15-05-2024, 11:53 PM
ஆனால் சிவதேவன் புத்துயிர்ப்போடு இருந்தான். கட்டிலின் கீழே நின்று யட்சிணியைப் பார்த்து தன் ஆண்குறியை தடவினான். அவன் சுன்னி உருவிய உடைவாள் போல அவள் முன்னால் இருந்தது. யட்சிணி அதைப் பார்த்தாள். புன்னகை செய்தாள்.
கட்டிலில் இருந்து எழுந்து சிவ தேவனுக்கு முன்பு மண்டியிட்டு அவன் சுன்னியைப் பிடித்தாள். அப்படியே கையால் சுன்னியை ஆட்டினாள். அவன் உணர்ச்சியால் துடிக்க.. அவனுடைய ஆண்குறி மொட்டை கூர்மையான நாக்கால் வருடினாள். ஆண்குறியை தூக்கி நிறுத்தி அவனுடைய சுன்னித்தோலை நக்கினாள். சுன்னியை முழுவதுமாக வாய்க்குள் விட்டு ஊம்ப தொடங்கினாள். "சப் சப்" என சத்தம் வந்தது.
"ஆ.. யட்சிணியே.. தேவியே.... இன்பமாக இருக்கிறது" என சிவதேவன் தன்னுடைய மகிழ்ச்சியை வெளிப்படுத்தினான். அவன் கொட்டைகளை வருடிக் கொண்டே ஊம்பினாள். தொண்டைக்குழி வரை சுன்னியை உட்செலுத்தி ஊம்பினாள். அவளுடைய வேகத்தில் எச்சில் வழிந்து ஊற்றியது. அந்த இடங்கள் எல்லாம் பொன் போல மிளிர்ந்தன.
"ஆ.. தேவி நான் உச்சமடைந்தேன். என் விந்தனு பாயப்போகிறது" என கத்தினான். அதை பொருட்செய்யாமல் அவள் ஊம்பினாள். சிவதேவனின் சுன்னி விந்துகளை யட்சிணி வாயில் பீச்சியடித்தது. அவள் நாக்கை சுழற்றி சுவைத்து முழுங்கினாள். சிவதேவன் களைப்பாக கட்டிலில் உட்காந்தான். விசாலினி அவனுடைய தலையை கோதி படுக்கையில் படுக்க வைத்தாள்.
அவனுடைய சுண்ணியில் ஒட்டிக்கொண்டிருந்த விந்தணுக்களை நாக்கால் நக்கி சுத்தம் செய்தாள். நக்கிக் கொண்டே..
"உங்களுடைய விந்தணுக்கள் எவ்வளவு சுவையாக உள்ளது தெரியுமா..?" என்றாள்.
"உன்னுடைய யோனித்தீர்த்தமும்தான் அமுதம் போல இருந்தது." அவன் அருகில் படுத்து அணைத்துக் கொண்டாள்.
"தேவி..எனக்கு இதுதான் எனக்கு முதல்முறை தெரியுமா?" என்று தன்னை ஒப்புக்கொடுத்தான் சிவதேவன்.
"ஆனால் நான் உங்கள் விந்தணுவை சுவைப்பது இது இரண்டாவது முறை.."
"எப்படி.. ?" அவன் ஆச்சரியப்பட்டான்.
"கோவிலில் நிர்வாண நடனத்தைப் பார்த்து அடித்துவிட்டீர்களே.. அந்த விந்தணுக்கள் மொத்தமும் என் மீதுதான் விழுந்தன. நான் அவற்றை துளி கூட வீணாக்காமல் உண்டுவிட்டேன்.." அவள் புன்னகை செய்தாள்.
"நீ.. அங்கு என்ன செய்து கொண்டு இருந்தாய்.. நான் பார்க்கவே இல்லையே.."
