"మ్యూచువల్ ఫండ్"

[earthman]

లోపలికి వెళ్ళి ఎదురుగా నిలబడింది.

"కూర్చో"... సర్టిఫికెట్స్ చూస్తూ తల ఎత్తకుండానే అన్నాడు అతను.

కూర్చుంది.

సర్టిఫికెట్స్లో అమ్మాయి ఎలా చదివిందో అర్ధమయ్యి, ఇక డైరెక్ట్ క్వశ్చన్స్ అడగడం కోసం తలెత్తాడు.

ఎదురుగా పలకరింపుగా నవ్వుతున్న అమ్మాయి.

'బాగుంది'... మనసులో అనుకుంటూ... తలూపాడు.

"పేరు?"

"హారిక సర్"

"బి. కాం, 70 %?

"అవును సర్"

"ఫర్థర్ స్టడీస్ ఎందుకు చెయ్యట్లేదు?"

"ఇంట్లో ఇబ్బందులున్నాయి సర్"

"ఇబ్బందులు ఇప్పుడు పెద్దవిగా ఉండచ్చు, కానీ చదువుకి బ్రేక్ వస్తే మళ్ళీ చదవడం స్టార్ట్ చేస్తే ఇంట్రస్ట్ తగ్గితే కష్టం"

"జాబ్ అవసరం ఉంది సర్. కొన్నాళ్ళు జాబ్ చెయ్యాలి. ఇంట్లో పనులు కూడా ఉంటాయి. ఇంకా టైం ఉందనిపిస్తే ఓపెన్ యూనివర్సిటి కోర్స్ చేస్తాను సర్"... స్పష్టంగా జవాబిచ్చింది.

"గుడ్".. మెచ్చుకోలుగా తలూపాడు.

చిన్నగా నవ్వింది.

"నీ పేరు...."

"హారిక సర్"

"యస్, హారిక, రైట్. సో... నీకు ఈ జాబ్ ఎందుకివ్వాలో ఒక్క రీజన్ చెప్పు. నీ కన్నా ముందు ఇద్దరిని ఇంటర్వ్యూ చేసాను, వాళ్లకి ఎబొవ్ 70 %. సో నీకు ఎందుకివ్వాలి?"

"నేను కష్టపడతాను సర్"

"ఇది మినిమం. నేను కూడా కష్టపడతాను. కష్టపడిఉండకపోతే ఈ ఆఫీస్ మేనేజర్ అయ్యిండేవాడినా? మేనేజర్ అయ్యాక కూడా కష్టపడుతున్నాను, ఎందుకు? ప్రమోషన్ కోసం. పెద్ద బ్రాంచ్ మేనేజర్ అవ్వాలని. సో కష్టపడటం మినిమం. ప్రైవేట్ జాబ్స్ దగ్గర కష్టపడకపోతే వారం కూడా ఉంచుకోరు"

తలూపింది.

"చెప్పు, నీకే ఎందుకివ్వాలి"... పక్కనున్న కాఫీ తాగుతూ అన్నాడు.

"నేను నిజాయితీగా ఉంటాను సర్"

"ఇది కూడా ఒక రిక్వైర్మెంట్. నిజాయితీ లేకపోతే ఓనర్స్ మనల్ని నమ్మరు. ఇంత ఆఫీస్ నాకు వదిలేసారు అంటే నన్ను నమ్మారు కాబట్టే. ఆ నమ్మకం ఉన్నంత కాలమే నన్ను ఉంచుతారు, ఆ నమ్మకం పోతే తీసిపడేస్తారు. అందుకే ఆ నమ్మకానికి ఏ మాత్ర్ం తగ్గకుండా చూసుకుంటూ ఉంటాను. నో నమ్మకం నో జాబ్"

"పనులు టైంకి చేస్తాను సర్"

"ఇది కూడా మినిమం. ఈ ఆఫీస్ చేసే బిజినెస్ దగ్గర వీలైతే చెయ్యాల్సిన టైం కన్నా ముందు చెయ్యాలి. వర్క్ లోడ్ ఉంటుంది. టెక్నాలజి హెల్ప్ అవుతుంది, కానీ టైం ప్రెజర్ ఉంటుంది. సో టైంకి చెయ్యడం కాదు, టైం కన్నా ముందు చెయ్యాలి. టైంకి చెయ్యడం మామూలు విషయం."

ఇంకేం చెప్పాలో తెలియనట్టు చూసింది.

ఆ అమ్మాయి ఉన్న స్థితి అర్ధమయింది అతనికి.

'అన్ని విధాలుగా బాగుంది. తీసుకోవచ్చు. ఇంకొన్ని అడిగి తేల్చేద్దాం'... అనుకున్నాడు.

"సో..."

ఇంకేం తెలియదన్నట్టుగా తల అడ్డంగా ఊపింది.

"జాబ్ మార్కెట్ బాలేదు... నీ పేరు..."

"హారిక సర్"

"రైట్, హారిక. జాబ్ మార్కెట్ బాలేదు హారికా. ఎకానమీ బాలేదు. జాబ్స్ తగ్గిస్తున్నారు. కొత్తవి ఎక్కువ లేవు, ఉన్నవాటికి పోటీ ఉంది. ఈ జాబ్ కోసం కూడా తొమ్మిది మంది వచ్చారు. అందరూ అటుఇటుగా సేమ్ క్వాలిఫికేషన్, సేమ్ మార్క్స్, అన్ని సేమ్ టు సేమ్. ఎవరినో ఒకరినే కదా తీసుకోగలం. అందుకే నీకు మాత్రమే ఉన్నది ఏదన్నా చెప్పు. నీకు ఈ జాబ్ ఎందుకివ్వాలో చెప్పు."

అర్ధమైనట్టు తలూపింది. మొహంలో కాస్త దిగులు.

"కష్టపడతాను. కావాలంటే ఓవర్ టైం చేస్తాను. పని టైంకి చేస్తాను. ఒక్క మాట కూడా అనిపించుకోను. మీరు చెప్పినట్టు చేస్తాను. ఇంట్లో కష్టంగా ఉంది. నాకు జాబ్ అవసరం ఉంది సర్"... స్పష్టంగా చెప్పింది.

వింటూ తల ఊపాడు.

"బయట గొడుగు..."

"నాదే సర్. ఇంట్లో నించి వచ్చేటప్పుడు వాన పడింది"

తలూపాడు.

"బాయ్ ఫ్రెండ్, క్లాస్ మేట్, చుట్టాలబ్బాయి, ఎవరితోనైనా రిలేషన్...?"

ఊహించని ప్రశ్న అడిగేసరికి ఆశ్చర్యపోయి అలానే చూడసాగింది.