18-05-2024, 07:16 PM
మధ్యాహ్నం,
ఒక మహిళ, పేరు అవీర, ఆమె ఒక ఖగోళ శాస్త్రవేత్త, వయసు ముప్పై ఒక్కటి. ఎంత అందంగా ఉంటుంది అంటే, పాలపుంతని చూసి మనుషులు ఎలా ఆశ్చర్య పోతారో, ఆమెని చూసి ఇంత అందం సాధ్యమా అన్నట్టు చూస్తూ ఉండిపోతారు. తను హైదరాబాద్ లోనే కాలేజీ లో భౌతిక శాస్త్ర ప్రొఫెసర్ గా పనిచేస్తూ, స్వతహాగా కొన్ని తియోరీలు కనుకొనే ప్రయత్నంలో ఉంది. ఖగోళ శాస్త్రం, సృష్టి ఆవిర్భవం, అంతరిక్ష సంఘటనలు, ఇతర గ్రహాలు ఇటువంటి వాటి మీద ఆసక్తి ఎక్కువ అనడం కంటే పిచ్చి అని చెప్పుకోవచ్చు. ఆమె భర్త వంశి, ఫోటోగ్రాఫర్ మరియు మోడలింగ్ చేస్తాడు.
బెడ్రూంలో అవీర తన భర్తతో బట్టలు లేకుండా అతడి తోడల మీద అటూ ఇటూ కాల్లేసి కూర్చొని, గదిలో ఉన్న టివి చూస్తుంటే, వంశి ఆమె మెడలో ముద్దులు పెడుతున్నాడు.
అవీర: అండీ నాకెందుకో పోయిన ఆరోజు పడిన ఉల్కకి ఈ డిసీజ్ కి లింక్ ఉందని అనిపిస్తుంది.
ఆమె టీవి చూస్తుంటే వంశి తల అడ్డం పడుతుంది. తల వెనక చెయ్యేసి కిందకి పొమ్మని నొక్కింది. అతడు కిందకి మొహం వంచి గుండె ముద్దు ఇచ్చాడు.
వంశి: ఉమ్మ్ ఎందుకు స్వీటీ ?
అవీర: స్స్.... ఏమో ఏదో ఉంది అనిపిస్తుంది, నేను దాని సంగతి చూడాలి.
వంశి: హ్మ్.... చూదువులే కానీ కాస్త నా సంగతి కూడా చూడు
అవీర: హ్మ్.... ఎందుకు అలాస్యం, కానివ్వండి
అలా చెప్పగానే వంశి ఆమెని కాస్త లేపి మళ్ళి కుర్చోపెట్టుకోగానే అవీర గట్టిగా ఊపిరి తీసుకుంటూ, “ ఆఆ.. ఫ్...” అని మూలిగింది.
వంశి ఆమెని ఊపుతున్నాడు.
అవీర: ఆహ్...
ఆమె మెడ వంకలో ఎడమ చేత పట్టుకొని కళ్ళలోకి చూస్తుంటే అవీర కూడా సహాయంగా ఊగుతుంది.
అవీర: మ్మ్మ్మ్....
వంశి: హః..
పక్కన ఉన్న నోట్స్ తీసుకొని వంశి వీపులో పెట్టి తను అనుకున్నది రాస్తూ ఉంటే వంశి నవ్వుతూ కదులుతున్నాడు.
అవీర: ఆహ్... నెమ్మధీ, నేను రాస్తున్నా కదిలించకు
వంశి: సరే సరే....
అవీర: హహ...
న్యూస్: SSSSS హాస్పిటల్,GG హాస్పిటల్, KKK హ్యాపిటల్ కలిపి దాదాపు ఇరవై ఏడు మందికి వచ్చిందని చెప్తున్నారు. కూతుర్, నదిగాం చెందిన వారే అంతా ఉంటే, ఇద్దరు మాత్రం చేవెళ్ళకి చెందిన వారు ఉన్నారు.
వంశి మెల్లిగా ఊగుతుంటే, ఆమె పుస్తకం పక్కన పెట్టి, అతడి భుజాలు చుట్టేసి అతడి మీద ఇంకా వేగంగా ఎగురుతుంది.
వంశి: హః.... స్వీటీ నువు ఎక్కువగా దీనిలో తల దూర్చడం మంచిది కాదు, ఆ బర్నింగ్ నీకు వస్తే, నీ మీద చిన్న మరక అయినా నేను తట్టుకోలేను.
