Adultery இது எங்கள் வாழ்க்கை!

[JeeviBarath]

【154】

⪼ ஜீவிதா ⪻

கவி என் முலைக்காம்பின் விறைப்பை பார்த்த பிறகு அவளிடம் நான் எதுவும் செய்ய மாட்டேன் என்பதற்கு மாற்றாக "நீ பயப்படற மாதிரி எதுவும் நடக்காது" என பொய் சொன்னேன். எனக்கு வேறு வழி தெரியவில்லை.

இனிமேல் மதியை  தீண்டக் கூடாது என நினைத்துக் கொண்டே ஹாலுக்கு வந்தேன்.

மதியின் பாட்டி எங்களுக்கு காபி கொடுத்தார்கள். எல்லோரும் அதைக் குடித்து விட்டு ஜாலியாக பேசிக் கொண்டிருந்தோம்.

எனக்கென்னவோ மதியின் கண்கள் என் சுடிதார் உள்ளே இருக்கும் என் ஒருபக்க முன்னழகை வெறித்தனமாக மேய்ந்தது போல இருந்தது.

கொஞ்ச நேரம் கழித்து கவியை அவளது அம்மா அழைக்க அவள் வெளியே சென்றாள். மதியின் பாட்டியும் கவியுடன் வெளியே சென்றார்கள். என் மகனும் அவர்கள் பின்னால் ஓடினான்.

அக்கா இங்க வாங்களேன் என சொல்லி கொஞ்சம் ஓரமாக கூட்டிச் சென்று முத்தம் கொடுத்து ஒருபக்க குண்டியை அழுத்திப் பிடித்துப் பிசைந்தான். இன்னொரு கையால் முலைகளைப் பிசைய, எங்கள் உதடுகள் சண்டை போட்டன..

என்னை திரும்பி நிற்க வைத்து என் முலைகளை கசக்கினான். நர்சரியில் கவியிடம் செய்தது போல அவனது சுண்ணியை வெளியே எடுத்து என் பின்புறம் தேய்க்க ஆரம்பித்தான்.

டேய் வேண்டாம் சொன்னா கேளுடா என என் வாய் சொன்னது ஆனால் உடல் இன்னும் வேண்டும் எனக் கேட்டது.

கதவு திறக்கும் சத்தம் கேட்டது. கவியும் என் மகனும் வீட்டுக்குள் வந்தார்கள். நான் விலகினேன், மதியைப் பார்த்து சிரித்தேன். நாங்கள் மூவரும் மீண்டும் பேசிக் கொண்டிருந்தோம்.

நேரம் 5:30 தாண்ட நானும் எனது மகனும் எல்லோருக்கும் பை சொல்லிவிட்டு கிளம்பினோம். மதி & கவி எங்களுக்கு காவலாக வீடு வரை வந்தார்கள்.

⪼ பரத் ⪻

சில நாட்களில் சுனிதாவின் இரண்டாவது செமஸ்டர் எக்ஸாம் முடிந்து லீவு விட்டார்கள்.

சில வாரங்களுக்கு முன்புவரை சுனிதா & வாயாடி என்னுடன் இருப்பதை விரும்பாத என் அப்பா இப்போது ஓரளவுக்கு அமைதியாகி விட்டார். வாயாடி அவரிடம் பேச ஆரம்பித்த பிறகு நிறைய மாற்றங்கள் வாயாடி கதையளக்க ஆரம்பித்தால் அவளுடன் பேசும் நபர் யாராக இருந்தாலும் நெருங்கிப் பழக ஆரம்பித்து விடுவார்கள்.

என்னுடைய அப்பா சுனிதா அண்ட் வாயாடி இருவரையும் ஊருக்கு அழைத்து வர சொன்னார்கள். ரயிலில் டிக்கெட் இல்லை. நான் ஊருக்கு செல்ல வேண்டிய நாள் ஏதோ முகூர்த்த நாள் போல. ஏசி வசதி இல்லாத பஸ் டிக்கெட் விலை 1500+. விலையைப் பார்த்த எனக்கு அவர்களை இந்த மாதம் அழைத்து செல்ல விருப்பமில்லை. ஏற்கனவே காலேஜ் ஃபீஸ் அது இதுவென ஏகப்பட்ட செலவுகள் வேறு இருக்கிறது. செலவை பற்றி யோசித்தேன். அவர்களை ஊருக்கு கூட்டிச் செல்ல வேண்டாம் என முடிவு செய்தேன்.