"அதெப்படி.. நீங்கள் அந்த நடனப் பெண்ணை அல்லவா மோகம் கொண்டு பார்த்துக் கொண்டு இருந்தீர்கள்"
ஒரு நீண்ட கனவிலிருந்து அவன் விழித்து எழுவது போல அவனுக்கு விழிப்பு தட்டியது. பேசிக்கொண்டிருந்த போதே அழன் உறங்கியிருந்தான். அவன் தடுமாறி எழுந்து அமர்ந்து தன்னுடைய அறையை நோட்டமிட்டான். இதுவரை தேவலோகத்தில் அல்லவா அவர்கள் இருந்தது போல அவளுக்கு தோன்றியிருந்தது. இப்பொழுது நம்முடைய வீட்டில் நமது அறையில் நமது கட்டிலின் மேல் தான் இருக்கின்றோம் என புரிந்து கொண்டான்.
அவன் எழுந்தபோது அவள் கட்டிலின் ஓர் ஓரத்தில் உட்கார்த்திருத்தாள்.
"என்ன எழுந்தாச்சா.. கணவரே.."
அவள் கணவன் என்றதும் சிவதேவனுக்கு மகிழ்ச்சி கடலாக பொங்கியது.
"நாம் கணவன் மனைவியா.. ?!"
"இல்லையா.. மனதாலும் உடலாலும் கலந்தவர்கள் கணவன் மனைவிதானே.." என அவனுடைய கால்களை அமுக்கிவிட்டாள். இதமாக இருந்தது சிவதேவனுக்கு.
ஏனோ இப்பொழுது அவளை ஏறிட்டுப் பார்க்க அவனுக்கு வெட்கமாக இருந்தது. யட்சிணி இப்போது பழையபடி நகைகளை அணிந்திருந்தாள். ஆனால் ஆடைகள் இல்லை.
"பேசிக்கொண்டிருக்கும் பொழுதே உறங்கிவிட்டேன். தேவி உனக்கு உறக்கம் வர வில்லையா..?"
"யட்சிணிகள் உறங்குவதில்லை கணவரே.. அவர்கள் போகாத இடமே இல்லை. நட்சத்திரங்களுக்கு இடையே மிக மிக இருண்ட கடல் அலையடிக்கிறது. அதில் நாங்கள் நீந்துவோம். நிலவில் முகம் பார்ப்போம். இங்கிருந்து ஏழுகடல்களுக்கு அப்பால் இருக்கும் பொன்னாலான மலை மீது இருக்கும் செம்மணியாலான பாறை மீது படுத்துதிருக்கிறோம். உருகிய உலோகங்கள் தீபோல ஓடும் பாதாள நதியை பார்த்திருக்கிறோம். அதிகாலைப் புற்களிலும் பூக்களிலும் படர்ந்திருக்கும் பனித்துளிகளை நாங்கள் போட்டிப் போட்டுக்கொண்டு அருந்துவோம்.. அது எங்களுக்கு மிகவும் பிடிக்கூம்.. உங்கள் விந்தணு போல அதன் ருசி அலாதியானது."
"எனக்கும் அந்த பனித்துளி கிடைக்குமா?"
"கண்டிப்பாக..நீங்கள் கேட்டு நான் எடுத்து வராமல் இருப்பேனா.. நிச்சயமாக கொண்டு வருகிறேன்.. எனக்கு நேரமாகிறது. சுந்தரி தேவி எழுந்து கொள்வார்கள். இப்போது கிளம்புகிறேன்.. "
"இப்போது அவசியம் கிளம்ப வேண்டுமா?"
"ஆமாம்.. தீடீரென தான் உன்னுடன் வந்தேன். யாரிடமும் கூறிப்பாக கூட கூறவில்லை. அதனால் என்னை தேடுவார்கள். நான் வந்ததை யாரிடமும் சொல்ல வேண்டாம். சொல்ல மாட்டீர்கள் அல்லவா.."
"நிச்சயம் சொல்ல மாட்டேன்.."
"அப்படியே இரவு அன்னை வீட்டில் இல்லாதது குறித்தும் எதுவும் கேட்காதீர்கள்.."
