Incest தூய உள்ளம்

[sagotharan]

சிவவாக்கியர் எப்பவும் சுறுசுறுப்பாக இயங்கும் மனிதர். மகன் மறைவிற்குப் பிறகு சோர்ந்திருந்த அவர்.. இப்போது மீண்டு வந்திருந்தார். மருமகள் சுகுணாவிற்கு இன்னும் ஒரு படி இறங்கி வேலை செய்துதந்தார். கணவனை இழந்தவள், கைக்குழந்தை வேறு.. அதனால் கௌரவம் பார்க்காமல் அவளுக்கு வேண்டியதை செய்தார்.

சமையலுக்கு காய்கறிகள் வாங்க சந்தைக்கு செல்வதிலிருந்து, சமையல் செய்வது, துணி துவைப்பது, உலர விடுவது, மடித்து வைப்பது என எல்லா பணிகளையும் இழுத்துப் போட்டு செய்தார். சுகுணாவின் வலதுகையை போல அவளுடைய மாமனார் சிவவாக்கியர் மாறியிருந்தார். கொஞ்சம் கொஞ்சமாக சுகுணாவும் இயல்புக்கு வந்தாள்.
"மாமா இன்னைக்கு சந்தைக்கு போகும் போது என்னையும் கூட்டிக்கிட்டு போங்க. வீட்டுலயே தனியா கிடந்து ஒருமாதிரி இருக்கு.."
"அதுக்கென்னமா போகலாம்" சுகுணா குழந்தையை தூக்கிக் கொண்டு பின்னால் உட்கார்ந்து கொள்ள இருவரும் சந்தைக்கு சென்றார்கள்.

சந்தை, கோயில், ஊர் பூங்கா என அவர்கள் இணைந்து சென்றார்கள். சுகுணாவின் மனதில் நம்ம கணவன் கூட சென்றதை விட இப்போது மாமனாருடன் அதிக இடங்களுக்கு செல்கிறோம், அவர் கவனித்துக் கொண்டதை விட இவர் அதிகம் நம்மை உரிமையோடு கவனித்துக் கொள்கிறார் என தோன்றியது.

அந்த எண்ணத்திற்கு வலு சேர்ப்பது போல கையில் ஒரு கிண்ணத்தில் பழதுண்டுகளுடன் வந்து நின்றார் மாமனார் சிவாக்கியர்.
"இந்தாம்மா.. பழதுண்டுகள். தாய்ப்பால் கொடுக்கிறவங்க இதுபோல சத்தா சாப்பிடனும். "
"என்னாங்க மாமா ஒரு பவுல்தான் எடுத்துட்டு வந்திருக்கீங்க. உங்களுக்கு.."
"எனக்கென்னமா.. காலம்போன கடைசில.."
"மாமா.. இதென்ன பேச்சு. வாங்க உட்காருங்க. இரண்டு பேருமே சாப்பிடலாம். நீங்க தெம்பா இருந்தா தான் நானும் என் பிள்ளையும் கவலப்படாமல் இருப்போம். எங்களுக்கு நீங்க ஆரோக்கியமா நீண்ட நாள் கூடவே இருக்கனும்.." என கோப்பையில் இருந்த பழத்துண்டுகளை கையால் எடுத்து அவருக்கு ஊட்டிவிட்டாள்.

தானும் பழத்துண்டுகளை சாப்பிட்டாள். அடுத்து மாமானாருக்கு ஊட்டிவிடும் போது அவருடைய எச்சல் கைகளில் பட்டிருந்ததை கவனித்தாள். அதெல்லாம் ஒரு விசயமா என்பதை போல கணடு கொள்ளாமல் பழத்துண்டுகளை எடுத்து சாப்பிட்டாள். அப்போது அவருடைய எச்சில் தன் வாய்க்குள் படுவதை உணர்ந்ததும் அவளுக்கு மார்புகள் குறுகுறுத்தன.

சட்டென பழத்துண்டை அவள் வாயிலிருந்து சிவவாக்கியர் கவ்விக்கொள்வது போல எண்ணம் உண்டாகி களைந்தது. சுகுணாவிற்கு என்ன செய்வது என்றே தெரியவில்லை. திகைத்தாள்.
"எனக்கு போதும்மாமா.. நீங்க சாப்பிடுங்க" என பழத்துண்டு கிண்ணத்தை அவரிடம் தந்துவிட்டு படுக்கை அறைக்கு சென்றாள்.

