Adultery ரக்ஷனாவோடு ஒரு நாள்...

[மணிமாறன்]

ரக்ஷனாவோடு ஒரு நாள்....பகுதி - 32

உங்களை காக்க வைத்ததற்கு கோடான கோடி மன்னிப்புகள் ????.. இனி அப்டேட் எந்த இடங்களிலும் நிற்காது என்பதனை மிகத்தாழ்மையுடன் கூறிக்கொள்கிறேன். 

"இன்னடா?..நல்லாக்குறியா?.."

என்று நக்கலும் நய்யாண்டியும் கலந்த குறளில் கேட்ட காசியை பார்த்து கலங்கிய கண்களுடன் முகத்தை திருப்பி கொண்டவன், 

"எங்க?..தினந்தினம் செத்துட்டு இருக்கேன்!..ஆமா?..உன்னால எப்டிடா இப்டி இருக்க முடியுது?.."

தன் நண்பனின் தோற்றத்தை பார்த்து தாளாத துக்கத்துடன் கேட்ட சேதுவிடம் தன் கவலையை காண்பிக்காமல் நக்கலுடனே பதில் சொன்னான் காசி..

"எல்லாற மாதிரியும் உக்காந்துதான்!.."

"ப்ச்!..காசி தயவுசெஞ்சு நா சொல்றத கேளு!..இப்ப கூட ஒன்னுமில்ல, நாந்தான் உங்க அப்பாவ கொன்னேன்னு சொல்லி போலீஸ்ட சரண்டராகிர்றேன்,..ஆனா,..ஆனா நீ கண்டிப்பா வெளிய வந்தாகனும்..!"

"முடியாது!.."

என்ற ஆணித்தரமான வார்த்தையை கேட்ட சேது,..

"ஏன்டா?.."

"முடியாது!!!!.."

"அதான் ஏன்னு கேட்டேன்?.."

"ஏன்னா..நீ வெளிய இருக்கனும்!..

வெளிய இருந்தே ஆகனும்!..நீ தீக்க வேண்டிய கணக்கு இன்னும் நிறைய இருக்கு, அத முதல்ல புரிஞ்சிக்க!.."

"அது உங்க..அப்பாவ..வேணும்னு அன்னைக்கி..நா.."

"டேய்!..இப்ப எதுக்கு வயலின் வாசிக்கிற?..என் அப்பன் எப்டிப்பட்ட பொறம்போக்குன்னு எனக்கு நல்லா தெரியும்!..அந்த கலுசடைய நீ கொன்னதுல தப்பே இல்ல!.."

"ம்ம்..அப்புறம் நீ எப்டி இருக்க?.."

"ம்க்கும்!.. மறுபடியும் முதல்ல இருந்தா?..இப்பதானடா சொன்னேன், எல்லார மாதிரியும் உக்காந்துதான் இருக்குறேன்னு?.."

"ப்ச்..சீரியஸாவே இருக்க மாட்டியாடா?.."

"எதுக்கு..எதுக்கு இருக்கனுங்குறேன்?..

டேய்..வாழ்க்கைங்குறது வாழ்றதுக்குதான்!..சீரியஸா இருக்க வேண்டிய இடத்துல சீரியஸா இருக்கலாம்,..அதுக்காக உன்ன மாதிரி எப்பவுமே வாய்ல வயலின் வாசிக்க சொல்றியா?..போடா டேய்..போடா,..

சரி..நம்ம நண்பன பாக்க போறோமே, கொஞ்சம் சிரிப்போம், நல்லா பேசுவோங்குறது இல்லாம, எப்ப பாத்தாலும், என்னத்தையோ பரி குடுத்தவன் மாதிரியே,..."

"என்னத்தையோ இல்ல, என் அம்மாவ பரிகுடுத்துட்டு நிக்கிறேன்...உனக்கு புரியுங்குறது எனக்கு தெரியும்..நா பழச நினைக்க கூடாதுன்னு நீ எவ்ளோ கஷ்டபட்டு சிரிச்சு பேசி, மழுப்புற!.."

