Romance இரு துருவங்கள்

[rajanandhini_swapcpl]

பிரபு பொன்மாரி வந்த காரை. பின் தொடர்ந்து வந்த கார். இவர்கள் காரை வழி மறித்து ஆறு பேர் கையில் அரிவாளுடன் இறங்கி இவர்களை நோக்கி வந்தனர் 
பிரபு : நீ கார்லயே இரு வெளியே வராத சொல்லிட்டு பிரபு full hand ஷர்ட் பட்டனை கழட்டி மடக்கி விட்டு யாருடா நீங்க எல்லாம் கேட்கும் போதே ஒருவன் பிரபுவை வெட்ட வந்தான். பிரபு சுதாரித்து கொண்டு அவன் கையை புடித்து. அருவாயை தட்டி விட்டு. அவனை ஓங்கி குத்து விடும் போது, இன்னொருவன் பிரபு கையில் வெட்டினான். வெட்டி கையில் ரத்தம் வந்தது. பிரபு இன்னொரு கையை எடுத்து அவனை அடிக்க முயற்சி செய்தான். மூணாவது ஒருவனும் வந்து பிரபு வை சுத்தி வளைத்து. அவனை மடக்கி புடித்தனர். பிரபு கையில் ரத்தம் வந்து இருந்ததால். வலியும் இருந்தது. பிரபு எவ்ளோ முயற்சித்தும் அவனால். அவர்களிடம் இருந்து விடு பட முடியவில்லை. இன்னும் மீதி இருந்த மூன்று பேரும் பிரபுவை வெட்ட அரிவாளுடன் கொலை வெறியுடன் வந்தனர். பிரபுவை நோக்கி வெட்ட அருவாலை ஓங்கும் சமயம். பிரபுவை புடித்து இருந்த மூன்று பேரில் ஒருவன்.இவர்கள் முன்னாள் ரத்ததோடு விழுந்தான். இவனை தட்டி வெட்ட வந்த மூவரும் தடுக்கி கீழே விழுந்தனர். பிரபு திரும்பி அருகில் பார்த்தான் அங்கு பெண் புலி போல  பொன்மாரி நின்று கொண்டு இருந்தால்.. அடியாள் : டேய் ஒரு பொட்டச்சி அடிச்சா இங்க வந்து விழுற. 
பிரபு : ஹேய் பொன்மாரி நீ காருக்குள்ள போய் உக்காரு. அது சேப்டி கார், அதுல போய் உக்காரு 
அடியாள் : டேய் அவள் தான் நம்ம ஐயாவை வேலையை விட்டு தூக்குனவள் அவள கொள்ளுங்கள் டா. சொல்லவும் அடியாட்கள் அவளை வெட்ட சென்றனர். நம்ம கதாநாயகி கராத்தே கற்றவள் அல்லவா. அவர்கள் ஆறு பேரையும் வெளுத்து வாங்கி. ஆறு பேரையும் முட்டி போட வைத்து. காவல்துறை க்கு தகவல் கொடுத்து. அவர்களை கைது செய்து கூட்டி சென்றனர் 
பிரபு : என்ன நடக்குது என ஒன்னும் புரியாமல். பொன்மாரியை ஆச்சரியமாக பார்த்தான்.
பொன்மாரி : என்னங்க சீக்கிரம் வாங்க ஹாஸ்பிடல் போவோம் 
பிரபு : வலியுடன் நீ எப்படி அந்த ரவுடிகள் கூட 
பொன்மாரி : அம்மா சொல்லுவாங்க பெண்கள் தைரியமாக இருக்கணும். அவங்களுக்கு வரும் பிரச்சனைகளை அவுங்களே தைரியமா எதிர் கொள்ளணும் சொல்லவாங்க., அதான் கராத்தே கத்துக்கிட்டேன்.
பிரபு : கராத்தேவா கையில் வலியுடன். ரத்தம் வெளியேறியதால் மயக்கம் அடைந்தான் 
பொன்மாரி : அவனை காரில் போட்டு கொண்டு இவளே காரை ஓட்டி ஹாஸ்பிடல் கூட்டி சென்றால். பிரபுவை அட்மிட் செய்து அவனுக்கு டிரீட்மென்ட் செய்ய ஆரம்பித்தனர். கையில் தையல் போட்டு. கட்டு போட்டு அவனை ஓய்வு கொடுக்க பட்டது. 
பொன்மாரி :  டாக்டர்என் ஹஸ்பண்ட் க்கு இப்போ எப்படி இருக்கு.
