Incest பால் நிலவு

[monor]

கீதா திமிறிய திமிறலில், நெளிந்து புரண்டதில், சும்மா ஒப்புக்கு கட்டப்பட்டிருந்த பிரா கட்டவிழ்ந்து அவளின் கைகள் விடு பட, விடுபட்ட கைகளை என் முகத்தில் பதித்து பலமாகப் பின்னோக்கித் தள்ளினாள்.

அவள் தள்ளிய போதும், விடாமல் என் முன் பற்களால் அவள் காம்பை மென்மையாக நான் கவ்வி பிடித்திருந்தேன். காம்பைச் சுற்றி இருந்த செம்பழுப்பு வளையத்தில் என் பல் பதிய, அவளின் முலையை கடித்து இழுத்தேன். ஜவ் மிட்டாய் நீண்டு வருவது போல், அவளின் முலை நீண்டு, அதன் முலைக்காம்போடு என் வாய்க்குள் வந்தது.

“ஆஆஆ!!… அம்மா!!… அப்பா.. ப்ளீஸ்.. விடுங்க… விடுங்க…” என்றவள், தலை முடியைப் பிடித்து உலுக்கினாள்.

காமக் கொடூரனைப் போல் செயல்பட்ட என் கன்னங்களில் பட் பட் என்று அடித்து, என் முகமெங்கும் பிராண்டினாள். கன்னம் முழுவதும் நெகக் கீறல். இந்தப் போராட்டத்தில் கீதாவின் இடது சுண்டு விரல் நகம் என் வலது கண்ணை பதம் பார்க்க, எனக்கு உயிர் போகும் வலி உண்டானது. விசுக்கென்று என் வலது கண்ணை ஒரு கையால் பொத்தியபடியே அவள் மேல் இருந்து எழுந்தேன்.

“ச்சீ!!…என்னப்பா இப்படி பண்ணிட்டீங்களே….? எனக்கு கல்யாணம் ஆனதுக்கப்புறம் என்னை மறந்திருப்பீங்கன்னு நினைச்சேன்…” என்றவள், வெக்கத்தில் தலை குனிய, நான் பதில் ஏதும் பேச வில்லை…

என் கண்ணில் சாறை சாறையை கண்ணீர். விசுக்கென்று எழுந்தேன். கதவை படாரென்று சாத்தி விட்டு வெளியே வந்தேன்.

குப்புற படுத்திருந்த கீதாவின் கண்கள் சிவந்து சொறுக ஆரம்பித்தது. அதே நிலையில் களைப்பில் தூங்கியும் போனாள்.

ஒரு மணி நேரம் கடந்து இருக்கும்.

நான் சமையலறைக்கு சென்று, அவசரத்துக்கு தேவைப்படும் என்று நினைத்து ஏற்கனவே வாங்கி வைத்த நூடுல்ஸை எடுத்து, நூடுல்ஸ் செய்து எடுத்து வந்து, அவள் படுத்திருந்த அறைக்கதவை மெல்லத் திறந்தேன்.

கதவு திறக்கப்படும் சத்தம் கேட்டு, அவள் விசுக்கென்று பயத்தில் போர்வையை போர்த்தியபடி எழுந்து உக்கார, நான் எதுவும் பேசாமல் நூடுல்ஸ் தட்டை அவள் கட்டிலின் மேல் வைத்து விட்டு, வந்த வேகத்தில் கதவை சாத்தி விட்டு நான் ரூமை விட்டு வெளியேறினேன். கீதா கட்டிலின் மேல் பார்த்தாள்.

கட்டிலில் அவள் பக்கத்தில், சுடச் சுட நுடுல்ஸ். அவளுக்கிருந்த பசியில் அவளையும் அறியாமல் அவள் கைகள் தட்டை எடுத்து, தட்டில் வைக்கப்பட்டிருந்த ஸ்பூனால் நூடுல்ஸை எடுத்து வேக வேகமாக அவள் வாய்க்குள் தள்ள, நூடுல்ஸ் வேக வேகமாக அவள் வயிற்றுக்குள் இறங்கியது.

வயிற்று பசி அடங்க, மெதுவாக எழுந்தாள். அவல் பெட் ரூம் கதவு கொஞ்சம் திறந்து இருக்க, பாத் ரூம் கதவை தாழ்பாள் போட்டு, பாத்ரூமுக்குள் நுழைந்தாள்.