వంశి పెదాలు ముద్దు చేసింది
అవీర: మ్మ్మ్మ్.... జాగ్రత్తగా ఉంటాను డార్లింగ్, నువు పిల్లోడిని చూస్కో నేను వచ్చేసరికి రాత్రి అవుతుందేమో, కాలేజ్ నుంచి రాగానే అది ఇదీ అని చెప్పకు
వంశి: నువు చెప్పాక వినక తప్పుతుందా
అవీర నడుము పట్టి ఊపేస్తుంటే తను చేపలా ఊగిపోతూ, “ ఆహ్ ఆహ్... ఎస్ ఫక్ ” అంటూ అరుస్తుంది.
SSSSSS హాస్పిటల్ లో బోర్డు మీటింగ్:
(చీఫ్ ముకుంద బాబు, డెర్మా సర్జరీ స్పెషలిస్ట్ విహారి, ఒంకాలజిస్ట్ (క్యాన్సర్) ప్రీతి, హాస్పిటల్ కామన్ డాక్టర్ శ్రీనివాస్, సీనియర్ అటెండింగ్ నర్సు మాలతి, సైకియాట్రిస్ట్ శుభమ్)
చీఫ్ : ఏమైందయ్యా విహారి, బర్నింగ్స్ ఇలా స్ప్రెడ్ అవడం ఏంటి?
విహారి : సర్ ఇది బర్నింగ్స్ కాదు
చీఫ్: మరి క్యాన్సర్ లాంటిది ఏదైనా నా?
ప్రీతి: సారీ సార్ అదే ఏమి అర్ధం కావడం లేదు. వాళ్ళ బాడీస్ సెల్ఫ్ బర్నింగ్ అవుతున్నాయి. ఇప్పటి వరకు ఇన్ఫ్లమేషన్ ద్వారా ఇంటర్నల్ టిష్యూ డ్యామేజ్, స్వెల్లింగ్ ఇలాంటివి మాత్రమే చూసాము, ఇక ఎక్సటర్నల్ గా, రేడియేషన్ వల్ల బర్నింగ్స్ అవ్వడం చాలా కామన్. ఇది ఇంటర్నల్ గా లేదు, ఎక్సటర్నల్ గా వీళ్ళు ఏ రకమైన రీడియేటివ్ సబస్టెన్స్ కి ఎక్సపోజ్ కాలేదు.
శుభమ్: ఎస్ సార్, మేము వాళ్ళని ఇంటారోగెట్ కూడా చేసాము, వాళ్ళు వాళ్ళ ఊర్లో ఎటువంటి రీడియేటివ్ మెటీరియల్ కి ఎక్సపోజ్ అవ్వలేదు.
మాలతి: సార్ ఉల్క...
విహారి మాలతికి నోరు మూస్కోమని సైగ చేసాడు. ఇంకో మాట విప్పలేదు.
చీఫ్: ఏం చేస్తారు, ఇప్పటికిప్పుడు మన హాస్పిటల్ లోనే పధ్నాలుగు కేసులు ఉన్నాయి.
ప్రీతి: సార్ మనకు ఇంకా సమాచారం కావాలి, వాళ్ళను స్టడి చెయ్యాలి
విహారి: దానికి సమయం పడుతుంది
చీఫ్: అది నిజమే, సమయం అంటూ కూర్చుంటే బాధితులు ఎక్కువౌతున్నారు, అది పెద్ద తలనొప్పి అవుతుంది.
విహార్: సారీ కానీ తప్పదు సర్
ప్రీతి: మే బీ, మనం ఇంకెవరైనా మెడికల్ కెమిస్ట్స్ లేదా మెడికల్ టెక్నలాజికల్ ప్రోఫ్ఫెషన్ వాళ్ళని కన్సల్ట్ చేయడం బెటర్ అనుకుంటాను, నాకెందుకో ఇది రేడియేటివ్ ఆర్ కెమికల్ రియాక్టివ్ తో జరిగిందే అనిపిస్తుంది. మనం నేషనల్ ఇనిస్టిట్యూట్ వాళ్ళని కలిస్తే, ఏమైనా ఉపయోగం ఉంటది. చాలా రీసెర్చ్ చెయ్యాల్సిన అవసరం ఉంది.
