29-07-2024, 11:02 PM
கட்டிலில் இருந்து எழுந்தவள், அவள் பேக்கில் இருந்து ஆண்கள் அணியும் கட் பனியன் போன்ற ஒரு டாப்சும், கீழே ஒரு ஷார்ட் ஸ்கர்ட்டும் வழக்கம் போல் உள்ளாடை ஏதும் அணியாமல் அணிந்து கொண்டாள்.
நான் “ எங்கடி போற?” என்று கேட்க…….
நித்யா “கொஞ்ச நேரம் ஹால்ல உட்கார்ந்து டிவி பார்க்க போறேன்” என்று கூறவும், நானும் கட்டிலில் இருந்து எழுந்து சரவணனை பார்க்க, அவர் விட்ட இடத்தில் இருந்து உறங்க தொடங்கி இருந்தார்.
நான் அறையெங்கும் சிதறி. கிடந்த என் ஆடைகளை பொறுக்கி கொண்டு, நித்யாவின் அறையில் இருந்து என் அறைக்குள் நுழைய எத்தனிக்கும் போது மிக சரியாக வேணி அக்கா ஹாலில் நுழையவும் சரியாக இருந்தது.
நான் முழு நிர்வாணமாக இருப்பதை கண்கள் விரிய பார்க்க, நான் ஒரு அசட்டு சிரிப்புடன், என் அறைக்குள் தஞ்சம் அடைந்தேன். அதிர்ச்சியில் இருந்த வேணி அக்காவை, நித்யா தான் சுயநினைவுக்கு கொண்டு வந்தாள். உள்ளே என் உடைகள் அணிந்தபடி இவர்களின் உரையாடலை கேட்டு கொண்டிருந்தேன்.
நித்யா “என்னக்கா, முகமெல்லாம் பிரகாசமா இருக்கு? ஆமா அவங்கள எங்க காணோம்?” என்று கேட்க…..
வேணி அக்கா, வெட்கத்துடன் தலை குனிந்தவாறு “ தூங்கிட்டு இருக்காங்க” என்று பதில் அளித்தார்.
நித்யா “செம்ம வேலை போல இருக்கு, உங்களுக்கு சந்தோஷமா இருந்துச்சா” என்று கேட்கவும்………
வேணி அக்கா “என் வாழ்க்கைல இதெல்லாம் நடக்கும்னு நான் கனவுல கூட நினைச்சது இல்ல, ரொம்ப திருப்தியா இருக்கு” என்று கூறினார்.
நித்யா “இவ்ளோதான் அக்கா, லைஃப் உங்க மனசுக்கு பிடிச்சத பண்ணுங்க” என்று அட்வைஸ் செய்து கொண்டிருந்தாள்.
வேணி அக்கா “ முருகி ஏண்டி, இந்த கோலத்துல போறா?” என்று என்னை பற்றி கேட்க…….
நித்யா “அத அவகிட்டயே கேட்டுக்கங்க" என்று குறும்பாய் சொல்லி அவரை என் அறைக்கு அனுப்பி விட்டாள். நான் அதற்குள் ஒரு மிடியும், அதற்கு மேட்சிங்காக ஒரு ஸ்லீவ்லெஸ் டாப்ஸ் ஒன்றையும் அணிந்து முடித்திருந்தேன். என் அறைக்குள் நுழைவதற்கு, நித்யாவின் அறையை அவர் தாண்டியாக வேண்டும், அப்படி தாண்டும் போது அவரின் பார்வை, அங்கு பாதி விரைத்த தண்டுடன் தூங்கி கொண்டிருந்த சரவணனை பார்த்தவர் ஒரு நிமிடம் போல் ஸ்தம்பித்து நின்றார்.
சட்டென்று நிலைமையை யுகித்தவர், என் அறையினுள் வரும்போதே, ஒரு சின்ன சிரிப்புடன் என் அருகில் வந்து நின்றார். நான் அப்பொழுது தான், என் கைகளை உயர்த்தி என் தலை முடியை சரி செய்து கொண்டிருதேன். என் பக்கம் வந்து நின்றவர், என் அக்குளில் இருந்த லேசாக வளர்ந்த முடிகளை பார்த்தவர்.....
"என்னடி இது, என்ன எல்லாத்தையும் எடுக்க சொல்லிட்டு, நீ மட்டும் இப்படி வளர்த்து வச்சு இருக்க?" என்று கேட்க........
நான் "இல்லக்கா, சரவணனுக்கு முடி இருந்தா தான் பிடிக்கும்" என்று சொல்லி கொண்டே, நாங்கள் இருவரும் ஹாலில் நித்யாவுடன் வந்தமர்ந்தோம்.
நித்யா "என்னக்கா, முருகி கிட்ட கேட்டிங்களா?" என்று கேட்க.......
நான் " என்ன கேட்கனும்?" என்று கேள்வியாய் நித்யாவை பார்த்தேன்.
நித்யா "நீ ஏன் ரூம்ல இருந்து அப்படி வெளிய வந்தனு, அக்கா கேட்டாங்க" எனவும், நான் அவள் தொடையில் கிள்ளியபடி.........
"நான் ஏன் அங்க இருந்து, அப்படி வந்தேன்னு உனக்கு தெரியாதா? நீயும் தானே எங்க கூட ஆட்டம் போட்ட" என்று சொன்னேன். முதலில் எங்களுடன் பேசுவதற்கு வெட்கப்பட்ட வேணி அக்கா, என்னவர் உடனான கூடலுக்கு பிறகு, எங்களுடன் மிக சாதாரணமாக உரையாட தொடங்கி இருந்தார்.
