ఎంత వరకు వచ్చాయా అని. 

అనీల్: హా అయిపోయాయ క్లాస్ లో

హరీష్: హా డాడీ... అ! సార్




గీత, వందన, చెందన ముగ్గురూ భరత్ వేసిన డిజైన్ చూసి అచ్చేరుపులో ఉండిపోయారు. 

గీత: వావ్.... భరత్ చాలా బాగుంది.

చెందన: అవును మిస్ చెప్పాను కదా భరత్ చాలా బాగా వేస్తాడు ఇలాంటివి

అనీల్: అవును గీత, వీడు చదవడు కానీ ఇలాంటి వాటిలో ముందుంటాడు.

భరత్ మురిసిపోతూ వచ్చి గీత పక్కన నిల్చున్నాడు. భుజాల మీద చెయ్యేసి అటు వైపు చేతు పిసికింది.

గీత: నిజంగా బాగుందిరా

భరత్: థాంక్స్ మిస్

ఇక డెకరేషన్ పనులు చేస్తూ ఉంటే చందన వందనా ఆ పేపర్ పువ్వులు తయారు చేసి గీతకి అప్పజెప్పారు. అనీల్ మరోసారి వచ్చి వందన చందనాలకి ఇంకేదో పని చెప్పాడు వాళ్ళు ఇంకో క్లాసుకి వెళ్లారు. భరత్ హరీష్ బెంచీలు సర్దుతూ ఉన్నారు. ఇక వాళ్ళ పనిలో ఇబ్బంది పెట్టడం ఎందుకులే అనుకొని గీత తానే స్టాఫ్ రూంకి వెల్లి పూలు గుచ్చే సూది తాడు కోసం వెళ్ళింది.

గీత కప్బోర్డ్ తెరుద్దాం అనుకోగానే ఎవరో మూలుగుతున్న చప్పుడు. 

“ ఏంటి వీళ్ళు ఈరోజు కూడా, అసలు వీళ్ళకి సిగ్గు లేదా ” అనుకుంది. కానీ కుతూహలంగా తన ధ్యాస అటువైపే వెళ్ళింది. ఆరోజు లాగే తొంగి చూసింది. 

గణేష్ రమ్యని కిటికీ పక్కన టేబుల్ మీద పడుకోపెట్టి, లంగా లేపి, పెట్టి ఊగుతున్నాడు. రమ్య చేతులు అతడి భుజాల మీద వేసి ముద్దు చేస్తూ పొట్లు వేయించుకుంటుంది.

రమ్య: ఆహ్.... మెల్లిగా...మ్మ్

గణేష్: హా.... రెండు నిమిషాలు ఐపొద్ది

రమ్య జాకిటి కిందకి లాగి ఎడమ సన్ను పిసుకుతూ పొట్లు వేస్తున్నాడు. 

రమ్య: ఆహ్.... దెంగు... ఉమ్మ్.... 

కాళ్ళు లేపి దెంగుతూ పిర్ర మీద ఫాట్ అని కొట్టాడు. రమ్య మూతి మూసుకొని గునిగింది. టేబుల్ మీద కస్స కస్స దెంగుతున్నాడు.

రమ్య: మ్మ్.... మ్మ్.... 

వాళ్ళిద్దర్నీ అలా చూస్తుంటే గీతకి తడి పేరుకుంటుంది. చనుమొనలు నిక్కపొడుచుకుంటున్నాయి. గణేష్ వేగం పెంచాడు. 

రమ్య: హాన్... దెంగు గనీ ఉమ్మ్.... అబ్బా.... హాన్... ఇంకా, పిసికేయ్యి మ్మ్

గీతకి చెమట పట్టేసింది, గతంలో ఉదయ్ వాళ్ళు ఎంత కసిగా దెంగుకుంటే చూసిందో, మళ్ళీ వీళ్ళని చూసేసరికి వేడి పెరిగిపోతుంది. చేతిని చీర కుచ్చిళ్ళలోకి దోపుకుంది.

అటుపక్క రమ్య ములుగులు “ ఆహ్ అమ.... ఆహ్ ఇంకా ఆహ్....దెంగరా  నా రంకు మగడా ”

అవి వింటే ఇంకా పూకు దూలెక్కి పోతుంది. కానీ తనకెందుకు ఇవన్నీ అనుకొని, అసలే ఇంకెవరైనా వచ్చి చూస్తే బాగోదు అని తిరిగి క్లాసుకు వెళుతుంది. దారి మధ్యలో అవే ఆలోచనలు, తనకి పోటుపడి వారం దాటింది. వాళ్ళని చూస్తుంటే ఒళ్లు వేడెక్కిపోతుంది, అసలు తానెందుకు తోటి వాళ్ళలా సుఖం పొందలేకపోతుంది అని, ఎదో కోల్పోతున్నట్టు అనుకుంటూ ఆలోచనలో పడి వస్తుంది.