MTC, మైక్రోబయాలజికల్ ఇన్విట్రో కాంపౌండ్ లో, జెనెటిశిష్ట్ (జీన్స్ శాస్త్రవేత్త) విక్రమ్ కి అవీర కాల్ చేసింది.
విక్రమ్: చెప్పు అవీ...
అవీర: విక్కీ, నిజంగా టెస్టింగ్ లో మీకేం తెలీలేదా?
విక్రమ్: అవును. వాళ్ళ బ్లడ్ లో ఎటువంటి కొత్త సెల్స్ లేవు.
అవీర: ఎక్సటర్నల్ గా స్కిన్ మీద బర్నింగ్స్ చూస్తే కూడా ఏం లేదా?
విక్రమ్: హా, సీక్వెన్స్స్ లో ఎటువంటి రీడియేటివ్ గా విడిపోయిన కణాలు లేవు, అన్ని ఏదో యాసిడ్ మీద పోస్తే కాళినట్టు ఉన్నాయి. కానీ ఎలానో అర్తం కావడం లేదు
అవీర: అంటే మీరు ఎలా చేస్తున్నారు?
విక్రమ్: గోవింద అని ఇన్ఫెక్టెడ్ వ్యక్తి ఇక్కడికి మాకు వాలంటీర్ గా వచ్చాడు. అతన్ని అబ్జర్వేషన్ లో టెస్టింగ్ చేస్తున్నాం. గంటలో రెండు సెంటీమీటర్ వరకు బర్న్ అవుతూ ఆగిపోయింది. గత రెండు గంటల్లో వ్యాప్తి లేదు.
అవీర: విక్రమ్ నాకు ఎందుకో దీనికి, ఆ మెటియోర్ కి సంబంధం ఉంది అనిపిస్తుంది, ఇప్పుడు ఇన్ఫెక్టెడ్ పర్సన్స్ ఆ కుతూర్, నందిగాం నుంచే కదా వచ్చింది.
విక్రమ్: అవును అవీ...
అవీర: ఒకే నేను తర్వాత చేస్తాను
విక్రమ్: ఇంకోటి చెప్పాలి
ఫోన్ కట్ చేసింది.
Next update long ఇస్తా.
ఒక మహిళ, పేరు అవీర, ఆమె ఒక ఖగోళ శాస్త్రవేత్త, వయసు ముప్పై ఒక్కటి. ఎంత అందంగా ఉంటుంది అంటే, పాలపుంతని చూసి మనుషులు ఎలా ఆశ్చర్య పోతారో, ఆమెని చూసి ఇంత అందం సాధ్యమా అన్నట్టు చూస్తూ ఉండిపోతారు. తను హైదరాబాద్ లోనే కాలేజీ లో భౌతిక శాస్త్ర ప్రొఫెసర్ గా పనిచేస్తూ, స్వతహాగా కొన్ని తియోరీలు కనుకొనే ప్రయత్నంలో ఉంది. ఖగోళ శాస్త్రం, సృష్టి ఆవిర్భవం, అంతరిక్ష సంఘటనలు, ఇతర గ్రహాలు ఇటువంటి వాటి మీద ఆసక్తి ఎక్కువ అనడం కంటే పిచ్చి అని చెప్పుకోవచ్చు. ఆమె భర్త వంశి, ఫోటోగ్రాఫర్ మరియు మోడలింగ్ చేస్తాడు.
బెడ్రూంలో అవీర తన భర్తతో బట్టలు లేకుండా అతడి తోడల మీద అటూ ఇటూ కాల్లేసి కూర్చొని, గదిలో ఉన్న టివి చూస్తుంటే, వంశి ఆమె మెడలో ముద్దులు పెడుతున్నాడు.
అవీర: అండీ నాకెందుకో పోయిన ఆరోజు పడిన ఉల్కకి ఈ డిసీజ్ కి లింక్ ఉందని అనిపిస్తుంది.
ఆమె టీవి చూస్తుంటే వంశి తల అడ్డం పడుతుంది. తల వెనక చెయ్యేసి కిందకి పొమ్మని నొక్కింది. అతడు కిందకి మొహం వంచి గుండె ముద్దు ఇచ్చాడు.
వంశి: ఉమ్మ్ ఎందుకు స్వీటీ ?
