17-06-2024, 04:42 PM
టెలిఫోన్స్ - ముఖ్యంగా, ల్యాండ్ లైన్స్ - కేవలం నవ్వించే సన్నివేశాలకే దారితీస్తాయనుకున్న బదరీనాథ్ - అది ఎల్లప్పుడూ నిజం కాదనీ, ఏడ్పించగలవు కూడాననీ తెలుసుకోవడానికి అట్టే రోజులు పట్టలేదు. కొండొకసారి అది హార్ట్ ఎటాక్స్ కూడా తెప్పిస్తుందనడానికి తానే నిదర్శనం అయ్యాడు.
ఆ రోజు సాయంత్రం - ఆఫీసు నుండి వచ్చి, వాష్ చేసుకుని, సోఫాలో కూర్చుని కాఫీ సిప్ చేస్తూ వార్తా పత్రిక చదువుతున్నాడు బదరీనాథ్. ఓ కాగితం తెచ్చి తండ్రికి ఇచ్చింది రాధిక.
దాన్ని చూడగానే, 'అమ్మో!' అంటూ గుండె పట్టుకుని సోఫాలో ఒరిగిపోయాడు బదరీనాథ్.
లబో దిబో మంటూ డాక్టర్ కు ఫోన్ చేసింది కమల.
డాక్టర్ వచ్చి బదరీనాథ్ ను పరీక్షించాడు. "ఏదో పెద్ద షాకే తిన్నట్టున్నాడు. కరెంటు తీగ ఏదైనా పట్టుకున్నాడా?" అనడిగాడు.
"లేదు. ఈ టెలిఫోన్ బిల్లు ముట్టుకున్నాడు," అని జవాబు ఇచ్చింది రాధిక.
"అదీ సంగతి! అందుకే హార్ట్ ఎటాక్ వచ్చింది," అంటూ బదరీనాథ్ కు ఇంజెక్షన్ ఇచ్చాడు. దాంతో కొంతసేపటికి కళ్ళు తెరిచాడు బదరీనాథ్.
"పరవాలేదు. మైల్డ్ ఎటాకే. మందులు వేసుకుని రెస్ట్ తీసుకుంటే సరయిపోతుంది" అంటూ మందులు రాసిచ్చాడు డాక్టర్. "ఎందుకైనా మంచిది... కొన్నాళ్ళపాటు టెలిఫోన్ బిల్లులూ, కరెంట్ బిల్లులూ అతనికి చూపించకండి".
కమలకు కొన్ని జాగ్రతలు చెప్పి... ఫీజు జేబులో వేసుకుని, మెడిసిన్ చెస్ట్ తీసుకుని వెళ్ళిపోయాడు అతను.
బదరీనాథ్ కోలుకునేసరికి వారం రోజులు పట్టింది.
భర్త పూర్తిగా కోలుకున్నట్టు నమ్మకం కలిగాక - ఎందుకైనా మంచిదని డాక్టర్ రాసిచ్చిన మందులవీ దగ్గర పెట్టుకుని, "ఏమిటండీ, ఈ దారుణం? రెండు నెలలకు యాభై వేల బిల్లేమిటి!? అన్ని కాల్స్ ల్యాండ్ లైన్ నుండి మనమెప్పుడు చేసాం?" అంది కమల ఆశ్చర్యము, ఆగ్రహమూ మిళితం కాగా.
బిల్లు తీసుకుని దానికి జతపరచియున్న కాల్స్ వివరాలను పరిశీలించిన బదరీనాథ్ నిశ్చేష్టుడయ్యాడు.
అర్థరాత్రి వేళ... ఇంటర్నేషనల్ కాల్స్... దుబాయ్, పాకిస్థాన్, సాల్మన్ ఐలెండ్స్, క్రిస్ట్మస్ ఐలెండ్స్ వగైరా దేశాలకు చేయబడినట్టు ఆ రికార్డ్ చెబుతోంది! వాటి కారణం గానే బిల్లు మొత్తం యాభై వేలు అయింది!!
అయోమయంలో పడిపోయాడు బదరీనాథ్. తాను కాని, తన కుటుంబం కాని ఇంటర్నేషనల్ కాల్స్ ఎన్నడూ చేయలేదు. కనీసం - అమెరికాకు కూడా. ఎందుకంటే, తన బంధుమిత్రులెవరూ విదేశాలలో లేరు. పుట్టంతా స్వదేశంలోనే ఉంది... పైగా, దుబాయ్, పాకిస్థాన్ లు తప్పిస్తే... సాల్మన్ ఐలెండ్స్, క్రిస్ట్మస్ ఐలెండ్స్ పేర్లు ఎప్పుడూ విననుకూడా లేదు.
