19-06-2024, 05:34 PM
(This post was last modified: 19-06-2024, 05:36 PM by Insider247. Edited 2 times in total. Edited 2 times in total.)
నాకు ఆ పెళ్లి చూపుల తర్వాత చాల doubts వున్నాయి. మా అక్క ఆ అమ్మాయి (నా వైఫ్) పెళ్లిని నాతోనే ఎందుకు చెయ్యాలనుకుంటుంది ,అది కూడా పద్ధెనిమిది ఏళ్లు రాగనే. నేను చేసుకోపోతే ఆ అమ్మాయికి పెళ్లి కాథన్నటు మాట్లాడింది. ఆ అమ్మాయి పెళ్లికి ఊరికి ఏదో సంబంధం వున్నటు మాట్లాడింది. ఇంకా ఆ ఊరు ఈ కాలం కూడా చాల వెంకబడివుంది మరుగు దొడ్లు కూడా లేవు కనీసం. ఈ విషయాలన్నీ టి మీద నాకు అవగాహన రాక ముందే పెళ్లి జరిగిపోయింది పైగా తర్వాత ఆ ఊరు వెళ్ళినప్పుడు ఒక వ్యక్తిని మళ్ళీ కలుసుకున్నాను.నాకు ఆ ఊరి గురించి, నా పెళ్ళాం మరియు ఆ వ్యక్తి చాల విషయాలు తెలియజేశారు.
మీకు నేను ఆ విషయాలు నాకు తెలిసిన క్రమం లో కంటే సన్నివేశాలు జరిగిన సమయం బట్టి తెలియజేస్తే మంచి ధని అలానే చెప్పడం మొదలు పెడుతున్న
20 సంవత్సరాల క్రితం మా క్లాస్ లో శ్రీను అని నా స్నేహితుడు వుండే వాడు. ఆడు రెండేళ్ల క్రితం ఏదో పల్లెటూరు నుండి వాళ్ళ కుటుంబం తో కలిసి కాకినాడ లో వుండడానికి వచ్చారు. వాళ్ళ నాన్న ది ఏదో వ్యాపారం. ఒక రోజు శ్రీను బడి
వుండగానే వాళ్ళ నాన్న పురుగుల మందు తాగి చచ్చిపోయాడని వార్త వచ్చింది. ఆడు ఏడుసుకుంటూ ఆ వార్త చెప్పిన వాళ్ళతో వెళ్ళిపోయాడు.(ఇక్కడి వరకు నాకు తెలుసు).
వాడు వాళ్ళ అమ్మతో కలిసి వాళ్ళ అసలు ఊరికి వెళ్లి పోయారు వాళ్ళ నాన్న కార్యక్రమాల తర్వాత.
ఊరిలో ఉన్న వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్లి అక్కడ వుండడం స్టార్ట్ చేసారు. వాళ్ళ నాన్న చనిపోయి నెల అయ్యింది.
ఆ రోజు పొద్దున్న సమయం 8 అలా
శ్రీను: అమ్మ సల్ద అన్నం పెట్టు టైం ఐపోతుంది పనికి
నాగమణి(శ్రీను అమ్మ): (గిన్ని తెచ్చి పెట్టి) ఆనక వచ్చేటప్పుడు కూలి డబ్బులతో కూరగాయలు తే
శ్రీను: అలాగే తెస్తాను లె.
గుమ్మం దగ్గరికి ఒక పెద్ద మనిషి ఆయన తో పాటు ఇద్దరు కర్రలు పట్టుకుని వచ్చారు.
నాగమణి: రండి బుజ్జిగారు లోపలికి రండి అని స్టూల్ వేసిది
బుజ్జిగారు(వయసు 20-21 )( మా పెళ్ళాం వాళ్ళ ఊరు ప్రెసిడెంట్) : (కూర్చుని) మీ ఆయన చనిపోయావడం చాల బాధాకరం.మీ ఆయన వ్యాపారం నష్టమొచ్చి చ చ్చిపోయాడని విన్నాను. అలా అని నేను అప్పు ఇచ్చిన
డబ్బులు వధులు కోలేను.