என் நண்பன் நான் கேட்ட தொகையை அடகு வைத்துக் கொடுத்தான். மாதக் கடைசியில் தேவையெனில் மீண்டும் அடகு வைக்கலாம் என நினைத்து அதிக வட்டியிலிருந்த என் மோதிரத்தை மீட்டேன்.

மோதிரத்தை வாங்கிவிட்டு அலுவலகம் செல்லும் போது ஷெரின் அண்ட் நண்பர்களுடன் படம் பார்க்க செல்வதாக சொன்ன சுனிதா ஒரு பையனுடன் பைக்கில் செல்வதைப் பார்த்தேன். எதிரில் வரும் என்னைப் பார்த்தவள், ஹாய் அங்கிள் என எனக்கு கை காட்டினாள். அவர்கள் பின்னால் ஷெரின் மற்றும் மேலும் சிலர் பைக்கில் போவதைப் பார்த்தேன். எனக்கு டவுட் எதுவும் பெரிதாக வரவில்லை.

அன்று அலுவலகம் சென்ற பிறகு பி.எஃப் லோன் அப்ளை செய்தேன். பி.எஃப் லோன் தகவலை தேடும் போது தவறாக பி.பி.எஃப் லோன் என டைப் செய்ய அதைப் பற்றிய தகவலும் கிடைத்தது.

இரண்டு நாள் கழித்து பி.பி.எஃப் லோன் எடுக்க சென்றேன். பாஸ் புக் வேண்டும் என வங்கி ஊழியர் சொல்ல அதை எடுக்க  மீண்டும் வீட்டுக்கு வரவேண்டிய நிலை. வீட்டுக்கு வந்தால் சுனிதாவைக் காணவில்லை. ஒருவேளை ஷெரினை பார்க்க சென்றிருப்பாள் என நினைத்தேன்.

நா‌ன் கிளம்பி பாங்க் செல்லும் போது சுனிதாவைப் பார்த்தேன். மீண்டும் அதே பய்யன் அதே பைக். அவன் முதுகில் அடித்தபடி எல்லா பல்லும் தெரிய அவனுடன் சிரித்தபடி சென்றவள் என்னை கவனிக்கவில்லை.

எனக்கு ரொம்ப மனவருத்தம். வெளியே போகிறேன் என எதுவும் சுனிதா சொல்லவில்லை. இருவரையும் அவர்கள் விருப்பத்துக்கு விடுவது தவறு என நினைத்தேன். என் மனதில் இருக்கும் விஷயங்களை சுனிதாவிடம் நேரடியாக பேசுவது என முடிவு செய்தேன்.

அன்று மாலை ஆபீஸ் விட்டு வந்த போது சுனிதா, வனிதா, ரெஜினா & சமையல் செய்யும் அக்கா என அனைவரும் ஜாலியாக பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள்.

நான் முகம், கை, கால் கழுவி ஹாலுக்கு வந்த பிறகு குக் அண்ட் ரெஜினா இருவரும் கிளம்பினர். நான் ரெஜினா கிளம்பும் போது அவளைப் பார்த்தேன். சுனிதா என்னையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.

ஹே, வாயாடி கொஞ்சம் உள்ள போ, நான் சுனிதா கிட்ட கொஞ்சம் தனியா பேசணும்.

நான் ஏன் போகணும்? இன்னும் ரெண்டு ரூம் இருக்கு நீங்க போங்க என எப்போதும் போல வீம்பாக பதில் சொன்னாள்.

போப்பா பிளீஸ்.

மாட்டேன்.

சுனிதா போக போறியா இல்லையா எனக் கேட்க,

5 மினிட்ஸ் தான் என சொல்லிவிட்டு போனாள்.

சுனிதா, பேசலாமா?

சொல்லுங்க அங்கிள்.

நான் சொல்ற விஷயத்தை கவனமா கேளு, யோசி.. அப்படியே எடுத்துக்கணும்னு இல்லை. சரியா.

சரி அங்கிள்.

நான் பேசி முடிக்கிற வரை இடையில பேசாத சரியா..

சரி அங்கிள்.

நீ இன்னைக்கு பைக்ல அந்த பய்யன் கூட போறத பார்த்தேன். அது உன்னோட நண்பன் அல்லது காதலன் யாரா வேணும்னாலும் இருந்துட்டு போகட்டும். அது உன் விருப்பம், அதுல நான் தலையிட முடியாது. ஆனால் படிச்சு முடிக்கிற வரைக்கும் முட்டாள்தனமா எந்த முடிவும் எடுக்க மாட்டேன்னு நம்புறேன்.

