Incest பஸ்ஸில் கிடைத்த பதுமை

[monor]

அவரை உட்கார வைத்து டிபன் பரிமாறியபடியே, “இப்பதான் இந்த கொழுந்தியா வீடு உங்களுக்கு தெரிஞ்சுதாக்கும்.?’

“நான் என்ன பண்ணட்டும் ரமா. உங்க அக்காதான் உன் கூட சண்டை போட்டுட்டு இத்தனை வருஷமா வீராப்பா இருந்துட்டா. கூடப் பொறந்த பாசம் விட்டுப் போகுமா?”

டிபன் சாப்பிட்டபடியே அப்பா பேசிக்கொண்டிருந்தார். நாங்கள் இருவரும் டிவி பார்த்துக்கொண்டிருந்தோம்.

“ நீங்க எப்பவும் எனக்கு என் செல்ல மாமாதான். அக்காதான் உங்களை தடுத்து மிரட்டி வச்சிருக்கான்றது எனக்கு புரியுது மாமா. இருந்தாலும் நான் உங்களைத் தானே கோவிச்சுக்க முடியும், என் அக்காவை நான் கோவிச்சுக்க முடியாதே?!!”

“அதுவும் சரிதான். எத்தனை நாளைக்குதான் வீராப்பு காட்டிகிட்டு இருப்பா உங்க அக்கா. ரொம்ப நாளைக்கப்புறம் தங்கச்சி வீட்டுக்கு போன பையன்கிட்டே இருந்து போனும் வரல. போன் பண்ணாலும் எடுக்க மாட்டேங்கிறான். என்னன்னு போய் பாத்துட்டு வாங்கன்னு உங்க அக்காதான் என்னை இங்கே அனுப்பி வச்சிருக்கா.”

அப்பாவும் டிபன் சாப்பிட்டு முடித்திருந்தார்.

“சரி மாமா. நாங்க இப்ப கோயிலுக்கு போலாம்ன்னு கிளம்பிட்டு இருந்தோம். நல்ல வேளை நாங்க வீட்டை பூட்டிட்டு கிளம்பரதுக்குள்ள நீங்களும் வந்துட்டீங்க. இதுவும் நல்லதுக்குதான். வாங்க. கோயிலுக்கு போய்ட்டு வரலாம் .”என்று சித்தி சொல்ல,

“என்ன விஷேசம் ரமா?”

“ஒன்னுமில்லை மாமா. ஒரு காரியம் நல்லபடியா முடிஞ்சிடுச்சு. அதுக்கு நன்றி சொல்ல கோயிலுக்கு போலாம்ன்னு முடிவு பண்ணி கோயிலுக்கு போறோம்.”

“என்ன நல்ல காரியம் முடிஞ்சிருக்கு?”

“அதை நான் கோயிலுக்கு போய்ட்டு வந்து விளக்கமா சொல்றேன். இப்ப வாங்க.” என்று சித்தி சொல்ல, நால்வரும் கோயிலுக்கு போனோம்.

கோயில் உள்ளே நுழைந்த்தும், மூலப் பிரகாரத்தில் வீற்றிருந்த அம்மனுக்கு திருமாங்கல்ய பூஜை நடைபெற்றுக்கொண்டிருந்தது. நால்வரும் நல்ல சகுனம்தான் என்று நினைத்து சந்தோஷப்பட்டோம்.

பூஜை முடிந்து குங்குமத்தை எங்களிடம் எடுத்துக் கொடுத்த குருக்கள், அந்த குங்குமத்தை கல்யாணம் ஆன பெண்கள் திருமாங்கல்யத்தின் முகப்பில் வைத்து அம்மனை வேண்டிக்கொன்டு நெற்றியில் வைத்துக்கொள்ளச் சொன்னார்.