டாக்டர் : வெட்டு ஆழமா விழுந்துருக்கு. தையல் போட்டு இருக்கோம். இப்போ ஒன்னும் பிரச்சனை இல்ல. அவரை நல்லா பாத்துக்கோங்க. கையை ஸ்ட்ரைன் பண்ண கூடாது. நீங்க தான் கூட இருந்து பாத்துகிடனும் 
பொன்மாரி : சரி டாக்டர் இவரை எப்போ வீட்டுக்கு கூப்பிட்டு போகலாம் 
டாக்டர் : ஹாஸ்பிடல இரண்டு நாள் இங்க இருக்கட்டும்.. ஓரளவு கொஞ்சம் சரி ஆகிடுவார். ஆனா கை சரி ஆக குறைஞ்சது இரண்டு மாசம் ஆகும். 
பொன்மாரி : அதிர்ச்சியுடன் என்ன டாக்டர் சொல்றிங்க. இரண்டு மாசமா 
டாக்டர் : ஆமா நல்லா பாத்துகோங்க சொல்லிட்டு வெளியே சென்றார் 
பொன்மாரி : மாமா என்ன ஏது கேக்காம ஹாஸ்பிடல் பெயரை சொல்லி சீக்கிரம் இங்க வாங்கனு சொல்லிட்டு போனை வைத்தால் 
அடுத்த ஒரு மணி நேரத்தில் 
பிரபு : லேசாக மயக்கம் தெளிந்து கண் முழித்தான் அருகில் பொன்மாரி இருப்பதை பார்த்து அவளை கூப்பிட்டான் 
பொன்மாரி : என்னங்க சொல்லுங்க 
பிரபு : இவனுக்கு மூத்திரம் வந்தது. இவளிடம் எப்படி சொல்வது யோசிச்சு கொண்டு இருந்தான் அப்பா எங்க 
பொன்மாரி : டாக்டர் கிட்ட பேச போயிருக்காங்க சொல்லுங்க என்ன வேணும் 
பிரபு, : ஒன்னுல்ல அப்பா வரட்டும் 
பொன்மாரி : அவன் கூச்ச படுவதை உணர்ந்த பொன்மாரி யூரின் வருதா 
பிரபு : இல்லையே 
பொன்மாரி : சும்மா சொல்லுங்க நா வேற யாரோ இல்ல. உங்க பொண்டாட்டி தான் சொல்லுங்க யூரின் வருதா 
பிரபு : ஹ்ம்ம் தலை அசைத்தான்.
பொன்மாரி உங்களால் எந்திக்க முடியுமா 
பிரபு : முயற்சி செய்து பார்த்தான். கையில் தையில் போட்டுள்ளதால். வலி இருந்தது.
பொன்மாரி : அவன் கஷ்படுவதை  உணர்ந்த இருங்க வாரேன் சொல்லிட்டு யூரின் புடிக்க அங்க இருந்த ஒரு பிளாஸ்டிக் குடுவை போன்று ஒரு டப்பாவை எடுத்து வந்தால்.,
பிரபு : ஹேய் என்னுது இது 
பொன்மாரி : பதராதீங்க இது யூரின் புடிக்கிறது தான் எல்லாம் ஹாஸ்பிடலல இருக்கும் பயப்படாதீங்க,. உங்க பேண்ட் ஜிப் திறங்க 
பிரபு : என்னுது பேண்ட் ஜிப்ப திறக்கணுமா.
பொன்மாரி : அப்பறம் எப்படி யூரின் இருப்பிங்க. பேண்ட்லயே இருந்துருவிங்களா, நீங்க என்ன சின்ன புள்ளையா. 
பிரபு :: பேண்ட்லையா ச்சே சரி அப்போ ஒன்னு பண்ணு. ஒரு துணி எடுத்து கண் கட்டிக்கோ 
பொன்மாரி : ஏன் நீங்க போய் ஒழிஞ்சிக்கிட்டு. நா வந்து உங்களை கண்டு புடிக்கவா என்னை கண்ண கட்டிக்க சொல்றிங்க,
பிரபு : ஐய்யோ என் இத நீ பாக்க கூடாது. அதுக்கு தான் 
பொன்மாரி : சிரித்து விட்டு எதை 
பிரபு : ஐய்யோ பொன்மாரி கண்ணை கட்டிக்கோ ப்ளீஸ் 
பொன்மாரி : சரி சரி சிரித்து விட்டு. சுடிதார் ஷால் வைத்து தன் கண்ணை கட்டினால் சரி இப்போ கட்டி கிட்டேன், இப்போ ஜிப்ப கழட்டுங்க சொல்லிட்டு சிரித்தால் என்ன மனுசனோ சரி என் கையை புடிச்சி உங்க .இது பக்கத்துல வைங்க 
பிரபு : பேண்ட் ஜிப் கழட்டி, ஒரு கையால் ஜட்டியை ஒதுக்கி. அவன் உறுப்பு மட்டும் வெளியே எடுக்க சிரமப்பட்டான். ஐயோ என்ன செய்ய. அவளை பார்த்து. இன்னொரு உதவி செய்யணும்,.