అప్పుడు పై నుంచి అనీల్ “ భరత్ తొందరగా పైకి రండి పనుందీ ” అని కేకేసాడు. అది విని భరత్ హరీష్ లు బయటకి అడుగు వేస్తుంటే తలుపు ముందు గీత అసలు సోయి లేకుండా ఎదురు వచ్చింది. హఠాత్తుగా భరత్ గీత ఒకరికి ఒకరు గుమ్మంలో ఎదురువచ్చి గుద్దుకున్నారు. 

గీత గుండ్రటి వక్షోజాలు భరత్ ఛాతికి తగిలితే మెత్తటి అనుభూతి కలిగి క్షణకాలాంలో సుఖంగా ఒళ్లంతా వేడెక్కిపోయింది. పెదాలు ఆమె మొహం మీద తాకబోతుంటే గమనించి గుబులుగా భరత్ గదవ మీద వేలు పెట్టి ఆపింది. హరీష్ చూసాడు, అలా ఆపకుంటే సరిగ్గా ఇద్దరి పెదాలు కలుసుకునేవి అని ఆశ్చర్యపోయాడు. నోరెళ్ళబెట్టుకొని బొమ్మలా నిల్చున్నాడు. గీత భరత్ లకి కాలం ఆగినట్టు అయ్యింది. గీత అటూ ఇటూ చూస్తూ బిత్తరపోయిన హరీష్ మొహాన్ని చూసి తేరుకొని వెంటనే నెట్టేసింది.

భరత్ భయపడిపోయి, నెత్తి గోక్కుంటూ

భరత్: క్షమించండి మిస్ చుస్కొలేదు

గీత: స్టుపిడ్ ఎందుకలా ఫాస్ట్ గా వస్తున్నావు.

గీతకి తెలుసు తనదే తప్పు అని కానీ హరీష్ ఉన్నాడు, అది తనని ఇంకా ఇబ్బంది పెట్టేసింది. అందుకే కావాలనే తప్పు భరత్ మీదకి తోసేసింది. 

హరీష్: మిస్ అది సార్ పిలిచాడు అని

గీత: ok పొండీ 

గీత లోపలికి వెళ్ళింది. జరిగిందానికి కంగారు పడుతూ తన పొరపాటు వల్ల ఆమెకి కోపం తెప్పించా అని భరత్ అయోమయపోతూ హరీష్ తో కలిసి పై ఫ్లోరుకి వెళ్తున్నాడు. హరీష్ వెటకారింపుగా భుజం తట్టాడు.

హరీష్: రేయ్ కొంచెం అయితే నువు టీచర్ కి లిప్కిస్ పెట్టేవాడివి 

భరత్: ఏహే నువ్వోటి పాపం మిస్ ని ఇబ్బంది పెట్టేసా అని నేను టెన్షన్ పడుతున్న

హరీష్: ఆపురో ఆపు, నేను చూడలేదు అనుకున్నావా, ఎదో మిస్ అడ్డం వస్తే కావాలనే ఛాన్స్ తీస్కున్నావేమో అనిపిస్తుంది నాకు 

భరత్: లేదురా అది పొరపాటులో జరిగింది

హరీష్: అవునా

భరత్: రేయ్ మర్చిపోదాం రా, మనం మాట్లాడుకోవడం ఎవరైనా వింటే బాగోదు 

హరీష్: అవునురా నిజమే, పైగా టీచర్ కూడా ఇబ్బంది పడింది

భరత్: హ్మ్మ్

హరీష్: అది పోనీలే, ఎలా అనిపించింది చెప్పురా

భరత్: వద్దురా ఇక వొదిలేయి

హరీష్: చెప్పు మామ

వాళ్ళు పైకి మెట్లు ఎక్కారు, అక్కడ మిగతా పిల్లలు ఉన్నారు. వాళ్ళని చూసి మాటలు ఆపేసారు.


గీత ముందు స్టాఫ్ రూంలో అది చూసి, ఇక్కడ ఇలా జరగగానే, ఆ క్షణం తనకి భరత్ పోయినసారిలా ముద్దు పెట్టివుంటే ఏమయ్యేదో అనుకుంటూ, తన పెదాలలో వణుకు వస్తుంది. తన బుగ్గలు ఎరుపెక్కాయి. ఒక వేళ అలానే జరిగితే తను భరత్ కి ముద్దు పెట్టేదేమో అనే అనిపిస్తుంది. తను బోర్డు మీద డెకరేషన్ చేస్తుంటే తనని భరత్ అలా బిగుసుకుపోయి చూడడం గుర్తొచ్చి వేళ్ళు నలుపుకుంటూ నవ్వుకుంది.

