29-06-2024, 04:11 AM
என் தங்கை அப்படியே ப்ரா & ஜட்டியில் வெளியே வந்து உடல் துடைத்து ஆடைகள் அணிந்தாள். நாங்கள் போகலாம் என்று சொல்ல, இந்தா இதையும் போட்டுக்க என தண்ணீரை பிழிந்து வைத்த அவரது பனியனை என் தங்கையிடம் கொடுத்தார். அவள் தலை துவட்டி அந்த பனியன் அணிய அது அவளது தொடை வரை இருக்க அவளுக்கு சுத்தமாக பிடிக்கவில்லை.
அவரது முண்டா பனியன் கொடுத்து என்னை இடுப்பில் கட்ட சொன்னார். நான் எனக்கு வேண்டாம் என்று சொன்னேன். உனக்கு வேண்டாம் ஆனால் இது கிராமம் என்றார். சாரி என்றார், நான் பதில் ஏதும் சொல்லவில்லை.
ஒரு டவல் இடுப்பிலும் இன்னொரு டவல் தோழில் போட்டபடி வீட்டிற்கு வந்தோம். மேலும் சிலமுறை சாரி சொன்னார்.
வரும் வழியில் புலம்பியபடி வந்த என் தங்கையை கண்ணாடி முன் நிறுத்தி அங்கிள் குடுத்த பனியன் கழட்டி பார் என சொல்ல, அய்யோ ச்சே யாரெல்லாம் பார்த்தாங்கனு தெரியலை என்றாள்.
எதுவா இருந்தாலும் காரணம் இல்லாம சொல்ல வாய்ப்பு இல்லை, நன்றாக புரிந்து கொள் என்றேன். எங்கள் நன்மைக்காக எல்லாம் செய்வார் என்ற நம்பிக்கை.
வீட்டிற்கு வந்து கால்மணி நேரம் ஆனபின் கதவை தட்டிவிட்டு தம்பிய பார்த்துட்டு வர்றேன் என சொன்னார். என் தங்கை அணிந்திருந்த ஆடையை பார்த்து இது கிராமம், இப்படி டிரஸ் போடாத என்றார்.
என்னை தனியாக அழைத்து தவறு செய்து விட்டேன், என்னை மன்னித்துவிடு என்றார். ஹாஸ்டல் போவது பத்தி யோசி என சொல்லி தம்பியைப் பார்க்க கிளம்பிவிட்டார்.
என் தங்கை மீண்டும் புலம்ப அவளுக்கு புரியவைத்தேன். அப்பாக்கள் எல்லாம் மகளை அப்படி பார்த்தால் ஒண்ணும் சொல்லமாட்டார்கள் என்றாள்.
அங்கிள் உனக்கு அப்பா மாதிரிதான் நடந்து கொள்கிறார். என்ன இருந்தாலும் அவர் மூணாவது மனுசன்தான்.
அங்கிள் ரொம்ப வருஷமாக தனியாக இருப்பதுதால் அவருக்கும் தேவைகள் இருக்கும். உன்னை இப்படி பார்க்கும் போது எதுவும் தப்பாக ஆகிவிடக்கூடாது என பயப்படுகிறார் என்று நான் சொல்ல அவள் புரியலை என்றாள்.
உன்னை முதல் நேரம் அந்த பய்யன் பேசி ஏமாத்தி இல்லை மடக்கி பண்ணிட்டான். ரெண்டாவது நேரம் என்ன ஆச்சு...?
அது வந்து..... அவன் பால் குடிச்சது எனக்கு புடிச்சது, அதுக்கு சரின்னு சொல்லி அப்புறம் எல்லாம் நடக்கும்...
அவரது முண்டா பனியன் கொடுத்து என்னை இடுப்பில் கட்ட சொன்னார். நான் எனக்கு வேண்டாம் என்று சொன்னேன். உனக்கு வேண்டாம் ஆனால் இது கிராமம் என்றார். சாரி என்றார், நான் பதில் ஏதும் சொல்லவில்லை.
ஒரு டவல் இடுப்பிலும் இன்னொரு டவல் தோழில் போட்டபடி வீட்டிற்கு வந்தோம். மேலும் சிலமுறை சாரி சொன்னார்.
வரும் வழியில் புலம்பியபடி வந்த என் தங்கையை கண்ணாடி முன் நிறுத்தி அங்கிள் குடுத்த பனியன் கழட்டி பார் என சொல்ல, அய்யோ ச்சே யாரெல்லாம் பார்த்தாங்கனு தெரியலை என்றாள்.
எதுவா இருந்தாலும் காரணம் இல்லாம சொல்ல வாய்ப்பு இல்லை, நன்றாக புரிந்து கொள் என்றேன். எங்கள் நன்மைக்காக எல்லாம் செய்வார் என்ற நம்பிக்கை.
வீட்டிற்கு வந்து கால்மணி நேரம் ஆனபின் கதவை தட்டிவிட்டு தம்பிய பார்த்துட்டு வர்றேன் என சொன்னார். என் தங்கை அணிந்திருந்த ஆடையை பார்த்து இது கிராமம், இப்படி டிரஸ் போடாத என்றார்.
என்னை தனியாக அழைத்து தவறு செய்து விட்டேன், என்னை மன்னித்துவிடு என்றார். ஹாஸ்டல் போவது பத்தி யோசி என சொல்லி தம்பியைப் பார்க்க கிளம்பிவிட்டார்.
என் தங்கை மீண்டும் புலம்ப அவளுக்கு புரியவைத்தேன். அப்பாக்கள் எல்லாம் மகளை அப்படி பார்த்தால் ஒண்ணும் சொல்லமாட்டார்கள் என்றாள்.
அங்கிள் உனக்கு அப்பா மாதிரிதான் நடந்து கொள்கிறார். என்ன இருந்தாலும் அவர் மூணாவது மனுசன்தான்.
அங்கிள் ரொம்ப வருஷமாக தனியாக இருப்பதுதால் அவருக்கும் தேவைகள் இருக்கும். உன்னை இப்படி பார்க்கும் போது எதுவும் தப்பாக ஆகிவிடக்கூடாது என பயப்படுகிறார் என்று நான் சொல்ல அவள் புரியலை என்றாள்.
உன்னை முதல் நேரம் அந்த பய்யன் பேசி ஏமாத்தி இல்லை மடக்கி பண்ணிட்டான். ரெண்டாவது நேரம் என்ன ஆச்சு...?
அது வந்து..... அவன் பால் குடிச்சது எனக்கு புடிச்சது, அதுக்கு சரின்னு சொல்லி அப்புறம் எல்லாம் நடக்கும்...