బుజ్జిగారు: చెప్పేది విను నాగమణి అసలు వడ్డీ కట్టమని అడగను నేను అంత మనసు లేని వాడిని కాదు
మీ ఆయన చనిపోయే ముందు ఒక నాలుగు నెలల వడ్డీ కట్టలేదు పట్నం వున్న కథ ఎంచెయ్యలేను అనుకున్నాడు.నువ్వు రేపు పొద్దున్న మా మనిషి వస్తాడు ఆడికి ఆ నాలుగు నెలల వడ్డీ డబ్బులు ఇచ్చి పంపించు మిగిలింది తర్వాత చూసుకోవచ్చు.
నాగమణి: ఎంత బుజ్జిగారి నాలుగు నెలల వడ్డీ
బుజ్జిగారు: ( తనతో వచ్చిన వ్యక్తి దగ్గర నుండి కాగితం తీసుకుని 50,000 , అర్ధుపాయి వడ్డీ చొప్పున
ఆ ఆ... ఒక వెయ్యి రూపాయిలు అయ్యింది.
నాగమణి: వెయ్యి రూపాయిలు బుజ్జి గారు ఈడు కూలి కెళ్ళితేనే 50 60 రూపాయిలు ఇస్తున్నారు అవి కూరగాయలకు సరుగులకే సరిపోవట్లేదు. రేపటి లోపు వెయ్యి రూపాయిల . కొద్దిగా సమయం ఇవ్వండి.
బుజ్జిగారు: నాకవన్ని అనవసరం నీ మొగుడికి చాలా సమయం ఇచ్చాను. రేపు యెట్టీ పరిస్థితు లో. డబ్బు
కట్టాల్సిందే. ఆ లంజాకొడుకు పట్నం లో వున్నపుడు నేను ఏం చేయలేనని వడ్డీ కట్టకుండా ఎగాదెంగాడు.
నువ్వు ఇప్పుడు ఇలా సమయం మోడ్డ అంటూ కబుర్లు దెంగచనుకున్నవ.
నాగమణి: (శ్రీను వంక చూసి, మళ్ళీ తలదించుకుని) అలా కాదు బుజ్జిగారు.
బుజ్జిగారు (లేచి వెళ్ళి పొత్తు రోడ్డు(మట్టి దారి) పైకి వెళ్లి )(గట్టిగా) డబ్బులు వుంటే డబ్బులు మనిషికి ఇచ్చి పంపించు లేకపోతే నువు కుర్రోడు వాడి వెనకాలే రెండి అప్పుడు మాట్లాడుకుందాం.
(అలా అరచి వెళ్ళిపోయాడు)
శ్రీను: (కోపం తో) ఎవడమ్మ ఆడు నాన్న ను తిడుతున్నాడు లంజాకొడుకు.
నాగమణి: అరవకు ఆయన ఊరి పెద్ద .మనం డబ్బులు ఇవ్వాలి ఆయనకి . నువ్వు ముందు పనికి పో.వెళ్ళు త్వరగా కూరగాయలు ఏమి తెకు లె డబ్బులు మొత్తం తీసుకు వచ్చే.
శ్రీను పనికి వెళ్లి రాత్రి వచ్చి 60 రూపాయలు నాగమణి కి ఇచ్చాడు.
నాగమణి వేరే పెట్టిలోంచి డబ్బులు తీసి మొత్తం లెక్కపెట్టి దిగులువ్యక్తి గా శ్రీను వైపు చూస్తూ
నాగమణి: రేయ్ 138 రూపాలే వున్నాయి. నువ్వు రేపు పనికి వెళ్ళకు బుజ్జి గారు రమ్మన్నారు కదా డబ్బులు లేకపోతే . వెళ్లి ఇవి ఇచ్చి ఆయన తో మాట్లాడదాం
తర్వాత రోజు పొద్దున్న
10-10:30 సమయానికి అన్నం తిని శ్రీను , నాగమణి అరుగు మీద కూర్చుని వున్నారు.
ఈ లోపు ఒక వ్యక్తి గుమ్మం దగ్గరకు వచ్చి
వ్యక్తి:బుజ్జిగారు వడ్డీ డబ్బులు కోసం పంపించరండి.