வாஷ் பேஷினில் கைகளை கழுவி, என்னை தள்ளிவிடப் போராடியதில், கழுத்துக்கு பின்னால் தாறுமாறாகக் கிடந்த கூந்தலையும், தாலியையும் சரி செய்து போட்டவள், தன் மார்பகத்தைப் பார்த்து மூச்சடைத்துப் போனாள். வலது முலை இளகிய பலூன் போல இருக்க… இடது முலை வீக்கம் குறையாமல் இன்னும் விண் என்று திமிறி புடைத்துக்கொண்டிருந்தது. உள்ளுக்குள் முணு முணுப்பு.

ஒரு மணி நேரத்துக்கு முன் நடந்த நிகழ்வுகள் அவள் கண்ணுக்குள் வந்து நிற்க… “ஐயோ!!!… புரியாம… அப்பாவை அப்படி தள்ளி விட்டுட்டேனே?!!,… இப்ப எப்படி அப்பா முகத்துல முழிக்கிறது?!! ஆபத்துக்கு பாவமில்லேன்னு உதவி செஞ்ச அப்பா கிட்டே இப்படி நடந்துகிட்டோமே?!! ச்சீ!!… எரும… அறிவே இல்ல…ஓத்தாசைக்கு, உதவிக்கு வந்த அப்பாகிட்டே எப்படி நடந்துக்கறதுன்னு தெரியலே?!!! ” என்று கண்ணாடியில் தெரிந்த அவள் முகத்தைப் பார்த்து அவளே முணு முணுத்தபடி திட்டிக்கொண்டாள்.

வலது முலையை மெதுவாக தூக்கிப்பார்த்தாள். இளவம் பஞ்சு போல் முலை கனமில்லாமல் இருக்க, முலை முழுவதும் ஆங்காங்கே என் பல்தடம் பட்டு சிவந்திருக்க, முலைக் காம்பு சுருங்கி இருந்தது.

ஷவருக்கு அடியில் நின்றவள் ஷவர் பைப்பை திருகி விட்டு, பாவாடை நாடாவை அவிழ்த்து விட்டாள்.

பாவாடை அவள் கால்களுக்கு அடியில் சுருண்டு விழ அதை காலாலேயே ஒரு ஓரமாக தள்ளி விட்டு, வயிற்றை எக்கி பேண்டிக்குள் கையை நுழைத்தாள். தொட்டுப் பார்த்தவளின் விரல் நுனியில் பசை போல பிசு பிசுப்பு. விசுக்கென்று அதிர்ச்சியில் ஜட்டியை இறக்க, பேண்டி புண்டை பிளவில் இருந்து விடுபட மறுத்தது. மூக்கு சளி போல் பேண்டியின் கீழ் பகுதியில் புண்டை ஜூஸ் படர்ந்து ஒட்டி இருந்தது.

எப்படி ஜூஸ் சுரந்தது என்று நினைத்துப் பார்த்தபோதே, அவள் உடலுக்குள் அதிர்வையும் சிலிர்ப்பையும் உணர்ந்தாள். அவள் வாழ்நாளில் ஒரு நாள் கூட இந்த மாதிரி நிகழ்ந்தது இல்லை. எத்தனையோ முறை கணவனின் தீண்டலுக்கு ஏங்கி தவித்து இருக்கிறாள். ஆனால் ஒரு முறை கூட, அவளையும் அறியாமல் காம நீர் பெருகி வழிந்தது இல்லை.

15 நிமிடம் சுவற்றில் சாய்ந்து நின்றாள். ஷவர் தண்ணீர் தலை மேல் சீறிப் பாய்ந்து. அவள் உடல் முழுதும் நனைத்தபடி வழிந்து கொண்டிருக்க, வெளியே கதவு தட்டப்படும் சத்தம்..

“வர்றேன்…” என்று குரல் கொடுத்தவள், வேக வேகமாக… அரைகுறையாக துவட்டிய படி.. நைட்டியை தலை வழியாக மாட்டி, கூந்தலை அள்ளி சுருட்டி கொண்டை போட்டபடி கதவைத் திறந்து வெளியே ஹாலுக்கு வந்து பார்த்தாள்.

வெளியே ஹாலில் இருந்த டீபாயில் சுடச் சுட ஆவி பறக்க… டீ.,. டீ கோப்பையில் வைக்கப்பட்டிருந்தது.