சித்தி குங்குமத்தை வாங்கி, ஆண்கள் வராத மறைவான இடம் சென்று முந்தானையை விலக்கி, திருமாங்கல்யத்தை எடுத்து அதன் முகப்பில் குங்குமத்தை வைத்து விட்டு, மிச்சமிருந்த குங்குமத்தை உல்ளங்கையில் ஏந்தியபடி என் அப்பா அருகே வந்தவள், “மாமா, கண்ணாடி பாத்து வைக்கலாம்ன்னா, கண்ணாடி வெளிப் பிரகாரத்துலதான் இருக்கு. அம்மன் குங்குமத்தை வாங்கின உடனே நெத்தியிலே வச்சுக்கிறதுதான் நல்லது. அதனால நீங்களே கொஞ்ச குங்குமத்தை எடுத்து என் நெத்தியிலே வச்சு விடுங்களேன்.” என்று சொல்ல, அப்பாவும் கொஞ்சம் தயங்கியபடி, குங்குமத்தை தன் கட்டை விரலும், மோதிர விரலும் சேர்த்தபடி சித்தியின் கையிலிருந்த குங்குமத்தை கிள்ளி எடுத்து, சித்தியின் நெற்றியின் மத்தியில் புருவத்துக்கு மேலாக வட்டமாக வைத்து சித்தியின் கண்களை மூடச் சொல்லி நெற்றியிலிருந்த குங்குமத்தை லேசாக ஊதி விட, நெற்றியில் ஓட்டாத குங்குமம் காற்றில் கலந்து மறைந்தது.

என்னைப் பார்த்த சித்தி, “கண்ணா, லதாவுக்கும் குங்குமத்தை வச்சுவிடுப்பா.” என்று சொல்ல, துணுக்குற்று அதிர்ந்த அப்பா, “என்ன ரமா அவனைப் போய் அவ நெத்தியிலே குங்குமம் வச்சு விட சொல்றே? ரெண்டு பேரும் அண்ணன் தங்கச்சி ஆச்சே?”

“ஆமாம் மாமா. நான் தான் சொன்னேனில்ல. கண்ணாடி வெளிப்பிரகாரத்துலதான் இருக்கு. அங்கே போய் கண்ணாடி பாத்து வச்சுக்கிறதுக்கு, இங்கேயே அவ அண்ணனே வச்சுவிடட்டுமே. அம்மன் குங்குமம்தானே ஒன்னும் தப்பில்லை.”

“அது வந்து,…”

“ ஒரு பொண்ணுக்கு குங்குமம் வச்சு விடறப்போ, அபசகுனம் மாதிரி எதாவது சொல்லாதீங்க. நான் ராஜாவை லதாவுக்கு குங்குகுமம் வைக்க சொல்றதிலேயும் ஒரு அர்த்தம் இருக்கு. அதை வீட்டுக்கு போய் சொல்றேன். என்று சொல்லி அப்பாவின் கையைப் பிடித்து இழுத்தபடி நடக்க, நான் லதாவின் நெற்றியில் குங்குமம் வைத்து விட்டு, அவள் காதோரமாக, “ஹாய்,… பொண்டாட்டி” என்று கிசு கிசுப்பாகச் சொல்லி அவள் கன்னத்தைக் கிள்ளினேன்.

முன்னால் நடந்து சென்று கொண்டிருந்த சித்தியும், அப்பாவும் எங்கள் இருவர் பார்வைக்கும் பொருத்தமான ஜோடிகளாகத் தெரிந்தனர்.

வீட்டுக்கு வந்ததும், அப்பாவை பூஜை அறைக்கு அழைத்துச் சென்ற சித்தி அப்பாவின் காலில் விழுந்து, “என்னை ஆசீர்வதிங்க மாமா.” என்று சொல்ல அப்பாவும் பூக்களை கொஞ்சம் கையில் எடுத்து சித்தியின் மேல் தூவி, ஆசீர்வதித்தார்.

“மாமா, நீங்களும் ராஜாவும் ரெண்டு பேரும் சேந்து ஒன்னா நின்னு லதாவையும் ஆசிர் வதிக்கணும்.” என்று சொல்ல, நானும் அப்பாவும் சேர்ந்து ஓன்றாக நின்றோம். லதா எங்கள் காலில் சாஷ்டாங்கமாக மண்டி இட்டு விழுந்து எங்கள் காலைத் தொட்டு கும்பிட, அப்பாவும் நானும், லதாவின் மேல் மலர் தூவி வாழ்த்தி ஆசீர்வதித்தோம்.