నాగమణి: (పైకి లేగిచి) ఆయన తో మాట్లాడాలెoడి. డబ్బులు లేకపోతే మీతో రమ్మన్నారు.
వ్యక్తి: సరే రండి ఐతే
నాగమణి: రేయ్ శ్రీను రార
ఆ వ్యక్తితో నడుచుకుంటూ నాగమణి ,శ్రీను బుజ్జిగారి పొలాలు మొదలు లో వున్న పాక దగ్గరకు వెళ్తారు
మీకు నేను ఆ విషయాలు నాకు తెలిసిన క్రమం లో కంటే సన్నివేశాలు జరిగిన సమయం బట్టి తెలియజేస్తే మంచి ధని అలానే చెప్పడం మొదలు పెడుతున్న
20 సంవత్సరాల క్రితం మా క్లాస్ లో శ్రీను అని నా స్నేహితుడు వుండే వాడు. ఆడు రెండేళ్ల క్రితం ఏదో పల్లెటూరు నుండి వాళ్ళ కుటుంబం తో కలిసి కాకినాడ లో వుండడానికి వచ్చారు. వాళ్ళ నాన్న ది ఏదో వ్యాపారం. ఒక రోజు శ్రీను బడి
వుండగానే వాళ్ళ నాన్న పురుగుల మందు తాగి చచ్చిపోయాడని వార్త వచ్చింది. ఆడు ఏడుసుకుంటూ ఆ వార్త చెప్పిన వాళ్ళతో వెళ్ళిపోయాడు.(ఇక్కడి వరకు నాకు తెలుసు).
వాడు వాళ్ళ అమ్మతో కలిసి వాళ్ళ అసలు ఊరికి వెళ్లి పోయారు వాళ్ళ నాన్న కార్యక్రమాల తర్వాత.
ఊరిలో ఉన్న వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్లి అక్కడ వుండడం స్టార్ట్ చేసారు. వాళ్ళ నాన్న చనిపోయి నెల అయ్యింది.
ఆ రోజు పొద్దున్న సమయం 8 అలా
శ్రీను: అమ్మ సల్ద అన్నం పెట్టు టైం ఐపోతుంది పనికి
నాగమణి(శ్రీను అమ్మ): (గిన్ని తెచ్చి పెట్టి) ఆనక వచ్చేటప్పుడు కూలి డబ్బులతో కూరగాయలు తే
శ్రీను: అలాగే తెస్తాను లె.
గుమ్మం దగ్గరికి ఒక పెద్ద మనిషి ఆయన తో పాటు ఇద్దరు కర్రలు పట్టుకుని వచ్చారు.
నాగమణి: రండి బుజ్జిగారు లోపలికి రండి అని స్టూల్ వేసిది
బుజ్జిగారు(వయసు 20-21 )( మా పెళ్ళాం వాళ్ళ ఊరు ప్రెసిడెంట్) : (కూర్చుని) మీ ఆయన చనిపోయావడం చాల బాధాకరం.మీ ఆయన వ్యాపారం నష్టమొచ్చి చ చ్చిపోయాడని విన్నాను. అలా అని నేను అప్పు ఇచ్చిన
డబ్బులు వధులు కోలేను.
నాగమణి: (మధ్యలో మాట్లాడుతూ) బుజ్జిగారు ఇప్పుడు అంతా డబ్బు అంటే కష్టం , కొద్దిగా మీరే ఆలోచించాలి
బుజ్జిగారు: చెప్పేది విను నాగమణి అసలు వడ్డీ కట్టమని అడగను నేను అంత మనసు లేని వాడిని కాదు
మీ ఆయన చనిపోయే ముందు ఒక నాలుగు నెలల వడ్డీ కట్టలేదు పట్నం వున్న కథ ఎంచెయ్యలేను అనుకున్నాడు.నువ్వు రేపు పొద్దున్న మా మనిషి వస్తాడు ఆడికి ఆ నాలుగు నెలల వడ్డీ డబ్బులు ఇచ్చి పంపించు మిగిలింది తర్వాత చూసుకోవచ్చు.