అవీర: స్స్.... ఏమో ఏదో ఉంది అనిపిస్తుంది, నేను దాని సంగతి చూడాలి.
వంశి: హ్మ్.... చూదువులే కానీ కాస్త నా సంగతి కూడా చూడు
అవీర: హ్మ్.... ఎందుకు అలాస్యం, కానివ్వండి
అలా చెప్పగానే వంశి ఆమెని కాస్త లేపి మళ్ళి కుర్చోపెట్టుకోగానే అవీర గట్టిగా ఊపిరి తీసుకుంటూ, “ ఆఆ.. ఫ్...” అని మూలిగింది.
వంశి ఆమెని ఊపుతున్నాడు.
అవీర: ఆహ్...
ఆమె మెడ వంకలో ఎడమ చేత పట్టుకొని కళ్ళలోకి చూస్తుంటే అవీర కూడా సహాయంగా ఊగుతుంది.
అవీర: మ్మ్మ్మ్....
వంశి: హః..
పక్కన ఉన్న నోట్స్ తీసుకొని వంశి వీపులో పెట్టి తను అనుకున్నది రాస్తూ ఉంటే వంశి నవ్వుతూ కదులుతున్నాడు.
అవీర: ఆహ్... నెమ్మధీ, నేను రాస్తున్నా కదిలించకు
వంశి: సరే సరే....
అవీర: హహ...
న్యూస్: SSSSS హాస్పిటల్,GG హాస్పిటల్, KKK హ్యాపిటల్ కలిపి దాదాపు ఇరవై ఏడు మందికి వచ్చిందని చెప్తున్నారు. కూతుర్, నదిగాం చెందిన వారే అంతా ఉంటే, ఇద్దరు మాత్రం చేవెళ్ళకి చెందిన వారు ఉన్నారు.
వంశి మెల్లిగా ఊగుతుంటే, ఆమె పుస్తకం పక్కన పెట్టి, అతడి భుజాలు చుట్టేసి అతడి మీద ఇంకా వేగంగా ఎగురుతుంది.
వంశి: హః.... స్వీటీ నువు ఎక్కువగా దీనిలో తల దూర్చడం మంచిది కాదు, ఆ బర్నింగ్ నీకు వస్తే, నీ మీద చిన్న మరక అయినా నేను తట్టుకోలేను.
వంశి పెదాలు ముద్దు చేసింది
అవీర: మ్మ్మ్మ్.... జాగ్రత్తగా ఉంటాను డార్లింగ్, నువు పిల్లోడిని చూస్కో నేను వచ్చేసరికి రాత్రి అవుతుందేమో, కాలేజ్ నుంచి రాగానే అది ఇదీ అని చెప్పకు
వంశి: నువు చెప్పాక వినక తప్పుతుందా
అవీర నడుము పట్టి ఊపేస్తుంటే తను చేపలా ఊగిపోతూ, “ ఆహ్ ఆహ్... ఎస్ ఫక్ ” అంటూ అరుస్తుంది.
SSSSSS హాస్పిటల్ లో బోర్డు మీటింగ్:
(చీఫ్ ముకుంద బాబు, డెర్మా సర్జరీ స్పెషలిస్ట్ విహారి, ఒంకాలజిస్ట్ (క్యాన్సర్) ప్రీతి, హాస్పిటల్ కామన్ డాక్టర్ శ్రీనివాస్, సీనియర్ అటెండింగ్ నర్సు మాలతి, సైకియాట్రిస్ట్ శుభమ్)
చీఫ్ : ఏమైందయ్యా విహారి, బర్నింగ్స్ ఇలా స్ప్రెడ్ అవడం ఏంటి?
విహారి : సర్ ఇది బర్నింగ్స్ కాదు
చీఫ్: మరి క్యాన్సర్ లాంటిది ఏదైనా నా?
ప్రీతి: సారీ సార్ అదే ఏమి అర్ధం కావడం లేదు. వాళ్ళ బాడీస్ సెల్ఫ్ బర్నింగ్ అవుతున్నాయి. ఇప్పటి వరకు ఇన్ఫ్లమేషన్ ద్వారా ఇంటర్నల్ టిష్యూ డ్యామేజ్, స్వెల్లింగ్ ఇలాంటివి మాత్రమే చూసాము, ఇక ఎక్సటర్నల్ గా, రేడియేషన్ వల్ల బర్నింగ్స్ అవ్వడం చాలా కామన్. ఇది ఇంటర్నల్ గా లేదు, ఎక్సటర్నల్ గా వీళ్ళు ఏ రకమైన రీడియేటివ్ సబస్టెన్స్ కి ఎక్సపోజ్ కాలేదు.