అంతలోనే హఠాత్తుగా గుర్తుకు వచ్చింది అతనికి - తన ల్యాండ్ లైన్ కు అసలు ఐ.ఎస్.డి. ఫెసిలిటీయే లేదన్న విషయం!... నవ్వాలో ఏడవాలో తెలియలేదు అతనికి.
ఐతే అతని కుటుంబం మాత్రం ఏడ్చింది, ఆ టెలిఫోన్ బిల్లు మూలంగా... ఆరోగ్యంగా ఉన్న మనిషికి హార్ట్ ఎటాక్ వచ్చినందుకు!... టెలిఫోన్ బిల్లుకు డాక్టర్ బిల్లు కూడా తోడయినందుకు!!
బిల్లు తీసుకుని టెలిఫోన్ డిపార్ట్మెంట్ కు వెళ్ళాడు బదరీనాథ్. జూనియర్ ఇంజనీర్ ను కలుసుకుని విషయం చెప్పాడు.
ముందుగా బిల్లు పేచేసి, ఆనక కంప్లెయింట్ రాసివ్వమన్నాడతను.
బదరీనాథ్ తెల్లబోయి, "చేయని కాల్స్ కు నేనెందుకు బిల్లు కట్టాలి?" అనడిగాడు.
అతను నవ్వి, "అదంతే. 'పే ఫస్ట్ - ప్రొటెస్ట్ లేటర్' అన్నది మా డిపార్ట్మెంట్ తంబ్ రూల్!" అన్నాడు.
ఆ రూల్ తన కేసుకు వర్తించదని అతనికి నచ్చజెప్పబోయాడు బదరీనాథ్. ఫలితం లేకపోయింది.
డిపార్ట్మెంట్ హెడ్ జనరల్ మేనేజర్ (జి.ఎమ్) దగ్గరకు వెళ్ళాడు బద్రీనాథ్. తన గోడు వెళ్ళబోసుకున్నాడు.
బదరీనాథ్ చెబుతూన్నది సానుభూతితో, సావధానంగా ఆలకించాడు జనరల్ మేనేజర్.
"ఎక్చేంజ్ లన్నీ కంప్యూటరైజ్డ్. పొరపాట్లకు ఆస్కారం లేదు. మీరో, మీ కుటుంబ సభ్యులలో ఎవరో ఆ కాల్స్ ను చేసి మరచిపోయుంటారు," అన్నాడు కూల్ గా.
"కంప్యూటర్స్ ను ఆపరేట్ చేసేది మనుషులే. పొరపాటు ఎలాగో జరిగిపోయింది. అది మా దగ్గర మాత్రం కాదు" చికాకును అణుచుకుంటూ అన్నాడు బదరీనాథ్. "జరిగిన పొరపాటును సరిదిద్దవలసిందిగా మిమ్మల్ని కోరుతున్నాను".
"సారీ సార్! మా జేయీ చెప్పింది నిజమే. మా సిస్టం ఎంతగా స్ట్రీమ్ లైన్ అయిందంటే... మొదట మీరు బిల్ పే చేస్తే తప్ప మీ కంప్లయింట్ ను యాక్సెప్ట్ చేయదు" అన్నాడు
జి.ఎమ్. పొలైట్ గా.
బదరీనాథ్ తెల్లబోయాడు. "బట్, వై షుడ్ ఐ వే?"
"మీ టెలిఫోన్ డిస్కనెక్ట్ అవకుండా ఉండడానికి" చిరునవ్వుతో సమాధాన మిచ్చాడు జి.ఎమ్.
"దెన్, ఐ విల్ డిమాండ్ సి. బి. ఐ ఇంక్వైరీ!" కోపంగా అన్నాడు బదరీనాథ్.
అతని వంక జాలిగా చూసాడు జి.ఎమ్. బదరీనాథ్ కు వార్తా పత్రికలను చదివే అలవాటు లేదా అని అడిగాడు. రోజూ వాటితోనే ముఖం కడుగుతానని చెప్పాడు బదరీనాథ్, అలా ఎందుకు అడిగాడో అర్ధం కాక.
"మరైతే ఇటీవల దేశంలో జరుగుతున్న సంఘటనల గురించి మీకు తెలిసే ఉండాలే!" అన్నాడు జి.ఎమ్.
"ఏ సంఘటనలను గురించి మీరు మాట్లాడేది?"
"అదే - బాంబ్ బ్లాస్ట్స్... మొదట బోంబే లో, తరువాత డిల్లీ లో, ఆ మధ్య మన హైదరాబాద్ లో. రేపు ఎక్కడో!?" అన్నాడు జి.ఎమ్.