"உன்கிட்ட பேசி வேஸ்ட்டு,..சரி கண்ண தொடச்சிட்டு உன் லவ் மேட்டரு எப்டி போகுதுன்னு சொல்லு.."

சட்டென்று கண்ணை துடைத்தவன், முகத்தை அஷ்டகோணலாக வைத்துக்கொண்டு,

"ஏதே?.."

"என்ன ஏதே!...நீங்க வெளிய பண்றது எல்லாம் எங்களுக்கு தெரியும் செல்லா குட்டி!.."

"டேய் லூசு மாதிரி பேசாதடா!..நா என்ன பண்ணேன்?.."

"ஹான்..சொன்னாங்க நீங்க பால காக்குற பூனைன்னு!.. அந்த தீக்ஷா பாப்பாவ ஹான்..ஹான்..

ஹாஆஆஆஆன்..லவ்சுதான?"

"போடாங்...லூசுப்புண்ட மாதிரி பேசக்கூடாது!..நா எங்க...அவதான்... என்னம்மோ புதுசா என்கிட்ட வந்து,.."

"ஹான் வந்து..அடியேய்...உன் மனசுல அவ இருக்காங்குறது எனக்கும் தெரியும்.."

"இருந்து என்ன பண்ண.. அவளாலதான எங்க அம்மாவையே பரிகுடுத்துட்டு நிக்கிறேன்..அப்புறம் எப்டிடா அவகிட்ட போய்..."

"ம்ம்..அப்டி வா வழிக்கு,..இப்ப வந்ததா உண்மை...இத பாரு, சும்மா அவளாலதான் எங்க அம்மா போயிட்டாங்கங்குற புராணத்த விடு சரியா?.."

"ம்ம்..ம்ம்.."

"இன்னாடா ம்ம்ம்..வாய்க்குள்ளையே முனங்குற என்ன சத்தத்தையே காணோம்!.."

"சரிஇஇஇ...போதுமா!.."

"ம்ம்..அது!..அப்புறம், என்ன உன் தோஸ்தோட அப்புக்கார் வந்துருக்காராமே?.."

"யாரு?.."

"அதான்டா, அந்த கருத்த டப்பா, பிரேமோட அப்பா...ராம்கி என்கிற ராமகிருஷ்ணன்!.."

"ம்ம் இருக்கும்.."

"இருக்குமா?.. டேய் உன் கவனம் எங்கடா இருக்கு?..எப்ப பாத்தாலும் இந்த பரிகுடுத்துட்டு நிக்கிற மாதிரியே நிக்காத,..சரியா?..இன்நேரம் நீ அவனுக்கு ஸ்கெட்ச் போட்ருக்கனும்!..

நீ என்னடான்னா இருக்கும் பொறுக்கும்னுட்டு இருக்க.."

"விடு பாத்துக்கலாம்!..என்னைக்கா இருந்தாலும் என் அம்மாவ கொன்னவனுக்கு என் கையாலதான் சாவு!!.."

என்று வெறியுடன் கம்பியை பற்றியபடி கூறிய சேதுவின் கரங்களை பிடித்து அழுத்தி, 

"நா உன்கூடவேதான் இருப்பேன்!..

கடைசி வரைக்கும்!!..."

என்று அவனது கரங்களை அழுத்த, அவனது கையை பிடித்து கோர்த்துக் கொள்ள, நண்பர்களிருவரின் கண்களிலும் பலவகையான ஆவேசம் தெரிந்தது!..

இடம் : ரக்ஷனா வீடு!..

'வலி இல்லாம வாழ்க்கை இல்லதான்..

ஆனா, ஏனோ தெரியல என் வாழ்க்கைல மட்டும் வலி மட்டும்தான் மிஞ்சியிருக்கு..'