"சரி.. மீண்டும் உன்னை எப்போது காண்பேன்.."
"நேரம் கூடி வரட்டும்.. வருகிறேன்.."
கட்டிலில் இருந்து எழுந்து சிவ தேவனுக்கு முன்பு மண்டியிட்டு அவன் சுன்னியைப் பிடித்தாள். அப்படியே கையால் சுன்னியை ஆட்டினாள். அவன் உணர்ச்சியால் துடிக்க.. அவனுடைய ஆண்குறி மொட்டை கூர்மையான நாக்கால் வருடினாள். ஆண்குறியை தூக்கி நிறுத்தி அவனுடைய சுன்னித்தோலை நக்கினாள். சுன்னியை முழுவதுமாக வாய்க்குள் விட்டு ஊம்ப தொடங்கினாள். "சப் சப்" என சத்தம் வந்தது.
"ஆ.. யட்சிணியே.. தேவியே.... இன்பமாக இருக்கிறது" என சிவதேவன் தன்னுடைய மகிழ்ச்சியை வெளிப்படுத்தினான். அவன் கொட்டைகளை வருடிக் கொண்டே ஊம்பினாள். தொண்டைக்குழி வரை சுன்னியை உட்செலுத்தி ஊம்பினாள். அவளுடைய வேகத்தில் எச்சில் வழிந்து ஊற்றியது. அந்த இடங்கள் எல்லாம் பொன் போல மிளிர்ந்தன.
"ஆ.. தேவி நான் உச்சமடைந்தேன். என் விந்தனு பாயப்போகிறது" என கத்தினான். அதை பொருட்செய்யாமல் அவள் ஊம்பினாள். சிவதேவனின் சுன்னி விந்துகளை யட்சிணி வாயில் பீச்சியடித்தது. அவள் நாக்கை சுழற்றி சுவைத்து முழுங்கினாள். சிவதேவன் களைப்பாக கட்டிலில் உட்காந்தான். விசாலினி அவனுடைய தலையை கோதி படுக்கையில் படுக்க வைத்தாள்.
அவனுடைய சுண்ணியில் ஒட்டிக்கொண்டிருந்த விந்தணுக்களை நாக்கால் நக்கி சுத்தம் செய்தாள். நக்கிக் கொண்டே..
"உங்களுடைய விந்தணுக்கள் எவ்வளவு சுவையாக உள்ளது தெரியுமா..?" என்றாள்.
"உன்னுடைய யோனித்தீர்த்தமும்தான் அமுதம் போல இருந்தது." அவன் அருகில் படுத்து அணைத்துக் கொண்டாள்.
"தேவி..எனக்கு இதுதான் எனக்கு முதல்முறை தெரியுமா?" என்று தன்னை ஒப்புக்கொடுத்தான் சிவதேவன்.
"ஆனால் நான் உங்கள் விந்தணுவை சுவைப்பது இது இரண்டாவது முறை.."
"எப்படி.. ?" அவன் ஆச்சரியப்பட்டான்.
"கோவிலில் நிர்வாண நடனத்தைப் பார்த்து அடித்துவிட்டீர்களே.. அந்த விந்தணுக்கள் மொத்தமும் என் மீதுதான் விழுந்தன. நான் அவற்றை துளி கூட வீணாக்காமல் உண்டுவிட்டேன்.." அவள் புன்னகை செய்தாள்.
"நீ.. அங்கு என்ன செய்து கொண்டு இருந்தாய்.. நான் பார்க்கவே இல்லையே.."