****
சுகுணாவின் மனதிற்குள் அவருடைய கணவனின் நினைவுகள் மெல்ல மறைந்தன. ஒரு கணவன் இருந்தால் என்னவெல்லாம் பணி செய்வானோ அது அத்தனையும் சுகுணாவின் மாமனார் எடுத்து போட்டு செய்தார். அதனால் மெல்ல மெல்ல சுகுணாவின் மனதிற்குள் மாமனார் சிவவாக்கியர் நுழைந்தார். உண்மையில் சிவவாக்கியருக்கு சுகுணாவின் மீது இது போன்ற காம ஈடுபாடு எதுவும் இல்லை. அவர் தன்னுடைய மகனை இழந்த ஒரே உறவான மருமகளுக்கு வேண்டிய பணிகளை செய்து அவளை மகிழ்ச்சியாக வைத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்ற எண்ணமே மேலோங்கி இருந்தது.

அந்த எண்ணத்தால் அவர் செய்யக்கூடிய செயல்களில் சுகுணாவிற்கு அவர் மேல் ஒருவித ஈர்ப்பை அளித்தன. உண்மையான அன்பை சுகுணா இப்பொழுது பெற்றுக் கொண்டிருந்தாள். அந்த ஈர்ப்பு நல்ல ஒரு ரகசிய காதலாக மாறியது. பள்ளியிலும் கல்லூரிகளும் படிக்கும் பொழுது ஆசிரியர்களின் பால் வரக்கூடிய ஒரு வித காதல். அதனை வெளிப்படுத்தவும் இயலாது. வெளிப்படுத்தினாலும் உரிய பலன் கிடைக்காது.

இதுபோல ஏற்படும் ஈர்ப்புகளை பெண்கள் எப்பொழுதும் வெளிப்படுத்த மாட்டார்கள். அதனால் தங்களுக்கு பெயர்தான் வீணாகிவிடும் என அவர்களுக்கு தெரியும். அதனால் சாலையில் போகும் வரும் ஆண்கள் மீது வரக்கூடிய காதல்களை தனிமையில் மனதிற்குள் ஒரு திரைப்படம் போல ஓட்டிக்கொண்டு பிறகு மறந்து விடுவார்கள்.

பருவ வயதை நெருங்கிய பெண்கள் தாங்கள் பார்க்கக்கூடிய கட்டுக்கோப்பான ஆண்களின் மீது மையல் கொள்வார்கள். தானி ஓட்டுனர், பேருந்து நடத்துனர், அக்கம் பக்கம் வீட்டில் இருக்கும் ஆண்கள், சித்தப்பா மாமா போன்ற உறவுகள் என இந்த பட்டியல் பெரும் தொடர்கதை தான்.

சுகுணாவும் இதற்கு விதிவிலக்கல்ல. பழைய ரகசிய காதல்களை நினைத்துக் கொள்வதைப் போல தற்பொழுது சுகுணா தன்னுடைய மாமனாரையும் தன்னுடைய ரகசிய காதலர்களில் ஒருவனாக நினைத்துக் கொண்டாள். அன்றையிலிருந்து மாமனாரிடம் பழகும் பொழுது சற்று நெருக்கமாக பழகினாள்.

கூட்டம் அதிகமாக இருந்த கோயிலில் தன்னுடைய கைக்குழந்தையை காட்டி அதிக நேரம் நிற்க முடியாது எனக் கூறி விரைவு தரிசனத்திற்கு அவள் காவலர்களின் முன்னே நின்றாள். ஒரு பெண் அவளுடைய கைக்குழந்தையோடு இருப்பதையும் அருகில் ஒரு பெரிய மனிதர் இருப்பதையும் கண்ட காவலாளி..
"இவர் யாருமா உன் கூட வந்தவரா?" என தயக்கத்தோடு கேட்டார்.
"ஆமாங்க. என் கூட வந்தவர் தான்" என அவள் கூற..

"யப்பா.. கை குழந்தையோடு ஒரு குடும்பம் வந்து இருக்கியா.. இந்த கேட்ட திறந்து விடு" எனக்கு காவலாளி மற்றொரு காவலாளி இடம் கூறினார்.
"ரொம்ப நேரம் நிக்க முடியாது கைக்குழந்தை பாலுக்கு அழ ஆரமிச்சிடும்.." என அந்தக் காவலாளியிடம் தன்னுடைய நிலையை விளக்கிக் கொண்டு.. அருகில் நின்றிருந்த மாமனாரின் கையை பிடித்து இழுத்தபடி விரைவு பாதையில் நுழைந்தாள்.
"வாங்க மாமா.. சீக்கிரம் வாங்க.." என மாமனாருடன் கோயில் தரிசனத்திற்கு சென்றாள்.

அவளுக்கு இப்பொழுது அந்த தருணம் ஒரு பூரணமான குடும்பம் போல இருந்தது. நம்முடைய மாமனாரை நம்முடைய கணவராக இருந்திருந்தால் எவ்வளவு நன்றாக இருந்திருக்கும். திடகாத்திரமான நம்முடைய மாமனார் இப்போது கூட நம்முடைய கணவர் போல அல்லவா தெரிந்திருப்பார். எல்லோரும் நம்மை ஒரு குடும்பம் என்று தானே எண்ணி இருப்பார்கள். அப்படி எத்தனை பேரை நினைத்து இருப்பார்களோ அத்தனை பேருக்கும் நீதான் அருள் செய்ய வேண்டும் என கடவுளிடம் வேண்டிக் கொண்டாள்.