கவலையே உறுவான வடிவில், சோலைவனம் பாலைவனமான உவமை போல் மெத்தை விரிப்பில் படுத்து தன் மனதுடன் பேசிக் கொண்டிருந்தாள் தீக்ஷா.. சிறிது நாட்கள் முதல் காதல் எனும் மழைநீரில் விழுந்து, இன்று அந்த மழை நீர் கானல் நீராய் ஆனதை நினைத்து வருந்துவதா?.. இல்லை, இவ்வளவு வருடம் கழித்தும், நண்பன் என்பவன் தன்னை புரிந்து கொள்ளவில்லையே என்பதனை நினைத்து வருந்தவதா?..இல்லை,.. கானல் நீராய் போனவன், மீண்டும் எரி பொருளாய் வந்து தன் சகோதரியின் பெயரை வைத்து தன்னை இம்சை செய்வதை நினைத்து வருந்துவதா என்னும் பெரும் பாரத்துடன், விட்டத்தை பார்த்து படுத்திருந்தாள் தீக்ஷா!..

"தீக்ஷா சாப்ட வா!!..."

"...."

"ஏய் தீக்ஷா!!..."

என்ற சத்தத்தில் திடுக்கிட்டவள் எழுந்து முகம் கழுவி கண்ணாடியில் தன் முகத்தை பார்க்க அவளுக்கே அவளை பிடிக்கவில்லை!.. ஒரு க்ளிப் எடுத்து தலையில் மாட்டி, விரிந்து கிடந்த முடியை ஒருசேர மீட்டவள், தனது தமக்கையை நோக்கி நடையிட்டாள்!..

"வந்துட்டேன்.."

"ம்ம்ம்.. இந்தா உனக்கு பிடிச்ச யிப்பீ நூடுல்ஸ்..ம்ம்..ஜமாய்.."

என்று கூறி, அவளுக்கு வைத்த ப்ளேட்டிலிருந்து ஒரு கை எடுத்து வாயில் வைத்து உரிந்து உள்ளிழுத்தவள், அப்போதுதான் தீக்ஷாவின் முகத்தை உற்று பார்க்கிறாள்!..

'என்ன இவ நேத்துலருந்தே சரியில்லையே?..எப்ப பாத்தாலும் எதையோ பரிகுடுத்த மாதிரியே இருக்கா?..'

"தீக்ஷு!..என்ன ஆச்சு?.."

"ஒன்னுல்ல!.. எனக்கு பசிக்கல..நீயே சாப்டு!.."

"அட லூசே,..காலைல செய்யவான்னு கேட்டதுக்கு மண்டைய ஆட்டிட்டு இப்ப வேணாங்குற?.."

"அதான் பசிக்கலங்குறேன்ல விடேன்!.."

"ம்ம்ம் சரித்தான்!..நான் மார்க்கெட் வரைக்கும் போயிட்டு வந்துடுறேன்!..ம்ஹூம்!.."

'இவ இப்டி கேட்டா சொல்ல மாட்டா?..கேக்குறவுங்க கேட்டாதான் சொல்லுவா!..'

என்று நினைத்துவிட்டு கூடையை எடுத்தவள், நைட்டியை சுற்றி ஒரு துண்டை எடுத்து போட்டவள், அன்ன நடையிட்டு வெளியே வர, வாட்ச்மேனும் அவள் வரவுக்காக காத்திருந்தான்!..

தன்னையே பின் தொடர்ந்து வருபவனை பார்த்த ரக்ஷனா பின்னால் திரும்பி ஜாடையாக, 

'என்ன வேணும்?..'

'நீதான் வேணும்..'

என்று வாய்ஸ் ஓவர் குடுக்க, இவளுக்கு மெல்லிய புன்னகை துளிர்த்தது அவனது செயலினால்..

'ப்ச் போ அப்புறம்தான்'

என்று கூறிக்கொண்டே கடையை வந்தடைந்தவள் கத்திரிக்காய்களை பிறக்கி பிறகு அமுக்கி பார்த்துவிட்டு பின்னால் திரும்ப, கிழவனும் அப்போதுதான் அங்கு வந்து அவளையே சைட் அடித்துக் கொண்டிருந்தான்!..

அப்போது ரக்ஷனா கடைக்காரரிடம்,

"அண்ணா என்ன கத்திரிக்கா முத்தினதா இருக்கு!..சரக்கு வரும்போது கொஞ்சம் பாத்து வாங்குறதுதான?.."