பொன்மாரி : சொல்லுங்க என்ன செய்யணும் 
பிரபு : வந்து என் இத வெளியே எடுக்க முடியல. ஒன்னு ஜட்டி தடுக்குது, இல்ல வெளியே எடுத்தா, திரும்பவும் உள்ள விழுது, பொன்மாரி : கண் கட்டை அவுத்துட்டு, கொஞ்சம் கூட. கூச்சம் இல்லாமல், மனதில் காமம் இல்லாமல் அவனுடைய உறுப்பை உள்ளே இருந்து வெளியே எடுத்து. டப்பாவில் அவனது உறுப்பை உள்ளே விட்டு, ஹ்ம்ம் சீக்கிரம்  யூரின் இருங்க 
பிரபு :என்ன செஞ்சிட்டு இருக்குற நீ பாட்டுக்கு என் இத புடிச்சிருக்க. விடு 
பொன்மாரி : இப்போ இருக்க போறிங்களா இல்ல டாக்டரை கூப்பிடவா 
பிரபு : அவரா வேண்டாம் அட்வைஸ் பண்ற மாதிரி அறுத்துரூவார். சரி இருக்கேன் சொல்லிட்டு முக்கினான் 
பொன்மாரி : சர்ர்ரிர் ரென் யூரின் இருந்தான். கொஞ்சம் பொறுங்க கொட்டிட்டு வாரேன். அவன் இருந்து கொண்டே இருந்த கொண்டே இருந்தான்.அடக்க முடியாமல்,
பொன்மாரி: வேறு  வழியின்றி டப்பா நிறைந்து வழிந்தது, அவள் கை மேலே பட்டு வடிந்து, அவன் பேண்டும் ஈரமானது, கடைசி வரைக்கும் உள்ள யூரின் இருந்து முடித்தான்,
பொன்மாரி : அந்த டப்பாவை பாத்ரூமில் கொட்டி விட்டு. திரும்ப இவனிடம் வந்து. கதவை பூட்டி விட்டு அவனிடம் ஏதும் கேக்காமல் அவன் பேண்ட், ஜட்டி கழட்டி எடுத்து. ஒரு ஈர துணி எடுத்து வந்து. பிரபு புலம்பி கொண்டே இருந்தான். அதை காதில் வாங்கி கொள்ளாமல் அவன் இடுப்புக்கு கீழே ஈர துணி வைத்து துடைத்து எடுத்தால். பிறகு மோகனிடம் போன் போட்டு 
நடந்தை சொல்லி முடித்து மாமா யாரையாவது ரு லுங்கி எடுத்துட்டு வர சொல்லுங்க சொல்லிட்டு போனை வைத்தால் 
பிரபு : உன்னை யாரு இது எல்லாம் செய்ய சொன்னா.
பொன்மாரி : வேற யாரு செய்வா. என்னை தவிர். ஏன் எனக்கு இதே மாதிரி ஒரு நாள் ஆச்சுன்னா நீங்க செய்ய மாட்டிங்களா சொல்லுங்க 
பிரபு : அமைதி 
பொன்மாரி : ஹ்ம்ம் அவனுக்கு கீழே பார்த்து பெட்சீட் எடுத்து உங்க அத மறைக்கலாம்.
பிரபு : அப்போது கவனித்து போர்வை எடுத்து உடம்பை மூடினான், நீ இப்படி எல்லாம் செய்வேனு நா கனவுல கூட நினைச்சி பாக்கல 
பொன்மாரி : என் புருசனுக்கு நா செஞ்சேன் இதுல என்ன இருக்கு. அது என் கடமை,
பிரபு : மனசுல இருந்து சொல்றேன் நீ எனக்கு மனைவியா கிடைச்சது நா போன ஜென்மத்துல ஏதோ புண்ணியம் செஞ்சி இருக்கேன் சொல்லிட்டு கண் கலங்கினான் 
பொன்மாரி : ஹேய் ஏன் இப்படி எல்லாம் பேசுறீங்க. கணவன் மனைவிக்குள்ள இது எல்லாம் சகஜம் தான். விடுங்க அவன் கண்ணீரை துடைத்து விட்டால் 

இவர்களுக்கு தெரியாமல் இருவருக்கும் காதல்  மலர ஆரம்பித்தது

NICE....