ఆ రోజు సాయంత్రం - ఆఫీసు నుండి వచ్చి, వాష్ చేసుకుని, సోఫాలో కూర్చుని కాఫీ సిప్ చేస్తూ వార్తా పత్రిక చదువుతున్నాడు బదరీనాథ్. ఓ కాగితం తెచ్చి తండ్రికి ఇచ్చింది రాధిక.
దాన్ని చూడగానే, 'అమ్మో!' అంటూ గుండె పట్టుకుని సోఫాలో ఒరిగిపోయాడు బదరీనాథ్.
లబో దిబో మంటూ డాక్టర్ కు ఫోన్ చేసింది కమల.
డాక్టర్ వచ్చి బదరీనాథ్ ను పరీక్షించాడు. "ఏదో పెద్ద షాకే తిన్నట్టున్నాడు. కరెంటు తీగ ఏదైనా పట్టుకున్నాడా?" అనడిగాడు.
"లేదు. ఈ టెలిఫోన్ బిల్లు ముట్టుకున్నాడు," అని జవాబు ఇచ్చింది రాధిక.
"అదీ సంగతి! అందుకే హార్ట్ ఎటాక్ వచ్చింది," అంటూ బదరీనాథ్ కు ఇంజెక్షన్ ఇచ్చాడు. దాంతో కొంతసేపటికి కళ్ళు తెరిచాడు బదరీనాథ్.
"పరవాలేదు. మైల్డ్ ఎటాకే. మందులు వేసుకుని రెస్ట్ తీసుకుంటే సరయిపోతుంది" అంటూ మందులు రాసిచ్చాడు డాక్టర్. "ఎందుకైనా మంచిది... కొన్నాళ్ళపాటు టెలిఫోన్ బిల్లులూ, కరెంట్ బిల్లులూ అతనికి చూపించకండి".
కమలకు కొన్ని జాగ్రతలు చెప్పి... ఫీజు జేబులో వేసుకుని, మెడిసిన్ చెస్ట్ తీసుకుని వెళ్ళిపోయాడు అతను.
బదరీనాథ్ కోలుకునేసరికి వారం రోజులు పట్టింది.
భర్త పూర్తిగా కోలుకున్నట్టు నమ్మకం కలిగాక - ఎందుకైనా మంచిదని డాక్టర్ రాసిచ్చిన మందులవీ దగ్గర పెట్టుకుని, "ఏమిటండీ, ఈ దారుణం? రెండు నెలలకు యాభై వేల బిల్లేమిటి!? అన్ని కాల్స్ ల్యాండ్ లైన్ నుండి మనమెప్పుడు చేసాం?" అంది కమల ఆశ్చర్యము, ఆగ్రహమూ మిళితం కాగా.
బిల్లు తీసుకుని దానికి జతపరచియున్న కాల్స్ వివరాలను పరిశీలించిన బదరీనాథ్ నిశ్చేష్టుడయ్యాడు.
అర్థరాత్రి వేళ... ఇంటర్నేషనల్ కాల్స్... దుబాయ్, పాకిస్థాన్, సాల్మన్ ఐలెండ్స్, క్రిస్ట్మస్ ఐలెండ్స్ వగైరా దేశాలకు చేయబడినట్టు ఆ రికార్డ్ చెబుతోంది! వాటి కారణం గానే బిల్లు మొత్తం యాభై వేలు అయింది!!
అయోమయంలో పడిపోయాడు బదరీనాథ్. తాను కాని, తన కుటుంబం కాని ఇంటర్నేషనల్ కాల్స్ ఎన్నడూ చేయలేదు. కనీసం - అమెరికాకు కూడా. ఎందుకంటే, తన బంధుమిత్రులెవరూ విదేశాలలో లేరు. పుట్టంతా స్వదేశంలోనే ఉంది... పైగా, దుబాయ్, పాకిస్థాన్ లు తప్పిస్తే... సాల్మన్ ఐలెండ్స్, క్రిస్ట్మస్ ఐలెండ్స్ పేర్లు ఎప్పుడూ విననుకూడా లేదు.
అంతలోనే హఠాత్తుగా గుర్తుకు వచ్చింది అతనికి - తన ల్యాండ్ లైన్ కు అసలు ఐ.ఎస్.డి. ఫెసిలిటీయే లేదన్న విషయం!... నవ్వాలో ఏడవాలో తెలియలేదు అతనికి.