சுற்றும் முற்றும் பார்த்தாள். யாரையும் காண வில்லை. என்னைத் தவிர அங்கே யாரும் டீயை வைத்திருக்க முடியாது என்பது அவளுக்கு புரிந்தது. கொண்டை இட்ட கூந்தலை அவிழ்த்து காற்றில் உலர விட்ட படி, அங்கிருந்த சோஃபாவில் உட்கர்ந்து, கால் மேல் கால் போட்டபடி டீ கப்பை எடுத்து இதழில் பதித்து, டீயை உறிஞ்சினாள்.

ஆனால், அவள் விழிகள் என்னைத் தேடி அலை பாய்ந்தது கொண்டிருக்க., கீதாவின் விரலால் குத்துப்பட்ட என் வலது கண்ணில் கர்சீஃப்பை சுருட்டில் ஒத்தடம் கொடுத்தபடியே நான் ஹாலுக்குள் நுழைந்தேன்.

“ஸாரிப்பா!!… ரியாலி ஸாரி!!… நான் உங்ககிட்ட ரொம்ப கேவலமா நடந்து கிட்டேன். ”

அவள் சொன்னதை நான் காதில் வாங்கிக் கொள்ளாமல் , “டீயில சுகர் போதுமா…?” என்று கேட்ட படி, அங்கிருந்த ஷோஃபாவில் சாய்ந்தேன்.

“கோவம் தானே? ஸாரிப்பா,….சத்தியமா இப்ப தான் என்னால நிம்மதியா மூச்சு விட முடியுது.. நெஞ்சுல இருந்து பெரிய பாரத்த இறக்குனது போல இருக்கு… ”

“சரி விடும்மா.!!”
“உங்களால எப்படி எல்லாத்தையும் இப்படி ஈஸியா எடுத்துக்க முடியுது? தலை முடியை பிடிச்சு ஆட்டி இருக்கேன். கன்னத்துல அடிச்சு, கன்னத்தை பிடிச்சு கீறி விட்டிருக்கேன். முரட்டுத் தனமா தள்ளி விட்டிருக்கேன். ஓங்கி என் கன்னத்துல ஒரு அரை விட்டுருக்க வேண்டியது தானே…?” என்ற படி எழுந்து வந்து என்னை நெருங்கி என் முகத்தைப் பார்த்தாள்.

என் இடது கண் கோவைப்பழம் போல் சிவந்து இருக்க, அதைப் பார்த்தவள், பதறி, “அப்பா!!… என்னாச்சு?!…. என்னாச்சு?!!” என்று கேட்டு என் முன் குனிந்து அவள் கைகளால் என் முகத்தை ஏந்திப் பிடித்தாள்..

நான் கண்களை திறக்க முடியாமல் துடித்தேன்.

“தூசி ஏதும் விழுந்துருச்சாப்பா… ” என்று கேட்டு பதறி, அவள் உதடுகளைக் குவித்து வீக்கமாயிருந்த என் கண்ணில் ஊதினாள்.

“விடும்மா… தூசி… இல்ல.. ” என்று அவளின் பிடியில் இருந்து விலகினேன்.

“அப்பறம்…?!!”

“ம்ம்ம்… நீ உன் விரலால குத்துனது…” என்று அவளின் விரலைப் பிடித்தேன்.

“நானா?! எப்போ?!!” என்று அவள் கேட்டு பதற..

“ம்ம்ம்ம்… கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னாடி… கட்டில்ல கட்டிப்புடிச்சு உருண்டப்ப…” என்று சொல்லி நான் சிரிக்க..

“ச்சீய்!!!… ” என்று சொன்ன கீதாவின் முகம், வெக்கத்தில் சிவந்தது.

அந்த நேரம் பார்த்து செல் போன் அலறியது.

“எடும்மா. எடுத்து யாருன்னு பாரு!!”

“ஹலோ?”

“சொல்லுமா?” (கீதாவின் அம்மா)

“இப்ப எப்படிடீ இருக்குடி…? பக்கத்துல ஏதாவது குழந்தைங்க கிடைச்சுதா?”

என்னைப் பார்த்து வெக்கத்தில் புன்னகைத்தபடியே, மெதுவாக வலது முலையை அழுத்திப் பார்த்தாள். விண் என்று இல்லாமல் மென்மையாக இலவம் பஞ்சு போல இருக்க, “ம்ம்ம்ம்.. இப்ப பரவா இல்ல…”

“நல்ல வேளை!!… ரெண்டு மூணு நாளைக்கு விடாம கொடு….. ”

“ம்ம்ம்ம்ம்….!! ” என்ற கீதாவின் இதழில் வெக்கம் கலந்த சிரிப்பு.