அய்யோ அங்கிள். அது என் ப்ரண்டு.

ஓகே, உனக்கு புரியலையா. நீ இன்னும் கவலையா இருக்க, இப்ப யாராவது மனசு ஆறுதலா பேசுனா அவங்க மேல ஒரு ஈர்ப்பு இருக்கும். நான் என்ன சொல்ல வரேன்னா, கவனமா இரு. நீ படிச்சு முடிக்கிற வரை முட்டாள்தனமான முடிவு எதுவும் எடுக்க மாட்டேன்னு நம்புறேன்.

சத்தியமா அங்கிள், நான் அப்படி எதுவும் பண்ண மாட்டேன். நம்புங்க.

உன்ன நம்பாம சொல்லல. என்னைக்காவது கோபத்துல நான் எதாவது சொன்னா, படிக்க ஹெல்ப் பண்றான் அதான் தேவையில்லாமல் பேசுறான். இவன் பேசுவதை நாம ஏன் கேக்கணும்னு
தோணும்.

புரியுது அங்கிள். அம்மா ஏற்கனவே சொல்லிருக்காங்க. உங்களுக்கு எந்த அசிங்கமும் வராது. நான் படிச்சு வேலைக்கு போனால் தான தங்கச்சிக்கு ஹெல்ப் பண்ண முடியும்.

ஹம்.

அடுத்த விஷயம். இது ரொம்ப ரொம்ப சென்சிடிவ் விஷயம். நல்லா புரிஞ்சுக்க. தங்கச்சிகிட்ட கொஞ்சம் என்னை எதுக்காகவும் கட்டிப் பிடிக்க வேணாம்னு சொல்லு. அவ மனசுல கள்ளம் கபடம் எதுவும் இல்லை. எனக்கும் இப்போதைக்கு அப்படி எதுவும் இப்ப இல்லை. என்ன இருந்தாலும் நான் மூணாவது மனுசன்.

அய்யோ அங்கிள், அப்படி எதுவும் இல்லை. நீங்கதான் எங்களுக்கு எல்லாம். அவ அப்பா கிட்ட அப்படி தான் இருப்பா.

ஹம். அப்படியே கொஞ்சம் அவளை வீட்லயும் கரெக்ட்டா டிரஸ் பண்ண சொல்லு.

ஹம். ஆஹா! ஓகே. புரியுது அங்கிள் அவகிட்ட சொல்றேன்.

கோபத்துல எதுவும் பேசாத, அப்புறம் வேணும்னே எதாவது பண்ணினாலும் பண்ணுவா.

ஆமா, அவ அப்படிதான். திமிரு பிடிச்சவ. நான் அவளுக்கு சொல்லி புரிய வைக்க ட்ரை பண்றேன்.

தாங்க்ஸ். அப்புறம் வர்ற சனிக்கிழமை ஊருக்கு போறேன். திங்கள் தான் திரும்ப வருவேன். அவள பார்த்துக்க. என்னோட மகனை பார்க்க முடியலன்னா கொஞ்சம் கடுப்புல இருப்பேன். எதாவது கோபத்துல சொன்னா கண்டுக்காம விடுங்க, சரியா.

சரி அங்கிள் என வாயாடி இருந்த அறைக்கு போனாள்.

கொஞ்ச நேரம் கழித்து வெளியே வந்த வாயாடி என் மேல் சாய்ந்து, நான் இப்படிதான் இருப்பேன், உனக்கென்ன பொறாமை புடிச்சவளே என்றாள்.

நான் தலையில் அடித்துக் கொண்டேன்.

சுனிதா அவளை வெறுப்பேற்ற என் தோளில் தலை வைத்தாள்.

"நோ " நீ எழும்புடி என்றாள் வாயாடி.

அவர்கள் ரெண்டு பேரும் தேவையில்லாமல் சண்டை போட்டார்கள்.

நீங்க என்னை ஜெயிலுக்கு அனுப்பாம விடமாட்டீங்க என சிரித்துக் கொண்டே சொன்னேன்.

என்ன என்றாள் வாயாடி..

சுனிதா, என் அருகே வந்து, சாரி அங்கிள். மெல்ல பேசிப் புரிய வைக்கிறேன்...