"எங்கம்மா!..இப்பல்லாம் வர காய்கறிங்க இப்டிதான் ஒன்னு ரொம்ப முத்தினதா இருக்கு, இல்ல ரொம்ப காயா இருக்கு!..

என்ன பண்ண எங்க வியாபாரமும் இப்டி தான் போகுது!..கொஞ்சம் அட்ஜஸ்ட் பண்ணி வாங்கிக்க கண்ணு.."

அப்படியே வாட்ச்மேனை பார்த்தவாக்கில், 

"சரி குடுங்க, ஆனா ஒன்னுன்னா எனக்கு இப்பல்லாம் என்னம்மோ தெரில, நல்ல கத்திரிக்காவ விட, முத்தின கத்திரிக்காதான் ரொம்ப புடிச்சிருக்கு.."

என்று கூறிவிட்டு மாணிக்கத்தை பார்த்து கண்ணடிக்க, கிழவனின் முப்பத்திரண்டு பல்லும் வெளியில் தான் தெரிந்தது!..

'ஆஹா!..இன்னைக்கி ஒரு மாதிரிதான் இருக்கா!..'

என்று நினைத்துவிட்டு தன்னுடைய ஃபோனை எடுத்து ஏதோ தேடியவன் வாட்சப்பில் அவளுக்கு அனுப்பிவிட, ரக்ஷனாவோ பர்ஸை திறந்து ஃபோனை எடுக்க போக, சட்டென்று வாட்ச்மென் கிழவனோ ரக்ஷனா அருகில் வந்து ஒட்டியபடி நின்று, 

"தம்பி ஒரு சின்ன செவனப் பாட்டில் குடுப்பா!.."

என்க, அவரும் பாட்டில் எடுக்க உள்ரூமில் உள்ள ஃபிர்டஜிற்கு செல்ல, அப்போது மாணிக்கம் ரக்ஷனாவின் காதில், 

"உன் வாட்சப்க்கு ஒன்னு அனுப்சிருக்கேன்!..இப்பையே ஓப்பன் பண்ணாத, ப்ளீஸ்டி வீட்ல போய் ஓப்பன் பண்ணி பாரு..பாய்!.."

என்று சொல்லிவிட்டு அவள் கொழுத்த குண்டியை பிடித்து பிசைந்து விட்டு போக, ரக்ஷனாவோ உதட்டை வளைத்து, 

"ஷ்ஷ்..ஹாஆஆஆ...படவா!..ச்சி ப்போ!.."

என்று வெட்கத்துடன் கூற, அப்போது கடைக்காரர் அந்த பாட்டிலை கிழவனிடம் வந்து குடுக்க, கிழவனும் வாங்கி வைத்துக் கொண்டு அங்கிருந்து நகன்றான்...

இங்கு ரக்ஷனாவும் விருவிருவென வாங்குவதை வாங்கிவிட்டு, விறுவிறுவென வீட்டிற்கு வந்து துண்டை உதறிப்போட்டு அவளது ரூமில் சென்று அடைந்து கொண்டு மெத்தையில் குப்புறப்படுத்து தனது ஃபோனை எடுத்து  

அந்த வாட்சப்பை திறந்து பார்க்க, புது நம்பரில் இருந்து ஒரு மெசேஜ் வந்திருந்தது!..நேற்று தான் ரக்ஷனாவிற்கு, 

"கவிதாகிட்ட இருந்து உன் நம்பர வாங்குனேன்டி என் செல்லம்.."

என்கிற அறிய தகவலை வேறு குடுத்திருந்தான் மாணிக்கம்!.. அதை நினைத்து பார்த்தவள், அதனை ஓப்பன் செய்ய, அவ்வளவுதான், அவளுடைய மொத்த உடம்பும் சூடாகியது, அதுவரை ஆவலாக பார்த்

தவள், பிறகு வெட்கத்துடன் முகத்தை சுழித்து, 

"ச்சீய் அய்யோ!..கிழவா...சூட்ட கிளப்புரியேடா!..." 

என்று கூறி அதை பார்த்து பரவசமடைந்தாள் ரக்ஷனா!..

கிழவன் அனுப்பிய மெசேஜ்: