Adultery அமுதா டீச்சரின் அந்தரங்கம்

[Manmadhan67]

மறுநாள் டிஸ்சார்ஜ் ஆகி ஹாஸ்பிடலை விட்டு கிளம்பும் முன் டாக்டரை சந்தித்து பேசினோம். டாக்டர் உங்க ஹஸ்பண்ட் ஒரே நாள்லே அளவுக்கு அதிகமா குடிச்சதாலே அவரோட ஜூரண குழாய்கள் கொஞ்சம் பாதிப்படைஞ்சிருக்கு. அதனாலே அவருக்கு கொஞ்ச நாள் ரொம்ப ஹார்டான, காரமான உணவுகளை தர வேண்டாம். பழங்கள், காய்கறிகள் அதிகமா எடுத்துக்கங்க. மனரீதியா ஒரு மாற்றம் வேணும்ன்னா எங்கேயாவது வெளியூர் ஒரு டூர் மாதிரி போயிட்டு வந்தா அது குடி பழக்கத்து மேலே ஆர்வம் உண்டாகாம உதவும் என்று சொன்னார். சரி என்று சொல்லி விட்டு நானும் கணவரும் வீடு வந்து சேர்ந்தோம்.

 

என் கணவர் ஒரு குற்ற உணர்ச்சியுடனே என்னிடம் பழக, நான் அவரை இயல்பு நிலைக்கு கொண்டு வரவும், என் மனதில், நானும் குப்தாவும் பேசிய போது போட்ட திட்டத்திற்கு என் கணவரை இணங்க வைக்கவும், என் கணவரிடம் இயல்பாகவும் அதிகமாகவும் பேசினேன். இருந்தாலும் என் கணவரை என்னிடம் முகம் பார்த்து பேச வைக்க இரண்டு நாட்கள் ஆனது.

 

ஓரளவு அவர் என்னிடம் மனம் விட்டு பேச துவங்கியதும், நானே அவரிடம் முந்திக் கொண்டு மன்னிப்புக் கேட்டுக் கொண்டேன்.

 

இனி குழந்தை வேணும்ன்னு சொல்லி அதுக்காக உங்களை தொல்லை பண்ண மாட்டேங்க என்று நான் சொல்ல, அவர் நாம வேணா ஒரு சைல்ட்டை அடாப்ட் பண்ணிக்கலாம் அமுதா என்றார் என் கணவர். நான் யோசிக்கலாம், எனக்கென்னவோ அந்த ஆப்சன்லே இண்ட்ரெஸ்ட் இல்லை. என்ன இருந்தாலும் அது என் குழந்தைன்னு என்னாலே அது மேலே ஒரு அம்மாவா பாசத்தை காட்ட முடியுமான்னு சந்தேகமா இருக்கு. யோசிக்கலாம் என்று சொல்லி விட்டேன்.

 

இடையில் லாவண்யாவுக்கு போன் செய்து, எல்லாம் இயல்பான பின் ரொம்ப ஒதுங்கி போக வேண்டாம். இனி நமக்குள் எந்த சிக்கலான ரிலேஷன்ஷிப்பும் வேண்டாம். அதே சமயம் இப்படி வேண்டாத உறவாகவும் வேண்டாம் என்று சொல்லி அவளையும் குமாரையும் வீட்டுக்கு விருந்துக்கு அழைத்தேன்.

 

முதலில் தயங்கிய இருவரும் ஒரு ஞாயிற்றுக் கிழமை ஜோடியாக வீட்டுக்கு வந்திருந்தார்கள். குமார் கொஞ்சம் தயக்கத்துடன் என் முகம் பார்த்து பேச கூசியபடி ஒதுங்கியே இருந்தான். காலையில் வந்த இருவரும் மாலை வரை எங்களுடன் இருந்தார்கள். இருந்தாலும் குமார் என்னிடம் ரொம்பவே விலகி தான் இருந்தான். நானும் அதை பெரிதாக எடுத்துக் கொள்ளவில்லை.