“என்ன கொழந்த… டீ…?”

மெதுவாக திரும்பி என்னைப் பார்த்தாள். என்னைப் பார்த்தபடியே வெக்கத்தில் புன்னகைத்து, “ஆம்பள பையன் தான்… !!” என்றாள்.

“ஏற்கனவே காம்புல புண்ணா இருக்குன்னே….. பாத்து டீ… மொரட்டு தனமா கடிச்சுடப் போறான்…. ”

“ம்ஹும்!! அப்படி எல்லாம் ஒன்னும் கடிக்கறதில்லே. அவன் அம்மா அவனுக்கு பாலே கொடுக்கறதில்லே போல இருக்கு. நான் அவன் வாயிலே வச்சதும், நல்லா சப்பி சப்பி உறிஞ்சி குடிச்சிடுறான். ஆனா, காலைலே நான் தான் அவன் என் மாரை சப்புறப்போ வலியில தெரியாம அவன் கண்ணை குத்திட்டேன்….” என்று சொல்லி, கீதா நாக்கை கடிக்க,..…

“எரும!!… கண்ணுல காயம் எதாவது பட்டு இருக்கப் போகுது. குழந்தைக்கு என்ன தெரியும்?!! சரி,…சரி,…பால் குடுக்குறப்ப… கொஞ்சம் பால கண்ணுல பீச்சி விடு. சரியாப் போகும்.” என்று சொல்லி போனை வைத்தாள்.

வெட்கத்துடன் தலை குனிந்தபடியே என்னை நெருங்கின கீதா. “தேங்க்ஸ்ப்பா. ” என்றாள்.

“உன் தேங்க்ஸ நீயே வச்சுக்கோ…”

“அப்பறம்….. ?! ரொம்பத்தான் கோவம் என் செல்ல அப்பாவுக்கு?!!” என்றபடி சோஃபாவில் என் அருகே உக்கார்ந்தாள்.

“உயிர் போகுது.… ஏதாவது மருந்து போட்டா பரவாயில்லே…” என்று நான் கண்ணை மெல்ல கசக்க….

“கண்ணெல்லாம் ஒன்னும் கசக்க வேண்டாம். செப்டிக் ஆய்டப் போகுது.!!” என்று சொல்லியபடியே கீதா என்னை நெருங்கி உக்கார்ந்து, அவள் நைட்டியின் ஜிப்பை கீழே இறக்க,… நான் புரியாமல் எழுந்தேன். எழுந்த என் கையைப் பிடித்து அவள் இழுத்து, “ஸ்ஸ்!!கொஞ்ச நேரம் சும்மா உக்காருங்க.” என்று அதட்டலாகச் சொல்லி என்னை சோபாவில் உட்கார வைத்தாள்.

“என்ன கீதா?!!”

“நீங்க தானே மருந்து கேட்டிங்க….?” என்று வெக்கத்தில் புன்னகைத்தபடியே என் முகத்தை குறும்பாகப் பார்த்து கேட்டு, என் பக்கம் என்னை உரசியபடி உட்கார்ந்தவள் பால் கட்டிய, நான் வாய் வைக்காத இடது முலையை மெல்ல வெளியே எடுத்தாள்.

“என்னது இது… மருந்த கேட்டா,…. மொலைய… ” என்று பாதியில் நிறுத்திய நான்… “சரி,…நான் செஞ்சது தப்புதான். ஜிப்ப போடு…” என்று சொல்லி எழுந்தேன். எழுந்த என் கையை அழுத்திப் புடித்து வேகமாக இழுக்க, நான் அவள் மடியில் சாய்ந்தேன்.

நான் சாய்ந்த அடுத்த நொடி, என் தலையை அவள் மடியில் குழந்தை போல படுக்கப் போட்டு,அவள் இடது முலைக் காம்பை, என் வலது கண்ணுக்கு நேராக அவள் வலது கையால் அழுத்தி அமுக்க, பீய்ச்சி அடித்த கீதாவின் பால் அமுதம் என் வலது கண்ணை நிரப்பியதோடல்லாமல், என் முகம் முழுவதும் சீறிப் பாய்ந்து தெறித்து வழிந்தது. என் முகத்திலிருந்து வழிந்த பால் அவளின் நைட்டியை நனைக்க, கீதா என்ன நினைத்தாளோ,….வேண்டுமென்றே, அவள் காம்பை என் வாய்க்கு நேராகப் பிடித்து அமுக்கி என் உதட்டிலும் பீய்ச்சி அடித்தாள்.

