Adultery Honeymoon 2.0

[paki6216]

  இனி வேணியின் பார்வையில்……….

          வெகு நாட்களுக்கு பிறகு நேற்று இரவு நான் செய்த சுய இன்பத்தால், எப்பொழுதும் காலை 6 மணிக்கு எழும் நான், இன்று அசதியில் 7மணி வரை தூங்கி இருந்தேன்.
         காலை எழுந்தவுடன் என் புண்டையின் இடையே ஏதோ நெருடல் தெரிய, கை வைத்து பார்த்த போது தான் தெரிந்தது, அது நேற்று இரவு சுய இன்பம் செய்யும் பொழுது உள்ளே திணித்த கேரட் என்று, கேரட்டை வெளியே எடுத்து பார்க்க, இரவு முழுவதும் என் மதன நீரில் ஊறி இருந்ததால், அதன் முக்கால் பாகம் நிறம் மாறி இருந்தது.
         ஏற்கனவே நான் ஒரு மணி நேரம் தாமதமாக எழுந்ததால், கேரட்டை கட்டிலில் வைத்து விட்டு, வேகமாக என் காலை கடன்களை முடித்து விட்டு, அன்றைய நாளுக்கான உடையை அணியும் போது தான், நாம் ஏன் இன்று சிறிது கவர்ச்சியாக உடுத்த கூடாது? என்ற எண்ணம் எழுந்தது.
         ஆனால் என்னிடம் அப்படி கவர்ச்சியான ப்ரா, ஜாக்கெட் என்று எதுவும் இல்லாததால், என்னிடம் இருக்கும் புடவையில் மிக அழகானதாக ஒன்றை தேர்ந்தெடுத்து கட்ட தொடங்கும் போது தான், குறைந்தது தொப்புள் தெரியவாது சேலை அணியலாம் என்று முடிவு செய்து, என் பாவடையை மூன்று இன்ச் அளவு என் தொப்புளுக்கு கீழ் இறக்கி விட்டேன்.
         அவர்கள் நால்வரையும் மீண்டும் பார்க்க போகும் உற்சாகத்தில் என் சமையல் வேலையை தொடங்கினேன்.என் கைகள் தான் வேலை செய்து கொண்டிருந்ததே தவிர, என் மனம் அந்த நால்வரை சுற்றியே சிந்தித்து கொண்டிருந்தது.அவர்களுடன் நானும் அடுத்த  இரண்டு நாட்களை எந்த கட்டுப்பாடும் இன்றி கழிக்க முடிவு செய்தேன்.அதற்கு முதலில் நான் அவர்களை எப்படி நெருங்குவது, என்று யோசிக்க தொடங்கினேன். பிறகு எனது உள்மனம், இவ்வளவு வாய்ப்பை ஏற்படுத்திய விதி, இதையும் மிக சரியாக செய்யும் என்று நம்பிக்கை ஊட்டியது.
               காலை மணி 8 ஐ நெருங்கும் பொழுது, வாசலில் அழைப்பு மணி ஒலி கேட்க, நித்யா தான் உணவு எடுத்து செல்ல வந்திருப்பாள், என்று எண்ணி கொண்டே கதவை திறந்த எனக்கு ஒரு இன்ப அதிர்ச்சி காத்திருந்தது.
               நித்யாவை மட்டுமே எதிர்பார்த்து கதவை திறந்த எனக்கு, நால்வரை பார்த்ததும் சந்தோஷத்தில் அவர்களை உள்ளே அழைப்பதையும் மறந்து ஓரிரு வினாடிகள் நின்றேன். நித்யாவின் குரல் தான், என்னை இந்த உலகிற்கு கொண்டு வந்தது.
          நித்யா "என்னக்கா, எங்களை எல்லாம் உள்ளே கூப்பிட மாட்டீங்களா" என்று ஆரம்பிக்க...... முருகி ஒரு சிறு பயத்துடன் என் முகத்தை பார்த்து கொண்டிருந்தாள். நேற்று போல் இல்லாமல், இன்று நான் இரு பெண்களையும் கனிவுடன் பார்த்து, இருவரின் கையையும் பிடித்து வீட்டுக்குள் அழைத்தேன். பெண்கள் இருவரையும் தொடர்ந்து கார்த்திக்கும், சரவணனும் வீட்டிற்குள் வந்தனர்.
         என் முகத்தில் இருந்த புன்னகை, பெண்கள் இருவரையும் தொற்றிக்கொள்ள..........