 

இருவரும் கிளம்பி சென்ற பின் மறுநாள் இரவு நானும் என் கணவரும் படுக்கைக்கு சென்ற போது, என் கணவர் என்னிடம் அந்த விசயத்தை ஆரம்பித்தார்.

 

அம்மு...

 

ம்...

 

லாவண்யா ஒரு விசயம் சொன்னா...

 

என்ன விசயம்?

 

அது...

 

என்ன ரொம்ப இழுக்குறீங்க?

 

இல்லை... நீ எப்படி எடுத்துப்பியோன்னு...

 

என்ன திரும்பவும் பழைய கதை எதையாவது ஆரம்பிச்சு வைச்சிருக்காளா?

 

இல்லை அம்மு... அது வந்து...

 

சரி... சொல்லுங்க... எதுவா இருந்தாலும் பரவாயில்லை...

 

இல்லை... உனக்கு குழந்தையை அடாப்ட் பண்ண விருப்பமில்லைன்னு நான் சொன்னதுக்கு...

 

ம்...

 

அம்மு... இது சும்மா ஒரு ஐடியா தான். நிறைய பேர் செய்யறது தான். நீ ஒத்துக்கனும்ன்னு கட்டாயமில்லை. கோபப்படாம கேளு...

 

சரி சொல்லுங்க...

 

இந்த மாதிரி தம்பதிகள் நிறைய பேர் இதுக்குன்னு இருக்க ஹாஸ்பிடல்ஸ்லே செயற்கை முறையிலே கருத்தரிக்க வைச்சு...

 

செயற்கை முறைன்னா...

 

ம்... அதாவது உடம்புக்கு வெளியே உன் கருமுட்டையையும் இன்னொருவர் விந்தணுவையும் இணைச்சு அதை கருவா உருவாக்கி அதுக்குப் பிறகு அதை உன் கருப்பைக்குள்ளே வைப்பாங்க.

 

டெஸ்ட் ட்யூப் பேபி?

 

எஸ்...

 

இதுக்கு நான் குப்தா கூட படுத்தே கர்ப்பமாகிருப்பேனே?

 

...

 

இது தப்பில்லைன்னு சொல்றீங்களா?

 

ஸாரி... நீ குழந்தை வேணும்ன்னு ரொம்ப ஆசைப்படறதாலே சொன்னேன்.

 

சரி அப்ப நானும் ஒரு யோசனை சொல்றேன். வருத்தப்பட மாட்டீங்களே...

 

நீ என்ன சொன்னாலும்....

 

ஓகே... ஓகே... நீங்க இதை தான் சொல்வீங்கன்னு தெரியும். நான் சொல்லட்டுமா?

 

ம்...

 

குப்தா நம்மளை மும்பை கூப்பிட்டிருக்கார்.

 

புரியலை...

 

அவர் கூப்பிட்டதுக்கு உண்மையான காரணம், நீங்க இப்படி குடிச்சிட்டு கூத்தடிச்சு ஆக்சிடெண்ட் ஆனதை சொன்னதும் இங்கே அழைச்சுட்டு வாங்க, ஒரு ஆசிரமம் மாதிரி ஒரு இடம் இருக்கு, அங்கே ஒரு 30 டேஸ் இருந்தா குடிக்கிற எண்ணமே திரும்பவும் வராது, டேமேஜ் ஆன உள்ளுறுப்புகள் கூட சீக்கிரம் ரெக்கவர் ஆகிடும்ன்னு சொன்னார்.

 

ஓ....

 

ம்...

 

சரி சொல்லு...

 

இப்ப நீங்க இந்த அளவுக்கு சொன்ன பிறகு...

 

ம்...

 

யாரோ பெயர் தெரியாத ஒருத்தருக்கு என் வயித்திலே குழந்தையை உருவாக்கி பெத்துக்கிறதுக்கு ஏன் குப்தாவோட ஆசையை நிறைவேத்த கூடாதுன்னு தோணுச்சு.

 

அம்மு...

