03-08-2024, 01:20 PM
(This post was last modified: 03-08-2024, 10:51 PM by Murugansiva. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
ரஞ்சித் : ஓடியே வீட்டுக்கு சென்றான். வீட்டில் சிவகாமி விவேக். ஹாலில் உக்காந்து பேசி கொண்டு இருந்தனர். என்னது இது. யாரு இவுங்க. புதுசா இருக்கே. ஐயோ கௌசல்யாக்கு என்ன ஆச்சு. உள்ளே ரூம்க்கு சென்று பார்த்தான். அங்கு கௌசல்யா. டிவியில் காமெடி வீடியோ பார்த்து சிரித்து கொண்டு இருந்தால். என்ன இவா இப்படி இருக்கிறா, நா என்னமோ ஏதோ பயந்து. ஓடி வந்து பார்த்தா. இவா ஒண்ணுமே நடக்காத மாதிரி இருக்கா. கௌசல்யா என்று கத்தினான்.
கௌசல்யா : வாடா மாமா. இந்த காமெடியை பாரேன். எப்படி இருக்கு. ஒரே சிரிப்பு டா. ஹா ஹா ஹா என்று சிரித்தால்
ரஞ்சித் : நீ என்ன லூசா. நீ ஏதோ செஞ்சிருப்பியோன்னு ஓடி வந்து பார்த்தா. நீ காமெடி வீடியோ பார்த்துட்டு, சிரிச்சிட்டு இருக்க.
கௌசல்யா : ஹா ஹா ஹா என்ன மாமா நீ. உன்னை கல்யாணம் செய்ய. நா பைத்தியம் மாதிரி நடிச்சி. உன்னை கல்யாணம் செஞ்சேன். நீ எனக்கு உசுரு மாமா. நீ ஒன்னு கோவப்பட்டு சொன்னா. நா சாவேன் நினைச்சியா டா. ஹா ஹா அது எப்படி நா உன்னை விட்டு போவேன். போடா லூசு
ரஞ்சித் : லூசா நானா. ஏன் சொல்ல மாட்ட. நா எவ்ளோ பயந்து ஓடி வந்தேன் தெரியுமா.நீ என்னை லூசுன்னு சொல்ற.
கௌசல்யா : ஹா ஹா லேசா சிரித்து விட்டு. ஓஹோ என் மேலே அவ்ளோ பாசமா டா மாமா
ரஞ்சித் : உன்னை அவள் மண்டையில் கொட்டி. சரி உள்ள ஹால்ல புதுசா இரண்டு பேர் வந்து இருக்காங்க. அது யாரு.
கௌசல்யா : எனக்கு யாரு தெரியாது டா. அத்தை மாமா பேசிட்டு இருக்காங்க. நா போய் வாங்கனு கேட்டு. காபி கொடுத்துட்டு. வந்துட்டேன். அப்பறம் டிவி பார்த்துட்டு உக்காந்து கிட்டேன். அவ்ளோ தான்.
ரஞ்சித் : நீ உண்மையா லூசு தான்.வீட்டுக்கு ஒருத்தன்ங்க வந்து இருக்காங்க. அவுங்க யார்னு விசாரிக்க மாட்டியா. நீ இந்த வீட்டு பொண்ணு தானே. மருமகள் வேற இப்படியா இருப்ப.
கௌசல்யா : இப்போ என்ன. அவுங்க யாருனு விசாரிக்கணுமா. வா என் கூட ரஞ்சித்தை இழுத்து கொண்டு. ஹாலுக்கு சென்று. ராமசந்திரனை பார்த்து. மாமா இவுங்க யாரு.
ராமசந்திரன் : இவுங்க சிவகாமியை பார்த்து. கொண்டு இருந்தான்.
பார்கவி : இவுங்க தான். உன்னோட மாமனார் மாமியார். ரஞ்சித்துக்கு அப்பா அம்மா
அனைவருக்கும் அதிர்ச்சி. ஒரு பத்து நிமிடம் யாருமே ஏதும் பேச வில்லை.