నాగమణి: ఎంత బుజ్జిగారి నాలుగు నెలల వడ్డీ
బుజ్జిగారు: ( తనతో వచ్చిన వ్యక్తి దగ్గర నుండి కాగితం తీసుకుని 50,000 , అర్ధుపాయి వడ్డీ చొప్పున
ఆ ఆ... ఒక వెయ్యి రూపాయిలు అయ్యింది.
నాగమణి: వెయ్యి రూపాయిలు బుజ్జి గారు ఈడు కూలి కెళ్ళితేనే 50 60 రూపాయిలు ఇస్తున్నారు అవి కూరగాయలకు సరుగులకే సరిపోవట్లేదు. రేపటి లోపు వెయ్యి రూపాయిల . కొద్దిగా సమయం ఇవ్వండి.
బుజ్జిగారు: నాకవన్ని అనవసరం నీ మొగుడికి చాలా సమయం ఇచ్చాను. రేపు యెట్టీ పరిస్థితు లో. డబ్బు
కట్టాల్సిందే. ఆ లంజాకొడుకు పట్నం లో వున్నపుడు నేను ఏం చేయలేనని వడ్డీ కట్టకుండా ఎగాదెంగాడు.
నువ్వు ఇప్పుడు ఇలా సమయం మోడ్డ అంటూ కబుర్లు దెంగచనుకున్నవ.
నాగమణి: (శ్రీను వంక చూసి, మళ్ళీ తలదించుకుని) అలా కాదు బుజ్జిగారు.
బుజ్జిగారు (లేచి వెళ్ళి పొత్తు రోడ్డు(మట్టి దారి) పైకి వెళ్లి )(గట్టిగా) డబ్బులు వుంటే డబ్బులు మనిషికి ఇచ్చి పంపించు లేకపోతే నువు కుర్రోడు వాడి వెనకాలే రెండి అప్పుడు మాట్లాడుకుందాం.
(అలా అరచి వెళ్ళిపోయాడు)
శ్రీను: (కోపం తో) ఎవడమ్మ ఆడు నాన్న ను తిడుతున్నాడు లంజాకొడుకు.
నాగమణి: అరవకు ఆయన ఊరి పెద్ద .మనం డబ్బులు ఇవ్వాలి ఆయనకి . నువ్వు ముందు పనికి పో.వెళ్ళు త్వరగా కూరగాయలు ఏమి తెకు లె డబ్బులు మొత్తం తీసుకు వచ్చే.
శ్రీను పనికి వెళ్లి రాత్రి వచ్చి 60 రూపాయలు నాగమణి కి ఇచ్చాడు.
నాగమణి వేరే పెట్టిలోంచి డబ్బులు తీసి మొత్తం లెక్కపెట్టి దిగులువ్యక్తి గా శ్రీను వైపు చూస్తూ
నాగమణి: రేయ్ 138 రూపాలే వున్నాయి. నువ్వు రేపు పనికి వెళ్ళకు బుజ్జి గారు రమ్మన్నారు కదా డబ్బులు లేకపోతే . వెళ్లి ఇవి ఇచ్చి ఆయన తో మాట్లాడదాం
తర్వాత రోజు పొద్దున్న
10-10:30 సమయానికి అన్నం తిని శ్రీను , నాగమణి అరుగు మీద కూర్చుని వున్నారు.
ఈ లోపు ఒక వ్యక్తి గుమ్మం దగ్గరకు వచ్చి
వ్యక్తి:బుజ్జిగారు వడ్డీ డబ్బులు కోసం పంపించరండి.
నాగమణి: (పైకి లేగిచి) ఆయన తో మాట్లాడాలెoడి. డబ్బులు లేకపోతే మీతో రమ్మన్నారు.
వ్యక్తి: సరే రండి ఐతే
నాగమణి: రేయ్ శ్రీను రార
ఆ వ్యక్తితో నడుచుకుంటూ నాగమణి ,శ్రీను బుజ్జిగారి పొలాలు మొదలు లో వున్న పాక దగ్గరకు వెళ్తారు