21-06-2024, 09:40 PM
நிகழ் காலம் --
வாசு காலையில் எழுந்து முகம் கழுவிவிட்டு, பேன்ட் எடுத்து மாட்டிக் கொண்டான் . கீழே இறங்கி வந்தான் . கிச்சனில் இருந்த அம்மாவிடம்
"என்னம்மா பண்ணிட்டு இருக்குற..?"
( பின்னாடி வந்து அமைதியா அம்மாவை இதமா கட்டி பிடிச்சான் ....அம்மாவோட கழுத்துக்கும் தோள்பட்டைக்கும் இடைப்பட்ட இடத்துல முகத்தை கொண்டு போக ..அப்படியே அம்மாவின் முன்ன அழகை மேலிருந்து பார்த்தான் ...மும்மரமாக வேலை பார்த்துட்டு இருந்ததாள் ..அம்மாவின் மாராப்பு முற்றிலும் விலகி இரண்டு முலைகளுக்கும் நடுவில் ஒதுங்கி கிடக்க ..இரண்டு பப்பாளி சைஸு முலைகளும் ஜாக்கெட்டில் இருந்து பிதுங்கி கொண்டு இருந்தன ..மேலெறிந்து பார்க்கும்போது முலை பிளவு ரொம்ப ஆழமாக தெரிந்தன ...
அம்மாவின் கையில் இருந்த தேங்காயை திருவ ஆரம்பித்தாள் ..அம்மாவின் குண்டு முலைகள் இரண்டும் ஜாக்கெட்டுக்குள் அவள் கைகள் அசைவுக்கு ஏற்ப குலுங்கிக்கொண்டுருந்தன . , வாசு மெய் மறந்து குலுங்கும் முலையை பார்த்துகொண்டுருக்க ...)
"ஹ்ம்ம்.. பாத்தா தெரியலை..? தேங்கா அரைச்சுக்கிட்டு இருக்குறேன்.." பத்மா சற்றே சலிப்பாக சொன்னாள்.
"அப்போ.. டிபன் இன்னும் ரெடியாகலையா..ம்மா ?" வாசு அப்படி கேட்டதும், பத்மா எரிச்சலானாள்.
"அப்டியே போட்டன்னா..!! மணி இப்போதான்டா ஒன்பது ...என்னவோ 10 மணி ஆகியும் சமைக்காத மாதிரி கேக்குற..?"
"இல்ல பாட்டி வீட்ல ன்னா ..காலையில 7 மணிக்கே ரெடி பண்ணிருவாங்க ..நீ தான் லேட்டு "
"துரைக்கி பசி தாங்கல ன்னா ..நாளைல இருந்து வேற எங்கயாவது சாப்பிட்டுக்க..!!" அவள் அப்படி மிஞ்சியதும், வாசு இப்போது கொஞ்சலாக சொன்னான்.
"என்னம்மா .. கோவிச்சுக்குற..? நீயே இப்படி சொன்னா.. நான் சாப்பாட்டுக்கு வேற எங்க போவேன்..?"
"ஏன்.. உங்க பாட்டி வீட்லையே போய் சாப்பிடு..!!"
"என்னதான் இருந்தாலும்.. என் அம்மாவோட கையால சமைச்சதை சாப்பிடுறது மாதிரி வருமா..?"
"என்ன.. அம்மா மேல ரொம்பத்தான் பாசம் இன்னைக்கு.."
"இன்னைக்கு இல்லம்மா .. என்னைக்குமே அப்படித்தான்..!! உனக்குத்தான் புரியுறது இல்ல..!!"
அவன் அப்படி சொல்லிக் கொண்டிருக்கும்போதுதான் வைஷ்ணவி அவளுடைய அறையில் இருந்து வெளிப்பட்டாள். குளித்து முடித்து புதிதாய் பூத்த பூ மாதிரி வந்தாள். வாசுவை பார்த்ததும் அமைதியாக நடந்து சென்று ஹாலில் கிடந்த சோபாவில் அமர்ந்து கொண்டாள். ரிமோட் எடுத்து டிவி ஆன் செய்தாள்.
வாசு வைஷ்ணவியை பார்த்துக் கொண்டிருக்க, இப்போது அவளும் திரும்பி இவனை பார்த்தாள். வாசு அவளிடம் சைகையாலே ஏதோ சொன்னான். அவளும் திரும்ப சைகையாலேயே ஏதோ கேட்டாள். அப்புறம் வாசு சொல்ல வந்ததை அவள் புரிந்துகொண்ட மாதிரி தலையசைத்தாள்.
சில வினாடிகள் கிச்சனில் இருந்தவன் அப்புறம் எழுந்து . நடந்து மொட்டமாடிக்கு சென்று மறைந்தான் .
( வீட்லையே எல்லாரும் டிகிரி ஹோல்டேர்ஸ் , ஏன் நம்ம வாசுவின் அம்மா மாலதி கூட கிராமத்துல பிறந்து வாழ்ந்தாலும் MBA பட்டதாரி , ஆனா நம்ம வாசு இன்ஜினியரிங் முடிகிறதுக்கே முக்கிட்டு இருக்கான் , வாசுவின் அப்பாவுக்கும் ( சோமசுந்தரம் ) இவனுக்கும் ஆகவே ஆகாது ..இவன கண்டாலே அவருக்கு எரிச்சலா வரும் ...அதுக்காகவே மாலதி இவன் மேல் பரிதாபப்பட்டு தன் அம்மவிட்டல படிக்க காலேஜ் சேர்த்துட்டா ....வாரத்துக்கு இல்ல மாசத்துக்கு 2 தடவைதான் வீட்டுக்கு வருவான் ....ஆனா அவன் இருந்தாலே வீடு கலை கட்டும் ...எப்போவுமே நல்ல ஜாலியா பேசி எல்லாரையும் சிரிக்க வைப்பான் ...ஆனா அப்பா கிட்ட மட்டும் அளவோடு இருப்பான் .. )
இவர்கள் இருவரும் சைகையால் பேசிக்கொண்டதை, அப்பா ( சோமசுந்தரம் ) ஓரக்கண்ணால் கவனித்துக் கொண்டிருந்தார் . வாசு மொட்டமாடிக்கு சென்றதும், வைஷ்ணவிடம் கேட்டார்
"என்ன பண்ணுனீங்க இப்போ ரெண்டு பேரும்..?"
"எ..என்ன பண்ணுனோம்.. ஒன்னும் பண்ணலையே..?" வைஷ்ணவி திணறினாள்
"ப்ச்.. நடிக்காதடி .. நான் பாத்துக்கிட்டுத்தான இருக்குறேன்..?"
"ஐயோ.. ஒன்னும் இல்லப்பா .."
"ரெண்டு பேரும் என்னை ஏதோ கேலி பண்ணுனீங்க.. கரெக்டா..?"
"சேச்சே.. என்னப்பா நீங்க ..? என் செல்ல அப்பாவை நான் கேலி பண்ணுவேனா..?" வைஷ்ணவி தன் அப்பாவின் கன்னங்கள் இரண்டையும் பிடித்துகொண்டு கொஞ்ச, அவர் பட்டென அவளுடைய கைகளை தட்டிவிட்டார் .
"அப்போ.. என்ன மேட்டர்னு சொல்லு.."
"அதான் ஒன்னும் இல்லைன்னு சொல்றேன்ல..? நம்பிக்கை இல்லையா..?"
"ம்ஹூம்..!! நான் அந்த பொறுக்கியையும் நம்ப மாட்டேன்.. ...அவன் இந்த வீட்ல இருக்குற வரை உங்களையும் நம்ப மாட்டேன்..!!"....பொருக்கி பையன் ...பொருக்கி பையன் ..என் மக்ன்னு சொல்லுறதுக்கே கேவலமா இருக்கு ன்னு முணுமுணுத்தபடி தன் அறைக்கு சென்றார்
அப்பா சென்றதும் ..வைஷ்ணவி . பக்கவாட்டில் சென்ற படிக்கட்டுகளை அடைந்து மேலேறி . மொட்டை மாடியை அடைந்தாள் . ...
.வாசு அங்கே கைகளை மார்புக்கு குறுக்காக கட்டியவாறு இவளுக்காக காத்திருந்தான் . இவள் சென்றதும், சற்றே வெறுப்பாக கேட்டான் .
"என்ன சொல்றா.. சொட்ட தலையன் ..? ஓவரா சவுண்டு வுடுறான் ..?"
"இஷ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ ..... என்னதான் இருந்தாலும் அவர் நம்ம அப்பா டா .. கொஞ்சம் மரியாதையா பேசு.."
"போ போ.. அவனை எல்லாம் என்னால அப்பாவா ஏத்துக்க முடியாது..!!"
"ஐயோ.. கடவுளே..!! திருந்தமாட்டேன்னு அடம் புடிக்குறீங்க ரெண்டு பேரும்..!!
சரி சரி.. ..!! நான் எடுத்துக்கிட்டு வர சொன்னதை எடுத்துட்டு வந்தியா..?"
"ம்ம்.. ஒண்ணுதான் எடுத்துட்டு வந்தேன்.. போதும்ல..?"
"போதும் போதும்.. எடு..!!"
வாசு சொன்னதும் வைஷ்ணவி தன் ஷர்ட் பாக்கெட்டுக்குள் கைவிட்டு அதை எடுத்தாள். அது.. சிகரெட்..!! சற்று முன்பு வாசு சைகையாலே அவளிடம் எடுத்து வர சொன்ன சிகரெட்..!! தன் அப்பாவின் பாக்கெட்டில் இருந்து ஆட்டையை போட்டு அவள் எடுத்து வந்த சிகரெட்..!! அதை கையில் எடுத்தவள், மூக்குக்கு அருகே எடுத்து சென்று முகர்ந்து பார்த்தாள். உடனே முகத்தை சுளித்து 'உவ்வே..!!' என்றாள்.
"கருமம்.. இந்த நாத்தம் நாறுது.. எப்படித்தான் இதை குடிக்கிறீங்களோ..?"
"ம்ம்ம்.. தீப்பெட்டியை எடு.. குடிச்சு காட்டுறேன்.."
சிகரெட்டை அவளிடம் இருந்து பறித்துக்கொண்டே வாசு கிண்டலாக சொல்ல, வைஷ்ணவி தன் இடுப்பில் செருகியிருந்த தீப்பட்டியை எடுத்து அவனிடம் நீட்டினாள். வாசு தீக்குச்சி கிழித்து சிகரெட் பற்ற வைத்துக் கொண்டான். ஆழமாக புகையை உள்ளிழுத்து வெளியே ஊதினான். அவன் புகை விடுவதையே அமைதியாக பார்த்துக் கொண்டிருந்த வைஷ்ணவி சற்றே சலிப்பான குரலில் சொன்னாள்.
"ஒரு அக்கா வா என்ன செய்ய கூடாதோ ... அத செய்றதே எனக்கு பொழப்பா போச்சு..!!"
"ஏன்.. என்னாச்சு.. ரொம்பத்தான் சலிச்சுகுற..?"
"பின்ன என்ன..? ...எந்த வீட்லையாவது இப்படி நடக்குமா ..!!"
"சரி சரி.. விடு.. இனிமே உன்னை சிகரெட் எடுத்துட்டு வர சொல்ல மாட்டேன்.. ப்ராமிஸ்..!!"
"அப்படியே.. இனிமே சிகரெட்டே பிடிக்க மாட்டேன்னு ஒரு ப்ராமிஸ் பண்ணிடேன்..?"
"போடீ.. அதுலாம் நம்மால முடியாது.."
பல நாள் திருடன் ஒரு நாள் அகப்படுவான்"..அப்ப தெரியும்
"ஹாஹா.. ”..லைஃப்ல ஒரு த்ரில் வேணாமா.. தெரியாம.. பண்றதுதான்.. த்ரில்.."
ஏன்டா.. இப்படி ..? எனக்கு தெரிஞ்சு.. நீ நல்ல பையனாத்தான்டா இருந்த.. இந்த சிவா கூடல்லாம் சேந்தப்றம்தான்.. நீ ரொம்ப கெட்ட பையனாகிட்ட.. பேசாம.. அவன் சாவகாசத்தை கட் பண்ணிரு…” என்றாள்
”உங்க அன்புக்கும்… பாசத்துக்கும் மிக்க நன்றி..”..நக்கலாக சொன்னான் வாசு
”ஏய்.. நான் உன் நல்லதுக்குத்தான்டா சொல்றேன்..”
”தேங்க்ஸ் …”
"யாராவது வர்ராங்களான்னு பார்த்துவிட்டு.. செல்லமாக அவன் கையில் அடித்தாள் ... நான்லாம் சொல்லியா நீ கேட்க போற..? என்னைக்கியாவது அப்பாக்கு தெரிஞ்சு 'பொளேர்.. பொளேர்..'னு நாலு அறை விட்டதுந்தான்.. நீ தம்மடிக்கிறதை விட போற.."
எப்படி அடிப்பாரு இப்படி ன்னு அவளை திரும்ப சொல்லி வைஷு குண்டி ல 'பொளேர்.. பொளேர் னு ஒரு அடி விட்டான்
.அந்த அடிய வாங்கிட்டு குண்டிய தடவிக்கிட்டே...டே பண்ணி !!! ...நீ தெரிஞ்சி தான் பன்னுரியா இல்ல என்னை இன்னும் சின்ன பிள்ளை னு நினைச்சிட்டு இருக்கியா??
ஏன் அப்படி கேட்கிறாள் என்று புரியாமல் முழித்தான் வாசு
என்னடா முளிக்குற ...இனி அங்க அடிக்காத...பன்னாட !!
ஏன் அவுளவு வலிக்குதா -ன்னு சிரித்தான்
ச்சீ போடா ...!!
க்கா ..சாரிக்கா ..ப்ளீஸ் ...என .மன்னிப்பு கேட்டான் ...நான் விளையாட்டு தனமாய் தான் செய்தேன் என்பதை அவளிடம் கூறினான் .
வைஷ்ணவியும் அதன் பிறகு அதை பெரிதாக எடுத்து கொள்ள வில்லை..."சரி வா.. கீழ போகலாம்..!! அம்மா தேடிட்டு இருப்பா..!!"
சொல்லிவிட்டு வாசு சிகரெட்டை சுண்டி எறிந்தான். இருவரும் படியிறங்கி கீழே வந்தார்கள். வைஷ்ணவி மீண்டும் அவள் அறைக்குள் சென்று முடங்கிக்கொள்ள, வாசு கிச்சனுக்குள் நுழைந்தான். உள்ளே அம்மா தோசை சுட்டுக் கொண்டிருந்தாள்.
"சுட்டது போதும்.. பசிக்குது.. எடுத்துக்குறேன்.."
என்று கல்லில் கிடந்த தோசையை வாசு தன் தட்டில் எடுத்துக் கொண்டான். அந்த மாதிரி எடுக்க அவன் குனிந்தபோது, வாசுவின் மூச்சுக்காற்று பத்மாவின் முகத்தில் மோத, அவள் படக்கென்று முகத்தை சுளித்தாள். கையில் வைத்திருந்த தோசைக் கரண்டியாலேயே வாசுவின் தலையில் ஒரு போடு போட்டாள். வாசு அலறினான்.
"ஆஆஆஆ...!! ஏண்ம்மா அடிக்கிற..?"
"எருமை மாடு..!! போய் தம்மடிச்சுட்டு வந்தியா..?"
"தம்மா..? அதுலாம் ஒண்ணுல்ல.." சொல்லியவாறே,
"பொய் சொல்லாத.. அதான் குப்புன்னு நாறுதே..? இதுக்குத்தான் உன்னை மொட்டை மாடிக்கு வர சொன்னாளா..? அவதான் உன்னை கூட்டிட்டு போய் கெடுக்குறதா..?"
"இல்ல இல்ல.."
"நீ மட்டுந்தானா..? இல்ல.. அவளும் அடிக்கிறாளா..?"
"ஐயையே..!! அவள்ளாம் இல்ல.. நான் மட்டுந்தான்..!! ...
"நல்ல அக்கா ...நல்ல தம்பி உருப்படும் ..!!
ஆமா.. இதென்ன.. தோசைக்கு குருமா பண்ணிருக்குற..?"
அது உங்க அப்பாவுக்கு ..அவருக்கு தோசை பிடிக்காது.. தோச பண்ற அன்னைக்கு.. அவருக்கு மட்டும் தனியா ஏதாவது செஞ்சு கொடுத்திடனும்..!! இல்லனா.. சாருக்கு கோவம் வந்துடும்..!!
ஏன்.. உன் வீட்டுகாரருக்கு ஒரு ஐட்டம் பத்தாதா..? எல்லாரும் உயிர் வாழ்றதுக்காக சாப்பிடுவாங்க.. மனுஷன்.. சாப்பிடுரதுக்காகவே உயிர் வாழ்றான்யா..!!"..கோப்பரவாயன் ...கிட்ட சொல்லி வயி
வாசு தன் புருஷனை பற்றி அப்படி சொன்னதும் ..பத்மா சிரிப்பை அடக்க முடியாமல் வாயை கைகளால் மூடி கொண்டாள் .
