28-05-2024, 08:42 AM
பத்மாவதி யட்சிணி தனக்கு வேண்டும் பொழுதெல்லாம் சித்தையனின் ஆண்குறியை நக்கி சுவைத்தாள். அவனுடைய ஆண்குறியை சப்பி விந்தை குடித்தாள். சித்தையனின் முன் நடனம் ஆடிக் காட்டுவாள். நிர்வாண நடனம். யோனியின் இதழ்களை பிரித்து அவனுக்கு காண்பித்தாள்.
அன்று திருமலையின் அடிவாரத்தில் இருந்த கோயிலின் பார்சுவநாதரின் சந்நிதியின் முன்மண்டபத்தில் சொர்ண சித்தர் அமர்ந்திருந்தார். பார்சுவநாதர் இருபத்தி இரண்டாவது தீர்த்தங்கரர் ஆவார். அவருடைய சந்நிதியில் அமர்ந்து யாருடைய வருகையோ அவர் எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருப்பது போல தோன்றியது. சற்று நேரத்தில் யட்சிணி வந்தாள்.
"வந்து வெகு நேரம் ஆகிவிட்டதா..?"
"ஆமாம். எங்கே சந்திப்பை மறந்துவிட்டாயோ என எண்ணினேன். சித்தையன் எப்படி இருக்கிறான்?"
"ஏன்.. சீடனைப்பற்றிய கவலையா?!."
"ஆமாம். எந்நேரமும் அவன் தேடல் ஓயாதிருந்தது. நான் நாயாக நரியாக அவனை கண்காணித்து கொண்டே இருந்தேன். சோர்வே அடையாத தேடல் உள்ளவன் இந்தக்காலத்தில் கிடைப்பது அபூர்வம். அதனால்தான் உன்னை அனுப்பி வைத்தேன்."
"நான் சென்ற பிறகு அவனை நீங்கள் கவனிக்கவில்லையா?"
"இல்லை. உன் மேல் நம்பிக்கை இருக்கிறது. சொல் எப்படி இருக்கிறான் என் சீடன்?"
"எல்லாவற்றையும் மறந்து விட்டான். கடந்த கால நினைவுகள் கூட அவனுக்கு இல்லை. எதற்காக இந்த திருமலைக்கு வந்தோம் என்பது நினைவு இல்லாமல் என் மடியிலேயே எந்நேரம் கிடக்கிறான். நாங்கள் பலமுறை மோகித்து சல்லாபித்து விட்டோம். ஆனாலும் அவன் சோர்வு இல்லாமல் காலடியிலேயே கிடக்கிறான். எனக்கு அவனை மிகவும் பிடித்திருக்கிறது நானும் கால நேரம் காணாமல் அவனுடன் இன்பத்தில் இருப்பதிலேயே விரும்புகிறேன். இருந்தாலும் விருப்பம் வேறு கடமை வேறு அல்லவா அதற்காகத்தான் உங்களில் சந்திக்க வேண்டிய காலத்தில் சரியாக வந்தடைந்தேன்."
"நல்லது இப்பொழுது திருமலை சமநிலையில் இருக்கிறது. அவன் என்னுடைய சீடனாக கற்க வேண்டிய பாடங்கள் பல இருக்கின்றன. அவற்றையெல்லாம் முறையாக அவன் அறிந்து கொண்டு திருமலை இனி அவனுடைய தலமாகும். அந்தக் காலத்தில் நீ அவரிடம் இணைந்து கொள். அதுவரை விலகியே இரு. "
"என்னுடைய கடமை முடிந்ததில் எனக்கு மகிழ்ச்சி தான். ஆனாலும் நல்லதொரு மனிதனைப் பிரிகிறோம் என்பது எனக்கு சற்று வேதனையாக தான் இருக்கிறது. மீண்டும் ஒரு முறை அவனைக் கண்டு.. சல்லாபித்து விட்டு பிறகு நான் சிலையாக மாறிவிடுகிறேன். இந்த ஒரு முறை மட்டும் எனக்கு அனுமதி வேண்டும்."