வேணி அக்கா "மூணு பேரும் ஒண்ணா பண்ணிங்களா? ச்சே....... கொஞ்சம் முன்னாடி வந்து இருந்தா பார்த்து இருக்கலாம்ல" என்று நொந்த்து கொண்டார்.
நான் “ எங்கடி போற?” என்று கேட்க…….
நித்யா “கொஞ்ச நேரம் ஹால்ல உட்கார்ந்து டிவி பார்க்க போறேன்” என்று கூறவும், நானும் கட்டிலில் இருந்து எழுந்து சரவணனை பார்க்க, அவர் விட்ட இடத்தில் இருந்து உறங்க தொடங்கி இருந்தார்.
நான் அறையெங்கும் சிதறி. கிடந்த என் ஆடைகளை பொறுக்கி கொண்டு, நித்யாவின் அறையில் இருந்து என் அறைக்குள் நுழைய எத்தனிக்கும் போது மிக சரியாக வேணி அக்கா ஹாலில் நுழையவும் சரியாக இருந்தது.
நான் முழு நிர்வாணமாக இருப்பதை கண்கள் விரிய பார்க்க, நான் ஒரு அசட்டு சிரிப்புடன், என் அறைக்குள் தஞ்சம் அடைந்தேன். அதிர்ச்சியில் இருந்த வேணி அக்காவை, நித்யா தான் சுயநினைவுக்கு கொண்டு வந்தாள். உள்ளே என் உடைகள் அணிந்தபடி இவர்களின் உரையாடலை கேட்டு கொண்டிருந்தேன்.
நித்யா “என்னக்கா, முகமெல்லாம் பிரகாசமா இருக்கு? ஆமா அவங்கள எங்க காணோம்?” என்று கேட்க…..
வேணி அக்கா, வெட்கத்துடன் தலை குனிந்தவாறு “ தூங்கிட்டு இருக்காங்க” என்று பதில் அளித்தார்.
நித்யா “செம்ம வேலை போல இருக்கு, உங்களுக்கு சந்தோஷமா இருந்துச்சா” என்று கேட்கவும்………
வேணி அக்கா “என் வாழ்க்கைல இதெல்லாம் நடக்கும்னு நான் கனவுல கூட நினைச்சது இல்ல, ரொம்ப திருப்தியா இருக்கு” என்று கூறினார்.
நித்யா “இவ்ளோதான் அக்கா, லைஃப் உங்க மனசுக்கு பிடிச்சத பண்ணுங்க” என்று அட்வைஸ் செய்து கொண்டிருந்தாள்.
வேணி அக்கா “ முருகி ஏண்டி, இந்த கோலத்துல போறா?” என்று என்னை பற்றி கேட்க…….
நித்யா “அத அவகிட்டயே கேட்டுக்கங்க" என்று குறும்பாய் சொல்லி அவரை என் அறைக்கு அனுப்பி விட்டாள். நான் அதற்குள் ஒரு மிடியும், அதற்கு மேட்சிங்காக ஒரு ஸ்லீவ்லெஸ் டாப்ஸ் ஒன்றையும் அணிந்து முடித்திருந்தேன். என் அறைக்குள் நுழைவதற்கு, நித்யாவின் அறையை அவர் தாண்டியாக வேண்டும், அப்படி தாண்டும் போது அவரின் பார்வை, அங்கு பாதி விரைத்த தண்டுடன் தூங்கி கொண்டிருந்த சரவணனை பார்த்தவர் ஒரு நிமிடம் போல் ஸ்தம்பித்து நின்றார்.
சட்டென்று நிலைமையை யுகித்தவர், என் அறையினுள் வரும்போதே, ஒரு சின்ன சிரிப்புடன் என் அருகில் வந்து நின்றார். நான் அப்பொழுது தான், என் கைகளை உயர்த்தி என் தலை முடியை சரி செய்து கொண்டிருதேன். என் பக்கம் வந்து நின்றவர், என் அக்குளில் இருந்த லேசாக வளர்ந்த முடிகளை பார்த்தவர்.....
"என்னடி இது, என்ன எல்லாத்தையும் எடுக்க சொல்லிட்டு, நீ மட்டும் இப்படி வளர்த்து வச்சு இருக்க?" என்று கேட்க........
நான் "இல்லக்கா, சரவணனுக்கு முடி இருந்தா தான் பிடிக்கும்" என்று சொல்லி கொண்டே, நாங்கள் இருவரும் ஹாலில் நித்யாவுடன் வந்தமர்ந்தோம்.
நித்யா "என்னக்கா, முருகி கிட்ட கேட்டிங்களா?" என்று கேட்க.......
நான் " என்ன கேட்கனும்?" என்று கேள்வியாய் நித்யாவை பார்த்தேன்.
நித்யா "நீ ஏன் ரூம்ல இருந்து அப்படி வெளிய வந்தனு, அக்கா கேட்டாங்க" எனவும், நான் அவள் தொடையில் கிள்ளியபடி.........
"நான் ஏன் அங்க இருந்து, அப்படி வந்தேன்னு உனக்கு தெரியாதா? நீயும் தானே எங்க கூட ஆட்டம் போட்ட" என்று சொன்னேன். முதலில் எங்களுடன் பேசுவதற்கு வெட்கப்பட்ட வேணி அக்கா, என்னவர் உடனான கூடலுக்கு பிறகு, எங்களுடன் மிக சாதாரணமாக உரையாட தொடங்கி இருந்தார்.
வேணி அக்கா "மூணு பேரும் ஒண்ணா பண்ணிங்களா? ச்சே....... கொஞ்சம் முன்னாடி வந்து இருந்தா பார்த்து இருக்கலாம்ல" என்று நொந்த்து கொண்டார்.