22-06-2024, 12:22 PM
【05】
மாலு முலைகளை பிடித்து பிசைந்த பிறகு வழக்கம் போல இரண்டு மூன்று நாட்கள் பேசாமல் இருப்பாள் என்று நினைத்த எனக்கு ஏமாற்றம். ஒரு வாரம் மாலு என்னுடைய மெசேஜ் மற்றும் ஃபோன் கால்களுக்கு பதிலளிக்கவில்லை. கல்லூரியில் தனியாக பேச வாய்ப்பு கிடைத்த நேரங்களிலும் என்னிடம் பேசுவதை தவிர்த்தாள்.
அந்த ஞாயிற்றுக்கிழமை என் அண்ணியின் பிறந்த நாள். என் அண்ணன் ஆர்டர் செய்த கேக்கை வாங்கிக் கொண்டு வந்தேன். இரவு கேக் வெட்டி பிறந்தநாளைக் கொண்டாடினோம். அண்ணன் முகத்தில் கொஞ்சம் கேக் தேய்க்க கிரீம் லேயரல்லாத பகுதி அவளது துப்பட்டா மற்றும் சுடிதாரில் விழுந்தது.
முகத்தில் கேக் தேய்த்த என் அண்ணன் தன் கையைக் கழுவ வாஷ் பேசின் நோக்கி சென்றான். என் அண்ணி அவள் ஆடையில் விழுந்த கேக்கை தட்டிவிடும் போது தான் அவளது முலைகளில் ஏதோ மாற்றம் இருப்பதைக் கவனித்தேன். உருண்டு திரண்டு என்னை பாடாய்ப் படுத்திய மாலுவின் முலைகளை நியாபகப்படுத்தின.
அண்ணியின் முலைகள் இதுவரை ஒருநாளும் இப்படி உருண்டு திரண்டு இருந்த உணர்வு எனக்கு இருந்ததில்லை. அண்ணியின் முலைப் பிளவை பலநேரங்களில் பார்த்திருக்கிறேன். நன்கு டீப்பாக முலைப் பிளவை பார்த்த நேரங்களில் கூட எனக்கு ஏற்படாத உணர்வு இன்று அவள் கேக்கை கிளீன் செய்த போது எனக்கு கிடைத்தது.
என் அண்ணி இரண்டாவது குழந்தை பிறந்த பிறகு எடை ரொம்பவே அதிகரித்து விட்டேன், அதைக் குறைக்க ஜிம் போகப் போகிறேன் என்றாள். இத்தனை நாளுக்குள் அவளது உடம்பு மாற வாய்பில்லை.
என் கணிப்பு சரியாக இருந்தால் அண்ணியின் முலைகள் பார்க்க கும்மென இருக்க வேண்டும் என நினைத்து அதற்கு தகுந்த மாதிரி ப்ராவை வாங்கிக் கொடுத்திருக்க வேண்டும்.
கேக் வெட்டி முடிந்த பிறகு என்னைத் தவிர இருவரும் பெட்ரூம் சென்றார்கள். கொஞ்ச நேரத்தில் வெளியில் வந்த அண்ணன் கேக் வேணுமா எனக் கேட்டுக் கொண்டே கிச்சன் சென்றான். இரண்டு துண்டு கேக்குடன் பெட்ரூம் போனான். அவர்கள் அறையின் விளக்கு அணைய 2 மணியாகியது. நான் தூங்கப் போகும் போது மணி 3:15.
மறுநாள் காலை நான் எழுந்த போது வீட்டில் யாருமில்லை. என் வயதை ஒத்த சராசரி இளைஞனுக்கு என்ன தோன்றுமோ அதுவே எனக்கும் தோன்றியது.
பல் தேய்த்தபடி மாடியில் துணி காயப் போடும் இடத்தை நோக்கி சென்றேன். கொடியில் காய்ந்த ப்ரா புதிதாகவும் வித்தியாசமாகவும் இருந்தது. இதுதான் காரணமா என சிரித்துக் கொண்டே கீழே வந்தேன். என் காலைக்கடன்களை முடித்துவிட்டு அண்ணி எனக்காக ஹாட் பாக்ஸில் வைத்திருந்த உணவை சாப்பிட்டுவிட்டு ஹாலில் உட்கார்ந்து மாலுவுக்கு மெசேஜ் அனுப்புவதா வேண்டாமா என யோசித்தேன்.
அண்ணி கதவைத் திறந்து வீட்டுக்குள் வந்தாள். அண்ணியின் கண்கள் கலங்கிய நிலையில் இருந்தன. ஒரு நிமிடத்திற்குள் கண்ணில் தாரை தாரையாக கண்ணீர் வேறு.
காரணம் வேறெதுவும் இல்லை. பைக்கில் ஹெல்மெட் போட்டபடி பார்க்கிங் ஏரியா விட்டு வெளியே வந்த அண்ணன். காரில் இருந்து இறங்கிய தன் காதலி மால்ஸை 12 வருடத்திற்கு பிறகு முதன் முறையாக பார்த்தவன், என் அண்ணிக்கு அவளை அடையாளம் காட்டியிருக்கிறான். அண்ணி கிண்டலாக போய் பேசுங்க என கிண்டலாக சொல்ல, போய் பேசும்போது அவ கூட்டிட்டு போக சொன்னா நான் எஸ்கேப் ஆயிடுவேன்னு கிண்டலாக அண்ணன் சொன்னதை தாங்க முடியாமல் அழுதிருக்கிறாள்.
அண்ணி, சும்மா கிண்டலா சொன்னதுக்கு போய் அழுவாங்களா எனக் கேட்டேன்.
உனக்கு உங்க அண்ணன் பத்தி சரியா தெரியலை என்றாள்.
குட்டீஸ் அண்ணன் கூட சிக்கன் வாங்க போனாங்களா அண்ணி?
எனக்குத் தெரியாது என கோபமாக சொன்னாள்.
என் அண்ணி மனோதிடம் நிறைந்தவள். இந்த சின்ன விஷயத்துக்காக அழவில்லை. வீட்டுக்குள் வராமல் சிக்கனை வாங்கப் போகிறேன் என்று சொன்னாலும் தன் காதலியை தேடிப் போய்ருப்பான் என்ற சந்தேகம்.
அவளின் யூகம் சரியே. எங்கடி போனீங்க என மகள்களிடம் கேட்க இருவரும் பதில் சொல்லாமல் என் அண்ணனைப் பார்த்தார்கள். அதற்கு மேல் அண்ணி எதுவும் கேட்காமல் கண்களை கசக்கிக் கொண்டே கிச்சன் போக, அண்ணன் அவளுக்கு பின்னால் சென்றான்.
அம்மாவை வீட்டுல விட்டுட்டு அப்பா உங்களை கோவிலுக்கு கூட்டிட்டு போயிட்டு தான் சிக்கன் கடைக்கு போனாருன்னு கேட்டதற்கு, "ஆமா" என பெரியவள் தன் தலையை அசைத்தாள்.
அப்பா யார்கிட்ட பேசுனாங்க எனக் கேட்க, அங்க போயிட்டு அப்படியே சிக்கன் வாங்க போயிட்டோம் என்றாள்.
ஓரமாக நின்று பார்த்திருப்பான் போல. அண்ணனும் அண்ணியும் சண்டை எதுவும் போடவில்லை. ஆனால் சாதாரண நிலைக்கு வர சில நாட்களானது...