அந்த நேரம் பார்த்து அம்மாவிடம் இருந்து அப்பாவுக்கு போன் வந்தது..

“என்னங்க குளச்சலுக்கு போய்ட்டீங்களா? ரமா வீட்லதான இருக்கீங்க? ரமாவும் லதாவும் எப்படி இருக்காங்க? ராஜா எப்படி இருக்கான்? ஏன் அவன் குளச்சலுக்கு போனதிலேர்ந்து போனே பண்ணலையாம்.?”

“ம்,…இங்க ரமா வீட்லதான் இருக்கேன். இங்கே ரமா, லதா எல்லோரும் நல்லா இருக்காங்க. இங்கே செல்போன் டவர் ஒர்க் நடந்துகிட்டு இருக்கிறதினாலே டவர் சரியா எடுக்கலையாம். அதனாலதான் அவன் உனக்கு போன் பண்ணி சொல்ல முடியல. மத்தபடி இங்கே எல்லோரும் நல்லா இருக்காங்க.”

“சரி,….ஊருக்கு எப்ப வர்றீங்க?”

“ஒரு ரெண்டு நாள் இருந்துட்டு வர்றேன்.”

“ஏதுக்கு ரெண்டு நாள்? அவனை உடனே கூட்டிகிட்டு வரச் சொல்லித்தானே உங்களை அங்கே அனுப்பினேன். உடனே கிளம்பி வாங்க.”

என் அம்மா பேசியதை கேட்ட சித்தி, அப்பாவிடம், “போனை இங்கே கொடுங்க மாமா. நான் அக்காகிட்டே பேசிக்கறேன்” என்று சொல்லி போனை அப்பாவிடம் இருந்து வாங்கிய சித்தி, “அக்கா, மாமா இப்பதானே வந்தார்? அதுவும் ரொம்ப நாள் கழிச்சு வந்திருக்கார். உடனே கிளம்பி அங்கே வரணுமா? இன்னும் எங்க மேல இருக்கிற கோவம் உனக்கு தீரலைன்னு நினைக்கிறேன்.”

“அதுக்கில்லேடி. இங்கே அவருக்கு ஏகப்பட்ட வேலை இருக்கு. அங்கே போய் அப்பாவும் மகனும் இருந்துகிட்டா எப்படி? அதான் உடனே வரச் சொன்னேன்.”
“ஒரு ரெண்டு நாள் இங்கே இருந்து ரெஸ்ட் எடுத்துட்டு வரட்டுமேக்கா. நானும் மாமாவுக்கு வாய்க்கு ருசியா செஞ்சு போடுவேனில்ல.”

“என்னமோ போடி. ஆனா, ரெண்டு நாள்தான் அவர் அங்கே இருக்கணும். மூணாவது நாள் அவரையும், ராஜாவையும் இங்கே அனுப்பி வச்சிடு.”

“சரிக்கா.”

“சரி,… போனை அவர் கிட்டே கொடு.’

சித்தி போனை அப்பாவின் கையில் கொடுக்க, அதை வாங்கி காதில் வைத்தவரிடம், “கொஞ்சம் தனியா வாங்க உங்க்கிட்டே கொஞ்சம் பேசணும்.” என்றாள் அம்மா.

அம்மா சொன்னபடி அப்பா போனை எடுத்துக்கொன்டு தனியாகப் போய், “ம்,…சொல்லும்மா” என்றார்.

"ம்,…அதுதானே பாத்தேன்?!! உங்க மச்சினியை பாத்ததும் உங்களுக்கு இங்க வரத் தோண மாட்டேங்குதா? உங்களுக்கு அவ சப்போர்ட் வேற? சரி,…என்னைக்குமே அவ உங்க பக்கம்தானே? சப்போர்ட் பண்ணாம என்ன பண்ணுவா. பாத்துங்க. பழைய ரமான்னு நினைச்சுகிட்டு அவகிட்டே வாலாட்டாதீங்க. சீக்கிரம் வரப் பாருங்க.”

“சரிம்மா” என்று சொல்லி அப்பா போனை கட் பண்ணினார்.

அன்றைய பகல் பொழுது முழுவதும் அப்படி இப்படி என்று ஓடியது.

அப்பா இருந்ததால் நான் லதாவிடம் அவ்வளவாக நெருங்கிப் பழக முடியவில்லை. அக்கா புருஷனைப் பார்த்த மகிழ்ச்சியில் சித்தியியும் அரக்க பறக்க ஓடி ஆடி வேலை செய்து, சிக்கன் மட்டன் என்று வித விதமாக, வகை வகையாக வாய்க்கு ருசியாக செய்து போட்டாள்.

இரவு உணவுக்குப் பிறகு, லதா அவள் அம்மா ரூமுக்கு போய் படுத்துக்கொள்வாள். நானும் அப்பாவும் இன்னொரு ரூமில் படுத்துக்கொள்வோம் என்று தான் நினைத்துக்கொன்டிருந்தேன். ஆனால், சித்தி என்னிடம் வந்து, “கண்ணா உங்க அப்பாகிட்டே உங்க கல்யாண விஷயமா நிறைய பேச வேண்டி இருக்கு. நீங்க இருந்தா ஃப்ரீயா பேச முடியாது. அதனால, நீயும் லதாவும் லதாவோட ரூம்ல படுத்துக்கோங்க. நானும் உன் அப்பாவும் என் ரூம்ல இருந்து பேசி ஒரு முடிவுக்கு வர்றோம்.”

“சரி சித்தி “ என்று சொல்லி லதாவும் நானும் லதாவின் ரூமில் போய் படுத்தோம். எங்களுக்கு தூக்கம் வர வில்லை.

“ஏய்,…லதா?”

“என்னண்ணா?”

“என் அப்பாவும், உன் அம்மாவும் அப்போ இருந்தே லவ்வர்ஸ்ன்னு தெரியும். “

“லவ்வர்ஸ்ஸா?!!”

“அதான்டி,… கள்ளக் காதலர்கள்.”

“ஓ!!,,....ம்,…”

“ஆனா, விதி செஞ்ச சதியால ரெண்டு பேரும் வேற வேற ஆளை கல்யானம் பண்ணிகிட்டு ஏதோ வாழ்க்கையை நடத்திகிட்டு இருக்காங்க. கல்யாணத்துக்கு அப்புறமா உங்கம்மாவுக்கும், என் அப்பாவுக்கு இருக்கிற ரகசிய உறவு எங்கம்மாவுக்கு தெரிஞ்சு சண்டையாகி, ரெண்டு குடும்பமும் பாக்காம பேசிக்காம இருந்து, தாத்தா செத்த காரியத்தப்பதான் பாத்துகிட்டோம், பேசிகிட்டோம். அதுக்கப்புறமாதான் அம்மாவும், சித்தியும் அக்காவும் தங்கச்சியுமா நல்லா பேசிக்க ஆரம்பிச்சாங்க. ஆனா, அப்பா உங்க வீட்டுக்கு வந்ததே இல்லை. இப்ப வந்திருக்கார்ன்னா ஏதோ விஷயம் இருக்கும். ரொம்ப நாள் பிரிஞ்ச லவ்வர்ஸ் இப்ப சந்திச்சு இருக்கிறதனால ரெண்டு பேருக்கும் லவ் வழிஞ்சு ஓடும். ரெண்டு பேரும் தனியா இருக்கிறப்போ அவங்க செஞ்சுக்கப் போற லவ்வை பாக்கணும்ன்னு ஆசையா இருக்குடி.”

“ச்சீய்!!,…ஆதான் தெரியுதுல்ல. அவங்க ரொம்ப நாள் கழிச்சு சந்திச்சுக்கறாங்கன்னு. அவங்களை டிஸ்டர்ப் பண்ணாம கொஞ்சம் பிரீயா இருக்கத்தான் விடுவோமே.”

“ நாம ஒன்னும் அவங்களை டிஸ்டர்ப் பண்ணப் போறதில்லையே. தூரமா இருந்து வேடிக்கைதானே பாக்கப் போறோம்.”