ரஞ்சித் : அம்மா என்ன சொல்றிங்க.
சிவகாமி : அது என் புருஷன் உங்க அப்பாக்கு தம்பி. நாங்க உனக்கு சித்தி சித்தப்பா. அதான் அவுங்க சொல்றாங்க
ரஞ்சித் : ஓஹோ அப்பா உங்களுக்கு தம்பி இருக்காங்களா. என்கிட்ட சொல்லவே இல்ல
ராமசந்திரன் : ஆமா டா எனக்கு ஒரு தம்பி இருக்கான். அவன் தான் இவன்
ரஞ்சித் : சரி பா. இத்தனை வருஷம் எங்க போனாங்க. உங்க கூட பிறந்த தம்பி தானே.
யாரிடமும் பதில் இல்ல.
கௌசல்யா : என்ன மாமா பதிலே காணும். அவுங்க கேட்டதுக்கு பதில் சொல்லுஙக.
சிவகாமி : அது அது ஒரு சின்ன பிரச்சனை அதான்.
ரஞ்சித் : என்ன பிரச்சனை சித்தி
விவேக் : பெத்த மகன் தாயை சித்தினு கூப்பிட்டது. இருவருக்கும் மனசு கஷ்டமா இருந்தது.
பார்கவி : சிவகாமி கஷ்ட படுவதை. உணர்ந்த அவள். டேய் அவுங்க சித்தி தான். ஆனா அவுங்களை அம்மானு கூப்பிடு டா.
ரஞ்சித் : என்ன மா சொல்றிங்க. சித்தியை அம்மானு கூப்பிடலாம். அது தப்பு இல்ல. ஆனா எதுக்கு அப்படி கூப்பிட சொல்றிங்க.
விவேக் : மனசு கஷ்ட்டத்தில் சிவகாமி வருத்தம் படுவதை பார்த்த அவன். பொறுத்து கொள்ள முடியாமல். டேய் உன்னை பத்து மாசம். சுமந்து பெத்து எடுத்த தாய் டா இவள். அவளை போய் சித்தினு கூப்பிட்டா. எப்படி டா.
ரஞ்சித் : என்ன சொல்றிங்க. நீங்க என் அப்பா அம்மாவா அதிர்ச்சியில் நின்றான்.
சிவகாமி : அழுது கொண்டே ஆமா டா நா தான் டா உன்னை பெத்த தாய். இத்தனை வருஷம் உன்னை தொலைச்சிட்டு. இப்போ வந்து அழுதுட்டு இருக்குறவள் தான் டா
ரஞ்சித் : அவனுக்கு அங்கு நடப்பது கனவா நினைவா என்று தெரியவில்லை. நா என்ன சொல்ல. எனக்கு ஒன்னு புரியல. அப்போ கலா அம்மா யாரு. அவுங்க ஏன் என்னை வளத்தாங்க. அவுங்க கிட்ட. எப்படி போனேன். நா எதை நம்பனும் தெரியல. ஆனா ஒன்னு மட்டும் தெரியும். பெத்த தாய் செய்யக்கூடாத காரியம் அந்த கலா அம்மா செஞ்சாங்க. ஒரு தடவை இல்ல, இரண்டு தடவை இல்லை. பல தடவை அவங்க தப்பு செஞ்சுருக்காங்க. ஆனா நீங்க என்ன பெத்த எடுத்த தாயின்னு சொல்றீங்க. ஏற்கனவே என்னை வளர்த்த கலா அம்மாவ நான் வெறுக்கிறேன். இப்போ சட்டப்படி என்ன தத்தெடுக்குற பார்கவி அம்மாவை உசுருக்கு உசுரா நேசிக்கிறேன். இப்போ நீங்க வந்து இப்படி சொல்றீங்க. நான் என்னதான் செய்ய
சிவகாமி : டேய் டேய் ஒரு நிமிஷம் இரு.கலா உன்னை என்ன செஞ்சா. ஏதோ பெத்த தாய் செய்ய மாட்டாங்கன்னு சொன்னியே. என்னடா செஞ்ச அவா
ரஞ்சித் : அது வந்து வேண்டாம் விடுங்களேன்
விவேக் : டேய் அம்மா தானே கேக்குற சொல்லுடா அவ என்ன செஞ்சா. நெஞ்சு எல்லாம் படபடன்னு இருக்கு சீக்கிரம் சொல்லுடா.
ரஞ்சித் : அமைச்சர் வீட்டில் நடந்த சம்பவங்களை அனைத்தும் சொல்லி முடித்தான்.
சிவகாமி : ராமச்சந்திரனை பார்த்து. அத்தான் அவா இன்னும் திருந்தவே இல்ல.முதல்ல அவா மனுஷியே இல்ல.. என் புள்ளைய இந்த அளவுக்கு கொடுமைப்படுத்தி இருக்கா. அவளை சும்மா விடமாட்டேன். எனக்கு நிறைய பெரிய அதிகாரி எல்லாம் தெரியும். அவளுக்கு ஜெயில்ல நான் கொடுக்கிற தண்டனை பயங்கரமா இருக்கும். நம்ம குடும்பம் இத்தனை வருஷம் பிரிந்து இருக்கிறதுக்கு அவா தான் காரணம். கடவுள் தண்டனை கொடுக்கிறானோ இல்லையோ, அவளுக்கு என்ன தண்டனை கொடுக்கணும் அதை நான் கொடுப்பேன்.
விவேக் : சும்மா இரு சிவகாமி. இதுக்கு அப்புறம் நாம பொறுமையா தான். செய்யணும்.
சிவகாமி : என்னங்க பொறுமை நம்ம மகனை எந்த அளவுக்கு கொடுமைப்படுத்தி இருக்கா, அவலுக்கு எல்லாம் எத்தனை வருஷம் பொறுமையா இருந்ததே பெருசு. அத்தான பத்தி நம்ம கிட்ட தப்பு தப்பு சொல்லி. நமக்கு கோபத்தை வர வச்ச வள். அவளை எல்லாம் சும்மா விடவே கூடாது. நீங்க இந்த விஷயத்துல தலையிடாதீங்க. அந்தக் கலாவை என்ன செய்யணும்னு எனக்கு தெரியும்.
ராமசந்திரன் : சிவகாமி கொஞ்சம் பொறுமையா இரு யோசிப்போம் யோசித்து என்ன செய்யலாம்னு முடிவெடுப்போம்.
சிவகாமி : இதுல யோசிக்கிறதுக்கு ஒண்ணுமே இல்ல அத்தான், இதுக்கு அப்புறம் நாம கொடுக்கிறது தான் பதிலடி.
பார்கவி : சின்னம்மா நான் சொல்றத கொஞ்சம் கேளுங்கம்மா.
சிவகாமி : சின்னம்மாவா நீங்க என் அத்தான கல்யாணம் செஞ்சி இருக்கீங்க. வேற ஒருத்தியை நான் அக்கானு கூப்பிட்டு, அக்கா என்கிற உறவை கேவலப்படுத்தி இருக்கேன், அந்த அக்கா என்கிற உறவுக்கு நீங்க தான் பொருத்தமான ஆளு. நீங்க எப்பவுமே எனக்கு கூட பிறந்த அக்கா மாதிரிதான். நான் உங்களுக்கு கூட பிறந்த தங்கச்சி மாதிரி தான்,
விவேக் : ஆமா அண்ணி. அண்ணி என்கிறவங்க இன்னொரு அம்மாக்கு சமம். என் அண்ணனையும் என் மகனையும் நல்ல பாசமா பார்த்து இருக்கீங்க. அது போதும்.
ராமசந்திரன் : அப்படி சொல்லுடா நான் ஏற்கனவே சொல்லிட்டேன்.