வாசு காலையில் எழுந்து முகம் கழுவிவிட்டு, பேன்ட் எடுத்து மாட்டிக் கொண்டான் . கீழே இறங்கி வந்தான் . கிச்சனில் இருந்த அம்மாவிடம்
"என்னம்மா பண்ணிட்டு இருக்குற..?"
( பின்னாடி வந்து அமைதியா அம்மாவை இதமா கட்டி பிடிச்சான் ....அம்மாவோட கழுத்துக்கும் தோள்பட்டைக்கும் இடைப்பட்ட இடத்துல முகத்தை கொண்டு போக ..அப்படியே அம்மாவின் முன்ன அழகை மேலிருந்து பார்த்தான் ...மும்மரமாக வேலை பார்த்துட்டு இருந்ததாள் ..அம்மாவின் மாராப்பு முற்றிலும் விலகி இரண்டு முலைகளுக்கும் நடுவில் ஒதுங்கி கிடக்க ..இரண்டு பப்பாளி சைஸு முலைகளும் ஜாக்கெட்டில் இருந்து பிதுங்கி கொண்டு இருந்தன ..மேலெறிந்து பார்க்கும்போது முலை பிளவு ரொம்ப ஆழமாக தெரிந்தன ...
அம்மாவின் கையில் இருந்த தேங்காயை திருவ ஆரம்பித்தாள் ..அம்மாவின் குண்டு முலைகள் இரண்டும் ஜாக்கெட்டுக்குள் அவள் கைகள் அசைவுக்கு ஏற்ப குலுங்கிக்கொண்டுருந்தன . , வாசு மெய் மறந்து குலுங்கும் முலையை பார்த்துகொண்டுருக்க ...)
"ஹ்ம்ம்.. பாத்தா தெரியலை..? தேங்கா அரைச்சுக்கிட்டு இருக்குறேன்.." பத்மா சற்றே சலிப்பாக சொன்னாள்.
"அப்போ.. டிபன் இன்னும் ரெடியாகலையா..ம்மா ?" வாசு அப்படி கேட்டதும், பத்மா எரிச்சலானாள்.
"அப்டியே போட்டன்னா..!! மணி இப்போதான்டா ஒன்பது ...என்னவோ 10 மணி ஆகியும் சமைக்காத மாதிரி கேக்குற..?"
"இல்ல பாட்டி வீட்ல ன்னா ..காலையில 7 மணிக்கே ரெடி பண்ணிருவாங்க ..நீ தான் லேட்டு "
"துரைக்கி பசி தாங்கல ன்னா ..நாளைல இருந்து வேற எங்கயாவது சாப்பிட்டுக்க..!!" அவள் அப்படி மிஞ்சியதும், வாசு இப்போது கொஞ்சலாக சொன்னான்.
"என்னம்மா .. கோவிச்சுக்குற..? நீயே இப்படி சொன்னா.. நான் சாப்பாட்டுக்கு வேற எங்க போவேன்..?"
"ஏன்.. உங்க பாட்டி வீட்லையே போய் சாப்பிடு..!!"
"என்னதான் இருந்தாலும்.. என் அம்மாவோட கையால சமைச்சதை சாப்பிடுறது மாதிரி வருமா..?"
"என்ன.. அம்மா மேல ரொம்பத்தான் பாசம் இன்னைக்கு.."
"இன்னைக்கு இல்லம்மா .. என்னைக்குமே அப்படித்தான்..!! உனக்குத்தான் புரியுறது இல்ல..!!"
அவன் அப்படி சொல்லிக் கொண்டிருக்கும்போதுதான் வைஷ்ணவி அவளுடைய அறையில் இருந்து வெளிப்பட்டாள். குளித்து முடித்து புதிதாய் பூத்த பூ மாதிரி வந்தாள். வாசுவை பார்த்ததும் அமைதியாக நடந்து சென்று ஹாலில் கிடந்த சோபாவில் அமர்ந்து கொண்டாள். ரிமோட் எடுத்து டிவி ஆன் செய்தாள்.
வாசு வைஷ்ணவியை பார்த்துக் கொண்டிருக்க, இப்போது அவளும் திரும்பி இவனை பார்த்தாள். வாசு அவளிடம் சைகையாலே ஏதோ சொன்னான். அவளும் திரும்ப சைகையாலேயே ஏதோ கேட்டாள். அப்புறம் வாசு சொல்ல வந்ததை அவள் புரிந்துகொண்ட மாதிரி தலையசைத்தாள்.
