என்னை ஞாபகம் இருக்கா?

[lifeisbeautiful.varun]

வா யமுனா, என்ன திடீர்னு?

ஓனரும், மசாஜ் பெண் விமலாவும் யோசனையுடன் அவர்களை பார்த்தாளர்கள்.

யமுனா தயங்கினாள், பின்னர் பேச தொடங்கினாள்

சார், தப்பா நினைக்காதீங்க, நான் ரொம்ப யோசிச்சி பார்த்தேன், எனக்கு என் தப்பு புரிஞ்சது, சார் இந்த வேலை எனக்கு சரிப்பட்டு வராது, இதை நான் தொடர முடியாது சார், ப்ளீஸ் உங்க நேரத்தை நான் வீணடிச்சிட்டேன், இனிமே நான் இந்த வேலைக்கு வர முடியாதுனு தான் சொல்ல வந்தேன்.

ஓனருக்கு சுர் என்று கோபம் ஏற “நான்சென்ஸ் என்ன பேசற யமுனா? ஏன் திடீர்னு?..”

தன் கோபம் வேலைக்காகாது என்று முடிவு செயது கொஞ்சம் தன்மையாய் பேச ஆரம்பித்தான்.

யமுனா யாரவது உன்னை brainwash பண்ணி உன்னை திசை திருப்பிடங்களா?

அப்படி கேட்கும் போது, அவன் உக்ரகமாய் விஷ்ணுவை பார்த்தான், விஷ்ணு தான் கெடுத்திருப்பானோ என்று. யமுனா அதை புரிந்து கொண்டு பேசினாள்

இல்லை சார், யாரும் என்னை மாத்தல , நானே தான் முழுக்க யோசிச்சி இந்த முடிவுக்கு வந்திருக்கேன், என் முடிவுக்கு நானே தான் சார் பொறுப்பு, ப்ளீஸ் புரிஞ்சிக்குங்க

யமுனா ஓப்பனா கேளு சம்பளம் எதுவும் பத்தலயா? ஏதா இருந்தாலும் பேசி அட்ஜஸ்ட் பண்ணிக்கலாம், சம்பளம் வேணா ஏத்தி தரேன்.

சார் ப்ளஸ் இது சம்பளம் பிரச்சனை இல்லை, விட்டுடுங்க சார், நீங்க எவ்வளவு சொன்னாலும் என் முடிவு மாறாது, அதனால உங்க டைமை நான் வேஸ்ட் பண்ண விரும்பல, ப்ளீஸ்.

ஓனருக்கு கோபம் உள்ளே போங்க அதை அடக்கி கொண்டு

சோ இது தான் உன் இறுதி முடிவா?

ஆமாம் சார், ப்ளீஸ்

அப்போ என் கிட்ட வாங்கன அட்வான்ஸ்?
சார் மன்னிசிக்கங்க, நான் அதை வீட்டுக்கு அனுப்பிட்டேன், கொஞ்சம் டைம் கொடுத்தீங்கனா, அடுத்த மாசம் திருப்பி தந்துடுவேன்

ஓனர் வாய் விட்டு குலுங்கி குலுங்கி சிரித்தான், சிரிப்பை ஒழித்து விட்டு உக்ராமகாய் முறைத்து வன்மமாய் பேச ஆரம்பித்தான்

ஏய், என்னை பார்த்தா கேனை கூதி மாதிரி தெரியுதா????

இவ்வளவு நேரம் மரியாதையாய் பேசிய அவன் ஆபசாம்ய கூதி என்றெல்லாம் பேச யமுனா ஒரு நிமிஷம் அப்படியே ஸ்தம்பித்தாள், விஷ்ணுவுக்கும் அவன் பேசிய தோணி கடுப்பை கிளப்பியது, அடடக்கி கொண்டு அமைதியாய் இருந்தான்.

சார், என்ன சார் இப்படி பேசறீங்க?

பின்ன எப்படி பேச சொல்றே? சம்பளம் முழுசா வாங்கிகிவியாம், அப்புறம் வேலைக்கு வர மாட்டேன்னு சொல்லுவியாம், அதை நான் கேட்டுகிட்டு கேனை கூதி மாதிரி அமைதியா இருக்கணுமா?

சார் ப்ளீஸ் , உண்மையா என்கிட்டே காசு இல்லை, ஒரு ஆயிரம் வெள்ளி என் அன்னா கிட்ட இருக்கு, அதை வேணா இப்ப கொடுக்கிறேன், மிச்சம் 4000 வெள்ளிய கொஞ்சம் கொஞ்சமா கட்டிடறேன் சார்

அதெல்லாம், முடியாது, நீ இங்க இருந்து வெளிய போறதா இருந்தா என் கடனை அடிச்சிட்டு தான் போகணும்.

சாரி இப்படி பேசுனா எப்படி சார், இருந்தா நீங்க கேட்கிற மாதிரி வச்சிக்குவேனா? ப்ளீஸ் சார், நான் ஏமாத்த மாட்டேன்.

நீ நினைச்சா இப்பவே இந்த கடனை அடிச்சிட்டு நீ வெளிய போகலாம்,

யமுனா முழித்தாள்

எப்படி கடனை அடைக்க முடியும்னு கேட்க மாட்டியா யமுனா?

தடுமாறிய படி “எப்படி சார் நான் அடைக்க முடியும்?”

நீயும் நானும் சேர்ந்து இந்த கடனை அடைக்க முடியும் (வில்லங்கமாய் சிரித்தான்)

யமுனா பயந்த படி அமைதியாய் இருந்தாள்

நீ எப்படி அடைக்கணும்னா, உன் கிட்ட அழகான ரெண்டு மாம்பழம் இருக்கு இல்லை அதை வச்சி என் வாய்க்குள்ள அடைக்கணும்.

சார்??????

உன் தொடை இருக்கு இல்லை அதுக்கு நடுவுல ஒரு முக்கோண பெட்டகம் இருக்கு இல்லை, அதுக்குள்ள நான் என்னோட லிங்கத்தை அடைக்கணும்,

இப்படி ரெண்டு பேரும் மாத்தி மாத்தி ஒரு 2 மணி நேரம் ஒருத்தருக்கொருத்தர் அடைச்சிகிட்டா தானா கடன் அடைஞ்சிடும்

வாய் விட்டு நக்கலாய் சிரிக்க ஆரம்பித்தான்

சார் என்று வீறிட்டு யமுனா அழ ஆரம்பித்தாள்

விஷ்ணுவின் ரத்தம் கொதித்தது