"அதெப்படி.. நீங்கள் அந்த நடனப் பெண்ணை அல்லவா மோகம் கொண்டு பார்த்துக் கொண்டு இருந்தீர்கள்"
ஒரு நீண்ட கனவிலிருந்து அவன் விழித்து எழுவது போல அவனுக்கு விழிப்பு தட்டியது. பேசிக்கொண்டிருந்த போதே அழன் உறங்கியிருந்தான். அவன் தடுமாறி எழுந்து அமர்ந்து தன்னுடைய அறையை நோட்டமிட்டான். இதுவரை தேவலோகத்தில் அல்லவா அவர்கள் இருந்தது போல அவளுக்கு தோன்றியிருந்தது. இப்பொழுது நம்முடைய வீட்டில் நமது அறையில் நமது கட்டிலின் மேல் தான் இருக்கின்றோம் என புரிந்து கொண்டான்.
அவன் எழுந்தபோது அவள் கட்டிலின் ஓர் ஓரத்தில் உட்கார்த்திருத்தாள்.
"என்ன எழுந்தாச்சா.. கணவரே.."
அவள் கணவன் என்றதும் சிவதேவனுக்கு மகிழ்ச்சி கடலாக பொங்கியது.
"நாம் கணவன் மனைவியா.. ?!"
"இல்லையா.. மனதாலும் உடலாலும் கலந்தவர்கள் கணவன் மனைவிதானே.." என அவனுடைய கால்களை அமுக்கிவிட்டாள். இதமாக இருந்தது சிவதேவனுக்கு.
ஏனோ இப்பொழுது அவளை ஏறிட்டுப் பார்க்க அவனுக்கு வெட்கமாக இருந்தது. யட்சிணி இப்போது பழையபடி நகைகளை அணிந்திருந்தாள். ஆனால் ஆடைகள் இல்லை.
"பேசிக்கொண்டிருக்கும் பொழுதே உறங்கிவிட்டேன். தேவி உனக்கு உறக்கம் வர வில்லையா..?"
"யட்சிணிகள் உறங்குவதில்லை கணவரே.. அவர்கள் போகாத இடமே இல்லை. நட்சத்திரங்களுக்கு இடையே மிக மிக இருண்ட கடல் அலையடிக்கிறது. அதில் நாங்கள் நீந்துவோம். நிலவில் முகம் பார்ப்போம். இங்கிருந்து ஏழுகடல்களுக்கு அப்பால் இருக்கும் பொன்னாலான மலை மீது இருக்கும் செம்மணியாலான பாறை மீது படுத்துதிருக்கிறோம். உருகிய உலோகங்கள் தீபோல ஓடும் பாதாள நதியை பார்த்திருக்கிறோம். அதிகாலைப் புற்களிலும் பூக்களிலும் படர்ந்திருக்கும் பனித்துளிகளை நாங்கள் போட்டிப் போட்டுக்கொண்டு அருந்துவோம்.. அது எங்களுக்கு மிகவும் பிடிக்கூம்.. உங்கள் விந்தணு போல அதன் ருசி அலாதியானது."
"எனக்கும் அந்த பனித்துளி கிடைக்குமா?"
"கண்டிப்பாக..நீங்கள் கேட்டு நான் எடுத்து வராமல் இருப்பேனா.. நிச்சயமாக கொண்டு வருகிறேன்.. எனக்கு நேரமாகிறது. சுந்தரி தேவி எழுந்து கொள்வார்கள். இப்போது கிளம்புகிறேன்.. "
"இப்போது அவசியம் கிளம்ப வேண்டுமா?"
"ஆமாம்.. தீடீரென தான் உன்னுடன் வந்தேன். யாரிடமும் கூறிப்பாக கூட கூறவில்லை. அதனால் என்னை தேடுவார்கள். நான் வந்ததை யாரிடமும் சொல்ல வேண்டாம். சொல்ல மாட்டீர்கள் அல்லவா.."
"நிச்சயம் சொல்ல மாட்டேன்.."
"அப்படியே இரவு அன்னை வீட்டில் இல்லாதது குறித்தும் எதுவும் கேட்காதீர்கள்.."
"சரி.. மீண்டும் உன்னை எப்போது காண்பேன்.."
"நேரம் கூடி வரட்டும்.. வருகிறேன்.."
sagotharan