சில வினாடிகள் கிச்சனில் இருந்தவன் அப்புறம் எழுந்து . நடந்து மொட்டமாடிக்கு சென்று மறைந்தான் .
( வீட்லையே எல்லாரும் டிகிரி ஹோல்டேர்ஸ் , ஏன் நம்ம வாசுவின் அம்மா மாலதி கூட கிராமத்துல பிறந்து வாழ்ந்தாலும் MBA பட்டதாரி , ஆனா நம்ம வாசு இன்ஜினியரிங் முடிகிறதுக்கே முக்கிட்டு இருக்கான் , வாசுவின் அப்பாவுக்கும் ( சோமசுந்தரம் ) இவனுக்கும் ஆகவே ஆகாது ..இவன கண்டாலே அவருக்கு எரிச்சலா வரும் ...அதுக்காகவே மாலதி இவன் மேல் பரிதாபப்பட்டு தன் அம்மவிட்டல படிக்க காலேஜ் சேர்த்துட்டா ....வாரத்துக்கு இல்ல மாசத்துக்கு 2 தடவைதான் வீட்டுக்கு வருவான் ....ஆனா அவன் இருந்தாலே வீடு கலை கட்டும் ...எப்போவுமே நல்ல ஜாலியா பேசி எல்லாரையும் சிரிக்க வைப்பான் ...ஆனா அப்பா கிட்ட மட்டும் அளவோடு இருப்பான் .. )
இவர்கள் இருவரும் சைகையால் பேசிக்கொண்டதை, அப்பா ( சோமசுந்தரம் ) ஓரக்கண்ணால் கவனித்துக் கொண்டிருந்தார் . வாசு மொட்டமாடிக்கு சென்றதும், வைஷ்ணவிடம் கேட்டார்
"என்ன பண்ணுனீங்க இப்போ ரெண்டு பேரும்..?"
"எ..என்ன பண்ணுனோம்.. ஒன்னும் பண்ணலையே..?" வைஷ்ணவி திணறினாள்
"ப்ச்.. நடிக்காதடி .. நான் பாத்துக்கிட்டுத்தான இருக்குறேன்..?"
"ஐயோ.. ஒன்னும் இல்லப்பா .."
"ரெண்டு பேரும் என்னை ஏதோ கேலி பண்ணுனீங்க.. கரெக்டா..?"
"சேச்சே.. என்னப்பா நீங்க ..? என் செல்ல அப்பாவை நான் கேலி பண்ணுவேனா..?" வைஷ்ணவி தன் அப்பாவின் கன்னங்கள் இரண்டையும் பிடித்துகொண்டு கொஞ்ச, அவர் பட்டென அவளுடைய கைகளை தட்டிவிட்டார் .
"அப்போ.. என்ன மேட்டர்னு சொல்லு.."
"அதான் ஒன்னும் இல்லைன்னு சொல்றேன்ல..? நம்பிக்கை இல்லையா..?"
"ம்ஹூம்..!! நான் அந்த பொறுக்கியையும் நம்ப மாட்டேன்.. ...அவன் இந்த வீட்ல இருக்குற வரை உங்களையும் நம்ப மாட்டேன்..!!"....பொருக்கி பையன் ...பொருக்கி பையன் ..என் மக்ன்னு சொல்லுறதுக்கே கேவலமா இருக்கு ன்னு முணுமுணுத்தபடி தன் அறைக்கு சென்றார்
அப்பா சென்றதும் ..வைஷ்ணவி . பக்கவாட்டில் சென்ற படிக்கட்டுகளை அடைந்து மேலேறி . மொட்டை மாடியை அடைந்தாள் . ...
.வாசு அங்கே கைகளை மார்புக்கு குறுக்காக கட்டியவாறு இவளுக்காக காத்திருந்தான் . இவள் சென்றதும், சற்றே வெறுப்பாக கேட்டான் .
"என்ன சொல்றா.. சொட்ட தலையன் ..? ஓவரா சவுண்டு வுடுறான் ..?"
"இஷ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ ..... என்னதான் இருந்தாலும் அவர் நம்ம அப்பா டா .. கொஞ்சம் மரியாதையா பேசு.."
"போ போ.. அவனை எல்லாம் என்னால அப்பாவா ஏத்துக்க முடியாது..!!"