శుభమ్: ఎస్ సార్, మేము వాళ్ళని ఇంటారోగెట్ కూడా చేసాము, వాళ్ళు వాళ్ళ ఊర్లో ఎటువంటి రీడియేటివ్ మెటీరియల్ కి ఎక్సపోజ్ అవ్వలేదు.
మాలతి: సార్ ఉల్క...
విహారి మాలతికి నోరు మూస్కోమని సైగ చేసాడు. ఇంకో మాట విప్పలేదు.
చీఫ్: ఏం చేస్తారు, ఇప్పటికిప్పుడు మన హాస్పిటల్ లోనే పధ్నాలుగు కేసులు ఉన్నాయి.
ప్రీతి: సార్ మనకు ఇంకా సమాచారం కావాలి, వాళ్ళను స్టడి చెయ్యాలి
విహారి: దానికి సమయం పడుతుంది
చీఫ్: అది నిజమే, సమయం అంటూ కూర్చుంటే బాధితులు ఎక్కువౌతున్నారు, అది పెద్ద తలనొప్పి అవుతుంది.
విహార్: సారీ కానీ తప్పదు సర్
ప్రీతి: మే బీ, మనం ఇంకెవరైనా మెడికల్ కెమిస్ట్స్ లేదా మెడికల్ టెక్నలాజికల్ ప్రోఫ్ఫెషన్ వాళ్ళని కన్సల్ట్ చేయడం బెటర్ అనుకుంటాను, నాకెందుకో ఇది రేడియేటివ్ ఆర్ కెమికల్ రియాక్టివ్ తో జరిగిందే అనిపిస్తుంది. మనం నేషనల్ ఇనిస్టిట్యూట్ వాళ్ళని కలిస్తే, ఏమైనా ఉపయోగం ఉంటది. చాలా రీసెర్చ్ చెయ్యాల్సిన అవసరం ఉంది.
MTC, మైక్రోబయాలజికల్ ఇన్విట్రో కాంపౌండ్ లో, జెనెటిశిష్ట్ (జీన్స్ శాస్త్రవేత్త) విక్రమ్ కి అవీర కాల్ చేసింది.
విక్రమ్: చెప్పు అవీ...
అవీర: విక్కీ, నిజంగా టెస్టింగ్ లో మీకేం తెలీలేదా?
విక్రమ్: అవును. వాళ్ళ బ్లడ్ లో ఎటువంటి కొత్త సెల్స్ లేవు.
అవీర: ఎక్సటర్నల్ గా స్కిన్ మీద బర్నింగ్స్ చూస్తే కూడా ఏం లేదా?
విక్రమ్: హా, సీక్వెన్స్స్ లో ఎటువంటి రీడియేటివ్ గా విడిపోయిన కణాలు లేవు, అన్ని ఏదో యాసిడ్ మీద పోస్తే కాళినట్టు ఉన్నాయి. కానీ ఎలానో అర్తం కావడం లేదు
అవీర: అంటే మీరు ఎలా చేస్తున్నారు?
విక్రమ్: గోవింద అని ఇన్ఫెక్టెడ్ వ్యక్తి ఇక్కడికి మాకు వాలంటీర్ గా వచ్చాడు. అతన్ని అబ్జర్వేషన్ లో టెస్టింగ్ చేస్తున్నాం. గంటలో రెండు సెంటీమీటర్ వరకు బర్న్ అవుతూ ఆగిపోయింది. గత రెండు గంటల్లో వ్యాప్తి లేదు.
అవీర: విక్రమ్ నాకు ఎందుకో దీనికి, ఆ మెటియోర్ కి సంబంధం ఉంది అనిపిస్తుంది, ఇప్పుడు ఇన్ఫెక్టెడ్ పర్సన్స్ ఆ కుతూర్, నందిగాం నుంచే కదా వచ్చింది.
విక్రమ్: అవును అవీ...
అవీర: ఒకే నేను తర్వాత చేస్తాను
విక్రమ్: ఇంకోటి చెప్పాలి
ఫోన్ కట్ చేసింది.
Next update long ఇస్తా.