"சரி.. காதலர்கள் தங்களுடைய இறுதி சல்லாபத்தை சரியாக முடித்துக் கொள்ளுங்கள். உங்களுடைய உல்லாசம் முடிந்ததும்.. நாளை சித்தையனை சந்திக்கிறேன்." எனச் சொன்ன சித்தர் அங்கிருந்து கிளம்பினார்.
அன்று திருமலையின் அடிவாரத்தில் இருந்த கோயிலின் பார்சுவநாதரின் சந்நிதியின் முன்மண்டபத்தில் சொர்ண சித்தர் அமர்ந்திருந்தார். பார்சுவநாதர் இருபத்தி இரண்டாவது தீர்த்தங்கரர் ஆவார். அவருடைய சந்நிதியில் அமர்ந்து யாருடைய வருகையோ அவர் எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருப்பது போல தோன்றியது. சற்று நேரத்தில் யட்சிணி வந்தாள்.
"வந்து வெகு நேரம் ஆகிவிட்டதா..?"
"ஆமாம். எங்கே சந்திப்பை மறந்துவிட்டாயோ என எண்ணினேன். சித்தையன் எப்படி இருக்கிறான்?"
"ஏன்.. சீடனைப்பற்றிய கவலையா?!."
"ஆமாம். எந்நேரமும் அவன் தேடல் ஓயாதிருந்தது. நான் நாயாக நரியாக அவனை கண்காணித்து கொண்டே இருந்தேன். சோர்வே அடையாத தேடல் உள்ளவன் இந்தக்காலத்தில் கிடைப்பது அபூர்வம். அதனால்தான் உன்னை அனுப்பி வைத்தேன்."
"நான் சென்ற பிறகு அவனை நீங்கள் கவனிக்கவில்லையா?"
"இல்லை. உன் மேல் நம்பிக்கை இருக்கிறது. சொல் எப்படி இருக்கிறான் என் சீடன்?"
"எல்லாவற்றையும் மறந்து விட்டான். கடந்த கால நினைவுகள் கூட அவனுக்கு இல்லை. எதற்காக இந்த திருமலைக்கு வந்தோம் என்பது நினைவு இல்லாமல் என் மடியிலேயே எந்நேரம் கிடக்கிறான். நாங்கள் பலமுறை மோகித்து சல்லாபித்து விட்டோம். ஆனாலும் அவன் சோர்வு இல்லாமல் காலடியிலேயே கிடக்கிறான். எனக்கு அவனை மிகவும் பிடித்திருக்கிறது நானும் கால நேரம் காணாமல் அவனுடன் இன்பத்தில் இருப்பதிலேயே விரும்புகிறேன். இருந்தாலும் விருப்பம் வேறு கடமை வேறு அல்லவா அதற்காகத்தான் உங்களில் சந்திக்க வேண்டிய காலத்தில் சரியாக வந்தடைந்தேன்."
"நல்லது இப்பொழுது திருமலை சமநிலையில் இருக்கிறது. அவன் என்னுடைய சீடனாக கற்க வேண்டிய பாடங்கள் பல இருக்கின்றன. அவற்றையெல்லாம் முறையாக அவன் அறிந்து கொண்டு திருமலை இனி அவனுடைய தலமாகும். அந்தக் காலத்தில் நீ அவரிடம் இணைந்து கொள். அதுவரை விலகியே இரு. "
"என்னுடைய கடமை முடிந்ததில் எனக்கு மகிழ்ச்சி தான். ஆனாலும் நல்லதொரு மனிதனைப் பிரிகிறோம் என்பது எனக்கு சற்று வேதனையாக தான் இருக்கிறது. மீண்டும் ஒரு முறை அவனைக் கண்டு.. சல்லாபித்து விட்டு பிறகு நான் சிலையாக மாறிவிடுகிறேன். இந்த ஒரு முறை மட்டும் எனக்கு அனுமதி வேண்டும்."
"சரி.. காதலர்கள் தங்களுடைய இறுதி சல்லாபத்தை சரியாக முடித்துக் கொள்ளுங்கள். உங்களுடைய உல்லாசம் முடிந்ததும்.. நாளை சித்தையனை சந்திக்கிறேன்." எனச் சொன்ன சித்தர் அங்கிருந்து கிளம்பினார்.
sagotharan