"ஐயோ.. கடவுளே..!! திருந்தமாட்டேன்னு அடம் புடிக்குறீங்க ரெண்டு பேரும்..!!
சரி சரி.. ..!! நான் எடுத்துக்கிட்டு வர சொன்னதை எடுத்துட்டு வந்தியா..?"
"ம்ம்.. ஒண்ணுதான் எடுத்துட்டு வந்தேன்.. போதும்ல..?"
"போதும் போதும்.. எடு..!!"
வாசு சொன்னதும் வைஷ்ணவி தன் ஷர்ட் பாக்கெட்டுக்குள் கைவிட்டு அதை எடுத்தாள். அது.. சிகரெட்..!! சற்று முன்பு வாசு சைகையாலே அவளிடம் எடுத்து வர சொன்ன சிகரெட்..!! தன் அப்பாவின் பாக்கெட்டில் இருந்து ஆட்டையை போட்டு அவள் எடுத்து வந்த சிகரெட்..!! அதை கையில் எடுத்தவள், மூக்குக்கு அருகே எடுத்து சென்று முகர்ந்து பார்த்தாள். உடனே முகத்தை சுளித்து 'உவ்வே..!!' என்றாள்.
"கருமம்.. இந்த நாத்தம் நாறுது.. எப்படித்தான் இதை குடிக்கிறீங்களோ..?"
"ம்ம்ம்.. தீப்பெட்டியை எடு.. குடிச்சு காட்டுறேன்.."
சிகரெட்டை அவளிடம் இருந்து பறித்துக்கொண்டே வாசு கிண்டலாக சொல்ல, வைஷ்ணவி தன் இடுப்பில் செருகியிருந்த தீப்பட்டியை எடுத்து அவனிடம் நீட்டினாள். வாசு தீக்குச்சி கிழித்து சிகரெட் பற்ற வைத்துக் கொண்டான். ஆழமாக புகையை உள்ளிழுத்து வெளியே ஊதினான். அவன் புகை விடுவதையே அமைதியாக பார்த்துக் கொண்டிருந்த வைஷ்ணவி சற்றே சலிப்பான குரலில் சொன்னாள்.
"ஒரு அக்கா வா என்ன செய்ய கூடாதோ ... அத செய்றதே எனக்கு பொழப்பா போச்சு..!!"
"ஏன்.. என்னாச்சு.. ரொம்பத்தான் சலிச்சுகுற..?"
"பின்ன என்ன..? ...எந்த வீட்லையாவது இப்படி நடக்குமா ..!!"
"சரி சரி.. விடு.. இனிமே உன்னை சிகரெட் எடுத்துட்டு வர சொல்ல மாட்டேன்.. ப்ராமிஸ்..!!"
"அப்படியே.. இனிமே சிகரெட்டே பிடிக்க மாட்டேன்னு ஒரு ப்ராமிஸ் பண்ணிடேன்..?"
"போடீ.. அதுலாம் நம்மால முடியாது.."
பல நாள் திருடன் ஒரு நாள் அகப்படுவான்"..அப்ப தெரியும்
"ஹாஹா.. ”..லைஃப்ல ஒரு த்ரில் வேணாமா.. தெரியாம.. பண்றதுதான்.. த்ரில்.."
ஏன்டா.. இப்படி ..? எனக்கு தெரிஞ்சு.. நீ நல்ல பையனாத்தான்டா இருந்த.. இந்த சிவா கூடல்லாம் சேந்தப்றம்தான்.. நீ ரொம்ப கெட்ட பையனாகிட்ட.. பேசாம.. அவன் சாவகாசத்தை கட் பண்ணிரு…” என்றாள்
”உங்க அன்புக்கும்… பாசத்துக்கும் மிக்க நன்றி..”..நக்கலாக சொன்னான் வாசு
”ஏய்.. நான் உன் நல்லதுக்குத்தான்டா சொல்றேன்..”
”தேங்க்ஸ் …”
"யாராவது வர்ராங்களான்னு பார்த்துவிட்டு.. செல்லமாக அவன் கையில் அடித்தாள் ... நான்லாம் சொல்லியா நீ கேட்க போற..? என்னைக்கியாவது அப்பாக்கு தெரிஞ்சு 'பொளேர்.. பொளேர்..'னு நாலு அறை விட்டதுந்தான்.. நீ தம்மடிக்கிறதை விட போற.."
