மாரும்... மாமனாரும்...[On Hold]

[JeeviBarath]

தனக்கு வந்த ஃபோன்கால் பேசி முடித்த அந்த மாணவன் தன்னுடைய செல்போனை பாக்கெட்டில் வைத்துவிட்டு, வலது கையால் கம்பியை பிடித்தான். இடது கையை கீழே இறக்கும் சாக்கில் அவளது முலைகளில் இடித்தான். இப்படி மூன்று முனைகளில் இருந்து வந்த அந்த அட்டாக்கால் நித்யாவின் காம உணர்வுகள் தூண்டப்பட்டன. அவளது பெண்மை மெல்ல மெல்ல நீரை வடிக்கத் துவங்கியது.

ஒருவழியாக நித்யா இறங்க வேண்டிய அந்த இடமும் வந்தது. "அப்பாடா நிம்மதி" என நினைத்துக் கொண்டே இறங்கிய நித்யாவின் பின்னாலேயே அந்த பெண்களும் அந்த பய்யனும் அதே பஸ் ஸ்டாப்பில் இறங்கினர்.

நித்யா ஒரு கணம் திகைத்துப் போனாள். அவளது மனதுக்குள் இனம்புரியாத பயம் தொத்திக் கொண்டது. வேகமாக ஒரு 10 மீட்டர் நடந்து சென்றாள். தன்னை யாரும் பின் தொடர்கிறார்களா என திரும்பி பார்த்தவளின் கண்களில் யாரும் தென்படவில்லை.

நிம்மதி பெருமூச்சுடன் தன் வீட்டை நோக்கி நடந்தாள். பெரிய ஹாரன் சவுண்டு கேட்டது. அந்த சத்தம் வந்த திசையில் திரும்பிப் பார்த்தவளுக்கு பேரதிர்ச்சி.

இரண்டு மாணவிகளும் அந்த மாணவனும் சிரித்து பேசியபடி சாலையின் மறுபுறத்தில் நடந்து சென்று கொண்டிருந்தார்கள். இது ஏதோ திட்டமிட்டு நடத்தப்பட்டது போல ஒரு உணர்வை நித்யாவுக்கு கொடுத்தது. "அடப்பாவிகளா" என நினைத்த மறுநிமிடமே "நீங்க மூணு பேரும்" என நினைத்தவளுக்கு கொஞ்சம் வெட்கமாக வந்தது.

கணவன் ஃபோன் கால் செய்து கூட்டம் எப்படி, பிரச்சனைகள் எதுவும் இல்லாம வீட்டுக்கு போய்ட்டியா எனக் கேட்டான்.

போய்ட்டு இருக்கேன் என ஆரம்பித்து பக்கத்து வீட்டு காலிங் பெல் அடிக்கும் வரை சேரும் வரை பேசினாள். தன் குழந்தைகளை கூட்டிக் கொண்டு வீட்டுக்கு வந்தாள்.

குழந்தைகளுக்கு அவர்களை கேட்டதை செய்து கொடுத்து விட்டு பெட்ரூம் போய் ஆடைகளை மாற்ற போனவளுக்கு வெட்கமாக வந்தது. சேலையில் இருந்த சேப்டி பின்னை கழட்டி தன் மாராப்பை நழுவவிட்டபடி தன் உடல் அழகை ரசித்தாள்.

காலிங் பெல் சத்தம் கேட்டதும் தன் மாராப்பை சரி செய்து கொண்டே கதவைத்திறந்து தன் மாமனாரை வரவேற்றாள். "எல்லாம் எப்படி போச்சுது மாமா" என பேசிக் கொண்டே வந்தாள்.

தாத்தா கையில் பிளாஸ்டிக் கவரை பார்த்த முதல் குழந்தை ஓடி வந்து ஷோபாவில் உட்கார்ந்தவரிடம் அதை வாங்கியது. தாத்தா எனக்கும் என ஓடி வந்த இரண்டாவது குழந்தை கால் இடறி கீழே விழுந்தது. நித்யா இரண்டாவது குழந்தையிடம் "பார்த்து வரமாட்டியா" என சொல்லிக் கொண்டே குனிந்து தூக்கி விட்டாள்.

குனிந்து நிமிர்ந்தவளின் மாராப்பை யாரோ பிடித்து இழுத்தது போல இருந்தது. மாமனார் இருக்கும் அதே அறையில் மாராப்பு இல்லாமல் ஜாக்கெட்டுடன் நின்றாள் நித்யா...