 

ஏன்? அதிர்ச்சியா இருக்கா?

 

இல்லை. ஆச்சரியமா இருக்கு.

 

ம்...

 

எனக்கு ஆட்சேபணை இல்லை அம்மு.

 

எதிர்பார்த்த பதில் தான்.

 

ம்...

 

நான் குப்தா கிட்டே விசயத்தை சொல்லி ப்ளைட் டிக்கெட் போட சொல்லவா?

 

வித் ப்ளசர்....

 

இரவு குப்தாவுடன் பேசினேன். காலையில் கணவரிடம் நெக்ஸ்ட் வீக் டிக்கெட் போட்டிருக்கார் என்று விவரம் சொன்னேன்.

 

இருவரும் அன்று அதிகம் பேசிக் கொள்ளவில்லை. நிறைய யோசித்துக் கொண்டே இருந்தோம். மதியம் இருவரும் அருகருகே படுத்திருந்தாலும் எதுவும் பேசிக் கொள்ளாமல் தொட்டுக் கொள்ளாமல் சிந்தனையில் மூழ்கியபடி நன்றாக தூங்கி விட்டோம்.

 

லாவண்யா போன் செய்தாள். அடுத்த வாரம் குமார் கிளம்ப போவதாக சொன்னாள். நான் குமாரிடம் போனை தர சொல்லி அவனுக்கு வாழ்த்து சொன்னேன். போனை லாவண்யா திரும்ப வாங்கி, அம்மு, இந்த வாரம் ஒரு ட்ரிப் போலாம்ன்னு ஐடியா. கோவான்னு டிசைட் பண்ணிருக்கோம்.

 

ஓகே எஞ்சாய்டி....

 

அம்மு...

 

சொல்லுடி...

 

நீங்களும் எங்க கூட ஜாய்ண்ட் பண்ணிக்கிறீங்களா?

 

ம்.... ஒகே நோ ப்ராப்ளம்...

 

அவர் கிட்டே கேட்க வேண்டாமா?

 

ஹா... ஹா... ஹா... கேட்டா மட்டும் என்ன சொல்ல போறார். அதெல்லாம் ஒகே தான் சொல்வார். நான் சொல்லிக்கிறேன். சரி ட்ரிப் எதிலேடி... பஸ்ஸா...

 

இல்லை அம்மு. கார்லேயே போயிட்டு வரலாம்ன்னு நினைச்சோம். இப்ப நீங்களும் ஜாய்ண்ட் பண்ணிக்கிறதனாலே நீங்க வாங்கி யூஸ் பண்ணாமயே இருக்க அந்த புது கார்லே நாம நாலு பேருமே போயிட்டு வந்திடலாமேன்னு தோணுது.

எனக்கும் அது பெட்டர் ஐடியாவா தான் தோணுது.

 

அப்ப  நாம கோவா போறோம்.

 

எஸ்...

 

சியர்ஸ்...

 

போடி லூசு. அப்புறமா அவர் எழுந்தப்புறம் கால் பண்றேன். நீ மத்த ஏற்பாடெல்லாம் பண்ணு.

 

நாளைக்கே கிளம்பலாமா அம்மு...

 

ம்... கிளம்பலாமே...

 

ரைட்... காலைலே நானும் குமாரும் எங்க கார்லே உங்க வீட்டுக்கு வந்திடறோம். உங்க வீட்டிலே எங்க காரை நிறுத்திட்டு உங்க காரை எடுத்துட்டு கிளம்பிடலாம். அதிகம் லக்கேஜ் வேண்டாம். ஃபுட் ஐட்டம் எதுவும் வேண்டாம்டி. எல்லாம் வழிலே பார்த்துக்கலாம். ஓகேவா?

 

டபிள் ஓகேடி லாவ்...

 

ஹப்பா... எவ்ளோ நாளாச்சு நீ லாவ்ன்னு கூப்பிட்டு...

 

அடியே கழுதை... போனை வை... எதையாவது ஆரம்பிக்காதே.