விரைவு தரிசன பாதையும், இலவச தரிசன பாதையும் சங்கமிக்கின்ற இடத்தில் முன்னாள் கைக்குழந்தையுடன் சுகுணா நிற்க. பின்னால் அவருடைய மாமனார் நின்றிருந்தார். கூட்ட நெரிசலில் மக்கள் முந்தியடிக்க.. மாமனாரின் செங்கோல் மருமகளின் பிட்டத்தில் மோதியது. அது வெறும் தொடக்கமாகத்தான் இருந்தது. மருமகளின் பெண்ணுடலில் மாமனாரின் 300 மோதத்தொடங்க.. அவளுடைய கூந்தலில் மாமனாரின் முகம் தேய்ந்தது.
"புள்ளைய நல்லா புடிச்சுக்கோ அம்மா கூட்டம் நெரிசுக்குது.." இன்றைய பிள்ளைக்காக அவர் கவலைப்பட.
"மாமா கூட்டத்துல எங்களை தனியா விட்டுறாதீங்க மாமா என்னையை பிடிச்சுக்கோங்க.." என மருமகள் பரிதவிக்க.

இதுவரை சிவவாக்கியர் மனதிற்குள் எழாமல் இருந்து மோகம் மெதுவாக எட்டிப் பார்த்தது. கொழு கொழுவென இருந்த மருமகளின் பிட்டமும் அவருடைய செங்கொடி மீது மெதுவாக மோதி மோதி.. உறுதி தன்மையடைய செய்தது. சிவவாக்கியர் ஒன்றும் அறியாதவர் போல.. அந்தக் கூட்டம் நெரிசலையில் தனக்கு சாதகமாகி கொண்டு மருமகளின் இடுப்பை தொட்டார். தன்னுடைய மாதிரி அவளுடைய முதுகில் வைத்து தேய்த்தார்.

அவளும் ஒன்றும் அறியாதவள் போல தன்னுடைய திட்டத்தை லேசாக ஆசை செங்கோலை தன்னுடைய இரண்டு திட்டத்திற்கு நடுவில் உள்ள பகுதியில் படுமாறு வைத்துக் கொண்டாள். சில நிமிடங்களில் இருந்தாலும் அந்த கூட்ட நெரிசல் அவர்களுக்குள் ஒரு புது அத்தியாயத்தை உண்டு செய்திருந்தது.
அதைத்தான் சுகுணாவும் இறைவனிடம் வேண்டிக் கொண்டாள். "இன்னும் எத்தனை காலம் தான் இறைவா இப்படியே.. என்னுடைய இளமையை தொலைத்து இருப்பது.. போதும்.. இப்பொழுதாவது நீ வழி காட்டு. என்னுடைய மாமனாருக்கு என்னுடைய அழகின் மீது மோகம் வரவை. இறைவா என் மேல் அவர் பாகம் கொண்டு என்னுடனே அவர் காலம் முழுக்க உறவு கொள்ள வேண்டும். எங்களுடைய உறவு இன்னும் வலுவானதாக மாறி.. என்னுடைய குழந்தைக்கும் யாருக்கும் அவரே பாதுகாவலனாக இருக்க வேண்டும்."

"இறைவா நான் கட்டி சுகம் மறந்து எத்தனையோ காலம் ஆகிறது. இப்பொழுது உன்னுடைய சந்நிதியில் என் மருமகளின் மூலமாக மீண்டும் அந்த ஆசை துளிர்க்கிறது. நீ தான் உன்னுடைய எண்ணமா?. என்னுடைய மகனின் மனைவியவே நானும் மனைவியாக கருதி கொள்ள வேண்டுமா?. அவளும் என்னுடைய காமத்தை ஏற்றுக் கொண்டு எனக்கு அடி பணிந்து சேவை செய்ய நீ தான் வழி செய்ய வேண்டும். இந்த காலம் போன கடைசியில் இந்த கிழவனுக்கு மீண்டும் கல்யாணம் வாய்ப்பேயில்லை. வேறு உறவு பெண்களுடன் தொடர்பு கொள்ளவும் வழியில்லை. இருப்பது மருமகளுடன் ரகசியமாக வைத்துக் கொள்ள வேண்டிய உறவு ஒன்றுதான். அதற்கு ஏற்ற சொன்னேனே நீ தான் உருவாக்கித் தர வேண்டும்" என மாமனாரும் தன் பங்குக்கு வேண்டிக் கொண்டார்.