కాలేజ్ మేడ మీద, భరత్ అనీల్ కలిసి అక్కడ ఒక గదిలో నుంచి జెండా ఎగరేయ్యాడానికి ఒక కొత్త స్టీల్ బొంగు బయటకి తీసుకొచ్చారు.

హరీష్: పాతది ఏమైంది డాడీ?

అనీల్: అది కరాబ్ అయ్యిందిరా ఇగో దీన్ని కిందకి తీసుకుపోయి, షెడ్డు కింద నీడకి ఉంచండి, గణేష్ సార్ వస్తాడు ఒకరు పట్టుకొని ఒకరు సార్ తో కలిసి దారం జెండా కట్టండి సరేనా?

భరత్: తప్పకుండా సార్

ఇద్దరూ ఆ పోల్ పట్టుకొని కిందకి మెట్లు దిగుతుంటే వాళ్ళకి రమ్య ఎదురు వచ్చింది. భరత్ కి ఇందాక చూసింది గుర్తొచ్చి కళ్ళు పెద్దవి చేసి రమ్యని ఒకసారి చూసి మరొక్షణంలో మొహం తిప్పుకున్నాడు. రమ్య వీడెంటి అలా చూస్తున్నాడు అనుకుంది. గీతని కలుద్దాం అని వెళుతుంది.


గీత క్లాసు రూములో ఉంటే రమ్య వచ్చింది. ఏమి లేనట్టే వచ్చి గీతని పలకిరించింది.

రమ్య: ఏం గీత అయ్యాయా మీ క్లాస్ పనులు

గీత: హ్మ్మ్....

రమ్య: పదా బయటకి వెళ్దాం.

గీత అడగాలా వద్దా అనుకుంటూనే అడిగేసింది. రమ్య చెయ్యి పట్టుకొని బెంచిలో కూర్చుంది. రమ్యని కూడా కూర్చోమంది. 

గీత: మళ్ళీ ఏంటి ఆ పిచ్చి పని మీరిద్దరూ?

రమ్య: నీకెలా తెలుసు?

గీత: ఇందాక స్టాఫ్ రూముకి వచ్చాను. అసలు ఇలా చెయ్యడం మంచిది కాదు అనిపించట్లేదా?

రమ్య: ఆరోజే చెప్పేశా కదా నీకు.

గీత: ఆ అవును, కానీ ఇలా కాలేజ్లో ఏంటి అంటున్న?

రమ్య: మరి ఏం చెయ్యను, సాయంత్రం కలుద్దాం అనుకున్నాం కానీ ఇంటి నుండి తప్పించుకొని ఎలా పోను.

గీత: ఇలా రిస్క్ చెయ్యడం మంచిది కాదు రమ్య

రమ్య: నీకేంటమ్మ దుబాయ్ పోయి మొగుడితో నాలుగు రోజులు వేయించుకొని వచ్చావు. నాకు నా మొగుడు ఇంట్లో ఉన్నా ఏం ఉండదు.

రమ్య చెప్పింది వింటుంటే నిజానికి అలా ఏమ్ జరగలేదు అని దిగులు పడింది. తన దిగులు రమ్యకి మొహంలో కనిపిస్తుంది.

రమ్య: ఏం ఆలోచిస్తున్నావు ఎంజాయ్ చేసావా లేదా?

గీత: అ!.... చేసాను చేసాను...

రమ్య: గీత మేమిద్దరం ఒక understanding కి వచ్చాము. తను మూడు రోజుల నుంచి అడుగుతున్నాడు, ఏం చెయ్యను నాకు కావాలనే ఉంది. అందుకే మీరందరూ ఇక్కడ ఉన్నారు కదా అని అటు పోయాము.

గీత: హ్మ్మ్

రమ్య: మీ ఆయన ఇంకో కొన్ని నెలలు రాడు కదా నువ్వెలా ఉంటావే?

గీత: ఎలా అంటే?

రమ్య: అదే ఎలా అని

గీత: ఏమో....

రమ్య: గీత నీకు ఈ ఆలోచనలు కోరికలు రావా?

గీత మొహం కిందకి వేసుకుంది. మౌనంగా ఉంది.

గీత: ఉ....

రమ్య: బాగా వస్తాయా?

గీత: బాగా అంటే, వస్తాయి.... అప్పుడప్పుడు

గీత భుజం మీద చెయ్యేసి, నొక్కుతూ అడిగింది.

రమ్య: ఏం చేస్తావు?

గీత: ఇప్పుడవన్నీ అవసరమా?

రమ్య: హే చెప్పు

గీత: ఎదోటి చేస్తాలే

రమ్య: మీ ఆయన బాగా దెంగుతాడా?

గీత: చి అలా మాట్లాడకు

రమ్య: చిన్నపిల్లవెంటే నువు చెప్పు

గీత: హ్మ్మ్....