ఐతే అతని కుటుంబం మాత్రం ఏడ్చింది, ఆ టెలిఫోన్ బిల్లు మూలంగా... ఆరోగ్యంగా ఉన్న మనిషికి హార్ట్ ఎటాక్ వచ్చినందుకు!... టెలిఫోన్ బిల్లుకు డాక్టర్ బిల్లు కూడా తోడయినందుకు!!
బిల్లు తీసుకుని టెలిఫోన్ డిపార్ట్మెంట్ కు వెళ్ళాడు బదరీనాథ్. జూనియర్ ఇంజనీర్ ను కలుసుకుని విషయం చెప్పాడు.
ముందుగా బిల్లు పేచేసి, ఆనక కంప్లెయింట్ రాసివ్వమన్నాడతను.
బదరీనాథ్ తెల్లబోయి, "చేయని కాల్స్ కు నేనెందుకు బిల్లు కట్టాలి?" అనడిగాడు.
అతను నవ్వి, "అదంతే. 'పే ఫస్ట్ - ప్రొటెస్ట్ లేటర్' అన్నది మా డిపార్ట్మెంట్ తంబ్ రూల్!" అన్నాడు.
ఆ రూల్ తన కేసుకు వర్తించదని అతనికి నచ్చజెప్పబోయాడు బదరీనాథ్. ఫలితం లేకపోయింది.
డిపార్ట్మెంట్ హెడ్ జనరల్ మేనేజర్ (జి.ఎమ్) దగ్గరకు వెళ్ళాడు బద్రీనాథ్. తన గోడు వెళ్ళబోసుకున్నాడు.
బదరీనాథ్ చెబుతూన్నది సానుభూతితో, సావధానంగా ఆలకించాడు జనరల్ మేనేజర్.
"ఎక్చేంజ్ లన్నీ కంప్యూటరైజ్డ్. పొరపాట్లకు ఆస్కారం లేదు. మీరో, మీ కుటుంబ సభ్యులలో ఎవరో ఆ కాల్స్ ను చేసి మరచిపోయుంటారు," అన్నాడు కూల్ గా.
"కంప్యూటర్స్ ను ఆపరేట్ చేసేది మనుషులే. పొరపాటు ఎలాగో జరిగిపోయింది. అది మా దగ్గర మాత్రం కాదు" చికాకును అణుచుకుంటూ అన్నాడు బదరీనాథ్. "జరిగిన పొరపాటును సరిదిద్దవలసిందిగా మిమ్మల్ని కోరుతున్నాను".
"సారీ సార్! మా జేయీ చెప్పింది నిజమే. మా సిస్టం ఎంతగా స్ట్రీమ్ లైన్ అయిందంటే... మొదట మీరు బిల్ పే చేస్తే తప్ప మీ కంప్లయింట్ ను యాక్సెప్ట్ చేయదు" అన్నాడు
జి.ఎమ్. పొలైట్ గా.
బదరీనాథ్ తెల్లబోయాడు. "బట్, వై షుడ్ ఐ వే?"
"మీ టెలిఫోన్ డిస్కనెక్ట్ అవకుండా ఉండడానికి" చిరునవ్వుతో సమాధాన మిచ్చాడు జి.ఎమ్.
"దెన్, ఐ విల్ డిమాండ్ సి. బి. ఐ ఇంక్వైరీ!" కోపంగా అన్నాడు బదరీనాథ్.
అతని వంక జాలిగా చూసాడు జి.ఎమ్. బదరీనాథ్ కు వార్తా పత్రికలను చదివే అలవాటు లేదా అని అడిగాడు. రోజూ వాటితోనే ముఖం కడుగుతానని చెప్పాడు బదరీనాథ్, అలా ఎందుకు అడిగాడో అర్ధం కాక.
"మరైతే ఇటీవల దేశంలో జరుగుతున్న సంఘటనల గురించి మీకు తెలిసే ఉండాలే!" అన్నాడు జి.ఎమ్.
"ఏ సంఘటనలను గురించి మీరు మాట్లాడేది?"
"అదే - బాంబ్ బ్లాస్ట్స్... మొదట బోంబే లో, తరువాత డిల్లీ లో, ఆ మధ్య మన హైదరాబాద్ లో. రేపు ఎక్కడో!?" అన్నాడు జి.ఎమ్.
ఇతర ధారావాహికాలు
అదృశ్యమందిరం
___________________________________________
ఎందరో మహానుభావులు, అందరికీ వందనములు
మా తెలుగు తల్లికి మల్లె పూదండ
అదృశ్యమందిరం
___________________________________________
ఎందరో మహానుభావులు, అందరికీ వందనములు
మా తెలుగు తల్లికి మల్లె పూదండ