        முருகி "அக்கா, இந்த புடவைல ரொம்ப அழகா தெரியிரிங்க" என்று கூற.............
        நித்யா "ஏய், அக்காவுக்கு எந்த டிரஸ் போட்டாலும் அழகாத்தான் இருப்பாங்க" என்று சொல்லி கொண்டே, என் தோளை சுற்றி கை  போட்டவள், என்னுடன் சமையல் அறை நோக்கி நடக்க, முருகியும் பின் தொடர்ந்தாள். ஹாலில் சரவணன் ஏதோ புத்தகத்தை புரட்டி கொண்டிருக்க, கார்த்திக் சுவற்றில் மாட்டியிருந்த எங்கள் குடும்ப புகைப்படங்களை ஒவ்வொன்றாக பார்த்து கொண்டிருந்தான்.
        நித்யா "அக்கா, இன்னிக்கி உங்க வீட்ல, உங்க கூட தான் சாப்பிடலாம்னு இருக்கோம், உங்களுக்கு ஒன்னும் கஷ்டம் இல்லையே" என்று கேட்க..........
        நான் "ச்சேச்சே....... அப்படி எல்லாம் ஒன்னும் இல்லடா, உண்மைய சொல்லனும்னா, எனக்கு உங்க உங்க ரெண்டு பேரையும் ரொம்ப பிடிச்சுருக்கு" என்று சொல்லி கொண்டே, நால்வருக்கும் தேநீர் தயார் செய்தேன்.
பெண்கள் இருவரும் ஆளுக்கொன்று சமையல் அறையிலேயே எடுத்து கொள்ள,ஆண்கள் இருவருக்கும் தேநீரை நான் கொண்டு சென்றேன்.
       நான் சமையல் அறையில் இருந்து சரவணனை நோக்கி நடக்க தொடங்கவும், அவன் அருகினில் செல்ல செல்ல அவன் பார்வை என் வயிற்றை பார்த்து கொண்டிருப்பதை பார்த்ததும் தான், நான் இன்று காலை சேலையை தொப்புள் தெரிய கட்டியது ஞாபகத்திற்கு வந்தது. அந்த பார்வை என்னுள் ஒருவித குறுகுறுப்பை ஏற்படுத்தியது.
                       அடுத்ததாக கார்த்திக்கிடம் தேநீரை கொடுத்த பொழுது, என் குடும்ப புகைப்படம் ஒன்றை காட்டி......
                   "இந்த ரெண்டு பசங்க யாரு" என்று வினவ..........
              நான் "என்னோட இடது பக்கம் நிற்கிறது வினய், என் கணவரின் முதல் மனைவியின் மகன், வலது பக்கம் நிக்கிறது, என் மகன் விஜய், பெரியவன் இப்ப வெளிநாட்டில் வேலை பாக்குறான், அவனே சின்னவனையும், கூட தங்க வச்சு அங்க காலேஜ்'ல சேர்த்து விட்டிருக்கான்" என்று சொல்லி முடித்தேன்.
                      நான் திருமணம் ஆன புதிதில் எடுத்த புகைப்படங்களை பார்த்தபடி..........
                  "அக்கா, நீங்க அப்போ இருந்த மாதிரி தான், இப்பவும் இருக்கீங்க, உங்களுக்கு காலேஜ் படிக்கிற வயசுல பையன் இருக்கான்னு சொன்னா யாரும் நம்ப மாட்டாங்க" என்று சொல்லவும், நான் பதிலேதும் கூறாமல் ஒரு சிறு புன்னகையுடன் சமையல் அறை நோக்கி சென்றேன்.
              அங்கு முருகியும், நித்யாவும், ஏதோ சிரித்து பேசி கொண்டு இருக்க, என்னை பார்த்தவுடன்..........
             முருகி " அக்கா, வீட்டை ரொம்ப அழகாவும், சுத்தமாகவும், வச்சு இருக்கீங்க" என்று புகழ........
            நித்யா " ஆமா அக்கா, எங்களுக்கு கொஞ்சம் உங்க வீட்டை சுத்தி காமிங்க" என்று கேட்டாள்.
           நான் "உங்களுக்கு, சாப்பிடுவதற்கு நேரம் ஆகலையா?" என்க.........
           நித்யா " சுத்தி பார்க்க எவ்ளோ நேரம் ஆகா போகுது, வந்து சாப்டுக்கலாம்" என்று கூறவும்......
          நாங்கள் மூவரும் வீட்டின் ஒவ்வொரு அறையாக செல்ல, முதலில் வினயின் அறைக்கு சென்று திறந்து காட்ட, அங்கிருக்கும் வினயின் ஆளுயர புகைப்படத்தை பார்த்த முருகி, முதலில் உதிர்த்த வார்த்தை.......
        " வினயை பார்த்தால் லேசாக கார்த்திக்கின் சாயல் தெரியுதுல்ல?" என்று அவள் நித்யாவிடம் கேள்வி எழுப்ப..........
         நித்யா என்னை பார்த்து சிரித்தபடி...........
         "அதான் அன்னிக்கி கார்த்திக் பத்தி, அவ்ளோ துருவி துருவி கேட்டிங்களா" என்று என்னிடம் கேட்கவும்,நான் ஆம் என்று தலை அசைத்து முருகியிடம் ............
       "உனக்கு லேசா தான் சாயல் தெரியுது, நான் வினயை பார்த்து இரண்டு வருடங்களுக்கு மேலாகி விட்டது, அதனால் எனக்கு கார்த்திக்கை பார்த்தால் வினயை பார்க்கிற மாதிரி தான் இருக்கு" என்று சொல்லி, கார்த்திக்கிடம் சொன்ன சிறிய முன்கதை சுருக்கத்தை இவர்களிடமும் சொல்லி முடித்தேன்.
                              நான் இரண்டாம் தாரமாக மணம் முடித்து வந்தது, அவர்களுக்கு அதிர்ச்சியை கொடுக்க, அப்பொழுதும் நித்யா...........
             "அதான் இவ்ளோ இளமையா தெரியிரிங்க அக்கா" என்கவும்..........
            முருகி " வினய் கிட்ட நீங்க எந்த பாரபட்சமும் பார்க்காம உங்க சொந்த மகனா வளர்த்து இருக்கீங்க" என்றாள். அதற்கு என்னையும் அறியாமல் நான் சொன்ன பதில்........
           "இல்ல, நான் அவனை என் மகனா ஒரு வயசுக்கு மேல பார்க்க முடியல, அதுக்கும் மேல தான் அவனை பார்த்தேன்" என்று கூற, முருகி என்னை உற்று நோக்கி கொண்டிருந்தாள்.அவளின் பார்வையை தவிர்த்து, அடுத்து விஜய்யின் அறையை காண்பித்து விட்டு, எங்கள் அறைக்கு கூட்டி சென்றேன்.
          கதவை திறந்ததும், நித்யாவின் பார்வையில் முதலில் சிக்கியது, நேற்று நான் சுய இன்பம் செய்து விட்டு மெத்தையில் இருந்த கேரட் தான்..........
         நித்யா "என்னக்கா, கேரட் கட்டில்ல இருக்கு" என்று கேட்க.........
         நான் "ராத்திரி, தீடிர்னு பசிச்சது, அதான் ஒரு கேரட் சாப்பிடலாம்னு எடுத்துட்டு வந்தேன், ஆனா அதுக்குள்ள என்னையும் அறியாம தூங்கிட்டேன்" என்று சொல்லி சமாளித்தேன். நான் சொன்னதை நம்பிய நித்யா அந்த கேரட்டை கையில் வைத்து கொண்டாள்.
        அறைகள் அனைத்தையும் சுற்றி விட்டு, பெண்கள் இருவரும் வரவேற்பு அறைக்கு சென்று ஆண்கள் இருவரையும் உணவருந்த அழைக்கவும், அவள் கையில் இருந்த கேரட்டை பார்த்த கார்த்திக்……..
       “ என்ன நித்யா, கையில கேரட்?” என்று கேட்க……
        நித்யாவும் “அக்கா ரூம்ல இருந்துச்சு, உங்களுக்கு வேணுமா?” என்று கேரட்டை கார்த்திக்கிடம் நீட்ட, அதை பெற்று கொண்ட அவன், அதிலுள்ள நிறத்தின் வித்தியாசத்தை ஆராய்ந்தவாறே உணவு மேஜயை நோக்கி நடந்தான்.
         என் ஒரு மனம் அவன் கையில் இருக்கும்  கேரட்டை என்ன சொல்லி வாங்கலாம் என்று யோசிக்க, மற்றொரு மனமோ அவன் அதை சாப்பிட்டு பார்த்து, அது எங்கு இருந்தது என்று கண்டு பிடிப்பானா, என்று பார்ப்போம் என்றது.
         இதற்குள் நால்வரும் உணவு மேஜையில் அமர, நான் அனைவருக்கும் உணவு பரிமாற தொடங்கினேன். நான் கார்த்திக்கின் அருகில் நின்று பரிமாற தொடங்கும் போது தான், அவன் கேரட்டை முதல் கடி கடித்து, சுவைக்க துவங்க, அதில் இருந்த வித்தியாசமான சுவையை தெரிந்து கொண்டவன், என்னை நிமிர்ந்து பார்த்து………
       “ அக்கா, கேரட் செம்ம டேஸ்ட்…..” என்று சொல்லி ஒரு நமட்டு சிரிப்பு சிரிக்க, மற்ற மூவரும் உணவருந்தும் மும்முரத்தில் எங்களை கவனிக்கவில்லை. கார்த்திக் என்னை பார்த்து கொண்டே கேரட்டை அடுத்த கடி கடிக்க, இந்த முறை என் பென்மையினுள் ஒரு வித கிளர்ச்சி தெரிந்தது.
         கார்த்திக், அந்த முழு கேரட்டையும் ரசித்து சாப்பிட்டது, அவன் என் பெண்மையை ருசித்து சாப்பிட்டது போல் இருந்தது.
     நித்யா “ அக்கா, நீங்களும் எங்க கூட உட்கார்ந்து சாப்பிடுங்க” என்று அழைக்க ……
     நான் “இல்ல, நீங்க கிளம்பினதுக்கு அப்புறம்  பாத்துக்குறேன்” என்று கூற, 
     முருகி “ அக்கா, தனியா சாப்டீங்கனா, போர் அடிக்கும், எங்க கூடவே சாப்பிடுங்க” என்று வற்புறுத்தி அமர வைத்தாள்.
    நித்யா “ அக்கா, நாங்க ஒரு அரை நாள் சுத்தி பார்க்க போறோம், நீங்களும் எங்க கூட வாங்க” என்று கூப்பிட, நான் மறுப்பாக தலை அசைத்து…….
       “ இங்க மதிய உணவு தயார் பண்ணனும், அதனால் என்னால் வர முடியாது” என்று கூறினேன். 
        முருகி “ அதெல்லாம் வெளியே எங்கயாவது பார்த்துக்கலாம், இங்க தனியா இருக்கரதுக்கு, எங்க கூட வாங்க அக்கா, பிளீஸ்…..”  என்று கெஞ்ச துவங்க…….
       நான் “சரி வரேன்” என்று சொன்னேன்.
சரவணன், கார்த்திக்கிடம்…….
        “அண்ணா, நம்ம அஞ்சு பேருக்கும் கார்ல இடம் இருக்குமா?” என்று கேட்க…..
       கார்த்திக் “ நம்ம ரெண்டு பேர்ல யாராவது டிரைவ் பண்ணலாம், டிரைவரை இங்கேயே இருக்க சொல்லிடலாம்” என்று சொன்னான்.
      நான் “உங்களுக்கு வண்டி ஒட்ட தெரியம்னா, எங்க கார் ஒன்னு இருக்கு, அதை எடுத்துக்கலாம், நீங்க அந்த டிரைவரை வர வேண்டாம்னு சொல்லிடுங்க” என்று கூறினேன். நாங்கள் அனைவரும் பேசி கொண்டே உணவு உண்டு முடித்திருக்க, சாப்பிட்ட பாத்திரங்கள் அனைத்தையும் சுத்தம் செய்ய பெண்கள் இருவரும் உதவ, வேலை மடமடவென்று முடிந்தது.
         நான் “நீங்க எல்லாம் மேல போங்க, நான் டிரஸ் மாத்திட்டு வரேன்” என்று கூறி, கார் சாவியை அவர்களிடம் கொடுத்து அனுப்பினேன்.
           அவர்கள் என்னையும் சுற்றி பார்க்க அழைத்தது, என்னுள் மட்டட்ற மகிழ்வை தந்தது. என்னிடம் இருப்பதிலேயே மிக அழகான ஷிபான் சேலை ஒன்றை எடுத்து, கார்த்திக்குடன் பயணிக்க போவதை நினைத்தவாறு, காலை போலவே இப்பொழுதும் புடவையை நன்கு என் தொப்புள் தெரியும்படி கட்டி, நன்கு அலங்கரித்து கொண்டேன்.