ரஞ்சித் : சரி சரி விடுங்க. நான் உங்க ரெண்டு பேரையுமே அம்மான்னு கூப்பிடுறேன். சிவகாமியை பார்த்து. பெற்றெடுத்த தாயைப் பார்த்து. அம்மா
சிவகாமி : 25 வருஷத்துக்கு முன்னாடி தொலைச்ச தன்னுடைய மகன், கிடைத்த சந்தோஷத்தில். ஒரு தாய் ஒரு மகனை தொலைத்து திரும்ப கிடைக்கும் போது எந்த சந்தோசம் படுவாளோ. அதைவிட பல மடங்கு சந்தோஷப்பட்டாள் சிவகாமி. ரஞ்சித்தை அனைத்து கட்டிப்பிடித்து. அவன் முகம் முழுவதும் முத்தம் கொடுத்து. என் தங்கம் என் செல்லம். இன்னொரு தடவை கூப்பிடு டா.
விவேக் : என்னைய அப்பானு கூப்பிடு டா
ரஞ்சித் : வீடே அதிரும் அளவிற்கு. அம்மா அப்பாஎன்று சத்தம் போட்டு கத்தி விவேக்கையும் சேர்த்து இருவரையும் கட்டிப்பிடித்து. பல வருடங்கள் கழித்து தன்னுடைய அப்பா அம்மாவை கட்டிப்பிடித்து அழுதான். குடும்பமே சந்தோஷத்தில் இருந்தது. விவேக் ரஞ்சித்திற்கு முகம் முழுவதும் முத்தம் கொடுத்து. இருவரும் பாச மலையை பொழிந்தனர்.
நித்யா : அப்போதுதான் வீட்டிற்குள் வந்தால். அங்கு நடப்பதை பார்த்து. என்ன நடக்கிறது என புரியாமல் நின்றால்
ராமசந்திரன் : தன்னுடைய மகள் நித்தியா நிற்பதை பார்த்த ராமச்சந்திரன். பார்க்கவியை கூப்பிட்டு.இன்னைக்கு எல்லாம் விஷயம் நம்ம பொண்ணுக்கு தெரிஞ்சே ஆகணும் நித்யாவை அருகில் கூப்பிட்டு. சிவகாமி விவேக் யார் என்பதை தெளிவாக சொல்லி புரிய வைத்தான். நித்யாவால் அங்கு நடப்பதை நம்பவே முடியவில்லை. என்னப்பா இப்படி சொல்றீங்க. ஒரே குழப்பமா இருக்க
ராமசந்திரன் : உனக்கு இன்னொரு விஷயமும் தெரியணும். நாங்க உன்னைய தத்தெடுக்குற அப்பா அம்மா இல்லை, உன்ன பத்து மாசம் சுமந்து பெத்து எடுத்த தாய் உன்னுடைய அம்மா பார்கவி தான். நான் தான் உன் அப்பா.
நித்யா : அதிர்ச்சியில் மயக்கம் போட்டு கீழே விழுந்தால்.
ஒரு மணி நேரத்திற்கு பிறகு
நித்யா : மெதுவாக கண் முழித்து அருகில் இருப்பவர்களை பார்த்தால். ராமச்சந்திரனை பார்த்து, என்னப்பா சொல்றீங்க நீங்க தான் என் சொந்த அப்பா அம்மாவா. அப்படின்னா சித்ரா அம்மா யாரு
பார்கவி : 25 வருட கதையை அவளும் சொல்லி முடித்தால். எல்லாத்துக்கும் காரணம் உன் பெரியம்மா கலா தாம்மா
நித்யா : ஒரு நிமிடம் அவளுக்கு என்ன சொல்வது என்றே தெரியவில்லை. தன்னைப் பெற்றவர்கள் வேற யாரோ என நினைக்கும் போது எப்படி இருக்கும். எத்தனை நாள் தன்னை பெற்றெடுத்த தாய். தாய் இல்லை என்றும், இப்போது சட்டப்படி தத்தெடுக்கிற பார்கவி ராமச்சந்திரன் இவர்கள் தான் தன்னுடைய பெற்றோர்கள் என்று தெரிந்து, குழப்பத்திலே இருந்தால், இருந்தாலும் அதுதான் உண்மை எனப் புரிந்து கொண்ட நித்யா. பார்கவி ராமச்சந்திரனை இருவரையும் ஒன்றாக கட்டிப்பிடித்து. அவர்களும் பாச மழை பொழிந்தனர்.
25 வருடங்கள் கழித்து. பிரிந்த குடும்பங்கள் ஒன்று சேர்ந்தன,
இனி தான் கதையே ஆரம்பம்.
கௌசல்யா : வாடா மாமா. இந்த காமெடியை பாரேன். எப்படி இருக்கு. ஒரே சிரிப்பு டா. ஹா ஹா ஹா என்று சிரித்தால்
ரஞ்சித் : நீ என்ன லூசா. நீ ஏதோ செஞ்சிருப்பியோன்னு ஓடி வந்து பார்த்தா. நீ காமெடி வீடியோ பார்த்துட்டு, சிரிச்சிட்டு இருக்க.
கௌசல்யா : ஹா ஹா ஹா என்ன மாமா நீ. உன்னை கல்யாணம் செய்ய. நா பைத்தியம் மாதிரி நடிச்சி. உன்னை கல்யாணம் செஞ்சேன். நீ எனக்கு உசுரு மாமா. நீ ஒன்னு கோவப்பட்டு சொன்னா. நா சாவேன் நினைச்சியா டா. ஹா ஹா அது எப்படி நா உன்னை விட்டு போவேன். போடா லூசு
ரஞ்சித் : லூசா நானா. ஏன் சொல்ல மாட்ட. நா எவ்ளோ பயந்து ஓடி வந்தேன் தெரியுமா.நீ என்னை லூசுன்னு சொல்ற.
கௌசல்யா : ஹா ஹா லேசா சிரித்து விட்டு. ஓஹோ என் மேலே அவ்ளோ பாசமா டா மாமா
ரஞ்சித் : உன்னை அவள் மண்டையில் கொட்டி. சரி உள்ள ஹால்ல புதுசா இரண்டு பேர் வந்து இருக்காங்க. அது யாரு.
கௌசல்யா : எனக்கு யாரு தெரியாது டா. அத்தை மாமா பேசிட்டு இருக்காங்க. நா போய் வாங்கனு கேட்டு. காபி கொடுத்துட்டு. வந்துட்டேன். அப்பறம் டிவி பார்த்துட்டு உக்காந்து கிட்டேன். அவ்ளோ தான்.
ரஞ்சித் : நீ உண்மையா லூசு தான்.வீட்டுக்கு ஒருத்தன்ங்க வந்து இருக்காங்க. அவுங்க யார்னு விசாரிக்க மாட்டியா. நீ இந்த வீட்டு பொண்ணு தானே. மருமகள் வேற இப்படியா இருப்ப.
கௌசல்யா : இப்போ என்ன. அவுங்க யாருனு விசாரிக்கணுமா. வா என் கூட ரஞ்சித்தை இழுத்து கொண்டு. ஹாலுக்கு சென்று. ராமசந்திரனை பார்த்து. மாமா இவுங்க யாரு.
ராமசந்திரன் : இவுங்க சிவகாமியை பார்த்து. கொண்டு இருந்தான்.
பார்கவி : இவுங்க தான். உன்னோட மாமனார் மாமியார். ரஞ்சித்துக்கு அப்பா அம்மா
அனைவருக்கும் அதிர்ச்சி. ஒரு பத்து நிமிடம் யாருமே ஏதும் பேச வில்லை.
ரஞ்சித் : அம்மா என்ன சொல்றிங்க.
சிவகாமி : அது என் புருஷன் உங்க அப்பாக்கு தம்பி. நாங்க உனக்கு சித்தி சித்தப்பா. அதான் அவுங்க சொல்றாங்க
ரஞ்சித் : ஓஹோ அப்பா உங்களுக்கு தம்பி இருக்காங்களா. என்கிட்ட சொல்லவே இல்ல
ராமசந்திரன் : ஆமா டா எனக்கு ஒரு தம்பி இருக்கான். அவன் தான் இவன்
ரஞ்சித் : சரி பா. இத்தனை வருஷம் எங்க போனாங்க. உங்க கூட பிறந்த தம்பி தானே.
யாரிடமும் பதில் இல்ல.
கௌசல்யா : என்ன மாமா பதிலே காணும். அவுங்க கேட்டதுக்கு பதில் சொல்லுஙக.
சிவகாமி : அது அது ஒரு சின்ன பிரச்சனை அதான்.
ரஞ்சித் : என்ன பிரச்சனை சித்தி
விவேக் : பெத்த மகன் தாயை சித்தினு கூப்பிட்டது. இருவருக்கும் மனசு கஷ்டமா இருந்தது.
பார்கவி : சிவகாமி கஷ்ட படுவதை. உணர்ந்த அவள். டேய் அவுங்க சித்தி தான். ஆனா அவுங்களை அம்மானு கூப்பிடு டா.
ரஞ்சித் : என்ன மா சொல்றிங்க. சித்தியை அம்மானு கூப்பிடலாம். அது தப்பு இல்ல. ஆனா எதுக்கு அப்படி கூப்பிட சொல்றிங்க.
விவேக் : மனசு கஷ்ட்டத்தில் சிவகாமி வருத்தம் படுவதை பார்த்த அவன். பொறுத்து கொள்ள முடியாமல். டேய் உன்னை பத்து மாசம். சுமந்து பெத்து எடுத்த தாய் டா இவள். அவளை போய் சித்தினு கூப்பிட்டா. எப்படி டா.
ரஞ்சித் : என்ன சொல்றிங்க. நீங்க என் அப்பா அம்மாவா அதிர்ச்சியில் நின்றான்.
சிவகாமி : அழுது கொண்டே ஆமா டா நா தான் டா உன்னை பெத்த தாய். இத்தனை வருஷம் உன்னை தொலைச்சிட்டு. இப்போ வந்து அழுதுட்டு இருக்குறவள் தான் டா
ரஞ்சித் : அவனுக்கு அங்கு நடப்பது கனவா நினைவா என்று தெரியவில்லை. நா என்ன சொல்ல. எனக்கு ஒன்னு புரியல. அப்போ கலா அம்மா யாரு. அவுங்க ஏன் என்னை வளத்தாங்க. அவுங்க கிட்ட. எப்படி போனேன். நா எதை நம்பனும் தெரியல. ஆனா ஒன்னு மட்டும் தெரியும். பெத்த தாய் செய்யக்கூடாத காரியம் அந்த கலா அம்மா செஞ்சாங்க. ஒரு தடவை இல்ல, இரண்டு தடவை இல்லை. பல தடவை அவங்க தப்பு செஞ்சுருக்காங்க. ஆனா நீங்க என்ன பெத்த எடுத்த தாயின்னு சொல்றீங்க. ஏற்கனவே என்னை வளர்த்த கலா அம்மாவ நான் வெறுக்கிறேன். இப்போ சட்டப்படி என்ன தத்தெடுக்குற பார்கவி அம்மாவை உசுருக்கு உசுரா நேசிக்கிறேன். இப்போ நீங்க வந்து இப்படி சொல்றீங்க. நான் என்னதான் செய்ய
சிவகாமி : டேய் டேய் ஒரு நிமிஷம் இரு.கலா உன்னை என்ன செஞ்சா. ஏதோ பெத்த தாய் செய்ய மாட்டாங்கன்னு சொன்னியே. என்னடா செஞ்ச அவா
ரஞ்சித் : அது வந்து வேண்டாம் விடுங்களேன்
விவேக் : டேய் அம்மா தானே கேக்குற சொல்லுடா அவ என்ன செஞ்சா. நெஞ்சு எல்லாம் படபடன்னு இருக்கு சீக்கிரம் சொல்லுடா.
ரஞ்சித் : அமைச்சர் வீட்டில் நடந்த சம்பவங்களை அனைத்தும் சொல்லி முடித்தான்.
சிவகாமி : ராமச்சந்திரனை பார்த்து. அத்தான் அவா இன்னும் திருந்தவே இல்ல.முதல்ல அவா மனுஷியே இல்ல.. என் புள்ளைய இந்த அளவுக்கு கொடுமைப்படுத்தி இருக்கா. அவளை சும்மா விடமாட்டேன். எனக்கு நிறைய பெரிய அதிகாரி எல்லாம் தெரியும். அவளுக்கு ஜெயில்ல நான் கொடுக்கிற தண்டனை பயங்கரமா இருக்கும். நம்ம குடும்பம் இத்தனை வருஷம் பிரிந்து இருக்கிறதுக்கு அவா தான் காரணம். கடவுள் தண்டனை கொடுக்கிறானோ இல்லையோ, அவளுக்கு என்ன தண்டனை கொடுக்கணும் அதை நான் கொடுப்பேன்.
விவேக் : சும்மா இரு சிவகாமி. இதுக்கு அப்புறம் நாம பொறுமையா தான். செய்யணும்.
சிவகாமி : என்னங்க பொறுமை நம்ம மகனை எந்த அளவுக்கு கொடுமைப்படுத்தி இருக்கா, அவலுக்கு எல்லாம் எத்தனை வருஷம் பொறுமையா இருந்ததே பெருசு. அத்தான பத்தி நம்ம கிட்ட தப்பு தப்பு சொல்லி. நமக்கு கோபத்தை வர வச்ச வள். அவளை எல்லாம் சும்மா விடவே கூடாது. நீங்க இந்த விஷயத்துல தலையிடாதீங்க. அந்தக் கலாவை என்ன செய்யணும்னு எனக்கு தெரியும்.
ராமசந்திரன் : சிவகாமி கொஞ்சம் பொறுமையா இரு யோசிப்போம் யோசித்து என்ன செய்யலாம்னு முடிவெடுப்போம்.
சிவகாமி : இதுல யோசிக்கிறதுக்கு ஒண்ணுமே இல்ல அத்தான், இதுக்கு அப்புறம் நாம கொடுக்கிறது தான் பதிலடி.
பார்கவி : சின்னம்மா நான் சொல்றத கொஞ்சம் கேளுங்கம்மா.
சிவகாமி : சின்னம்மாவா நீங்க என் அத்தான கல்யாணம் செஞ்சி இருக்கீங்க. வேற ஒருத்தியை நான் அக்கானு கூப்பிட்டு, அக்கா என்கிற உறவை கேவலப்படுத்தி இருக்கேன், அந்த அக்கா என்கிற உறவுக்கு நீங்க தான் பொருத்தமான ஆளு. நீங்க எப்பவுமே எனக்கு கூட பிறந்த அக்கா மாதிரிதான். நான் உங்களுக்கு கூட பிறந்த தங்கச்சி மாதிரி தான்,
விவேக் : ஆமா அண்ணி. அண்ணி என்கிறவங்க இன்னொரு அம்மாக்கு சமம். என் அண்ணனையும் என் மகனையும் நல்ல பாசமா பார்த்து இருக்கீங்க. அது போதும்.
ராமசந்திரன் : அப்படி சொல்லுடா நான் ஏற்கனவே சொல்லிட்டேன்.
ரஞ்சித் : சரி சரி விடுங்க. நான் உங்க ரெண்டு பேரையுமே அம்மான்னு கூப்பிடுறேன். சிவகாமியை பார்த்து. பெற்றெடுத்த தாயைப் பார்த்து. அம்மா
சிவகாமி : 25 வருஷத்துக்கு முன்னாடி தொலைச்ச தன்னுடைய மகன், கிடைத்த சந்தோஷத்தில். ஒரு தாய் ஒரு மகனை தொலைத்து திரும்ப கிடைக்கும் போது எந்த சந்தோசம் படுவாளோ. அதைவிட பல மடங்கு சந்தோஷப்பட்டாள் சிவகாமி. ரஞ்சித்தை அனைத்து கட்டிப்பிடித்து. அவன் முகம் முழுவதும் முத்தம் கொடுத்து. என் தங்கம் என் செல்லம். இன்னொரு தடவை கூப்பிடு டா.
விவேக் : என்னைய அப்பானு கூப்பிடு டா
ரஞ்சித் : வீடே அதிரும் அளவிற்கு. அம்மா அப்பாஎன்று சத்தம் போட்டு கத்தி விவேக்கையும் சேர்த்து இருவரையும் கட்டிப்பிடித்து. பல வருடங்கள் கழித்து தன்னுடைய அப்பா அம்மாவை கட்டிப்பிடித்து அழுதான். குடும்பமே சந்தோஷத்தில் இருந்தது. விவேக் ரஞ்சித்திற்கு முகம் முழுவதும் முத்தம் கொடுத்து. இருவரும் பாச மலையை பொழிந்தனர்.
நித்யா : அப்போதுதான் வீட்டிற்குள் வந்தால். அங்கு நடப்பதை பார்த்து. என்ன நடக்கிறது என புரியாமல் நின்றால்
ராமசந்திரன் : தன்னுடைய மகள் நித்தியா நிற்பதை பார்த்த ராமச்சந்திரன். பார்க்கவியை கூப்பிட்டு.இன்னைக்கு எல்லாம் விஷயம் நம்ம பொண்ணுக்கு தெரிஞ்சே ஆகணும் நித்யாவை அருகில் கூப்பிட்டு. சிவகாமி விவேக் யார் என்பதை தெளிவாக சொல்லி புரிய வைத்தான். நித்யாவால் அங்கு நடப்பதை நம்பவே முடியவில்லை. என்னப்பா இப்படி சொல்றீங்க. ஒரே குழப்பமா இருக்க
ராமசந்திரன் : உனக்கு இன்னொரு விஷயமும் தெரியணும். நாங்க உன்னைய தத்தெடுக்குற அப்பா அம்மா இல்லை, உன்ன பத்து மாசம் சுமந்து பெத்து எடுத்த தாய் உன்னுடைய அம்மா பார்கவி தான். நான் தான் உன் அப்பா.
நித்யா : அதிர்ச்சியில் மயக்கம் போட்டு கீழே விழுந்தால்.
ஒரு மணி நேரத்திற்கு பிறகு
நித்யா : மெதுவாக கண் முழித்து அருகில் இருப்பவர்களை பார்த்தால். ராமச்சந்திரனை பார்த்து, என்னப்பா சொல்றீங்க நீங்க தான் என் சொந்த அப்பா அம்மாவா. அப்படின்னா சித்ரா அம்மா யாரு
பார்கவி : 25 வருட கதையை அவளும் சொல்லி முடித்தால். எல்லாத்துக்கும் காரணம் உன் பெரியம்மா கலா தாம்மா
நித்யா : ஒரு நிமிடம் அவளுக்கு என்ன சொல்வது என்றே தெரியவில்லை. தன்னைப் பெற்றவர்கள் வேற யாரோ என நினைக்கும் போது எப்படி இருக்கும். எத்தனை நாள் தன்னை பெற்றெடுத்த தாய். தாய் இல்லை என்றும், இப்போது சட்டப்படி தத்தெடுக்கிற பார்கவி ராமச்சந்திரன் இவர்கள் தான் தன்னுடைய பெற்றோர்கள் என்று தெரிந்து, குழப்பத்திலே இருந்தால், இருந்தாலும் அதுதான் உண்மை எனப் புரிந்து கொண்ட நித்யா. பார்கவி ராமச்சந்திரனை இருவரையும் ஒன்றாக கட்டிப்பிடித்து. அவர்களும் பாச மழை பொழிந்தனர்.
25 வருடங்கள் கழித்து. பிரிந்த குடும்பங்கள் ஒன்று சேர்ந்தன,
இனி தான் கதையே ஆரம்பம்.