31-05-2024, 12:47 PM
33. తోలి ప్రేమ(లు) - 1
(గతం) మూడు సంవత్సరాల ఆరు నెలల క్రితం
రైల్వే స్టేషన్
నాన్న "బాగా చదువుకో" అన్నాడు. నాన్న కళ్ళలో నీళ్ళు లేవు కాని బాధ పడుతున్నాడు అని మాత్రం తెలుస్తుంది.
అమ్మ "మీ నాన్న అంతే అంటారు.... చదువు తర్వాత అయినా చదువుకోవచ్చు... బాగా తిను... ఏంటో ఇక్కడ ఉంటే బాగుండేది... దూరం వెళ్తున్నావ్"
వదిన "ఎందుకురా.... ఈ చదువులు... పెళ్లి చేస్తాం అంటే విన్నావు కాదు"
అన్నయ్య "ఊరుకో... ఎప్పుడు పెళ్లి పెళ్లి అంటావ్... నాకు అయింది ఏం సాధించాను" అంటూ వదిన మీద అరుస్తూ మాట్లాడాడు.
వదిన "ఇద్దరూ పిల్లలు ఉన్నారు సరిపోదా" అంటూ ఒండ్రించింది.
అన్నయ్య "మీ వదిన గోల ఎప్పుడు ఉండేదే లే.... చదువుకొని ఏదైనా సాధించు... అర్ధం అయిందా..."
క్రిష్ "హుమ్మ్"
నాన్న "ఏమిటా ఆ కబుర్లు, ట్రైన్ కదులుతుంది... ఎక్కు..." అని అరిచాడు.
క్రిష్ "సరే, వెళ్లొస్తాను" అంటూ ట్రైన్ ఎక్కి చేతులు ఊపాడు.
వదిన "రన్నింగ్ బస్ లు గట్రా ఎక్కకు అయ్యా, జాగ్రత్త" అని అరిచింది.
అన్నయ్య "నిన్ను నలుగురులో అరవద్దు అని ఎన్ని సార్లు చెప్పాను. బర్రె గొంతు వేసుకొని అరుస్తావ్"
వదిన "అయ్యో రామా... జాగ్రత్త చెబుతున్నాను. అయినా నేను బర్రె అయితే తమరు దున్నపోతు అవుతారు"
అన్నయ్య "వీళ్ళు ఇద్దరూ దోడలా" అంటూ ఇద్దరి కొడుకులను చూపించాడు.
వదిన "హహ్హహ్హ... అవునూ" అంది.
అన్నయ్య "సరే, ఇంటికి పదా, పాలు తాగుతా"
వదిన "నలుగురులో ఉన్నాం అని కూడా కూడదు.. బొత్తిగా సిగ్గు లేకుండా పోతుంది"
ట్రైన్ కదిలి ఒక ఊరు దాటేసింది, తన బ్యాగ్ లు అన్ని తన సీట్ దగ్గర సర్దుకొని పైకెక్కి కూర్చున్నాడు.
అమ్మ "బాగా తిను" అనే మాటలు, నాన్న "చదువుకో" అనే మాటలు, వదిన "జాగ్రత్త" అనే మాటలు, అన్నయ్య "సాధించు" అనే మాటలు ...
ఇవేవి నా తలకు ఎక్కలేదు. నేను సిటీకి వస్తుంది ఒకటే లక్ష్యం కోసం... అమ్మాయిలు...
ఇప్పుడు నా ఎదురు సీట్ లో అమ్మాయి రాబోతుంది. రాత్రి అంతా నా పక్కనే ఉంటుంది.
తోలి బోణి ట్రైన్ లో నుండి స్టార్ట్ చేయాలి.
ట్రైన్ ఆగింది. ఆ అమ్మాయి వస్తుంది అని ట్రైన్ దిగాను. కాలేజ్ సెలక్ట్ అయిన ఫోటోస్ లో ఆ అమ్మాయి ఫోటో చూశాను. చాలా బాగుంది.