எப்படி அடிப்பாரு இப்படி ன்னு அவளை திரும்ப சொல்லி வைஷு குண்டி ல 'பொளேர்.. பொளேர் னு ஒரு அடி விட்டான்
.அந்த அடிய வாங்கிட்டு குண்டிய தடவிக்கிட்டே...டே பண்ணி !!! ...நீ தெரிஞ்சி தான் பன்னுரியா இல்ல என்னை இன்னும் சின்ன பிள்ளை னு நினைச்சிட்டு இருக்கியா??
ஏன் அப்படி கேட்கிறாள் என்று புரியாமல் முழித்தான் வாசு
என்னடா முளிக்குற ...இனி அங்க அடிக்காத...பன்னாட !!
ஏன் அவுளவு வலிக்குதா -ன்னு சிரித்தான்
ச்சீ போடா ...!!
க்கா ..சாரிக்கா ..ப்ளீஸ் ...என .மன்னிப்பு கேட்டான் ...நான் விளையாட்டு தனமாய் தான் செய்தேன் என்பதை அவளிடம் கூறினான் .
வைஷ்ணவியும் அதன் பிறகு அதை பெரிதாக எடுத்து கொள்ள வில்லை..."சரி வா.. கீழ போகலாம்..!! அம்மா தேடிட்டு இருப்பா..!!"
சொல்லிவிட்டு வாசு சிகரெட்டை சுண்டி எறிந்தான். இருவரும் படியிறங்கி கீழே வந்தார்கள். வைஷ்ணவி மீண்டும் அவள் அறைக்குள் சென்று முடங்கிக்கொள்ள, வாசு கிச்சனுக்குள் நுழைந்தான். உள்ளே அம்மா தோசை சுட்டுக் கொண்டிருந்தாள்.
"சுட்டது போதும்.. பசிக்குது.. எடுத்துக்குறேன்.."
என்று கல்லில் கிடந்த தோசையை வாசு தன் தட்டில் எடுத்துக் கொண்டான். அந்த மாதிரி எடுக்க அவன் குனிந்தபோது, வாசுவின் மூச்சுக்காற்று பத்மாவின் முகத்தில் மோத, அவள் படக்கென்று முகத்தை சுளித்தாள். கையில் வைத்திருந்த தோசைக் கரண்டியாலேயே வாசுவின் தலையில் ஒரு போடு போட்டாள். வாசு அலறினான்.
"ஆஆஆஆ...!! ஏண்ம்மா அடிக்கிற..?"
"எருமை மாடு..!! போய் தம்மடிச்சுட்டு வந்தியா..?"
"தம்மா..? அதுலாம் ஒண்ணுல்ல.." சொல்லியவாறே,
"பொய் சொல்லாத.. அதான் குப்புன்னு நாறுதே..? இதுக்குத்தான் உன்னை மொட்டை மாடிக்கு வர சொன்னாளா..? அவதான் உன்னை கூட்டிட்டு போய் கெடுக்குறதா..?"
"இல்ல இல்ல.."
"நீ மட்டுந்தானா..? இல்ல.. அவளும் அடிக்கிறாளா..?"
"ஐயையே..!! அவள்ளாம் இல்ல.. நான் மட்டுந்தான்..!! ...
"நல்ல அக்கா ...நல்ல தம்பி உருப்படும் ..!!
ஆமா.. இதென்ன.. தோசைக்கு குருமா பண்ணிருக்குற..?"
அது உங்க அப்பாவுக்கு ..அவருக்கு தோசை பிடிக்காது.. தோச பண்ற அன்னைக்கு.. அவருக்கு மட்டும் தனியா ஏதாவது செஞ்சு கொடுத்திடனும்..!! இல்லனா.. சாருக்கு கோவம் வந்துடும்..!!
ஏன்.. உன் வீட்டுகாரருக்கு ஒரு ஐட்டம் பத்தாதா..? எல்லாரும் உயிர் வாழ்றதுக்காக சாப்பிடுவாங்க.. மனுஷன்.. சாப்பிடுரதுக்காகவே உயிர் வாழ்றான்யா..!!"..கோப்பரவாயன் ...கிட்ட சொல்லி வயி
வாசு தன் புருஷனை பற்றி அப்படி சொன்னதும் ..பத்மா சிரிப்பை அடக்க முடியாமல் வாயை கைகளால் மூடி கொண்டாள் .