రమ్య: ఎంత సేపు?

గీత: ఎంతో కొంత సేపులే

మెల్లిగా చేతిని కిందకి దించి గీత ఎడమ స్థానం మీద స్వల్పంగా పిసికింది.

గీత: ఊహు...

రమ్య: నిజంగా నువు కసిగా ఉంటావు గీత మీవారు బాగా నొక్కేస్తారేమో కదా. నా గణేష్ అయితే వద్దురా బాబు అని మొత్తుకున్నా సరే పానాలు తోడేస్తాడు. ఏం పోటు వేస్తాడో పది నిమిషాలు ఆపడు, అదే మా ఆయన నాలుగు నిమిషాలే ఎక్కువ వేస్ట్.

గీత పది నిమిషాలు అనగానే ఆశ్చర్యపోయింది, అప్పుడు తను చూస్తున్నప్పుడు కూడా రమ్యని బెంచి మీద సమ్మగా దెంగడం కూడా గుర్తొచ్చింది.

గీత: హా ఇందాక చూసాను

రమ్య: నిన్నోటి అడుగుతాను ఏం అనుకోవు కదా?

గీత: హ్మ్మ్

రమ్య నవ్వుతుంది. 

గీత: అడుగు?

మళ్ళీ నవ్వుతుంది.

గీత: ఏంటి?

ఇంకా దగ్గరకి జరిగి, చెవి దగ్గర మొహం పెట్టింది.

రమ్య: నువు మీ ఆయనది గుడుస్తావా?

గీతకి తెలీదు కదా, అర్థం కాలేదు.

గీత: అంటే?

రమ్య: అదే నోట్లో పెట్టుకొని చీకుతావా?

అది వినగానే గీతకి అసహ్యంగా అనిపించింది. దూరం జరిగింది.

గీత: చీ వ్యాక్ అది ఎవరైనా నోట్లో పెట్టుకుంటారా?

రమ్య: ఒక్కసారి కూడా చేయలేదా?

గీత: లేదు

రమ్య: ముందు నాకు నచ్చలేదు తరువాత నచ్చింది. గణేష్ ఏ అడిగాడు చెయ్యమని

గీత: ఛీ పిచ్చా నీకు అలా చేస్తారా?

రమ్య: అరే నువు వీడియోలు చూడలేదా?

గీత: చూసాను

రమ్య: దాన్లో చేస్తారు

గీత: ఏమో నాకు తెలీదు. నావల్ల కాదు.

గీత ఇబ్బంది పడిపోయి అక్కడి నుంచి వెళ్ళిపోయింది.

బయట గణేష్ వచ్చాక, హరీష్ పోల్ పట్టుకుంటే భరత్ దారం అందిస్తుంటే గణేష్ దాన్ని హుక్కుల్లోంచి తీసి చుడుతున్నారు. 

భరత్ హరీష్ ఒకసారి చూసుకొని నవ్వుకున్నారు. హరీష్ నవ్వుతూ గణేష్ ని చూసాడు.

హరీష్: సార్ లంచ్ అయ్యిందా?

గణేష్: అప్పుడే తిన్నాం కదరా

దారం జెండాకు పిన్నులోంచి తీసి తింపి ముద్ద చేసి ముడి వేసాడు. భరత్ కి అందిస్తే దాన్ని ఆ పోల్ కొలత అంతా తీసుకొని కింద హుక్కుకి ఊడిపోకుండా ముడి వేస్తున్నాడు.

హరీష్: స్టాఫ్ రూంలోనే తిన్నారా, బయట ఎక్కడైనా తిన్నారా?

భరత్ నవ్వు ఆపుకోలేక మూతికి చెయ్యి అడ్డం పెట్టుకొని నవ్వుతున్నాడు.

గణేష్: టీచర్స్ స్టాఫ్ రూంలోనే తింటాం హరీష్

హరీష్: ఈ మధ్య స్టాఫ్ రూంలో వెనక శెల్ఫుల సాటుకి కూడా తింటున్నారంట

గణేష్ ఒక్కసారిగా షాక్ అయ్యి హరీష్ ని చూసాడు. భరత్ ఇక ఆపుకోలేక గట్టిగా నవ్వేసాడు.

భరత్: సారీ సార్ మమ్మల్ని వెళ్ళమంటారా?

గణేష్: మీకెలా తెలుసు?

హరీష్: ఎక్కడబడితే అక్కడ తింటే తెలిసిపోదా సార్

భరత్ ఇంకా గట్టిగా పకపకా నవ్వుతుంటే పట్టుకున్న పోల్ ఊగుతుంది.

గణేష్: ఎవ్వరికీ చెప్పకండిరా

హరీష్: చెప్పే వాళ్ళం అయితే ఈ పాటికే చెప్పేస్తూ, చెప్పములే సార్

-
-
-
-