త్వరగా రా.... త్వరగా రా.... త్వరగా రా.... అనుకుంటూ ఉన్నాను.
ఒక అమ్మాయి, తల్లిదండ్రుల జాగ్రత్తతో ట్రైన్ ఎక్కుతుంది. కళ్ళు మూసుకొని అవతలికి తిరిగి పడుకున్నాను.
ఆ అమ్మాయి కూడా వచ్చింది. బ్యాగ్ లు సర్దుకొని పైకి ఎక్కింది.
నా మనసు ఒర్రూతలు ఊగుతుంది. ఇప్పుడు నేను అటు తిరగగానే అందాల రాశి నా ముందు ఉండబోతుంది. పరిచయం చేసుకోవాలి.
మేమిద్దరం ఒకటే కాలేజ్, నాలుగు సంవత్సరాలు ఇలాంటి ట్రైన్ ప్రయాణం కలిసి చేయాలి.
ఆ తర్వాత తనని కాలేజ్ లో కలేసి, మెలేసి ఆ తర్వాత కాలేసి, తోసేసి తీసేసి, చెట్టాపట్టాలేసుకొని పట్నం అంతా తిరిగేసి, పెళ్లి కాకుండానే వాంతులు తెప్పించేసి... ఓహ్...
అనే ఆలోచనలు నన్ను ఉక్కిరి బిక్కిరి చేసేస్తున్నాయి.
న్యాచురల్ గా అటు తిరిగినట్టు తిరిగాను. కళ్ళు తెరుస్తున్నాను. తెరుస్తున్నాను. మనసులో, ఒక సారి దేవుడుకి దండం పెట్టుకొని కళ్ళు తెరిచాను.
....షాక్...
ఓసి నీ యమ్మా కడుపు మాడ... ఇలా ఉన్నావ్ ఏంటే.... అసలు ఆ ఫోటో తీసిన వాడిని తన్నాలి. ఫోటో లో అప్సరసలా, సినిమా హీరోయిన్ లా ఉంది ఇక్కడేమో పాకి దానిలా ఉంది.
పైగా రసం మామిడి కాయ తింటుంది. మూతికి, ముక్కుకి కూడా అయింది.
నేను ఇక ఈ దారుణం చూడలేక, మెల్లగా కిందకు దిగి బాత్రూం వైపు పరిగెత్తి వ్యాక్.... వ్యాక్... అని వాంతు చేసుకున్నాను.
వెనకాల ఎవరో వచ్చారు. పాప మూతి కడుక్కోడానికి వచ్చింది. నేను వాంతు చేసుకోవడం చూసి ఆమె "ఏమయింది అండి.... అయ్యో" అంటూ రెండు చేతులు నా చెవి దగ్గర పెట్టింది. చెవి దగ్గర గుజ్జులా తగిలింది.
నాకు మళ్ళి వాంతు వచ్చింది.
మాళవిక "పులుపు తింటే వాంతు ఆగుతుంది అండి... ఇదిగోండి ఈ మామిడి కాయ తినండి" అంటూ సగం చీకేసిన ఆ రసం మామిడి టెంకె నా కంటి ముందు పెట్టింది. దాని నుండి రసం ఆమె చేతి మీద కారుతూ ఉంది. పైగా దాని మీద ఈగలు...
వ్యాక్.... వ్యాక్...
వద్దు... వద్దు... ఇంక ఆపేసేయ్... అంటూ కాజల్ మరియు నిషా ఇద్దరూ పగల పడి నవ్వుతున్నారు.
నిషా "నువ్వు వాంతులు తెప్పింద్దాం అనుకుంటే నీకే వాంతులు తెప్పించింది"
కాజల్ "అది కూడా వెంటనే"
ఇద్దరూ నవ్వుతూనే ఉన్నారు
పది నిముషాల తర్వాత... క్రిష్ తిరిగి చెప్పడం మొదలు పెట్టాడు.