08-08-2024, 10:52 PM
நேரம் 8.15
********
சூளைமேட்டில் இருந்த அந்த பேச்சுலர் குடியிருப்புக்கு வண்டியில் செல்லும் போது ஷோபனாவுக்கு உடலுக்குள் காற்றடிக்கவும் செய்தது, வேர்க்கவும் செய்தது. அதற்கு காரணம் சென்னையின் ரஷ் ஹவர் புழுக்கம் மட்டுமல்ல..
அந்த முக்கால் மணி நேர bike பயணத்தின் போது அவள் மனதில் ஓடிய எண்ணங்களின் சாம்பிள்:
“எவ்வளவு ஸ்மூத்தாக ப்ரேக் போடறான்? திருட்டுதனமா முதுகுல இடிக்கவைக்க கூட முயற்சி பண்ணாம இருக்கிறான்? முறுக்கறது கூட அவ்வளவு gradual ஆ? வண்டி பிளேன் மாதிரி போகுதே! ஓ அப்போ ஓக்கரப்பவும்.., சீச்சீ..”
“ஒருவேளை இதெல்லாம் முகமூடியோ? உள்ளுக்குள்ளே அவன் குத்துங்க எஜமான் குத்துங்க ஸ்டைல் psycho வோ? அப்போ டெல்லி ல அந்த பொண்ணுக்கு நடந்தது மாதிரி நம்மலையும்.. ஐய்யோ! சரி, மெயின் ரோட்ட விட்டு போனான்னா சத்தம் போட்டு இறங்கிடுவோம். வீடு ஒதுக்குபுறமாக இருந்தாலும் வாசலிலேயே திரும்பி ஒடிவிடவேண்டும்..”
“இந்த புழுக்கத்திலயும் அவன்ட்ட இருந்து வேர்வை நாத்தம் வரவேயில்லை.. சட்டையில கரையோ அழுக்கோ சுத்தமாக இல்லை.. அட எங்க போறோம்.. இருட்டா இருக்கே..”
“ஓ, சூளைமேடு.. அப்பா! ஒருவழியாக வந்தாச்சு.. வீடு இருக்கிற இடம் வெளிச்சமான, ஜனரஞ்சமான இடம் தான்”
*************
நான்கு வீடுகள் கொண்ட பிளாக். செக்யூரிட்டி அவளைக் காட்டி ஏதோ rules பேச வந்தார். அகிலன் முகம் உடனே போலி புன்னகையில் உடைந்து, உருகி, அவர் தோல் மீது கைபோட்டு, ‘பிரண்டு தான்னே’ என்று சமாளித்து, ஷோபனா வீட்டுக்குள் போக வழி செய்தான்.
அந்த செக்யூரிட்டி மனதில் அவளை எந்த மாதிரி பெண் என்று நினைக்கிறான் என்பது அவளுக்கு உரைத்தது. ஷோபனா மனதினுள் கசப்பாக ஒரு உணர்வு ஊர்ந்தது.
அவள் செய்வது இதுவரை வாழ்ந்த moral codes படி கண்டிப்பாக தவறென்று அந்த கசப்புணர்வு உணர்த்தியது. இருந்தும், வயதுக்கு வந்ததிலிருந்து அடிவயிற்றில் ஓயாமல் அலைபாயும் உணர்ச்சிகள், திருமணம் வரை காத்திருக்க அவளை விடவில்லை. இந்த இச்சையை சுமந்து கொண்டே இருந்தால் அவள் அறிவைக் கொண்டு சிறகடித்து பறக்க தடங்கலாக அமைந்து விடும்.
‘இன்றிரவு, இவனை வைத்து ஆசைதீர அனுபவித்து விட்டு, இந்த புண்டையரிப்பு கருமத்தை மனதிலிருந்து சுரண்டி எடுத்து வீசி, கழுவி விட வேண்டும். திருமணம் ஆவதற்குள் படிப்பு, வேலை இவற்றில் உருப்படியாக எதையாவது சாதித்து விட வேண்டும்’ என்று ஷோபனா படிக்கட்டில் நின்று சுவற்றை வெறித்தவாரே கசப்புணர்வை போக்க முயற்சித்தாள்.
“மேல தான் என் ரூம் ஷோபனா. முன்னாடி நடங்க” என்று இதற்கு முன் கேட்டிராத இதமான தொனியில் அகிலன்.
திரும்பி ஒரு முறை அவனை பார்த்தாள். அவன் கனிவான உடல் மொழி, ஆறுதலான புன்னகை இவை எதிலும் அவமரியாதையோ, manipulationஓ துளி கூட இல்லை. ஷோபனா மனதில் இப்போது நிகழும் சஞ்சலங்களை உணர்ந்தவன் போல அவளை அவசரப்படுத்தாமல் நின்றான். அவள் மனதினுள் மீண்டும் வெளிச்சம் அடித்தது.
அவள் டாப்ஸை முடிந்தளவு இழுத்து விட்டு குண்டியை மறைத்து, படியேறி, அவன் அறைக்கு முன் ஒதுங்கி நின்றாள். அவன் அவள் குண்டியை வெறிக்கவில்லை என்று அவளது உள்ளுணர்வு சொல்லியது.
ஒருபக்கம் அவன் ஜென்டில்மேன்தனம் அவளுக்கு இதமாக இருந்தாலும், அது அவன் காமத்திலும் ஜென்டில்மேனாக இருப்பானோ, இன்று இரவு வீணாகி விடுமோ என்ற ஐயத்தை எழுப்பியது. (அவள் பாண்டசீகள் எல்லாம் முரட்டு புணர்ச்சிகளே).
நல்லவேளையாக அறைக்கு போகும் வழியில் ஒருவரும் இல்லை. இருந்தாலும் பக்கத்து வீட்டுகாரர்கள் யாராவது பார்திருப்பார்கள்?!
அகிலன் அதையெல்லாம் பற்றி கவலை பட்டதாக தெரியவில்லை. அவன் composure மீண்டும் அவளை வியக்க வைத்தது. பூட்டைத் திறந்து, லைட்டைப் போட்டு விட்டு, அவளுக்கு வழி விட்டான்.
********