கீதாவின் முகத்தைப் பார்த்தேன்.

‘என் மேல் ஆசையாகவும், பாசமாகவும், அக்கறையாகவும் இருக்கும் அப்பா செய்த செயலுக்கு இணங்காமல், எதோ பொறுக்கியிடம் நடந்து கொள்வது போல, நானும் ஒரு பொம்பளை பொறுக்கி போல நடந்து, அவரைப் புரிந்து கொள்ளாமல் அவர் கண்ணை குத்தி விட்டேனே. உதவிக்கு வந்தவரை காயப்படுத்தி விட்டேனே?!! என் மேல் இருக்கும் அக்கறையினால்தானே அவர் இப்படி நடந்து கொண்டார்? என்னை வலியிலிருந்தும், துன்பத்திலிருந்தும், இக்கட்டான நிலையிலிருந்தும் மீட்ட என் அன்புக்குரியவர் அல்லவா என் அப்பா?!!’ என்று பாசத்திலும், அன்பிலும் அவள் மனம் கரைந்து இளகி வருத்தப்பட, அந்த வருத்தத்தில் அவள் கண்களில் கண்ணீர் பெருகி குளம் போல தேங்கி தளும்பி நிற்க, ஒரு தாய் போல அக்கறையுடனும், பாசத்துடனும், என் கண்ணுக்கு தன் முலைப் பாலை பீய்ச்சி விட்ட மகிழ்ச்சி, அவள் சிரித்த முகத்தில் தெரிந்தது.

‘எவ்வளவு அன்பு வைத்திருந்தால் தன் குழந்தைக்குத் தவிர யாருக்கும் தர முடியாத தன் விலை மதிப்பில்லாத முலைப்பாலை என் கண்ணுக்கு பீய்ச்சி அடித்ததோடு நிற்காமல், என்னை அவள் குழந்தை போல நினைத்து, முலையில் வாய் வைத்து சப்பி குடிக்கவும், குடித்து பசியாறவும் ஒரு தாய் மனதோடு தாய்ப்பால் கொடுக்கிறாளே என் அன்பு மகள்?!!’ என்று நான் கீதாவை நினைத்து பெருமைப்பட்டு, அவள் என் மேல் கொண்டிருக்கும் பாசத்தையும், அன்பையும் நினைத்து என் கண்களிலும் கண்ணீர் குளம் போல தேங்கி நிற்க, என் முகத்தில் படர்ந்து கிடந்த முலைப்பாலின் வாசனையும், அதன் சுவையும் என்னை கிறங்கடிக்க, அந்த நேரம் பார்த்து கீதா வாய் மலர்ந்து அவள் முத்து போன்ற மலர்கள் தெரிய மகிழ்ச்சியில் சிரித்தாள்.
கீதாவின் கண்ணில் இருந்து பெருகி வழிந்த கண்ணீர், அவள் கன்னங்களில் வழிந்து, அந்த வியர்வையோடும், அவள் பாலோடும் கலந்து என் வாய்க்குள் விழுந்தது. பாலின் சுவையோடு, அவள் கண்ணீரின் சுவையையும், அவள் கன்னங்களின் வியர்வை சுவையையும் சேர்த்து சுவைத்த எனக்கு, அந்தச் சுவை தேவார்மித சுவையாக இருந்தது.

என் தலை முடிகளுக்குள் கை விரல்களை விட்டு கோதி விட்ட கீதா, கண்ணீர் ததும்பும் என் கண்களையும், கன்னங்களையும் துடைத்து விட்டு என்னை அன்போடும், காதலாகவும் பார்த்து, நீங்க எதுகுப்பா வருத்தப்பட்டு கண்ணீர் வடிக்கறீங்க? உங்களைப் புரிஞ்சுக்காம தப்பு செஞ்சதெல்லாம் நான்தான். நான்தான் வருத்தப்பட்டு அழணும். ஆம்பளை நீங்க எதுக்கு அழுதுகிட்டு. இனிமே வருத்தப்பட்டு அழக் கூடாது என்று சொன்னவள், பால் கறை படிந்த அவள் மென்மையான முலைகள் என் முகத்தில் அழுந்த குனிந்து, என் கன்னத்தில் முத்தமிட்டாள். அந்த முத்தத்தின் மதிப்பு கோடி கோடியாக கொட்டிக் கொடுத்தாலும் ஈடாகாது.