மாரும்... மாமனாரும்...[On Hold]

[JeeviBarath]

மாமனாருடன் சண்டை போடும் எண்ணத்தில் கட்டிலில் இருந்து எழும்பிய நித்யாவின் மனம் மன்னிப்பு கேட்கும் அளவுக்கு மாறியது.

பெட்ரூமை விட்டு வெளியே வந்த மருமகளைப் பார்த்தவுடன், "சத்தியமா நான் எதுவும் வேணும்னே பண்ணலம்மா" என மீண்டும் மன்னிப்பு கேட்டபடி காலில் விழப் போனவரை "அய்யோ மாமா" என தடுத்து நிறுத்தினாள். "தெரியாம நடந்த விஷயத்துக்கு போய்" என பேச ஆரம்பித்து இருவரும் சமாதானம் ஆக கொஞ்ச நேரம் ஆனது.

"அந்த நிமிஷம் நீ என்ன அடிச்சா கூட" என மருமகளிடம் சொல்லும்போது நித்யாவின் ஃபோன் ரிங் ஆனது. தன்னுடைய அப்பா வந்தாச்சா எனக் கேட்டான். மார்க்கெட் ஸ்டாப் வரப் போகுது, அங்க இறங்கி எதாவது வாங்கிட்டு வரவா எனக் கேட்டுவிட்டு அழைப்பை துண்டித்தான்.

மீண்டும் அழைத்த கணவனிடம் சிக்கன் வாங்கிட்டு வர்றீங்களா என பேசிக் கொண்டிருக்கும் போது தன்னுடைய மாமனார் முலைகளையே பார்ப்பது போல நித்யாவுக்கு தோன்றியது.

சிக்கன் என்ற வார்த்தையை கேட்டதும் எனக்கு லெக் பீஸ் என பெரியவள் சத்தம் போட சிறுசும் அதையே செய்தது. சத்தம் வந்த திசையில் திரும்பிய நித்யா தன் மாமனாரை பார்த்த போது அவரும் சிறிய புன்னகை செய்தார்.

அப்பா ஜூஸ் ஐஸ் கிரீம் என குழந்தைகள் இருவரும் கேட்க கணவனிடம் அதை சொல்லிக் கொண்டே டவல் ஒன்றை எடுத்து தோளில் போட்டுக் கொண்டு கிச்சன் நோக்கி சென்றாள்.

மாமா உங்களுக்கு தோசை வித் சிக்கன் ஓகே வா எனக் கேட்டு உறுதி செய்த பிறகு சமையல் வேலைகளில் இறங்கினாள்.

டின்னர் சாப்பிடும் போது சொத்து குறித்த பேச்சு வந்தது. என் காலத்துக்கு பிறகுன்னு உயில் எழுதப் போறேன் என்றார் நிரஞ்சன். விலையுயர்ந்த ஒரு சொத்து பற்றி பேசும் போது, மூணு பங்கு வச்சா உங்க யாருக்கும் பெருசா உதவாது, ஒற்றுமை இல்லன்னா உங்களால நல்ல விலைக்கு விக்கவும் முடியாது. அதனால அதை இப்பவே வித்து ஒரு பாதிய உங்க மூணு பேருக்கும் குடுத்துட்டு மீதி பாதியை என் பேருல போடலாம்னு இருக்கேன். என் காலத்துக்கு பிறகு உங்கள்ளுக்கு என சொல்லி முடித்தார்.

⪼ நிவேதிதா-அருண் ⪻

அருண் : உங்க அப்பா என்ன திடிர்னு சென்னைக்கு?

நிவேதிதா : எதோ வேலைன்னு சொன்னாங்க, நான் வேற எதுவும் கேட்கல.

அருண் : சென்னைல இருக்குற நிலத்த விக்ககுற பிளானா?

நிவேதிதா : தெரியலை.

அருண் : வேலைக்காரி என்ன சொன்னா?